เรื่องที่ฉันอยากเล่า...ตอน...เมื่อฉันทำฮัจย์~*

[ILHAM]

จีน ส่งไปซาอุ แล้วย้อนกลับมาไทย

[มัยซูน]

จีน ส่งไปซาอุ แล้วย้อนกลับมาไทย

ใช่เลย สินค้าจีนทั้งนั้น น่าจะมากกว่า 80%
ราคาถูก แต่คุณภาพโหลยโท่ยมากๆ

[Assaf]

ใช่เลย สินค้าจีนทั้งนั้น น่าจะมากกว่า 80%
ราคาถูก แต่คุณภาพโหลยโท่ยมากๆ

บางคนกระเป๋ามีงบน้อย เขาก็หาซื้อของราคาถูก  บางทีคนรับเค้าไม่ได้ดูที่ราคาค่างวดหรือคุณภาพอะไรหรอก  แค่ซื้อกลับมาฝาก ก็ดีใจแล้ว จริงหรือไม่ค่ะพี่น้อง
ของถูกๆจากจีน แต่คุณภาพดีๆ ใช้ได้คุ้มค่าก็มีให้เห็นถมไป ดังนั้น หากไม่อยากได้ของโหลยโท่ย ก็อย่าไปซื้อมัน ไปซื้อของดี ราคาเพอร์เฟค คุณภาพเลิศหรูก็ได้
งบมันน้อยง่ะ

[JawhaR]

คับๆ เห็นด้วย ว่าของส่วนมากก็มาจากจีน ไม่ก็อินโด
แต่อย่างว่าละคับ มันเหมือนกับว่า เป็นสิ่งที่ควรกระทำ
กลับมา ก็ต้องมีของมาฝากให้ลูกหลาน ญาติพี่น้อง และ เพื่อนๆ ที่มาแสดงความยินดีเมื่อเรากลับถึงบ้าน
เพราะการให้ ยังงัยก็เป็นสิ่งที่ดี     

[Bangmud]

 salam

ของฝากจากมักกะฮฺนั้น คนเก่า ๆ เขาว่า มีบะเราะกะฮฺของ ตะเนาะฮฺหะรอม หมวกกะปิเยาะฮฺสักใบ
น้ำซัมซัมสักแก้วเล็ก ๆ ลูกมะเดื่อ ลูกเกด ผ้าปูละหมาด สิ่งเหล่านี้ นอกจากน้ำซัมซัมแล้ว หาซื้อในเมืองไทยก็ได้
แต่ถ้าเป็นของที่มาจากแผ่นดินหะรอม คนรับก็ยินดีรับ
แชไปหัจญ์เมื่อ 5 ปีก่อน ซื้อผ้าปูละหมาดมาหลายผืน เลือกเอาจากที่ทำในตุรกีและโรงงานพรมในซาอุเอง
แล้วเอาไปปูละหมาดในมัสญิดหะรอม เปลี่ยนไปวันละผืน จนครบทุกผืน กลับถึงบ้าน ให้ใครไป ก็บอกเขาว่า
"ผ้าปูละหมาดผืนนี้ เคยได้ไปปูละหมาดที่มัสญิดหะรอมมาแล้ว คุณได้ผ้านี้ไป เผื่อมันจะอยากกลับไปปูที่นั่นอีก แล้วพาคุณไปด้วย"
คือขอดุอาอุ์ให้เขาได้ไปทำหัจญ์นั่นแหละ จะได้ไปหรือไม่ได้ไปก็เป็นตักดีรฺของอัลลอฮฺ
หน้าตาอย่างคนตะวันออกเฉียงใต้ ไม่ว่าจะเป็น ไทย อินโด มาเล บรูไน เวลาเข้าไปในร้าน มักจะถูกต้อนรับด้วยภาษามลายู
วันหนึ่ง แชไปซื้อของ ถามเป็นภาษาอาหรับที่อุตส่าห์ท่องไปว่า ฮาซาบิกัม ยาชัยค์ คนขายตอบว่า สะปุโละฮฺ
และพอสังเกตคนอื่นที่เขาถามราคากัน เขาใช้คำเดียวว่า กัม คือ ใช้ภาษาพูด ไม่ใช่ภาษาเขียน
ไปร้านค้าครั้งแรก ไม่รู้จะซื้อขายยังไง พูดไทย เขาก็ไม่รู้เรื่อง พูดอาหรับ เขาก็ไม่รู้เรื่อง เพราะเราพูดผิด ๆ ถูก ๆ
พูดอังกฤษ ก็ไม่ค่อยเข้าใจกัน เลยใช้วิธีหยิบเอาไปถาม เขาจะเอาเครื่องคิดเลขกดราคาให้ดู เราจะต่อเท่าไร ก็กดเครื่องคิดเลขให้เขาดู
วิธีนี้เข้าท่าที่สุด วันหนึ่ง แชซื้อปลากระป๋องไปกิน กินเสร็จยกกระป๋องขึ้นดู ปรากฏว่า ยี่ห้อ แซฟโคล Made in Thailand
อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาตั้งไกล มากินปลากระป๋องเมืองไทยซะนี่
ไปมา 5 ปีแล้ว ยังมีเรื่องเล่าไม่จบ ถ้ามะท่านอัญมณีกลับมา ลองไปนั่งฟังดูเถอะ จะเขียนเป็นบันทึกได้เป็นร้อย ๆ หน้า
และเกือบทุกคน บางทีเล่าว่าเหนื่อย ลำบาก แต่พอถามว่า ถ้ามีโอกาสจะไปอีกไหม มีแต่จะตอบว่าไปกันทั้งนั้น

