แล้วถ้าเราเลือกที่จะ "ไม่" มันก็เป็นพระประสงค์ของพระองค์ด้วยไม่ใช่หรือ
อ้างจาก al-firdaus
ทุกอย่างคือประสงค์ของอัลลอฮ์ และนั่นก็ถูกกำหนดมาเหนือเราแล้ว
เมื่อเราประสบ สิ่งนั้นคือบททดสอบจากอัลลอฮ์ตะอาลา และผลตอบแทนก็คือสวงสวรรค์นิรันดร
ที่ซึ่งไม่มีความอิจฉาริษยากันเหมือนในโลกดุนยา
โลกดุนยาคือสนามทดสอบค่ะ
หากเข้าใจศาสนา เข้าใจสามี เนียตที่ดีคือเนียตเพื่ออัลลอฮ์ เราจะคลายความกังวลไปได้เยอะขอเสริมนิดสักนิดว่า
การเลือกนั้นเป็นเจตนาของเรา ทุกคนมีสิทธิที่จะเลือก ส่วนจะเป็นไปหรือไม่นั้นเป็นเจตนาของพระองค์ เมื่อเป็นไปแล้วนั้นคือ พระประสงค์ของอัลลอฮ์....แต่อย่าลืมว่า การอุตซอหอ(ความพยายามนั้น)อัลลออ์จะให้ไว้กับตัวเรา เมื่อเราพยามหลีกสุดแล้วแต่ไม่พ้นสิ่งนั้น..ตรงนี้ถือว่าเป็นเจตนา(กอดัร)ของพระองค์ที่ทรงกำหนดเราไม่สามรถหลีกหนีได้...แต่ดุอานั้นเป็นสิ่งแรกที่เราต้องเข้าหา
หากเกิดขึ้นแบบเลี่ยงไม่ได้แล้ว..ถือว่าพระองค์ทรงประสงค์เราให้แสดงอีกบทบาทหนึ่ง
อาจจะเป็นภรรยาคนแรก หรือคนถัดมา ซึ่งบทบาทที่เพิ่มขึ้นมานี้แน่นอนพระองค์จะให้ค่าตัวหรือผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นมากกวว่าบุคคลที่ไม่ได้รับบทบาทนี้ทวีคูณยิ่งนักตามที่พระองค์สัญญาไว้
หัวใจที่เต็มไปด้วยเงามืด จากการหลงใหลดุนยา แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น มีความรู้สึกอิจฉาริษยา จะทำให้ท่านอยู่ในความเพลิดเพลินจนกระทั่งสิ่งดังกล่าวกลายเป็นสนิมที่ประทับติดอยู่ในหัวของท่าน ดังนั้นเมื่อสติปัญญาขออนุญาตหัวใจของท่านเพื่อทำการปลูกต้นกล้าหรือเมล็ดพันธุ์ให้เจริญงอกงาม เพื่อสร้างความรักที่มีต่ออัลเลาะฮ์ ตะอาลา สติปัญญาก็จะค้นหาแล้วค้นหาอีก ก็จะไม่พบสถานที่ว่างในหัวใจสำหรับการเพาะปลูกนั้นเลย!
ฉะนั้นสติปัญญาต้องมุ่งเน้นไปยังหัวใจเพื่อให้เจ้าของหัวใจได้บรรลุถึงสารของอัลเลาะฮ์ ซึ่งพระองค์ทรงกล่าวว่า
أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ
ยังไม่ถึงเวลาอีกหรือ สำหรับบรรดาผู้มีศรัทธาที่หัวใจของพวกเขาจะนอบน้อมเพราะระลึกถึงอัลเลาะฮ์ และระลึกถึงสัจธรรม (แห่งอัลกุรอาน) ที่ลงมา (สู่พวกเขา) ? และพวกเขาจงอย่าได้เป็นเช่นบรรดาผู้ที่เคยถูกประทานคัมภีร์ให้เมื่อยุคก่อน ๆ แต่แล้วที่กาลเวลาได้ผ่านพวกเขาไปอย่างยาวนาน หัวใจของพวกเขา ก็แข็งกระด้าง อัลหะดีด : 16
แต่ทว่าหัวใจของพวกเขาไม่พบที่ว่างใด ๆ สำหรับการตอบรับและนอบน้อม เพราะว่าบรรดาภาพสิ่งที่ถูกสร้างทั้งหลายได้เข้ามาครอบงำหัวใจพวกเขาเสียแล้ว
ดังนั้น สื่อของหัวใจที่อยู่ในวิชาความรู้นั้นก็มีความสำคัญในแง่หนึ่ง แต่ข้อเท็จจริงในเชิงปฏิบัติก็จำเป็นต้องมีสถานที่บ่มเพาะความรู้ให้เจริญเติบโตและงอกงาม ซึ่งสถานที่บ่มเพาะความรู้ในชีวิตของมนุษย์นั้น ก็คือหัวใจนั่นเอง ฉะนั้น เมื่อบรรดาประตูหัวใจถูกปิด จนห้องของหัวใจมืดมิดเพราะสาเหตุที่ท่านอิบนุอะฏออิลและฮ์ได้กล่าวไว้นั้น แน่นอนว่า สื่อความรู้ต่าง ๆ ของสติปัญญาก็จะเหี่ยวเฉาและร่วงโรย
เมื่อหัวใจที่มีบรรดาภาพแห่งสิ่งที่ถูกสร้างทั้งหลาย (หมายถึงจากการหลงใหลดุนยา แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น มีความรู้สึกอิจฉาริษยา จะทำให้ท่านอยู่ในความเพลิดเพลิน)ได้เกาะกุมทับถมอยู่ในหัวใจ แน่นอนว่าเจ้าของหัวใจนั้นก็จะถูกปิดกั้นจากพระเจ้าผู้ทรงสร้าง แต่อาจจะมีบางคนถามว่า เพราะเหตุใดบรรดาภาพของสิ่งที่ถูกสร้างทั้งหลายถึงสถิตอยู่ในหัวใจทั้งที่สติปัญญาเองก็มีความยาเกนมั่นใจต่ออัลเลาะฮ์ มั่นใจในความเอกะและบรรดาคุณลักษณะต่าง ๆ ของพระองค์? ซึ่งคำถามนี้ท่านอิมามอิบนุอะฏออิลและฮ์ได้ให้คำตอบจากฮิกัมส่วนที่สองซึ่งท่านได้กล่าวว่า หรือหัวใจจะเดินทางไปสู่อัลเลาะฮ์ได้
