เมื่อก่อนเคยตรง แต่ตอนนี้หลงหรือยัง ตอน ตามนบี VS ตามมัซฮับ

[anti-bid'ah]

Tweet

                                                                                                                                                                    ภาษาอังกฤษโดย : เอม ยาซิน เอคโฮดิ
                                                                                                                                                             ภาษาไทยโดย  : แอนติบิดอะ
เมื่อก่อนเคยตรง แต่ตอนนี้หลงหรือยัง
ตอน ตามนบี VS ตามมัซฮับ

An answer to Dr. Zakir Naik's answer regarding Schools of thought

Composed by M. Yasin Achhodi

In a question posed to Dr. Zakir Naik regarding which school of thought a Muslim should follow, he answered in the following manipulating manner in which a layman can easily be affected with lack of knowledge. His answer will be quoted first followed by the reply.
Dr. Zakir Naik wrote:
1. Muslims should be united
Muslims today, are divided amongst themselves. Such divisions are not endorsed by Islam. Islam believes in fostering unity amongst its followers.
The Glorious Qur’an says:
“And hold fast, altogether, by the rope Which Allah (stretches out for you), and be not divided among yourselves.” [Al-Qur’an 3:103]
Which is the rope of Allah that is being referred to in this verse? It is the Glorious Qur’an. The Glorious Qur’an is the rope of Allah which all Muslims should hold fast together. There is double emphasis in this verse. Beside saying ‘hold fast all together’ it also says, ‘be not divided’.

Taqleed and following of an Imam has not broken unity. In the Haramayn, it is the Muqallideen who read together and coexist peacefully whereas the ones who are strictly against it decide to make their own gatherings, Jamaa’ah and also groups.

My question: who has broken unity? A Muqallid or a person with his own views of Deen?

วิภาษตอบต่อคำตอบของ  ดร  ซากีร  นาอิก เกี่ยวกับการยึดมัซฮับ(ดร  ซากีร  นาอิก คนนี้เคยมีนัวิชาการหลายท่านประกาศผ่านโทรทัศนืนูรทีวีบ้าง  ส่งจดหมายเรียนเชิญบ้างเเพื่อเชิญมาเสวนาวิชาการในหลายประเด็น  เช่น ปรัเด็นงานเมาลิด  และอื่นๆ เนื่องจากการตอบคำถามของ ดร  นันคล้ายกับ  อาจารย์เมืองไทยบางท่าน-ผู้แปล)
เรียบเรียงโดย  เอม  ยาซีน แอคโฮดี
อนึ่งมีคนถามท่าน ดร  ซากีร นาอิก  ที่เกี่ยวกับเรื่อง มัซฮับใดที่มุสลิมควรยึอตาม แน่นอนที่เดียวตำตอบของเขาย่อมมีผลต่อฆราวาสที่ไม่มีความชำช่องเป็นแน่แท้ ซึ่งได้รับการวิภาษดังต่อไปนี้

ดร  ซากีร  เขียนว่า
มุสลิมควรเป็นเอกภาพ อันหนึ่งอันดีนวกัน
ปัจจุบัน  มุสลิมแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย ซึ่งการแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่านั้นมิได้อยู่บนพื้นฐานขอมอิสลาม อิสลามเชื่อในความเป็นเอกภาพของประชาชาติมุสลิม
อัลลอฮฺ  ตรัส
จงยึดสายเชือกของอัลลอฮฺ อย่างพร้อมเพรียงกัน จงอย่าแตกแยกกัน  (3:103)
สายเชือกที่ว่านี้คืออะไรกัน  แน่ล่ะ มันคือ อัลกุรอานซึ่งมุสลิมทั้งผองต้องยึดถือและปฏิบัติ ยิ่งไปกว่านั้น พระองค์ กำชับ อย่าได้แตกแยกกัน

วิภาษ
  การตักลีก และการตามอิหมำมิได้สร้างความแตกแยกแก่ประชาชาติแต่ประการใด ณ  มัสยิดฮารอมัยนฺ มีมุคอลลิดมากมาย ที่เรียนรู้และอยู่ร่วมกันอย่างสันติ  แต่ทว่า พวกเขาเหล่านั้นคัดค้านอย่างเด็ดขาดในการตัดสินใจในการรวมกลุ่มเป็นญามาอะหฺ
ใครกันหรือที่สร้างความแตกแยก ระหว่างมุคอลลิดหรือทรรศนะในเรื่องศาสนาของสามัญชน คนเดินดิน อย่างเราๆ ท่านๆ


Dr. Zakir Naik wrote:

1 The Qur’an further says,

“Obey Allah, and obey the Messenger” [Al-Qur’an 4:59]

All the Muslims should follow the Qur’an and authentic Ahadith and ensure that they are not divided among themselves
 
Why is the remaining verse of the Holy Qur’aan forgotten?

