เมื่อท่านหญิงอาอิชะฮ์พ้นมลทิน~*

[al-firdaus~*]

Tweet

salam

ได้อ่านกระทู้ดังกล่าวนี้  พระนางอาอิชะฮ์ถูกกล่าวหาทำซินา  ชีอะฮ์ได้กล่าวร้ายต่อท่านหญิงอาอิชะฮ์อย่างน่าเกลียดที่สุด !!!   ในหนังสือฮะดิษซอเฮี๊ยะห์ อัตตาจญ์ แปลโดยท่าน อ.อรุณ บุญชม  ได้อ่าน ในส่วนดังกล่าว ถึงมูลเหตุที่อัลลอฮ์ทรงประทานอายะฮ์อัลกุรอาน   ซูเราะฮ์อันนูร : 10-20   และต่อไปนี้เป็นรายละเอียดจากหะดิษว่าด้วยเรื่องดังกล่าวนี้ค่ะ

อัลลอฮ์ตะอาลาได้ตรัสว่า

“แท้จริงบรรดาผู้ที่นำข่าวเท็จมานั้น ก็เป็นคนกลุ่มหนึ่งของพวกท่านนั่นเอง ท่านทั้งหลายอย่าคิดว่า มันเป็นสิ่งที่ชั่วช้าสำหรับพวกท่าน แต่มันกลับเป็นความดีของพวกท่าน แต่ละคนจากพวกเขาจะได้รับสิ่งที่เขาได้พากเพียรไว้ จากบาปกรรม และผู้ที่ได้ดำเนินการในส่วนใหญ่ของข่าวเท็จนั้นเขาจะได้รับการลงโทษอันใหญ่หลวง”  (ซูเราะฮ์อันนูร : 11)

เล่าจากอาอิชะฮ์ (ร.ด.) ได้กล่าวว่า ปรากฏว่าท่านนบี (ซ.ล. ) เมื่อต้องการออกเดินทางท่านจะจับฉลากระหว่างบรรดาภรรยาของท่าน ดังนั้นผู้ใดที่ได้ผลของการออกฉลาก ท่านก็จะนำภรรยาคนนั้นออกเดินทางไปกับท่าน ต่อมาท่านได้จับฉลากระหว่างพวกเราในสงครามหนึ่งที่ท่านต้องเดินทางไปทำศึก ปรากฏว่า ผลของการออกฉลากเป็นของข้าพเจ้า ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงได้ออกไปกับท่าน หลังจากอายะฮ์ที่ว่าด้วยการปกปิดอย่างมิดชิด (ฮิยาบ) ได้ลงมา ข้าพเจ้าได้ถูกบรรทุกอยู่ในประทุน (บนหลังอูฐ) และเขาให้ข้าพเจ้าพักอยู่ในนั้น พวกเราได้เดินทางไปจนกระทั่งท่านรอซูล (ซ.ล.)เสร็จสิ้นจากการทำสงครามของท่านในครั้งนั้น และท่านได้เดินทางกลับ  พวกเราได้เข้าใกล้นครมะดีนะห์ ท่านได้อนุญาตให้พักในคืนหนึ่ง ข้าพเจ้าได้ลุกขึ้น ขณะที่ท่านอนุญาตให้หยุดพัก ข้าพเจ้าได้เดินทางไปจนพ้นกองทหารเมื่อเสร็จกิจของข้าพเจ้า ก็ได้มุ่งหน้ามายังพาหนะของข้าพเจ้า บังเอิญสร้อยคอของข้าพเจ้าที่ทำมาจากลูกปัดจากยะมัน ได้ขาดไป ข้าพเจ้าจึงได้ค้นหาสร้อยคอของข้าพเจ้า และการติดตามค้นหามันได้หน่วงเหนี่ยวข้าพเจ้าเอาไว้  ต่อมากลุ่มบุคคลที่เคยนำข้าพเจ้าเดินทางได้มุ่งมา และได้แบกประทุนของข้าพเจ้าขึ้นบรรทุกอูฐของข้าพเจ้า โดยพวกเขาคิดว่า ข้าพเจ้าอยู่ในประทุนนั้น