ถ้านึกอะไรออกแล้วจะมาเล่าต่อ

والسلام

[ILHAM]

ถ้าสลับผืนทุกครั้งก็ได้ จะได้แบ่งกันครบทุกคน แต่ถ้าใช้ผืนไหนก็ผืนนั้นตลอด ผืนนั้นมันจะได้สุดยอดไปเลย คิดว่าควรใช้2ผืน สญาเดาะสำหรับแจกก็สลับทุกรอบ ส่วนผ้าซูแบกับลูกสแบฮ ใช้อันไหนอันนั้น ติดตัวไปเลย

[ILHAM]

ผมฟังแม่ผมเล่า ตอนอยู่อารอฟอฮ มีบางคนเอาผ้าขาวมาปู เป็นผ้าห่อศพ ตายแล้วใช้ผ้านั่นแหละห่อ ตอนแม่พูด แม่พูดเสียงแบบประมาณว่า ไอพวกนี้งมงายชิป ผมเดาอาการออก
ผมว่าทำแบบนั้นก็ดีนะ ถ้ามีโอกาส ผมก็อยากทำแบบนั้น

[มัยซูน]

ใช่เลย สินค้าจีนทั้งนั้น น่าจะมากกว่า 80%
ราคาถูก แต่คุณภาพโหลยโท่ยมากๆ

บางคนกระเป๋ามีงบน้อย เขาก็หาซื้อของราคาถูก  บางทีคนรับเค้าไม่ได้ดูที่ราคาค่างวดหรือคุณภาพอะไรหรอก  แค่ซื้อกลับมาฝาก ก็ดีใจแล้ว จริงหรือไม่ค่ะพี่น้อง
ของถูกๆจากจีน แต่คุณภาพดีๆ ใช้ได้คุ้มค่าก็มีให้เห็นถมไป ดังนั้น หากไม่อยากได้ของโหลยโท่ย ก็อย่าไปซื้อมัน ไปซื้อของดี ราคาเพอร์เฟค คุณภาพเลิศหรูก็ได้
งบมันน้อยง่ะ

เหอ เหอ

[มัยซูน]

การทำฮัจย์ ทุกคนอยากไปมากๆ ด้วยกันทั้งนั้น

แต่จะบอกต่อว่า ถ้าได้ไปมาแล้ว

ความอยากที่จะไปอีก มันมีมากกว่าเดิมมากๆ

นอกเหนือจากเรื่องการทำอิบาดะฮ์แล้ว

เสน่ห์ของมันอย่างหนึ่ง(สำหรับผู้หญิง) ก็คือ การได้เลือกซื้อของ "โหล่ยโท่ย" นี่แหละ

ที่แชมัดบอกว่า "ไม่รู้เป็นวาญิบหรือสุนัต คือ การช็อปปิ้งของฝาก "

