salam
คราวนี้ขอนำเรื่องราวของดอกไม้ๆมาฝากค่ะ...
กล่าวถึงแต่ต้นของมันมานาน ดอกสวยๆของมันยังไม่ค่อยได้พูดถึงเลย
และคงจะไม่เบื่อกันนะคะ เพราะว่าเรื่องราวของดอกไม้ที่นำมาฝากกันนั้น
คือศาสตร์การจัดดอกไม้แบบญี่ปุ่น(ญี่ปุ่นอีกและ
) หรือ อิเคะบานะ
ซึ่งเป็นศาสตร์ที่นักรบซามุไรทุกคนต้องเรียนรู้ คู่กับการเรียนดาบและชงชา
ซึ่งมันก็น่่าแปลกตรงที่ว่า...บุรุษนักรบผู้หาญกล้าต้องมานั่งจัดดอกไม้...
ที่หากมองแล้วจะเป็นงานของอิสตรีเสียมากกว่า...
เรามาดูเรื่องราวของดอกไม้กับบุรุษกันค่ะว่่ามันสัมพันธ์กันอย่างไร
หากดาบคือผู้ทำลาย ดอกไม้คือผู้รักษา
ขอเกริ่นเรื่องของดาบก่อนนะคะ
ดาบยาว(ฮะชิ)............ศตวรรษที่12 ใช้รบกับนักรบชาวมองโกล
(เพื่อรบบนหลังม้าดาบจึงยาวเป็นพิเศษ) ถูกถ่ายทอดความรู้จากช่างเกาหลี
และวิทยาการของจีนมาประยุกต์ หนัก คม ยาว(ดับดิ้นในดาบเดียว)
ดาบสั้นประจันบาน(คาตานะ)........สั้นและเบากว่าฮะชิ เพิ่มความรวดเร็วในการฟัน
ซึ่งหลังจากที่ โตกุงาวะ เออิยาสึ สถาปนาและทำให้เกิดสันติสุขในญ่ีปุ่น
ดาบนี้ก็เริ่มสั้นและเบากว่าเดิมอีกจนกลายเป็นเพียงเครื่องประดับ
ของชนชั้นซามุไรเท่านั้น
และยังมีอีกชนิดนึงที่สั้นและเบากว่าดาบนี้ ซึ่งซามุไรพกไว้ป้องกันตัว
หรือใช้ทำ ฮาราคิริ (คว้านท้อง)
ดาบญี่ปุ่นจะเน้นความคม ความหนักเพื่อฟันคู่ต่อสู้
ดาบไทยจะเน้นความคล่องแคล่วในการฟัน
และซามุไรทุกคนต้องจัดดอกไม้เป็น การจัดดอกไม้คือการเข้าสมาธิ
ทำให้มีเมตตา เพื่อไม่ให้ใช้ดาบในทางที่ผิด เพราะดาบคืออำนาจ
ต้องมีความเข้าใจและมีเมตตา แต่เพราะเป็นหน้าที่ นักรบจึงต้องหยิบดาบขึ้นสู้
วิธีการจัดดอกไม้ก็เช่นเดียวกับการที่เขาจรดดาบแล้วยืนนิ่ง นั่นคือสมาธิ
ดังนั้น ซามุไรจึงต้องจัดดอกไม้เป็นเพื่อฝึกจิตตนให้นิ่งและว่าง
ที่ต้องทำ เพราะเวลาศึกมีคนตาย จิตปราศจากความสุข จึงต้องฝึกจิตให้นิ่ง
กับสิ่งแวดล้อมที่เลวร้าย เช่น เพื่อนที่เคยกอดคอกัน กินข้าวด้วยกัน
แต่หลังจากวันหนึ่ง เขาไม่กลับมาเสียแล้ว มันแปลว่าอะไร
นั่นคือสภาพแวดล้อมที่ทำให้คนเป็นบ้าได้ง่ายๆ ดังนั้นต้องหาทางออก
นั่นคือสมาธิ
ดังนั้นซามุไรต้องรู้ท้ังหมด ทั้งชงชา จัดดอกไม้และศิลปะในการฟันดาบ
เพราะดาบคือ อาวุธสังหารด้วยพลังหยาง
ดอกไม้ คือ พลังหยิน ที่คอยซับน้ำตาและรักษาจิตใจ
สุดยอดดาบของญี่ปุ่นจึงมิใช่ดาบที่คมกล้าที่สุด
แต่คือดาบ"มาซามุเนะ"ที่อ่อนโยน เปี่ยมด้วยเมตตา
แม้จะคมกริบขนาดกรีดลมให้แยกออกเป็นสองส่วนได้
แต่เมื่อดอกซากุระนับพันปลิวผ่าน มาซามุเนะก็หาได้ทำอันตราย
ต่อดอกซากุระแม้เพียงเศษเสี้ยว...
"คมดาบ"และ"ดอกไม้" จึงเป็นสองสิ่งที่แสดงถึงวิถีแห่งญี่ปุ่นอย่างแท้จริง...
(เป็นคำกล่าวของอาจารย์ นวรัตน์ที่เคยนำดาบและดอกไม้มาแสดงโชว์ในงาน)