พวกผู้หญิงในขณะนั้น มีรูปร่างผอม เนื้อไม่ได้ทำให้พวกหล่อนมีน้ำหนัก ความจริงพวกหล่อนจะกินอาหารเพียงเล็กน้อย ดังนั้น คนพวกนั้นจึงไม่เฉลียวใจที่ประทุนนั้นเบา ขณะที่พวกเขายกมันขึ้น และข้าพเจ้าก็ยังเป็นเด็กผู้หญิง ที่มีอายุน้อย  พวกเขาได้ส่งอูฐและออกเดินทางไป  ต่อมาข้าพเจ้าได้พบสร้อยคอของข้าพเจ้า หลังจากกองทหารได้ออกเดินทางไปแล้ว ข้าพเจ้าได้มายังที่ๆ พวกเขาพำนักก็ไม่พบว่ามีผู้ใดเรียกหาและตอบคำเรียกหาอยู่ในที่นั้น (ไม่มีใครเลย)  ข้าพเจ้าจึงตั้งใจไปยังที่ๆข้าพเจ้าลงพัก โดยคิดว่าพวกเขาจะต้องรู้ว่าข้าพเจ้าหายไป  และจะต้องกลับมาหาข้าพเจ้า

ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังนั่งอยู่ในที่นั้น ข้าพเจ้าเกิดง่วงนอนและหลับไป และได้ปรากฏมี ซอฟวาน บุตร มุอัตตอล อัซซุละมีย์ อัซซักวานี เป็นผู้ตรวจการติดตามกองทหาร  เขาได้มารุ่งเช้า ณ สถานที่ๆ ข้าพเจ้าพักอยู่ เขาได้เห็นดำตะคุ่มของคนหนึ่งนอนหลับอยู่ เขาจึงได้มายังข้าพเจ้า และรู้ว่าเป็นข้าพเจ้าทันทีที่เขาเห็น เพราะเขาเคยเห็นข้าพเจ้าก่อนจากจะมีการปกปิดอย่างมิดชิด (ฮิยาบ) ข้าพเจ้าตื่นขึ้นด้วยคำอิซติรยาอ์ของเขา (คือกล่าวคำว่า อินนาลิ้ลลาฮิ วะอินนาอิลัยฮิรอยิอูน) ขณะที่เขารู้ว่าเป็นข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้คลุมหน้าด้วยผ้าคลุมของข้าพเจ้า สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า เขาไม่ได้พูดกับข้าพเจ้าสักคำเดียว และข้าพเจ้าไม่ได้ยินคำใดจากเขาเลยนอกจาก คำอิซติรยาอ์ของเขาเท่านั้น จนเขาได้นำพาหนะของเขามาคุกเข่าและเขาได้เหยียบที่ขาหน้าของมัน ข้าพเจ้าจึงได้ขึ้นขี่มัน เขาได้เดินทางโดยจูงพาหนะที่มีข้าพเจ้านั่งอยู่จนเราได้มาถึงกองทหาร หลังจากพวกเขาได้ลงพักในยามที่ตะวันร้อนจัด และความพินาศก็ได้เกิดขึ้นแก่บุคคลที่พินาศ (คือบรรดาผู้ที่กุข่าวและใส่ร้าย) และได้ปรากฏว่าผู้ที่ดำเนินการแพร่ข่าวเท็จก็คือ อับดุลเลาะฮ์ บุตร อุบัยย์ บุตร ซะลูล ต่อมาพวกเราได้เข้าสู่นครมะดีนะฮ์ และข้าพเจ้าได้ล้มป่วยเป็นเวลาหนึ่งเดือน ประชาชนได้พากันโจษจัน ถึงคำพูดของบรรดาผู้เจ้าของข่าวเท็จนั้น โดยข้าพเจ้าไม่รู้สิ่งใดเลยจากเรื่องราวดังกล่าว และสิ่งที่ทำความสงสัยแก่ข้าพเจ้าในยามที่ข้าพเจ้าเจ็บป่วยก็คือ การที่ข้าพเจ้าไม่เห็นท่านรอซูล (ซ.ล.) แสดงความอ่อนโยน ซึ่งข้าพเจ้าเคยได้เห็นขณะที่ข้าพเจ้าป่วย ความจริงท่านจะเข้ามาหาข้าพเจ้า ท่านจะกล่าวสลาม แล้วกล่าวว่า หญิงคนนี้ของพวกท่านเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากนั้นท่านก็กลับไปโดยข้าพเจ้าไม่รู้สึกถึงเรื่องที่ชั่วร้ายเลย