นี่ถูกต้องเลย ถึงจะ"โหล่ยโท่ย" อย่างไร

ทุกคนก็ซื้อได้ซื้อดี ซื้อจนเกือบพากลับบ้านไม่หมดนั่นแหละ

[มัยซูน]

การซื้อของฝาก สำหรับผ้าสญาเดาะ

มัยซูนใช้วิธีนี้คือ ตั้งใจซื้อให้ใครก็ตัดสินใจซื้อ 1 ผืน แล้วก็เอาไปใช้ละหมาดเลย

กลับมาที่พักเขียนไว้ใต้ผ้าเลยว่า ใช้ละหมาด(ครั้งแรก) วันที่เท่าไร วักตูไหน มัสยิดอะไร และให้ใคร

เพราะเราต้องพิจารณาด้วยว่า คนที่เราจะให้ควรให้แบบไหน ราคาประมาณไหน

ทุกผืนที่ซื้อมาฝาก จะต้องผ่านการใช้งานที่มัสยิด "อัลหะรอม" มาแล้วทั้งนั้น (แต่ใช้แค่ครั้งเดียว อาจจะหนึ่งหรือสองวักตู)

[Bangmud]

 salam

เมื่อช่วงเวลาแห่งการทำฮัจญ์เวียนมาถึงครั้งใด มันเตือนให้ผมนึกถึงความมหัศจรรย์แห่งน้ำซัมซัมทุกที สิ่งที่กลายเป็นความทรงจำของผมนี้เริ่มต้นในปี ค.ศ.1971โดยการที่มีหมอชาวอียิปต์คนหนึ่งได้เขียนจดหมายไปเล่าให้หนังสือพิมพ์ยุโรปว่าน้ำซัมซัมไม่เหมาะสำหรับดื่ม
 
เดิมทีผมคิดว่านี่เป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของความอคติที่มีต่อมุสลิมและคำพูดของหมอผู้นี้อาจจะอาศัยเหตุผลมาจากความคิดที่ว่าก๊ะอ์บ๊ะฮ์เป็นสถานที่ต่ำ (ใต้ระดับน้ำทะเล) และตั้งอยู่ในใจกลางเมืองมักก๊ะฮ์ น้ำเสียทั้งหลายของเมืองจะไหลมารวมกันในบ่อน้ำแห่งนี้


โชคดีที่กษัตริย์ไฟซอลแห่งซาอุดิอารเบียได้ยินข่าวนี้ พระองค์จึงโกรธเป็นอย่างมากและต้องการที่จะลบล้างคำพูดยั่วยุของหมอชาวอียิปต์คนนั้น พระองค์ได้มีบัญชาไปถึงกระทรวงทรัพยากรเกษตรและน้ำให้ทำการสอบสวนและได้ส่งตัวอย่างของน้ำซัมซัมไปยังห้องทดลอง ทางวิทยาศาสตร์ในยุโรปเพื่อทดสอบว่าน้ำซัมซัมสามารถดื่มได้หรือไม่ ดังนั้น กระทรวงจึงได้สั่งให้โรงงานพลังงานและแยกเกลือญิดด๊ะฮ์ทำการทดสอบ และที่โรงงานแห่งนี้เองที่ผมได้ถูกจ้างให้มาทำหน้าที่ในฐานะวิศวกรพิสูจน์น้ำ ผมจำได้ว่าผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าบ่อน้ำซัมซัมมีอะไรอยู่และน้ำในบ่อนี้มีลักษณะเหมือนอะไร


ผมได้ไปยังมักก๊ะฮ์และได้ไปรายงานตัวต่อเจ้าหน้าที่ดูแลก๊ะอ์บ๊ะฮ์เพื่ออธิบายถึงวัตถุประสงค์ในการมาของผม หลังจากนั้น พวกเขาก็ส่งคนผู้หนึ่งให้มาคอยช่วยเหลือผมตามที่ผมต้องการ เมื่อมาถึงบ่อน้ำ ผมแทบไม่เชื่อว่าบ่อน้ำซึ่งมีลักษณะเหมือนแอ่งน้ำเล็กๆแอ่งหนึ่งกว้างยาวประมาณ 18 x14 ฟุตจะเป็นบ่อน้ำที่ให้น้ำนับล้านแกลลอนทุกปีแก่บรรดาผู้ไปประกอบพิธีฮัจญ์นับตั้งแต่มันเกิดขึ้นมาในสมัยของนบีอิบรอฮีมเมื่อหลายพันปีก่อนหน้านี้