“O you who believe! Follow Allah; follow the Messenger and those of authority (Amr) amongst you.” (Surah al-Nisaa Verse 59)

Abdullah ibn Abbas (ra) says that in this verse, ‘Amr’ refers to the jurists. This explanation is narrated from Mu’aawiyah ibn Salah from Ali ibn Talhah which is a sound chain, Al-Itqaan)

The verse continues, “And if you dispute, then refer to Allah and the Messenger if you really do believe in Allah and in the last day. (Surah al-Nisaa Verse 59)
Allah’s statement subsequently “if you dispute…” proves that those of Amr are indeed jurists because He has ordered everyone else to follow them and then proceed to say that “if you dispute..” Hence Allah has ordered those of Amr to refer the disputed issue to the Book of Allah the traditions of the Prophet. The layperson would be unaware of how to refer the disputed issue to the Book of Allah and to the Sunnah and how their proofs would apply to the situations and events. Thus, it is established that the second command, is for the scholars. (Ahkaamul Qur’aan, vol 2, pg 257)
My question: Why state quarter of the verse as proof for not following scholars when the remainder of the verse denies your claim?

 ดร  ซากีร เขียนว่า
อัลลอฮฺ ตรัส
จงเชื่อต่ออัลลอฮฺและรอซูล(4:59)
ดังนั้นปวงชน คนมุสลิม ควรตามอัลกุรอานและหะดิษที่เชื่อถือได้พร้อมกับมั่นใจว่า เขาเหล่านั้นจะไม่แตกแยกในกลุ่มพวกเขาเอง

วิภาษ
เหตุใดเล่าใยไม่อ้างโองการดังกล่าวมาทั้งโองการ  ลืมบางส่วนของโองการได้กระไรกัน
อัลลอฮฺ  ตรัส
สูเจ้า ผู้ศรัทธา  จงเชื่อฟังอัลลอฮฺและรอซูลและผู้นำในกลุ่มของสูเจ้า (นิสาอฺ  โองการที่ 49)
ท่าน อับดุลลอฮฺ อิบนุ อับบาส กล่าวว่า คำว่า อามีร  ที่ปรากฏ ในโองการข้างต้นนั้น หมายถึง  นักนิติศาสตร์อิสลาม  การอธิบายดังกล่าวนี้สอดคล้องกับสิ่งที่ถูกรายงานจากท่าน มูอาวิยะหฺ อิบนุ สาละหฺ จาก ท่าน อลี  อิบนุ  ตอลฮะฮฺ  ซึ่งเป็นสายรายงานที่ซอหิฮฺ (อัล อิตกอน)
และในโองการดังกล่าวจังไม่จบแค่นี้
อัลลอฮฺ  ตรัส
มาตรแม้นสูเจ้าพิพาทกัน จงกลับไปยัง อัลลอฮฺและรอซูล หากสูเจ้าศรัทธาจริงแล้สวไซร้ในอัลลอฺและวันแห่งโลกาวินาศ
ในส่วนท้ายของโองการที่ว่า  มาตรแม้นสูเจ้าขัดแย้ง…  ดังกล่าวนี้เป็นหลักฐานที่บ่งชี้ว่าคำว่า  อามีร  หมายถึง  นักนิติศาสตร์อิสลามผู้สันทัดกรณี  เหตุฉะนี้และเหตุฉะนั้นอัลลอฮฺมีพระบรมราชโองการต่อทุกผู้ทุกนามให้ตามนักนิติศาสตร์และอัลลอฮฺยัง ตรัส ว่า   มาตรแม้นสูเจ้าขัดแย้งแล้วไซร้…   ดังนั้นพระองค์มีพระบรมราชโองการต่ออามีรในการขจัดประเด็นข้อขัดแย้งตามกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะฮฺ ดังกล่าวนั้นบุคคลสามัญชน คนเดินเตะฝุ่นมิทราบว่าการขจัดประเด็นข้อขัดแย้งตามกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะฮฺนั้นทำได้เยี่ยงใดกัน(เนื่อด้วยความรู้เท่าหางอึ้ง)และในสถานการใดจะใช้ตัวบทกฎหมายแห่งอิสลามอย่างไร ทั้งหลายทั้งปวงคือมูลเหตุการเกิดนานาทรรศนะจากนักวิชาการหรือมัซฮ(อะฮฺกามุลกุรอาน เล่ม2 หน้า  257)
ฉันขอถาม ว่า เหตุไฉนเล่าการอ้างว่าหนึ่งในสี่ของโองการ เป็น หลักฐานห้ามตามนักวิชาการในขณะที่ส่วนที่เหลือของโองการข้างต้นได้ทำการปฏิเสธการเรียกร้องของคุณ