จนข้าพเจ้าได้ออกไปหลังจากข้าพเจ้าหายไข้ใหม่ๆ และอุมม์มิซาเตาะฮ์ได้ออกไปกับข้าพเจ้าด้วย  โดยมุ่งหน้าไปยัง อัลมะนาเซียะอ์ มันเป็นที่ถ่ายอุจจาระของพวกเรา (อยู่นอกนครมะดีนะฮ์) และพวกเราไม่เคยออกไปนอกจากคืนเว้นคืน นั่นก่อนที่เราจะสร้างสถานที่มิดชิดไว้ใกล้กับบ้านของพวกเรา  ประเพณีของเราก็เหมือนกับประเพณีของอาหรับยุคแรกๆ ในเรื่องการถ่ายนอกเมือง  และพวกเราได้รับความรำคาญจากสถานที่มิดชิดที่สร้างไว้ที่บ้านของพวกเรา ข้าพเจ้ากับอุมม์ มิซเตาะฮฺ บุตร อุซาซะฮ์  ซึ่งเป็นบุตรสาวของอะบีรุห์ม บุตร อับดิมะนาฟ และมารดาของหล่อนเป็นน้าสาวของอะบีบักร์ อัซซิดดีก และข้าพเจ้ากับอุมม์มิซเตาะฮ์ ได้มุ่งหน้ามายังบ้านของข้าพเจ้าหลังจากเสร็จกิจของเราแล้ว

ต่อมา อุมม์มิซเตาะฮ์  ได้หวีผมพลาด และหล่อนได้กล่าวว่า มิซเตาะฮ์จงพินาศ (มิซเตาะฮ์ คือ บุตรชายของนาง ที่ได้เข้าวิพากษ์วิจารณ์เรื่องของอาอิชะฮ์ด้วย)  ข้าพเจ้าจึงได้กล่าวแก่หล่อนว่า สิ่งที่เธอพูดนั้นเลวมาก เธอจะด่าคนที่ปรากฏตัวในสงครามบัดร์หรือ  หล่อนกล่าวว่า :  โอ้ท่านหญิง ท่านไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดหรือ ?  ข้าพเจ้ากล่าวว่า : เขาพูดอะไร?  และหล่อนก็ได้เล่าให้ข้าพเจ้าทราบถึงคำพูดของพวกที่กุข่าวเท็จขึ้นมา  อาการป่วยของข้าพเจ้าได้เพิ่มทับทวีอาการป่วยเดิมที่มีอยู่

[al-firdaus~*]