ผมเริ่มการตรวจสอบโดยเริ่มต้นจากการวัดขนาดของบ่อน้ำทั้งด้านกว้าง ด้านยาวและความลึก ผมขอให้คนผู้นั้นแสดงถึงความลึกของบ่อน้ำ เขาจึงเริ่มอาบน้ำชำระล้างตัวของเขาและลงไปในบ่อแล้วยืดตัวตรง ผมเห็นระดับน้ำสูงขึ้นมาแค่ไหล่ของเขาเท่านั้น เขาสูงประมาณ 5 ฟุต 8 นิ้ว หลังจากนั้น เขาก็ย้ายจากมุมหนึ่งของบ่อน้ำไปยังอีกมุมหนึ่งโดยไม่อนุญาตให้จุ่มหัวลงไปในน้ำเพื่อหาดูว่าในบ่อน้ำมีท่อน้ำมาจากที่ไหน อย่างไรก็ตาม คนผู้นั้นก็รายงานว่าเขาไม่พบท่อน้ำใดๆในบ่อน้ำ ผมจึงเกิดความคิดขึ้นมาอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือ การใช้ปั๊มน้ำขนาดใหญ่ที่ติดตั้งอยู่ในบ่อน้ำสูบน้ำขึ้นมาอย่างรวดเร็วและมาขังไว้ในถังน้ำซัมซัม ด้วยวิธีการนี้จะทำให้ระดับน้ำในบ่อลดลงอย่างรวดเร็วจนเราสามารถหาที่มาของน้ำได้


เป็นเรื่องน่าประหลาดที่เราไม่เห็นสิ่งใดในระหว่างที่มีการสูบน้ำออก แต่ผมรู้ว่านี่เป็นเพียงวิธีการหนึ่งที่เขาสามารถพบทางเข้าของน้ำมายังบ่อแห่งนี้ได้ ดังนั้น ผมจึงตัดสินใจที่จะทำมันอีกครั้งหนึ่ง แต่ครั้งนี้ ผมได้สั่งคนผู้นั้นให้ยืนอยู่ในที่แห่งหนึ่งและคอยเฝ้าดูสิ่งผิดปกติใดๆที่จะเกิดขึ้นในบ่อน้ำ หลังจากนั้นสักครู่หนึ่ง เขาก็ยกมือขึ้นและร้องตะโกนว่า “อัลฮัมดุลิลลาฮ์ ผมพบมันแล้ว ทรายกำลังขยับตัวอยู่ใต้เท้าของผมขณะที่น้ำไหลซึมออกมาจากก้นบ่อ” หลังจากนั้น เขาก็เคลื่อนตัวไปรอบบ่อในระหว่างที่มีการปั๊มน้ำและสังเกตเห็นปรากฏการณ์อย่างเดียวกันทุกแห่งในบ่อน้ำ ความจริงแล้ว น้ำที่เข้ามาในบ่อนี้ไหลเข้ามาจากก้นบ่อทุกจุด ดังนั้น มันจึงรักษาระดับน้ำให้คงที่อยู่ตลอดเวลา


หลังจากเสร็จสิ้นการสังเกตการณ์แล้ว ผมก็นำตัวอย่างของน้ำไปทดสอบในห้องทดลองทางวิทยาศาสตร์ในยุโรป ก่อนที่ผมจะออกมาจากก๊ะอ์บ๊ะฮ์ ผมได้ถามเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับเรื่องบ่อน้ำอื่นๆรอบมักก๊ะฮ์ และก็ได้ทราบว่าบ่อน้ำเหล่านั้นแห้งเกือบหมดแล้ว เมื่อไปถึงสำนักงานของผมในญิดด๊ะฮ์ ผมก็รายงานเรื่องการพบของผมให้นายของผมฟังนายของผมฟังด้วยความสนใจอย่างมาก แต่ก็แสดงความเห็นที่ไร้เหตุผลว่าบ่อน้ำซัมซัมอาจจะเชื่อมโยงกับทะเลแดง เป็นไปได้อย่างไรในเมื่อมักก๊ะฮ์ห่างจากทะเลประมาณ 75กิโลเมตรและบ่อน้ำต่างๆที่ตั้งอยู่ก่อนจะถึงตัวเมืองล้วนแห้งขอดหมดแล้ว ? ผลของการทดสอบตัวอย่างน้ำโดยห้องทดลองของยุโรปและที่ถูกวิเคราะห์ในห้องทดลองของเรานั้นแทบจะเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน


ความแตกต่างระหว่างน้ำซัมซัมและน้ำอื่นๆในเมืองก็คือปริมาณเกลือแคลเซียมและเกลือแมกนีเซียม ปรากฏว่าในน้ำซัมซัมมีสารเหล่านี้สูงกว่านิดหน่อย นี่อาจเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมน้ำซัมซัมจึงทำให้ผู้ทำฮัจญ์ที่เหนื่อยล้าเกิดความสดชื่น แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ น้ำซัมซัมมีสารฟลูออไรด์ที่มีผลต่อการฆ่าเชื้อโรค


ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของผู้ปฏิบัติการในห้องทดลองทางวิทยาศาสตร์ในยุโรปก็แสดงว่าน้ำซัมซัมเหมาะสำหรับดื่ม ดังนั้น คำพูดของหมอชาวอียิปต์จึงถูกพิสูจน์ว่าเป็นคำพูดเท็จ เมื่อเรื่องนี้ได้ถูกรายงานถึงกษัตริย์ไฟซอล พระองค์ทรงยินดีมากและได้สั่งตอบโต้รายงานที่ลงในหนังสือพิมพ์ยุโรป ในด้านหนึ่ง มันเป็นเรื่องดีงามอย่างยิ่งที่การศึกษานี้ได้ถูกทำขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงองค์ประกอบทางเคมีของน้ำซัมซัม ความจริงแล้ว ยิ่งเราค้นคว้ามากขึ้นเราก็จะพบความน่าประหลาดใจมากขึ้นซึ่งทำให้เราชื่อในความมหัศจรรย์ว่าอัลลอฮ์ได้ประทานมันเป็นของขวัญสำหรับบรรดาผู้ศรัทธาที่เดินทางจากแดนไกลเพื่อมาทำฮัจญ์ยังแผ่นดินทะเลทรายแห่งนี้


ผมจึงอยากสรุปถึงลักษณะของน้ำซัมซัมว่าบ่อน้ำแห่งนี้ไม่เคยแห้งขอด ในทางตรงกันข้าม มันจะตอบสนองความต้องการน้ำอยู่เสมอมันจะรักษาองค์ประกอบของเกลือและรสชาติอย่างเดียวกันนี้ไว้ตั้งแต่มันเกิดขึ้นมาแล้ว


น้ำซัมซัมเป็นที่ยอมรับว่าใช้ดื่มได้ดังจะเห็นได้จากผู้มาเยี่ยมเยียนก๊ะอ์บ๊ะฮ์เพื่อทำฮัจญ์และอุมเราะฮ์ได้ดื่มกันโดยไม่เคยมีใครบ่นถึงเรื่องนี้ แต่พวกเขากลับมีความสุขกับการดื่มน้ำซัมซัมที่ทำให้พวกเขาสดชื่น น้ำซัมซัมไม่เคยผ่านกระบวนการเคมีบำบัดหรือใช้สารคลอรีนทำความสะอาดดังที่ปฏิบัติกันกับน้ำที่ถูกปั๊มเข้าไปในเมือง การเจริญเติบโตทางด้านชีวภาพและการเกิดขึ้นของพืชมักจะเกิดขึ้นในบ่อน้ำส่วนใหญ่ซึ่งทำให้น้ำมีรสชาติไม่ถูกปากอันเนื่องมาจากการเจริญเติบโตของตะไคร่ที่สร้างปัญหารสและกลิ่นขึ้นมา แต่ในกรณีของบ่อน้ำซัมซัมนั้น เราไม่เห็นสิ่งใดๆที่แสดงถึงการเจริญเติบโตทางด้านชีวภาพเลย