Dr. Zakir Naik wrote:

2. It is prohibited to make divisions in Islam.
The Glorious Qur’an says:
“As for those who divide Their religion and break up Into sects, you have no part in them in the least: Their affair is with Allah: He will in the end tell them the truth of all that they did.” [Al-Qur’an 6:159]
In this verse Allah (swt) says that one should disassociate oneself from those who divide their religion and break it up into sects.
But when one asks a Muslim, “who are you?” the common answer is either ‘I am a Hanafi or Shafi or Maliki or Hanbali. Some call themselves ‘Ahle-Hadith’.


When a non-Muslim asks, “who are you?” the common answer is “I am a Muslim”

When a Muslim asks, “who are you?” the common answer is, “son of so n so” or “I am a Gujrati/Pakistani/Malaysian” etc. Does this mean that to be a Pakistani is being guilty of the people mentioned in this verse?

I, till today, have not heard “I am a Hanafi” or “Shaafi’ee” being the answer to “who are you?”

Furthermore, Taqleed has not created divisions. This is grave misconception. Ahlus Sunaah Wal Jamaa’ah are proud to follow the Sahaabah. The Islam of the Sahabaah was the complete Islam. They saw Nabi (s) and they saw the Qur’aan in him. The understandings of the Sahaabah is our understanding.
There were differences of opinion in the Sahaabah too. Ibn Abbas (ra) narrates that ‘Umar ibn Khattab gave a sermon at Jabiyah and said, “O people! If you want to know about the Qur’aan, go to ‘Ubaid ibn Ka’b. If you want to know about inheritance, go to Zaid ib Thaabit. If you want to about Fiqh, go to Mu’aadh ibn Jabal. If you want to know about wealth, then come to me for Allah has made me a guardian and a distributor. “ (Tabarani)

We hear it all the time, “oh you follow them, but we follow Qur’aan & Sunnah.” Those who claim to follow the Qur’aan & Sunnah as understood by themselves, please take a moment to observe the following.
Salim ibn Abdullah narrates that Abdullah ibn ‘Umar was asked about a person who owed another person some money and had to pay the load at a fixed time. The creditor then agrees to forgive a portion of the load if the debtor pays before the deadline. Ibn ‘Umar disliked this agreement and forbade it. (Muwatta Imam Malik)

There is no explicit Hadith of the Prophet which has been offered as proof nor was any proof sought from Ibn ‘Umar (ra). It is evident that this ruling was a personal judgement of Ibn ‘Umar.
Abdur Rahmaan narrated that he asked Ibn Sireen about entering public baths. Ibn Sireen said that ‘Umar used to dislike the idea. (Mataalibul ‘Aaliyah by Hafiz Ibn Hajar)

Ibn Sireen, who was one of the most learned followers of the Companions, did not mention any proof except to say that ‘Umar used to dislike the idea.

This is despite the fact that there are several Ahadeeth regarding the issue of public baths.

There are plenty more examples available. Now my question: Who is causing the division? The one who follows a jurist like the Sahaabah and those who followed them did? Or the ones who are breaking all bonds and ties from the people of authority, the people of knowledge and telling everyone not to follow those of authority and to follow only Qur’aan & Sunnah no matter how you understand it? Who is this verse more likely to refer to?