เมื่อข้าพเจ้ากลับบ้าน และท่านรอซูล (ซ.ล.) ได้เข้ามาหาข้าพเจ้า ท่านได้กล่าวสลาม จากนั้นท่านได้กล่าวว่า : หญิงของพวกท่านคนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า : ท่านจะยอมให้ข้าพเจ้าไปหาบิดามารดาของข้าพเจ้าไหม หล่อนกล่าวว่า :  และข้าพเจ้าต้องการหาความมั่นใจในข่าวนั้นจากคนทั้งสอง ท่านรอซูล (ซ.ล.) จึงได้อนุญาตให้ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้มาหาบิดามารดาของข้าพเข้า ข้าพเจ้าได้กล่าวแก่มารดาว่า :  โอ้มารดาที่รัก ประชาชนได้พูดอะไรกันบ้าง ? มารดาตอบว่า โอ้ลูกรัก เธอจงทำตัวตามสบายเถิด สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า น้อยเหลือเกินที่หญิงคนหนึ่งที่มีความงามอยู่กับชายคนหนึ่งที่เขารักหล่อน และหล่อนก็มีคู่แข่งหลายคน นอกจากคู่แข่งเหล่านั้นจะต้องพูดจาทับถมผู้หญิงคนนั้น  ข้าพเจ้ากล่าวว่า : ซุบฮานัลลอฮ์ ความจริงประชาชนได้พูดกันเรื่องนี้หรือ ? หล่อนได้กล่าวว่า : ข้าพเจ้าร้องไห้ตลอดทั้งคืนนั้นจนถึงรุ่งเช้า  โดยน้ำตาไม่ได้แห้งเลย และข้าพเจ้าก็ไม่ได้นอนเลย จนรุ่งเช้าข้าพเจ้าก็ยังร้องไห้อยู่ ต่อมาท่านรอซูล (ซ.ล.) ได้เรียก อะลี บุตร อะบีตอลิบ และ อุซามะฮ์ บุตรเซด (ร.ด.)  เข้าพบขณะที่ วะฮีย์ได้ชะงักไป เพื่อขอคำปรึกษาจากคนทั้งสอง เรื่องการแยกทางกับครอบครัวของท่าน และสาบานต่อผู้ซึ่งรู้ถึงความรักที่มีอยู่ในหัวใจของท่านที่มอบให้แก่ครอบครัว ต่อมาเขาได้กล่าวว่า : โอ้ท่านรอซูลุ้ลเลาะฮ์ จงรักษาครอบครัวของท่านไว้เถิด เราไม่รู้สิ่งใดเลยนอกจากความดีเท่านั้น  ส่วนอะลีได้กล่าวว่า  : โอ้ท่านรอซูลุ้ลเลาะฮ์  อัลลอฮ์ไม่ได้ทำให้ท่านอับจน ผู้หญิงนอกจากหล่อนยังมีอีกมาก และถ้าพวกท่านถามทาสหญิงนั้นก็จะให้ความจริงแก่ท่าน หล่อนได้กล่าวว่า : ต่อมาท่านรอซูล (ซ.ล.) ได้เรียก บะรีเราะฮ์ (เป็นหญิงทีคอยรับใช้อาอิชะฮ์ ต่อมาอาอิชะฮ์ได้ซื้อหล่อนและปล่อยหล่อนเป็นอิสระ หล่อนก็คงอยู่กับอาอิชะฮ์คอยรับใช้นาง)  เข้าพบแล้วกล่าวว่า :  โอ้บะรีเราะฮ์ เธอเคยเห็นสิ่งใดทีทำให้เธอสงสัยไหม ?  หล่อนตอบว่า ไม่เคยเลย สาบานต่อผู้ซึ่งทรงแต่งตั้งท่านด้วยสัจธรรม ข้าพเจ้าไม่เห็นสิ่งใดที่จะตำหนิหล่อนได้ นอกจากการที่หล่อนเป็นเด็กผู้หญิงอายุยังน้อย นอนหลับโดยทิ้งแป้งที่นวดแล้วของครอบครัวไว้ จนสัตว์เลี้ยงมากินมัน  

[al-firdaus~*]

