salam
"The Tree and The Girl"
นับตั้งแต่วินาทีที่คุณเกิดมาบนโลกใบนี้ คุณได้รับสิ่งต่างๆมากมาย
แต่คุณเคยลองย้อนกลับไปมองคนที่ให้สิ่งเหล่านั้นแก่คุณบ้างหรือเปล่า ?
แล้วคุณคิดจะให้อะไรตอบแทนเขาบ้างไหม
เคยมีคนกล่าวไว้ครั้งหนึ่ง...
ยังมีต้นไม้สูงใหญ่ต้นหนึ่งต้ังอยู่ ต้นไม้มีจิตใจโอบอ้อมอารี
มันเป็นที่อยู่อาศัยให้กับสัตว์เล็กๆอย่างกระรอกและนกมากมาย
ต้นไม้ช่วยทำให้อากาศสดชื่น ทั้งกิ่งก้านร่มไม้อันสูงใหญ่ของมัน
ก็คอยให้ความเย็นสบายแก่สัตว์ทั้งหลายที่มาพักพิง...
วันหนึ่ง ต้นไม้รับรู้ถึงความผิดปกติบางอย่างท่ามกลางเสียงนกขับขาน
และเสียงสายลมพัดปลิว ยังมีเสียงหนึ่งผิดแปลกออกมา
"อุแว้...อุแว้..."
เด็กทารกคนหนึ่งนอนร้องไห้เสียงดังภายใต้ร่มไม้ของเจ้าต้นไม้นั่นเอง
ด้วยความสงสาร ต้นไม้จึงเขย่ากิ่งก้านของมันเบาๆ
จนกระทั่งลูกไม้ของมันหล่นลงไป
ลูกไม้เหล่านั้นก็กลายไปเป็นอาหารของเด็กน้อยคนนั้น
ไม่กี่วันต่อมา ก็มีคนมารับเด็กทารกนั้นไป
เด็กทารกคนนั้นก็ได้ไปจากต้นไม้เป็นเวลานานนับหลายปี
วันหนึ่ง เด็กหญิงคนหนึ่งมายังต้นไม้ต้นเดิมนี้ แล้วกล่าวว่า
"คุณต้นไม้เคยให้ลูกไม้กับหนูให้หนูได้กิน วันนี้ คุณต้นไม้มีอะไร
ให้หนูอีกรึเปล่าคะ?"
"ฉันมีใบไม้มากมาย ขอมอบมันให้กับเธอ"
ต้นไม้ว่าพลางผลัดใบของตนให้กับเด็กหญิง ซึ่งเด็กหญิงนั้นก็รับไว้
ปกคลุมร่างของตนในยามหนาว และต่อมาก็ได้นำไปถักทอเป็นผืน
ใช้แทนผ้าในคราวหลัง เด็กหญิงคนนั้นก็ได้ไปจากต้นไม้...อีกครั้ง
เวลาผ่านเลยไปหลายปี จนกระทั่งเด็กสาวแรกรุ่นคนหนึ่ง
เดินทางมาพบต้นไม้
"คุณต้นไม้มีอะไรจะให้ฉันบ้างไหมคะ?"เธอถาม
"ฉันมีกิ่งไม้ของฉัน ขอมอบมันให้กับเธอ"
เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็ป่ายปีนต้นไม้แล้วเด็ดเอากิ่งไม้ที่ว่าเหล่านั้น
ไปเล่นเป็นโจรสลัดบ้าง นักดาบบ้าง แล้วยังนำไปใช้เป็นฟืนก่อไฟไว้หุงหาอาหาร
และมอบความอบอุ่นให้แก่ตนเองอีกในคราวหลัง
และแน่นอน.... หลังจากนั้น เธอก็ไปจากต้นไม้เช่นเดิม
หลายปีผ่านไป... ก็ได้มีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาพักพิงใต้ร่มไม้ของต้นไม้ใจดี
"คุณมีอะไรจะให้ฉันอีกหรือเปล่า คุณต้นไม้ ?"
คำถามเดิมหลุดออกจากปากของเด็กสาวในกาลก่อนที่บัดนี้เติบโตเป็นสาวแล้ว
"ฉันมีลำต้น มีไม้มากมาย ขอมอบมันให้กับเธอ"
ต้นไม้ตอบด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนเช่นเคย
หญิงสาวจึงได้เลื่อยเอาทั้งลำต้นของต้นไม้นั้นไปสร้างเรือลำหนึ่ง
จากนั้น เธอก็ล่องไปในทะเลด้วยเรือลำนั้นที่เธอสร้าง....
เธอจากต้นไม้ต้นนั้นไปอีกแล้ว...
...ทิ้งให้ต้นไม้เดียวดาย เหลือเพียงตอ...
ทั้งนี้ เวลาก็ผ่านพ้นไปอีกครั้งหลายสิบปี
จนกระทั่งวันหนึ่ง...
หญิงชราคนหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าตอไม้นั้น...
"ว่าไงล่ะ ?" เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอันแหบแห้ง
"เธอยังมีอะไรจะให้ฉันอีกไหม เจ้าต้นไม้ ?"
"ฉันมีแต่เพียงตอไม้ของฉันนี้ ถ้ามันยังเป็นประโยชน์แก่เธอ เธอก็จงเอาไปเถิด"
หญิงชราไม่คิดจะนำตอไม้ที่ว่านั้นไปไหน
เธอค่อยๆนั่งลงบนตอไม้นั้นอย่างอ่อนแรง
"เธอรู้อะไรบ้างหรือเปล่า เจ้าต้นไม้ ? ที่ผ่านมา เธอได้มอบสิ่งต่างๆให้แก่ฉัน
มามากมายเหลือเกิน....
ตอนที่ฉันยังเป็นทารก..... เธอมอบลูกไม้ของเธอให้ฉันได้กิน
ตอนที่ฉันเป็นเด็ก..... เธอมอบใบไม้ให้ฉันห่มกันหนาว
ตอนที่ฉันโตขึ้นมาอีกหน่อย..เธอก็มอบกิ่งไม้ให้ฉันนำไปเล่น
และนำไปใช้เป็นฟืนก่อไฟ
แม้กระทั่งตอนที่ฉันกลายมาเป็นผู้ใหญ่ ...เธอก็มอบลำต้นทั้งลำต้นของเธอ
ให้ฉันนำไปสร้างเป็นเรือไว้ท่องเที่ยวไปทั่ว"
ตอไม้นิ่งเงียบ ไม่ตอบอะไร
"เธอมอบทุกสิ่งที่เธอมีให้กับฉัน ทว่าตัวฉันยังไม่เคยได้มอบสิ่งใดให้เธอเลย
ทั้งยังทิ้งเธอไว้ให้หงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่เป็นหลายปี"
หญิงชราว่าแล้วระบายรอยยิ้มบาง
"แต่ต่อจากนี้ ฉันจะไม่ทิ้งเธอไปอีกแล้ว ฉันจะอยู่กับเธอ
จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเธอตลอดไป..."
และแล้วหญิงชราก็เริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆที่เธอได้พบ
ตั้งแต่ครั้งเธอยังเป็นเด็กตัวน้อย จวบจนกระทั่งตอนที่เธอโตขึ้น
แล้วล่องเรือออกไปยังโลกกว้าง
เธอเล่าถึงทุกสิ่งได้พบ ทุกคนที่ได้เจอ และทุกเรื่องที่ได้ยินมาตลอดหลายปี
จนกระทั่งดวงตะวันอ่อนแสง คล้อยต่ำลงลาลับขอบฟ้า
"ค่ำแล้ว..." หญิงชราเอ่ย
"มาเถิด ต้นไม้ ....นอนกันเถิด ทั้งฉันทั้งเธอต่างก็เหนื่อยมาพอแล้ว
ได้เวลาพักสักที"ร่างอันซูบผอมของหญิงชราโน้มตัวลงนอนบนตอไม้ใหญ่
มือทั้งสองที่อ่อนแรงเต็มที่ดึงเอาแรงที่ยังเหลือกระชับเข้ากับตอไม้แน่น
ราวกับจะโอบกอดเจ้าต้นไม้เอาไว้
ครั้นนัยน์ตาเหนื่อยล้าค่อยๆปรือลงจนหลับสนิท
หญิงชราก็จมดิ่งลงสู่ห้วงนิทราอันแสนสบายข้างเคียงตอไม้
ที่เงียบลงไปนานแล้วนั้นทันที
...และ....เธอก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย...
หลายปีผ่านไป.... ทั้งหญิงชรา และทั้งตอไม้นั้นก็หายไป
กลับมีบางสิ่งเข้ามาแทนที่....
เคยมีคนกล่าวไว้ครั้งหนึ่ง... ยังมีต้นไม้สูงใหญ่ต้นหนึ่งตั้งอยู่
ต้นไม้มีจิตใจโอบอ้อมอารี มันเป็นที่อยู่อาศัยให้กับสัตว์เล็กๆอย่างกระรอก
และนกมากมาย
ต้นไม้ช่วยทำให้อากาศสดชื่น ทั้งกิ่งก้านร่มไม้อันสูงใหญ่ของมัน
ก็คอยให้ความเย็นสบายแก่สัตว์ทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาพักพิงเรื่อยไป...
[The Tree and The Girl : ดัดแปลงมาจาก "ต้นไม้ใจดี"]
ที่มา:http://ryokukun.exteen.com/20070812/mother-s-day-special-the-tree-and-the-girl
________________________________
ต้นไม้ที่ว่านี้ คือใครสำหรับคุณๆคะ...
ปล.สรุปว่าเลิกเล่านิทานไม่ได้อยู่ดี555
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
^_____________^
