ปล.อีกวิธีนึงที่คิดว่าได้ผลค่ะ...หาแม่บ้านสักคน...
เรื่องทุกเรื่องจะง่ายขึ้นอย่างคาดไม่ถึงเชียวค่ะ... 
7-11 ชิดซ้ายยยยยย... 
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
เสิดหากูเกิลแระ ไม่เจอเลยนิ
ฝากท่านนาดะหาให้ที ลูกครึ่ง ญี่ปุ่น + อาหรับ + มาเลย์ 
อย่างกะจะให้ข้าน้อยหาพจนานุกรม(talking dic)ให้อย่างนั้นแหล่ะท่าน...เหอๆ...
จะเอาไว้จิ้มแปลภาษาใช่มั้ยคะท่าน...
3 in 1 อย่างนี้ หายากนะคะ...ท่านคงต้องนอนรอบนนั้นไปพลางๆแล้วล่ะค่ะ...
กลิ่น เป็นอนุภาคหรือเปล่า?
??
พี่เป็นคนนึงที่ตั้งแต่เกิดมากินสัตว์สี่ขาไม่ได้...
กินไปจะอาเจียนออกมาหมด...พี่น้องเคยหลอกให้กินบ่อยๆ
เพราะอยากให้พี่กินได้สักที...แม้ไม่รู้ว่าไอ้ที่กินไปคืออะไร
แต่สุดท้ายมันก็อาเจียนออกมาหมด...
ใครๆเลยบอกว่าพี่นี้เกิดมาอาภัพ กินสัตว์สี่ขาไม่ได้...
พี่ก็รู้สึกว่าอย่างนั้น...แต่พอได้มาอยู่ในสังคมปะปน
ทำให้รู้ว่านั่นคือความเมตตา...ไม่ว่าจะมีส่วนผสมเล็กน้อยสักเท่าไหร่
หากว่าเผลอกินเข้าไป มันจะออกมาหมดค่ะ...
พี่เลยรู้ว่าอาหารนั้นมีสัตว์สี่เท้าของแสลงปะปนอยู่...
แล้วก็จริงทุกที
ดังนั้น...สำหรับพี่...กลิ่น จะเป็นอนุภาคหรือไม่ พี่ไม่รู้
รู้แต่ว่ามันมีพลังพอที่ทำให้ของที่พี่กินไปออกมาหมด หากว่่าสิ่งนั้นแสลง...
เพราะว่าจมูกพี่มันแยกของแสลงไม่ค่อยออก(หอมทั้งนั้น ถ้าเป็นของกิน)
ต้องให้ลิ้นช่วย ซึ่งมันไม่ได้แสลงแค่ที่ลิ้น แต่แสลงไปถึงท้องเลยนิ...
ทรมานสุดๆเวลาเผลอกินเข้าไป...เหมือนโดนล้างท้องยังไงยังงั้น...
(แต่แปลกตรงที่บะหมี่ที่กินไปวันนั้นไม่ยักกะเป็นอะไร นอกจากท้องเสีย
เลยคิดว่าคงเป็นเพราะห่างหายจากอาหารรสจัดมานานท้องไส้เลยปั่นป่วน
แต่พอได้อ่านทู้บะหมี่ ก็เอ่อ.....อธิยายไม่ถูก...)
เพื่อนพี่เลยแกล้งแซวว่า...กินสัตว์สี่ขาไม่ได้ งั้นก็กินวัวพิการสามขาได้สิ...เหอๆ
เนื้อกุรบานเลยไม่เคยได้กินอย่างเอร็ดอร่อยกับเค้าเลยนิ...
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
