อนุญาตให้ทำการหลั่งข้างนอกได้ หากภรรยาอนุญาตและยินยอมพร้อมใจอย่างแท้จริง
ได้กล่าวไว้ในหนังสือ อัชชามิล ว่า "อย่าถอดหลั่งข้างนอกภรรยาที่เป็นอิสระชนหากนางไม่อนุญาต และได้รายงานจากท่านอิมามมาลิกว่า การหลั่งข้างนอกนั้นเป็นสิ่งที่มักโระฮ์ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม
ท่านซัยยิด อุมัร บิน อับดุลวะฮาบ อัลหะสะนีย์ กล่าวว่า "สมควรแก่สามีที่ทำการร่วมหลับนอนกับภรรยาสาว ไม่ทำการหลั่งข้างนอกตามที่บรรดาคนโง่เขลากระทำกัน และเขาจงหลั่งน้ำเข้าไปในมดลูกของภรรยาโดยเร็ว เผื่อว่าดังกล่าวจะทำให้เขาได้ติดลูก และเผื่อว่าบางครั้งสิ่งดังกล่าวอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ร่วมหลับนอนกับภรรยาก็ได้ เนื่องจากบุคคลหนึ่งจะไม่ได้รับการคุ้มครองจากความตาย"
ท่านอุมัร บิน อับดุลวะฮาบ กล่าวอีกว่า "การหลั่งข้างนอกนั้นไม่เป็นไร หากเพื่อยังผลประโยชน์แก่ลูกน้อยที่ดื่มนม หรือเกรงกลัวว่าภรรยาจะตั้งครรภ์ขึ้น จนเป็นเหตุให้เกิดโทษแก่นาง และสำหรับการใช้สิ่งที่ทำให้มดลูกเย็นชาโดยไม่สามารถรับปฏิสนธิได้ หรือทำให้สิ่งที่อยู่ในหมดลูกเสื่อมสภาพ ย่อมเป็นสิ่งที่ต้องห้ามตามที่ท่านอิบนุอัลอะรอบีย์ , ท่านอิบนุอับดิสลาม , และท่านอัลฆอซาลีย์ ได้ระบุไว้
สำหรับกรณีที่ถูกห้ามจากการทำให้เสียกับสิ่งที่อยู่ในมดลูกนั้น คือในช่วงก่อนที่ทารกจะถูกเป่าวิญญาน ดังนั้น หากหลังที่เป่าวิญญานแล้ว ทารกก็เหมือนกับสิ่งมีชีวิตหนึ่ง โดยไม่มีนักปราชญ์ขัดแย้งกันเลย และส่วนการใช้สิ่งที่ทำให้น้ำอสุจิเสื่อมคุณภาพ แต่ยังคงให้มดลูกมีความกระชับเพื่อรับการปฏิสนธินั้น ดังกล่าว ก็เหมือนกับฮุกุ่มการหลั่งนอก (คือมักโระฮ์)