หลายศตวรรษก่อนหน้านี้ นางฮาญัร แม่ของอิสมาอีลได้ออกแสวงหาน้ำในเนินเขาเศาะฟาและมัรวะฮ์ให้แก่ลูกของนางด้วยความสิ้นหวัง ขณะที่นางวิ่งจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเพื่อแสวงหาน้ำอยู่นั้น บ่อน้ำแห่งหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาบนผิวดิน ด้วยความโปรดปรานของอัลลอฮ์ บ่อน้ำแห่งนั้นได้กลายมาเป็นบ่อน้ำแห่งหนึ่งซึ่งถูกเรียกว่าซัมซัม

FW mail

[ILHAM]

ทำไมไม่เอาสัก10ผืนรองละหมาดเลยล่ะ 555

เขาน่าจะต่อท่อน้ำมาประเทศไทยเนอะ

[nada-yoru]

 salam

อ่านบทความของแชมัดจากบรรทัดแรกแล้วยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้น
คิดว่าแชมัดเป็นวิศวกรเข้าไปวิจัยบ่อน้ำซัมซัม
พร้อมกับแอบคำนวณอายุแชไปพลางๆ...

พออ่านจบ โดยเฉพาะบรรทัดสุดท้าย แชหักมุม
จนคนอ่านอย่างข้าน้อยนั่งหน้าเหวอเลยค่ะ...

ปล.อาจจะเป็นคำถามที่ไม่ค่อยฉลาดนัก...
แต่ว่าไม่เคยถามใครมาก่อนค่ะ(วันนี้ไม่ขอเก็บไว้แล้วค่ะ อยากรู้สุดๆ)...
คำว่า ซัมซัม จริงๆแปลว่าอะไรคะ...แล้วทำไมถึงชื่อว่า ซัมซัมคะ...

ปล.2...ญาติที่เคยอยู่ซาอุบอกว่า น้ำดื่มที่นั่นแพงกว่าน้ำมันเสียอีก...
เลยอยากรู้ว่า น้ำดื่มที่ว่า ราคาลิตรละเท่าไหร่คะ(อันนี้ลืมถามเค้าค่ะ)...


วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

[Bangmud]