ต่อมาท่านรอซูล (ซ.ล.) ได้ลุกขึ้นยืนขออาสาสมัครเพื่อจัดการกับ อับดุลเลาะฮ์ บุตร อุบัยย์ บุตร ซะลูล ท่านได้กล่าวขณะอยู่บนมิมบัรว่า :  โอ้ประชาชนมุสลิมทั้งหลาย  มีผู้ใดบ้างที่อาสาต่อข้าพเจ้าเพื่อจัดการชายคนหนึ่งที่อันตรายของเขาได้เกิดแก่ข้าพเจ้าในครอบครัวของข้าพเจ้า (ชายคนที่ท่านนบีกล่าวถึงคือ อับดุลเลาะฮ์ อิบนิ ซะลูล) สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า  ข้าพเจ้าไม่เคยรู้จักครอบครัวของข้าพเจ้า นอกจากความดีเท่านั้น และพวกเขาได้กล่าวถึงชายคนหนึ่ง (คือ ซอฟวาน ไปในทางเลวร้าย) ที่ข้าพเจ้าไม่เคยรู้จักเขานอกจากความดีเท่านั้น  และเขาไม่เคยเข้าไปหาครอบครัวของข้าพเจ้านอกจากต้องมีข้าพเจ้าอยู่ด้วย  สะอัด บุตรมุอาซ (ผู้นำเผ่าเอาซ์)  ได้ลุกขึ้นยืนแล้วกกล่าวว่า : โอ้ท่านรอซูลุ้ลเลาะฮ์ ข้าพเจ้าขออาสาต่อท่านเพื่อจัดการกับเขาเอง ถ้าหากเขาเป็นคนในเผ่าเอาส์ ข้าพเจ้าจะฟันคอเขา และถ้าหากเขาเป็นพี่น้องของเราจากเผ่าคอซรอจ ขอท่านได้บัญชาพวกเราเถิด พวกเราจะจัดการตามคำบัญชาของท่าน  
สะอั ด บุตรอุบาดะฮ์ ได้ลุกขึ้น ก่อนนี้เขาเคยเป็นคนดี แต่ความคลั่งไคล้ในเรื่องเข้าข้างพวกพ้องได้เข้าครอบงำเขา และได้กล่าวแก่สะอัด (บุตรมุอาซ) ว่า เจ้าโกหก  สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า เจ้าฆ่าเขาไม่ได้ และไม่สามารถฆ่าเขาได้ อุซัยด์ บุตร ฮุดอยร์ ลุกขึ้นยืน แล้วกล่าวแก่ สะอัด บุตร อุบาดะฮ์ ว่า : เจ้าโกหก สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า เราจะต้องฆ่าเขาได้ แน่แท้เจ้าคือคนหน้าไหว้หลังหลอก เจ้าเถียงแทนพวกหน้าไหว้หลังหลอก (สะอั ด บุตรอุบาดะฮ์ เมื่อได้ยินคำพูดของ สะอัด บุตรมุอาซ เช่นนั้น ความเข้าข้างพวกพ้องของตนเองได้เข้าครอบงำเขา เพราะสะอัด บุตรมุอาซ จะได้ช่วยเหลือท่านนบี  โดยที่เขาก็ตั้งใจจะทำเช่นนั้นด้วย เขาจึงได้โต้ตอบกับ สะอัด บุตรมุอาซ ด้วยคำพูดดังกล่าว อุซัยด์ บุตร ฮุดอยร์ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ สะอัด บุตร อุบาดะฮ์ ได้ลุกขึ้นโต้ตอบกับ สะอัดบุตร มุอาซ เพื่อช่วยเหลือลูกพี่ลูกน้องของเขา) ทั้งสองเผ่าเอาส์ และคอซรอจ ต่างก็แสดงความโกรธแค้นซึ่งกันและกัน จนเกือบลงมือฆ่ากัน  โดยที่ท่านรอซูล (ซ.ล.) ยังคงอยู่บนมิมบัร ท่านได้พยายามระงับพวกเขาเหล่านั้น  จนสงบลงและท่านก็นิ่ง (จากนั้นท่านก็กลับบ้าน)  

[al-firdaus~*]

