แบบนี้ก็มีค่ะ
ถ้าหมายถึงโตเกียวซึ่งเป็นเมืองหลวงนั้น...รถไฟจะแน่นมากค่ะ
แต่เรื่องโดนลวนลามนั้น ยังไม่เคยเจอค่ะ...เพราะมีเคล็ดลับ!!...
ซึ่งทุกอย่างล้วนมีที่มาว่าทำไมถึงไม่มีใครมาเบียดเรา
เคล็ดลับที่ว่าอยู่ในภาพข้างล่างค่ะ
เห็นกระเป๋าของผู้หญิงใช่มั้ยคะ และก็เห็นโปสเตอร์อันใหญ่ที่วางอยู่
ใกล้ประตูใช่มั้ยคะ...นั่นคือทางรอดของผู้หญิงค่ะ...
เพราะว่ากระเป๋าที่ตัวเองสะพายช่วยได้ค่ะ สัมภาระที่ตัวเองถืออยู่ก็ช่วยได้ค่ะ
โดยส่วนตัวนั้น หากไม่ใช่คนแรกๆที่ได้ขึ้นรถไฟก็จะขอเป็นคนสุดท้ายค่ะ
หากเป็นคนแรกๆที่ได้เข้าไป เราสามารถเลือกที่นั่งติดขอบได้ค่ะ
จะไม่มีใครมานั่งประกบซ้ายขวาเรา กระเป๋าใบโตๆของเรานั้น
ก็สามารถชะแว๊บวางไว้ยังที่นั่งอีกฟากนึงพอให้ไม่น่าเกลียดจนเกินไป
ยิ่งมีสัมภาระมากเท่าไหร่ยิ่งสบายค่ะ เขาไม่ว่าค่ะ หรือถ้าเขาจะมอง
ก็ไม่เป็นไรค่ะ เจอกันแค่ครั้งเดียวเอง ด้านเข้าไว้ค่ะ
แต่ถ้าหากเป็นผู้หญิงที่นั่งติดอีกฝั่งกับเราก็ย่อมไม่มีปัญหาค่ะ...
ก็โชคดีไปค่ะ...
ส่วนเวลารถไฟมันแน่นแล้วเราไม่ใช่คนแรกๆที่ได้เข้าไป
ก็จะขอเป็นคนสุดท้ายเพื่อจะได้อยู่ติดซอกหลืบของประตู(สังเกตในภาพนะคะ)
หันหลังชนมุม หันหน้าหาผู้คนแล้วใช้กระเป๋าใบโตๆของเราบังหน้า
กอดกระเป๋าเอาไว้ให้แน่นราวกับว่ารักและหวงมันเหลือเกิน
ใครจะกล้าเบียดก็เบียดมา เรามีกันชนแว้ววววววววววว
(ถ้าชายใดกล้าลองดี เจอปูหนีบแน่ๆค่ะ อีกอย่างมีรองเท้าทั้งส้นตึกส้นแหลม
ให้เลือกใส่ขึ้นรถไฟด้วยค่ะ คงไม่มีชายใดอยากชิมนัก
คนญี่ปุ่นเขารู้คุณสมบัติรองเท้าผู้หญิงดีค่ะ เขาไม่กล้าหรอก
)
แต่หากต้องตกอยู่ในสภาวะโดนหนีบซ้ายขวาโดยไม่สามารถเลี่ยงได้
กระเป๋าบวกกับสัมภาระช่วยได้ค่ะ วางมันขนาบซ้ายขวาแล้วแกล้งอ่านหนังสือ
หรือแกล้งหลับไปเลย...ใครจะมองยังไงเราไม่เห็นแล้ว...
โดยไม่ต้องห่วงคนชราและคนท้องนะคะ เพราะคนเหล่านั้นมีที่เฉพาะของเขา
แล้วค่ะ...และหากเป็นผู้หญิงที่นั่งติดกัน เราก็เอาของลงมาไว้ข้างล่างแทน
เลือกปฏิบัติได้ค่ะ...ไม่เป็นไร ได๋โจบุ...
ปล. หากเลี่ยงได้ วันศุกร์ผู้หญิงไม่ควรออกไปไหนค่ะ
เพราะว่าวันศุกร์คือวันที่มนุษย์ทำงานออกสังสรรค์กินเหล้าเมามาย
ก่อนกลับบ้าน เพราะถือว่าวันรุ่งขึ้น(วันเสาร์)ซึ่งเป็นวันหยุดของคนญี่ปุ่น
ในรถไฟจึงมีคนเมาไม่ได้สติ แต่ว่า มีโบกี้โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงเท่านั้นด้วยค่ะ
ผู้ชายเข้าไม่ได้ เขาจะเขียนไว้ตรงโบกี้เลยว่า "เฉพาะผู้หญิง"
เลยไร้ปัญหาค่ะ...แต่หากเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงที่จะออกจากบ้านในวันแบบนั้น
อีกอย่างตัวคนโพส ตอนใช้ชีวิตอยู่ที่โตเกียวนั้น ส่วนใหญ่จะปั่นจักรยานคู่ใจค่ะ
เพราะแถวที่พักนั้นมีทุกอย่างพร้อม ไม่ต้องออกไปไหนให้ไม่สบายในหัวใจค่ะ
ปั่นไปกับเพื่อนๆ ซึ่งที่ญี่ปุ่นไม่ค่อยมีที่ราบ เลยขึ้นลงบนเนินบ้าง
ได้ออกกำลังกายทุกวัน แต่จักรยานนั้นสุดยอดค่ะ
มีเกียร์มีอะไรอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสที่บ้านเราค่ะ
การปั่นจักรยานที่ญี่ปุ่นก็เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ
คนทั่วไปก็ปั่นจักรยานไปทำงานหรือไปไหนมาไหนกันค่ะ...
...แค่นี้เองค่ะ เคล็ดลับกับการเอาตัวรอดในรถไฟญี่ปุ่น
อะไรที่ไม่ดีของเขาเราก็ไม่เอา แต่อะไรที่ดีๆของเขา เราก็เก็บเอาไว้ใช้
เพราะไม่ว่าที่ไหนๆก็ย่อมมีทั้งด้านมืดและด้านสว่างค่ะ...
แค่เราหาช่องทางและช่องว่างของเวลา ความลงตัวก็จะมาหา
ความเมตตาของอัลลอฮฺนั้นมากมายมหาศาลเกินมนุษย์จะคำนวณได้...
และที่สำคัญ ผู้หญิงทุกคนจะมีสัญชาตญาณการระวังภัยกันทั้งนั้นค่ะ...
...แล้วจะมาต่อเรื่องวิถีชีวิตและเรื่องความเป็นอยู่ของมุสลิมในญี่ปุ่นในคราถัดไปค่ะ
อินชาอัลลอฮฺ
มีภาพน่ารักๆในรถไฟสายหนึ่งมาฝากด้วยค่ะ
หากผิดพลาดประการใด หรือข้อความใดไม่เหมาะสม
โปรดชี้แนะด้วยนะคะ...
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
^____________^