 salam

ที่มาของบ่อน้ำซัมซัม

   การขุดบ่อน้ำซัมซัมซึ่งไหลออกมาเป็นความเมตตาต่อมนุษยชาตินั้น เป็นเรื่องราวที่รู้จักกัน
กันดี เมื่อนบีอิบรอฮีมพาทารกน้อยอิสมาอีลและภรรยาของท่าน คือนางฮาญัรฺมายังมักกะฮฺ จากนั้น
นบีอิบรอฮีมจึงเดินจากพวกเขาไป โดยทิ้งไว้เพียงถุงหนังใส่น้ำใบเก่า ๆ กับผลอินทผลัมจำนวน
หนึ่ง ขณะที่อิบรอฮีมหันหลังเดินกลับไปนั้น มารดาของนบีอิสมาอีลเดินตามท่านไป พร้อมกับถาม
ว่า “ท่านจะไปไหน ท่านจะทิ้งเราให้อยู่ในหุบเขาที่ไม่มีผู้คนและสิ่งใด ๆ กระนั้นหรือ” นางได้ถาม
นบีอิบรอฮีมหลายครั้ง แต่ท่านก็มิได้หันกลับมาตอบ นางจึงถามอีกว่า “อัลลอฮฺทรงบัญชาท่านให้
ทำเช่นนี้หรือ” นบีอิบรอฮีมตอบว่า “ใช่” นางจึงกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้น อัลลอฮฺจะไม่ทอดทิ้งพวกเรา”
จากนั้น นางฮาญัรฺจึงเดินทางกลับ ส่วนนบีอิบรอฮีมได้เดินหน้าต่อไปจนมาถึง อัษษะนิยะฮฺ(ทางเดิน
ในหุบเขา) ที่ซึ่งนางฮาญัรฺกับบุตรชายไม่สามารถมองเห็นท่านได้ นบีอิบรอฮีมจึงหันกลับไปยังทิศ
ที่ตั้งของบัยตุลลอฮฺ แล้วยกมือขอดุอาอุ์ ดังนี้
   “โอ้พระเจ้าของเรา แท้จริงข้าพระองค์ได้ให้ลูกหลานของข้าพระองค์ พำนักอยู่ ณ ที่ราบลุ่ม
นี้โดยไม่มีพืชผลใด ๆ ซึ่งอยู่ใกล้บ้านอันเป็นเขตหวงห้ามของพระองค์ โอ้พระเจ้าของเรา เพื่อให้
พวกเขาดำรงการละหมาด ขอพระองค์ทรงให้จิตใจจากปวงมนุษย์ มุ่งไปยังพวกเขา และทรงประ
ทานปัจจัยยังชีพที่เป็นพืชผลแก่พวกเขา เพื่อว่าพวกเขาจะขอบคุณ”   อิบรอฮีม 14:37
   เมื่อเวลาผ่านไป น้ำที่เป็นเสบียงจึงหมด ทารกน้อยอิสมาอีลเริ่มกระหายน้ำ นางฮาญัรฺ
เริ่มวิตกกังวล จากนั้น นางจึงขึ้นไปยังภูเขาศอฟาซึ่งเป็นภูเขาที่อยู่ใกล้ที่สุด เมื่อถึงยอดเขา นาง
มองไปยังด้านล่างหุบเขาเพื่อค้นหาใครสักคน เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่พบเห็น นางจึงลง
มาจากยอดเขา วิ่งตรงไปยังภูเขามัรฺวะฮฺด้วยอาการของคนที่เหนื่อยอ่อน เมื่อถึงยอดเขาก็มองหา
ผู้คน แต่ก็ไม่พบเห็นใครเช่นเดิม นางจึงวิ่งไปวิ่งมาระหว่างภูเขาทั้งสองอยู่ถึงเจ็ดรอบ
   ท่านอิบนุอับบาสรายงานว่า ท่านเราะซูลฯกล่าวว่า “เหตุผลนี้เองที่ประชาชาติต้องวิ่งไป
วิ่งมาระหว่างภูเขาทั้งสองในการสะแอ”
   ในขณะที่นางยืนอยู่บนเขามัรฺวะฮฺ (ในรอบสุดท้าย) นางได้ยินเสียงบางอย่าง และกล่าว
ชชช.....บอกตัวเองให้เงียบเสียง นางได้ยินเสียงนั้นอีกหลายครั้ง สุดท้าย นางจึงกล่าวขึ้นว่า
“ฉันได้ยินท่าน ท่านช่วยฉันได้หรือไม่” จากนั้นนางจึงเห็นมลาอิกะฮฺ กำลังขุดดินด้วยส้นเท้า(หรือ
ด้วยปีก) เมื่อน้ำซัมซัมเริ่มผุดออกมา นางจึงขุดดินบริเวณนั้นด้วยสองมือของนางเอง แล้วบรรจุ
น้ำใส่ถุงหนัง เมื่อนางตักน้ำเสร็จแล้ว น้ำจึงเริ่มลดจำนวนลง
   อิบนุอับบาสรายงานว่า ท่านเราะซูลฯได้กล่าวว่า “มาตรแม้นนางทิ้งซัมซัมไว้ หรือไม่ตักน้ำ
ไว้ ซัมซัมจะกลายเป็นน้ำพุพุ่งขึ้นมา
   นางได้ใช้น้ำนั้นดื่มกินและใช้เพื่อเลี้ยงดูลูกน้อย และมลาอิกะฮฺ กล่าวแก่นางว่า
“อย่าได้กลัวจะถูกทอดทิ้ง เพราะที่นี่จะกลายเป็นบ้านของอัลลอฮฺ ที่ที่เด็กคนนี้กับบิดาของเขาจะ
สร้างขึ้น และอัลลอฮฺจะไม่ทอดทิ้งบ่าวของพระองค์”    ฟัตหุ อัลบารี (3364)

   
คัดลอกจาก ประวัติศาสตร์นครมักกะฮฺ
ดร.มุฮัมมัด อิลยาส อับดุลฆอนี เขียน
บินยามีน แปลและเรียบเรียง
 ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2546  จัดพิมพ์โดย ศูนย์หนังสืออิสลาม กรุงเทพฯ (หน้า 96-98)

[Bangmud]

(ต่ออีกครับ)