หล่อนได้กล่าวว่า : ข้าพเจ้าได้ร้องไห้อีกในวันนั้น โดยน้ำตาของข้าพเจ้าไม่ได้ขาดสายเลย และข้าพเจ้าก็ไม่ได้หลับนอนเลย รุ่งเช้าบิดามารดาได้มาที่ข้าพเจ้า ทั้งที่ความจริงข้าพเจ้าได้ร้องไห้มาแล้วสองคืนกับหนึ่งวัน  ทั้งสองท่านคิดว่า การร้องไห้คงทำให้หัวใจของข้าพเจ้าสลายลงแล้ว  ขณะที่ท่านทั้งสองกำลังนั่งอยู่ที่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้ากำลังร้องไห้ ก็ได้มีผู้หญิงชาวอันซอรคนหนึ่งมาขออนุญาตเข้าพบ  ข้าพเจ้าได้อนุญาตให้หล่อน และหล่อนก็ได้นั่งร้องไห้อยู่กับข้าพเจ้า อาอิชะฮ์ได้กล่าวว่า : ขณะที่พวกเราอยู่ในอาการอย่างนั้น ท่านรอซูล (ซ.ล.) ก็ได้เข้ามาหาพวกเรา แล้วได้กล่าวสลาม จากนั้นได้นั่งลง โดยที่ท่านไม่เคยนั่งที่ข้าพเจ้าเลย ตั้งแต่เกิดข้อกล่าวหา ท่านอยู่หนึ่งเดือน โดยไม่มีวะฮีย์ประทานลงมายังท่านเกี่ยวกับเรื่องของข้าพเจ้า อาอิชะฮ์ได้กล่าววว่า :  ท่านรอซูล (ซ.ล.) ได้กล่าวคำปฎิญาณขณะที่ท่านนั่งลงแล้วกล่าวว่า : อนึ่งหลังจากนั้น โอ้ อาอิชะฮ์ ความจริงข้าพเจ้าได้ทราบข่าวเกี่ยวกับตัวเธออย่างนั้นอย่างนี้ (ท่านหมายถึงคำเท็จที่พวกนั้นกุขึ้น) และถ้าหากเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ต่อไปอัลลอฮ์จะทรงให้เธอพ้นมลทิน ถ้าหากเธอได้กระทำบาปใดไว้  ให้เธอจงขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์เถิด และจงกลับคืนสู่พระองค์ เพราะแท้จริงบ่าวของอัลลอฮ์นั้น เมื่อเขาสารภาพผิด และได้กลับตัวเข้าหาอัลลอฮ์ แน่นอนพระองค์จะรับการกลับตัวของเขา อาอิชะฮ์ได้เล่าว่า : เมื่อท่านรอซูล (ซ.ล.) พูดจบลง  น้ำตาของข้าพเจ้าได้เหือดหายไป จนไม่รู้สึกว่ามันเคยไหลสักหยดเดียว (ความโศกเศร้าเมื่อมันรุนแรง น้ำตาก็จะเหือดแห้งไป) ข้าพเจ้าได้กล่าวแก่บิดาว่า จงตอบสนอง ท่านรอซูล (ซ.ล.) ในสิ่งที่ท่านพูดเถิด บิดาของข้าพเจ้าได้กล่าวว่า : ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับท่านรอซูล (ซ.ล.) ข้าพเจ้าจึงกล่าวแก่มารดาว่า : จงตอบสนองท่านรอซูล (ซ.ล.) เถิด มารดาของข้าพเจ้ากล่าวว่า : ข้าพเจ้าไม่รู้จะพูดอะไรกับท่านรอซูล (ซ.ล.)

[al-firdaus~*]

อาอิชะฮ์เล่าว่า : ข้าพเจ้าได้กล่าวโดยที่ขณะนั้นข้าพเจ้ายังเป็นเด็กหญิงที่อายุยังน้อยไม่ด้อ่านอัลกุรอานมาก ว่า : ความจริงข้าพเจ้าขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ข้าพเจ้าทราบดีกว่า พวกท่านจะต้องได้ยินคำพูดนี้ จนเกิดความมั่นคงภายในจิตใจของพวกท่าน และพวกท่านก็จะต้องเชื่อคำพูดนี้ ถ้าหากข้าพเจ้ากล่าวแก่พวกท่านว่า ข้าพเจ้าพ้นมลทิน โดยพระองค์อัลลอฮ์ก็ทรงทราบว่า ข้าพเจ้าพ้นมลทิน พวกท่านจะต้องไม่เชื่อข้าพเจ้าว่าเป็นอย่างนั้น และถ้าหากข้าพเจ้ายอมรับต่อพวกท่านด้วยเรื่องหนึ่งที่พระองค์อัลลอฮ์ทรงทราบว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ พวกท่านก็จะเชื่อข้าพเจ้า (หมายความว่า ถ้าหากข้าพเจ้ากล่าวว่า ข้าพเจ้าเป็นอย่างที่พวกเขาพูด ท่านก็จะต้องเชื่อตามที่ข้าพเจ้าพูด)
สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ข้าพเจ้าไม่พบแบบอย่างสำหรับพวกท่านนอกจากคำของบิดายูซุฟที่ว่า “ความอดทนเป็นสิ่งที่งดงามยิ่ง” (ความอดทนที่จะถือว่างดงามยิ่งนั้น คือความอดทนที่ไม่มีการปริปากบ่น)  พระองค์อัลลอฮ์ทรงเป็นผู้ได้รับการขอร้องให้ช่วยเหลือให้พ้นจากสิ่งที่พวกท่านพรรณนา อาอิชะฮ์เล่าว่า : หลังจากนั้นข้าพเจ้าได้หันหน้ากลับ และนอนตะแคงอยู่บนที่นอนของข้าพเจ้า โดยข้าพเจ้าทราบดีว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ข้าพเจ้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า  อัลลอฮ์จะประทาน วะฮีย์ที่ถูกอ่านลงมาในเรื่องของข้าพเจ้า และเพราะเรื่องของข้าพเจ้าตามความคิดนั้น มันเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินกว่าที่อัลลอฮ์ จะต้องตรัสในตัวของข้าพเจ้าด้วยคำสั่งที่ถูกอ่าน  แต่ข้าพเจ้าหวังว่า ท่านรอซูล (ซ.ล.) จะฝันเห็นขณะนอนหลับว่า  อัลลอฮ์ทรงให้ข้าพเจ้าพ้นมลทิน