ดร  ซากีร  เขียนว่า
การแบ่งฝักแบ่งฝ่ายในอิสลามเป็นที่ต้องห้าม
อัลลอฮฺ ตรัสว่า
แท้จริงบรรดาผู้ที่แบ่งแยกศาสนาของพวกเขา และพวกเขาได้กลายเป็นนิกายต่าง ๆนั้นเจ้า (มุฮัมมัด) หาใช่อยู่ในพวกเขาแต่อย่างใดไม่  แท้จริงเรื่องราวของพวกเขานั้น ย่อมไปสู่อัลลอฮ์แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน

โองการข้างต้น อัลลอฮฺ ตรัสว่า เขาควรห่างไกลจากการคบค้าสมาคมกับผู้ที่แบ่งแยกศาสนาของพวกเขาและการแยกเข้าสู่นิกายต่างๆ
แต่หากคนๆหนึ่งถาม มุสลิมว่า คุณเป็นผู้ใด  คำตอบคงไม่ใช่ว่า ฉันสังกัดมัซฮับฮานาฟี ชาฟีอี มาลิกี ฮัมบาลี หรือ อลุลหะดิษเป็นมั่นคง


วิภาษ
หากคนกาเฟร ถามว่าท่านเป็นผู้ใดกัน  แน่นอนเราจะตอบว่า  ฉันเป็นมุสลิม
ขณะเดียวกัน หากมุสลิมถม ว่า  ท่านเป็นผู้ใดเล่า   แนนอนทีเดีนวเราจะตอบว่า ฉันเป็นลูกของคนนั้น คนนี้ หรือ ฉันเป็นชาวปากีสถานหรือ ชาวมาเลเซีย อะไรทำนองนี้
ความหมายดังกล่าวนี้ คือการบอกว่าฉันเป็นชาวปากีสถานใช่ไม่ได้เลยกับโองการข้างต้นเลยกระนั้นรึ
จนบัดนี้ ฉันมิเคยได้ยินว่าจะมีใครกล่าวว่า ฉันสังกัดมัซฮับฮานาฟี หรือ ชาฟีอี ในการตอบกับคำถามที่ว่า ท่านเป็นผู้ใด

มิหนำซ้ำ การตักลีดมิได้เป็นการเป็นการแตกแยกอีกด้วย  ผู้ที่คิดว่ารยึดถือนิกายเป็นความแตกแยกแล้วละก็ เขานั้นเข้าใจผิดอย่างชัดแจ้ง  กลุมอลิสซุนนะมีความภาคภูมิใจที่ได้เจริญรอยตามแบบอย่างซอฮาบะ อิสลามในแบบของซอฮาบะคืออิสลามที่สมบูรณ์ พวกเขาเหล่านั้นเห็น พบเจอท่านนบี และประจักษ์แจ้งต่ออัลกุรอานที่ท่านนบีนำมา ดังนั้นความเข้าใจของซอฮาบะคือความเข้าใจของเรา

ท่ามกลางเหล่าซอฮาบะยังมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันเลย (สรรหาอะไรกับคนพรรค์เรา-ผู้แปล) เช่น ท่านอิบนุ อับบาส เล่าว่า ท่าน อุมัร อิบนุ คอตตอบ กล่าวเทศนาธรรม ณ  ญาบียะ ว่า โฮ้ปวงชน
มาตรแม้นผู้ใดใคร่รู้ศาสตร์แห่งกุรอาน ใคร่ไปยัง อุเบด อิบนุ กะอับ มาตรแม้นผู้ใดใคร่รู้ศาสตร์แห่งมรดกแล้วไซร้ ใคร่ไปยัง เซด บิน ซาบิต มารตแม้นผู้ใดใคร่รู้ศาสตร์แห่งฟิกฮฺ ใคร่ไปยัง ฒุอาซ อิบนุ  ญะบัล  มาตรผู้ใคใคร่รู้เศรษฐศาสตร์ และความมั่งคั่ง จงเข้าหาฉํน เพราะอัลลอฮฺกำหนดให้ฉันเป็นผู้ปกครองและพ่อค้าวาณิช (ตอบรอนี)

