salam
กำลังคลางแคลงใจเรื่องนี้อยู่พอดีเลยค่ะท่าน...
ขอบคุณอย่างสุดซึ้งค่ะ...ที่กินไปคงทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากเตาบะ
สิ่งหนึ่งที่แปลกใจคือ อาหารต่างๆที่บ้านเรานั้น รายละเอียดเรื่องเครื่องปรุง
แม้กระทั่งในซองว่าประกอบด้วยอะไรบ้างไม่มีเขียนไว้อย่างละเอียด
ตั้งแต่มาอยู่ที่ญี่ปุ่น แม้แต่น้ำซุปเขายังเขียนเลยค่ะว่ามีอะไรปนหรือผสมอยู่
แม้เพียงไม่กี่เปอร์เซ็น...รายละเอียดเครื่องปรุงของเขานั้น
อธิบายยาวเหยียดเลยค่ะ...ทำให้รอดมาหลายครั้งเวลาจะพิจารณาซื้ออะไร
เพราะว่าจะหาตราฮาลาลในแผ่นดินที่มีมุสลิมน้อยนั้นยากยิ่งนัก...
ส่ิงที่สามารถทำได้คือพิจารณาจากส่วนผสมเอาค่ะ...
เพราะขนาดว่าแป้งที่ใช้ทำเส้นหมี่เขายังเขียนข้างซองค่ะว่า
เป็นแป้งที่มีส่วนผสมของเนื้อไก่หรือเป็นเนื้อแป้งบริสุทธิ์...
จนบางครั้งเวลาดูส่วนผสมของอาหารบ้านเราเอง
เห็นไม่มีเขียนอะไรที่เกี่ยวกับหมูหรือสารเจือปนที่ทานไม่ได้
เราก็คิดว่ากินได้...ทั้งที่กรรมวิธีในการผลิตนั้นมีสารปนเปื้อน...
ครั้นจะไปโทษผู้ประกอบการไม่ได้อย่างท่านว่าจริงๆค่ะ
เราผู้บริโภคควรใส่ใจเอง เพราะที่กินไปนั้น เรารับล้วนๆ...
เพราะสิ่งที่อัลลอฮฺบัญญัติห้ามย่อมไม่เป็นผลดีกับตัวเรา...
ขอบคุณที่ออกมาบอกกล่าวตักเตือนกันค่ะ...
คราวหน้าคราวหลังจะได้รับรู้เอาไว้เป็นอุทาหรณ์...
อัลลอฮฺทรงเมตตายิ่ง...
ญะซากัลลอฮุคอยรอน
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