อาอิชะฮ์  เล่าว่า : สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ท่านรอซูล (ซ.ล.) ยังไม่ได้ลุกจากที่นั่งของท่าน และยังไม่มีผู้ใดจากบุคคลในครอบครัวออกไป จนกระทั่งวะฮีย์ได้ถูกประทานลงมายังท่าน และมันได้ครอบงำท่าน สิ่งที่เคยครอบงำจากความรุนแรงของวะฮีย์ จนเหงื่อเม็ดโป้งๆ เหมือนเพชรหลั่งออกมา ในวันที่หนาวจัด เนื่องจากคำพูดอันหนักหน่วงที่ถูกประทานลงมายังท่าน เมื่อมันได้คลายออกจากท่านรอซูล (ซ.ล.)  แล้วท่านก็หัวเราะ และคำแรกที่ท่านพูดกับอาอิชะฮ์ก็คือ : โอ้อาอิชะฮ์ พระองค์อัลลอฮ์ได้ให้เธอพ้นมลทินแล้ว   มารดาของข้าพเจ้าได้กล่าวว่า :  เจ้าจงลุกไปหาท่าน (และนั่งข้างๆท่านรอซูล (ซ.ล.)ที่ท่านได้นำข่าวดีมาแจ้งแก่เธอ) ข้าพเจ้าจะไม่ลุกไปหาท่าน และข้าพเจ้าจะไม่ขอบคุณผู้ใดนอกจากอัลลอฮ์ผู้ยิ่งใหญ่และเกรียงไกรเท่านั้น  

[al-firdaus~*]

อัลลอฮ์ได้ประทานลงมาว่า “แท้จริงบรรดาผู้ที่นำข่าวเท็จมานั้น ก็เป็นคนกลุ่มหนึ่งของพวกท่านนั่นเอง” รวมทั้งหมดสิบอายะฮ์    เมื่ออัลลออ์ตะอาลาได้ประทานสิ่งนี้ลงมาในความบริสุทธิ์ของข้าพเจ้า อะบูบักร อัซซิดดิก (ร.ด.) ได้กล่าวว่า : สาบานต่ออัลลอฮ์ ข้าพเจ้าจะไม่จ่ายสิ่งใดแก่มิซเตาะฮ์อีกต่อไป หลังจากเขาได้กล่าวหาอาอิชะฮ์ โดยที่อะบูบักตเคยจ่ายค่าเลี้ยงดูให้เขา เพราะเป็นญาติสนิท และเพราะเขายากจน
อัลลอฮ์ได้ประทานลงมาว่า

“แล้วผู้ที่มีเกียรติและร่ำรวยของพวกท่านอย่าสาบานว่าจะไม่ให้ความอุปการะแก่ญาติสนิท บรรดาผู้ยากไร้ และบรรดาผู้อพยพในวิถีทางของอัลลอฮ์ ให้พวกเขาจงอย่าถือโทษและจงให้อภัย พวกท่านไม่ปรารถนาให้อัลลอฮ์อภัยโทษแก่พวกท่านหรือ อัลลอฮ์ทรงอภัยยิ่งและทรงเมตตายิ่ง” (ซูเราะฮ์อันนูร : 22)