การสูญหายของบ่อน้ำซัมซัม

   ที่ตั้งของบ่อน้ำซัมซัมได้สูญหายไป ไม่ปรากฏร่องรอย เป็นระยะเวลาอันยาวนาน
ยะฆูต อัลฮะมะวี กล่าวไว้ในหนังสือของท่าน มุอฺญะมุลบุลดานว่า เมื่อเวลาผ่านไปช่วงหนึ่ง
สายน้ำได้เหือดแห้งไป โดยไม่มีใครทราบว่าสายน้ำซัมซัมยังคงมีอยู่ ความเห็นที่ถูกต้องในเรื่อง
นี้คือ เผ่าญุรฺฮุม เป็นผู้กลบฝังบ่อเมื่อพวกเขาถูกขับออกจากมักกะฮฺ

อับดุลมุฏเฏาะลิบ ขุดบ่อซัมซัมอีกครั้ง
   
   ชาวมักกะฮฺไม่รู้จักบ่อน้ำซัมซัม นับเป็นศตวรรษ จนวันหนึ่ง อับดุลมุฏเฏาะลิบ ซึ่งทำหน้าที่
ต้อนรับและบริการน้ำแก่ผู้มาบำเพ็ญหัจญ์ฝันว่า มีคนผู้หนึ่งมาหาท่านและกล่าวแก่ท่านว่า “จงขุด
ติบะฮฺ” ท่านถามว่า “ติบะฮฺคืออะไร?” ในคืนต่อมาชายคนเดิมเข้ามาหาในความฝันเช่นเดิมแล้วกล่าว
ว่า “จงขุดบัรเราะฮฺ” ท่านจึงถามว่า “บัรเราะฮฺคืออะไร?” และคืนต่อมาชายคนนั้นได้มาหาท่านอีก
พร้อมทั้งกล่าวว่า “จงขุดมัดนุนะฮฺ” ท่านถามว่า “มัดนุนะฮฺคืออะไร?”  ชายคนนั้นกลับตอบว่า “จง
ขุดซัมซัม” อับดุลมุฏเฏาะลิบถามอีกว่า “อะไรคือซัมซัม?” เขาตอบว่า “มันคือบ่อน้ำซึ่งจะไม่เหือด
แห้ง ซึ่งไม่มีใครค้นพบ มันจะช่วยดับกระหายแก่ผู้มาบำเพ็ญหัจญ์เป็นจำนวนมาก มันมาจากมูลและ
เลือด(อันนะหฺลุ 16:66) ที่ซึ่งอีกาปีกขาวกำลังจิกอยู่ มันเป็นเกียรติสำหรับท่านและลูกหลานของ
ท่าน”

ชื่อของบ่อซัมซัม
   บ่อซัมซัมมีชื่อเรียกหลากหลาย ชื่อต่าง ๆ เหล่านี้ ชี้ให้เห็นถึงสถานะที่สำคัญของมัน กล่าว
กันว่า ที่เรียกกันในชื่อซัมซัม เนื่องจากน้ำในบ่อแห่งนี้มีอย่างล้นหลาม ในภาษาอาหรับ คำว่า ซัมซัม
 หมายถึงปริมาณและการมาพร้อมกัน ส่วนอีกความเห็นหนึ่งกล่าวว่า การที่เรียกว่า ซัมซัม เนื่องจาก
นางฮาญัรฺได้รวบเอาทรายมาปิดตาน้ำนั้นไว้ ถ้าหากว่านางปล่อยทิ้งไว้ น้ำก็จะไหลมาท่วมทุกสิ่ง บ่อ
 ซัมซัม ยังมีชื่ออื่น ๆ อีกเช่น ชับบะอะฮฺ บัรฺเราะฮฺ ติบะฮฺ บุชรอ เอานะฮฺ เศาะฟิยะฮฺ ชะรอบุลอับรอรฺ       
และมัดนุนะฮฺ เป็นต้น

 คัดลอกจาก ประวัติศาสตร์นครมักกะฮฺ
ดร.มุฮัมมัด อิลยาส อับดุลฆอนี เขียน
บินยามีน แปลและเรียบเรียง
 ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2546  จัดพิมพ์โดย ศูนย์หนังสืออิสลาม กรุงเทพฯ (หน้า 98-99)