มักจะมีคนกล่าวว่า  โอ้ ผู้ที่ตามเหล่าซอฮาบะ(ถ้าในเมืองไทยมักได้ยินว่า  โอ้ผู้ที่ตามโต๊ะครู ซึ่งจริงๆ แล้ว มันก็เคยมีเหมือนกัน อาจารย์ที่อ้างว่าตนอยู่แนวทางซุนนะเคยบอกว่า อย่างโน้นอย่างนี้เราไม่ทำหรอกเพราะนบีไม่ทำ แม้ว่าซอฮาบะจะทำก็ตามที่ เพราะแบบอย่างที่สวยความที่สูด คือแบบอย่างนบี ไม่ใช่แบบอย่างซอฮาบะ-ผู้แปล) เรามิได้ตามเหมือนท่านนะ แต่เราตามกีตาบบุลลอและซุนนะ สำหรับผู้ที่อ้างว่าพี่น้องต้องตาบบุลลอฮฺและซุนนะ(เพียวๆ)นั้นเรามีข้อให้พึงสังเกตและไตรตรองดังนี้

ท่านสาลิม อิบนุ อับดุลลอฮฺ เล่าว่า มีคนหนึ่งถามท่าน อับดุลลอฮฺ อิบนุ อุมัร เกี่ยวกับ ผู้ที่ยืมเงินผู้อื่นซึ่งจำต้องใช้คืนในเวลาที่กำหนด เจ้านี้ตกลงที่จะยกเลิกในส่วนที่ยืมมาหากลูกหนี้ชดใช้ก่อนวันที่กำหนดไว้  ท่าน อุมัร ไม่เห็นด้วยกับข้อตกลงดังกล่าวและห้ามการกระทำนั้น(มุวัตเตาะ อิหมำมาลิก)

การตักสินของท่านอุมัร ไม่มีตัวบทหะดาที่ชัดเจนแม้แต่บทเดียวแต่มันเป็นการตัดสินและวินิจฉัยส่วนบุคคล
ท่านอับดุลเราะมาน เล่าว่า เขาได้ถามท่าน อิบนุ สิรีน   เกี่ยวกับการอาบน้ำต่อหน้าธารกำนัล ท่าน อิบนุ สิรีน ตอบว่า ท่านอุมัรรังกัยจการกระดังกล่าว (มัตตอลีบุล อาลียะหฺ ของท่าน ฮาฟิซ อิบนุ หะญัร)
จะสังเกตได้ว่าท่าน อิบนุ สีรีน ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของเหล่าซอฮาบะ มิได้อ้างหลักฐานจากกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะเลย ใมนทางกลักกันท่านอ้างทรรศนะของท่านอุมัรว่า ท่านอุมัรรังเกียจการกระทำดังกล่าว
แม้ว่าในความเป็นจริงแล้วมีหลายหะดิษด้วยกันที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการอาบน้ำต่อหน้าธารกำนัล

มีกหลายตัวอย่างที่อ้าง(ผู้เขียนคงไม่ไหวที่จะอ่งแล้วกระมังเพราะมันมีพะรำพะรึก-ผู้แปล) ฉันขอถามหน่อยเถอะว่า  ใครกันแน่ที่สร้างความแตกแยกในหมู่มุสลิม  ผู้ที่ตามเหล่าซอฮาบะและเจริญรอยตามพวกเขากระนั้นรึ หรือผู้ที่ละเมิดต่อพันธการของผู้รู้ที่สันทัดกรณีโดยเรียกร้องให้ตามแค่กีตาบบุลลอฮฺและซุนนะและละทิ้งทรรศนะของผู้ช่ำชอง ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วผ็เรียกร้องเหล่านั้นคงไม่เข้าใจว่า โองการข้างต้นกล่าวถึงผู้ใด

[anti-bid'ah]

Dr. Zakir Naik wrote:


3. Four Schools of Thoughts


The Islamic world has produced several learned Islamic scholars (Imams), but out of these, four became more famous and their teachings spread in different parts of the world.