อะบูบักรได้กล่าวว่า : หามิได้ข้าพเจ้าปรารถนาให้อัลลอฮ์อภัยโทษแก่ข้าพเจ้า และอะบูบักรก็ได้จ่ายค่าเลี้ยงดูแก่มิซเตาะฮ์ ตามที่เขาเคยจ่ายให้  แล้วกล่าวว่า : สาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ข้าพเจ้าจะไม่ถอนค่าเลี้ยงดูจากเขาตลอดไป

อาอิชะฮ์ได้กล่าวว่า : ท่านรอซูล (ซ.ล.) เคยถาม ซํยนับ บุตรยะหช์ ถึงเรื่องข้าพเจ้าแล้วกล่าวว่า : โอ้ซัยหนับ เธอรู้อะไรบ้าง หรือเห็นอะไรบ้าง ? หล่อนกล่าวว่า ข้าพเจ้ารักษาหูและตาของข้าพเจ้า  ข้าพเจ้าไม่รู้อะไรนอกจากสิ่งที่ดีเท่านั้น อาอิชะฮ์เล่าว่า : ซัยนับ เป็นผู้ที่เคยเชื่อว่าหล่อนมีตำแหน่งเท่ากับข้าพเจ้า จากบรรดาภรรยาของท่านรอซูล (ซ.ล.) และพระองค์อัลลอฮ์ได้คุ้มครองหล่อนด้วยความเคร่งครัดในศาสนา ส่วนพี่สาวของหล่อน คือ ฮัมนะฮ์ ได้ต่อต้านหล่อนและหล่อนได้พบกับความพินาศในท่ามกลางบุคคลที่พินาศจากพวกที่เสนอข่าวเท็จ (คือถูกลงโทษจากการเสนอข่าวเท็จ)(รายงานโดยบุคอรี มุสลิม และตัรมีซีย์)

และเล่าจากเขา (อาอิชะฮ์) ได้กล่าวว่า : เมื่อข้อแก้ตัวของข้าพเจ้าได้ลงมา ท่ารรอซูล (ซ.ล.) ได้ขึ้นยืนบนมิมบัร แล้วบอกเรื่องดังกล่าว ท่านได้อ่านอัลกุรอาน และเมื่อท่านลงมาจากมิมบัร ท่านได้ออกคำสั่งให้ลงโทษชายสองคน หญิงหนึ่งคน (คือ ฮัซซาน บุตรซาบิต กับ มิซเตาะฮ์ บุตร อุซาซะฮ์ ส่วนผู้หญิง คือ ฮัมมะฮ์ บุตรียะหซ์ )ดังนั้นพวกเขาจึงถูกโบยตามกำหนดโทษของพวกเขา (หลังจากได้ถูกลงโทษแล้ว พวกเขาก็กลับตัวและได้กลายเป็นมุสลิมที่ดี)

[hiddenmin]

ขุดๆๆ

[al-firdaus~*]

ปีที่แล้วขยันพิมพ์จัง...
ปีนี้ งานเยอะจัง

(ได้โอกาสแก้ไขตัวอักษรให้ใหญ่ขึ้นซะเรย )

[iqwan]

 :salam:ย่ะซากั้ลลอฮุคอยรอน, ขอขอบใจคุณ al-firdaus มากครับ ที่ทำให้มีน้ำมาหล่อเลี้ยงตา(ก็น้ำตาไง?)มากขึ้น, ขออั้ลเลาะฮ์(ซ.บ)ทรงโปรดประทาน
สิ่งดีงามทั้งหลายให้คุณทั้งดุนยาและอาคิเราะห์ ขอพระองค์อั้ลเลาะฮ์(ซ.บ)ทรงรับดุอาของคุณและดุอาของทุกคนที่วิงวรขอพระองค์อย่างบริสุทธิ์และตั้งใจครับ