It is a misconception that a Muslim should follow any one of these four schools of thoughts i.e. Hanafi, Shafi, Hanbali or Maliki. There is no proof whatsoever in the Qur’an or any authentic Hadith that a Muslim should only follow one of these four Imams.
ดร ซากีร เขียนว่า
โลกอิสลามมีนักวิชาการมากมายหลายท่าน แต่ส่วนหนึ่งก็คืออิหมำทั้งสี่ที่คำสอนของพวกเขาแพร่สะพัดไปทั่วสารทิศ
มุสลิมหลงเข้าใจผิดคิดว่าตนต้องตามมัซฮับใดมัซฮับหนึ่งไม่ว่าจะเป็น ฮานาฟี ชาฟีอี ฮัมบาลีหรือ มาลิกี ดังกล่าวนี้ไม่มีหลัก
บานจากกีตาบบุลลอฮิและซุนนะว่าให้เราตามมัซฮับใดมํซฮับหนึ่งจากสี่อิหมำ
 

‘Umar Ibn Khattab (ra)’s sermon at Jabiyah in which mentioned who to go to for which subjects is also not mentioned in the Qur’aan. It is very easy to say “it is a misconception,” maybe if the conception was mentioned, the misconception would not remain. To avoid the possibility of contradictions amongst the scholars of differing Ijtihad over a primary source, the laity were encouraged to follow only one Madhhab and Mujtahideen instead of referring to several. This idea gained domination during the 3rd and 4th century AH. One of the most important reasons for this was that a person can not take the judgement which suits his desires best. According to some jurists for example, Talaaq (divorce) takes place whereas according to some, it doesn’t. Most people will no doubt follow the jurist which suits their desire best.
Following desires to the extent that they believe Halaal to be Haraam and Haraam to Halaal is disastrous. Disobedience of this nature is fatal and makes religion and law mere shame. For this reason, the acceptance of following only one Madhhab has successfully continued for around 11 centuries in the majority of Muslims. Furthermore to proudly state its acceptance in the eyes of Allah that it is the scholars of Ahlus Sunnah Wal Jamaa’ah, those who do follow the Qur’aan, those who do follow the Sunnah, those who do follow the two as understood by the Sahaabah and those who do follow an Imam are those who Allah has accepted to lead prayers in the Haramayn Shareefayn.


My question: Is Qur’aan & Sunnah your only source of making judgements? If yes, why did the Sahaabah not ask for proof from Qur’aan & Sunnah? Why did some Sahaabah refer to other Sahaabah for rulings? Were they not learned enough?

วิภาษ
จากเทศนาธรรมของท่านอุมัร ณ ญาบียะหฺ ซึ่งกล่าวใช้ให้ใครก็ตามสนใจหรือต้องการในเรื่องศาสตร์ใดๆให้ไปหาซอฮาบะท่านนั้นๆ ดังกล่าวนี้ก็มิได้ อัลกุรอานก็มิได้กล่าวไว้เช่นกัน
กล่าวคือ มันเป็นความเข้าใจผิด แน่นอนหากความเข้าใจได้ถูกกล่าวแล้วละก็ ความเข้าใจผิดคงไม่ปรากฎ ดังนั้นการห่างไกลจากจากข้อขัดแย้งในทรรศนะของนักวิชาการ คือการส่งเสริมให้ยึดถือแค่มัซฮับเดียว นี้คือการยึดถือตามแนวตางขอมคนในยุค สามร้อยและสี่ร้อยปีแห่งฮิจเราะหฺ  เหตุผลหลักที่ห้ามในการยึดถือหลายมัซฮับเพราะเขาอาจยึดถือตามทรรศนะที่ติ้งตามกิเลส ความต้องการของตน เช่น เกี่ยวกับเรื่องการตอลาก(การอย่าร้าง) นักวิชาการฝ่ายหนึ่งเห็นว่าทำอย่ายนี้อย่ายนั้น ถือว่าตอลากได้ ขณะที่นักวิชาการอีกกลีมมีทรรศนะว่า ทำไม่ได้ (กล่าวคือโจทย์ข้อเดียวดันแต่มีสองคำตอบที่ต่างกัน –ผู้แปล) ผู้ที่เขาเห็นว่าทรรศนะนี้ฉับชอบตรงความต้องการของฉันก็จะยึดทรรศนะนี้แหละ

การตามด้วยความต้องการในขอบข่ายที่พวกเขาสรัทธาจาก ฮาลาล สู่ ฮารอม และจากฮารอมสู่ฮาลาลนนี้แหละคือความวิบัติ การกระทำดังกล่าวนำมาซึ่งความฉิบหายและอัปยศ อดสูต่อศาสนายิ่งนัก ดังกล่าวนี้จึงเป็นเหตุผลในการตามเพียงแค่มัซฮับเดียวดั่งเช่นการของมุสลิมส่วนใหญ่ในศตวรรษที่ สิบเอ็ด เราจงมีความภาคภูมิใจเถิดว่านักวิชาการเหล่านั้น(ในสี่มัซฮับ)เป็นที่ยอมรับ ณ  อัลลอฮฺ เพราะพวกเขาเหล่านั้นคือผู้ประพฤต ปฏิบัติ ตามกีตาบบุลลฮิและซุนนะ ซอฮาบะ ผู้ซึ่งเคยตามอิหมำ(นบีมูฮัมัด-ผู้แปล)ในการละหมาด ณ มัสยิดฮราอมัยนฺ

 ฉันขอถามบ้างเถิกว่า อัลกุรอานและหะดิษ คือสิ่งที่จะมาตัดสินคดีใช่หรือไม่  ถ้าใช่ เห๖ไฉนเล่าซอฮาบะมิได้ถามหาหลักบานดังกล่าว? (กล่าวคือ ทำไมซอฮาบะไม่ได้ถามว่า  ทำไมท่านไม่ยกหลักฐานจากอัลกุรอานหรือและหะดิษมาล่ะ  นี่มันเป็นความคิดของท่านนี้น่า-ผู้แปล) เหตุใดเล่าซอฮาบะท่านหนึ่งตอบโดยอ้างอิงการตัดสินจากซอฮาบะท่านอื่น? พวกเขายังไม่สันทักอีกหรือในเรืองนั้นๆ(ซอฮาบะคงมีความรู้น้อยละซิ มิเช่นนั้นคงอ้างอัลกุรอานและหรือหะดิษแล้ว อย่างที่ผู้ที่อ้างว่าตนอยู่ในกลุ่มซุนนะอ้างเสมอว่าถ้าพูดเริองสาสนาต้องมีหลักฐานจากอัลกุรอานและหรือหะดิษมาอ้างจะอ้างนักวิชาการไม่ได้ เพราะถ้าอ้างรนักวิชาการแล้ว เรื่องมันไม่จบแน่  แต่เ)นที่น่าสังเกตว่าทำไมซอฮาบะถึงได้อ้างการตัดสินจากซอฮาบะท่านอื่นละ  ทำไมไม่อ้างอัลกุรอานหรือและหะดิษ-ผู้แปล)

Dr. Zakir Naik wrote:
4. Respect all the Great Scholars of Islam.
We must respect all the great scholars of Islam, including the four Imaams, Imam Abu Hanifa, Imam Shafi, Imam Hanbal and Imam Malik (may Allah be pleased with them all). They were great scholars and may Allah reward them for their research and hard work. One can have no objection if someone agrees with the view and research of any one or more from these four great scholars of Islam.

ดร ซากี เขียนว่า
จงให้เกียรติ์แก่บรรดานักวิชาการมุสลิม
เรานี้หนา ให้เกียรติ์แก่บรรดานักวิชาการมุสลิม ไม่ว่าจะเป็น ท่านอิหมำอบูหะนีฟะ อิหมำ ชาฟีอี อิหมำฮัมบัล และอิหมำมาลิก(ขออัลลอฮฺหรงพอพระทัยในพวกเขา) พวกเขาเป็นนักวิชาการที่ยิ่งใหญ่และขอต่ออัลลอฮฺทรงประทานรางวัลสำหรับการค้นคว้าวิจัย วินิจฉัยเรื่องศาสนาแก่พวกเขาด้วยเทอญ 
ไม่มีผู้ใดมีสิทธิที่จะห้ามคนๆหนึ่งจากการยึดถือทรรศนะอื่นจากสี่อิหมำเป็นมั่นคง

 Again, please refer to following rulings which suit the desires under number 3. I see no other reason why one would object to their ruling.

วิภาษ
โปรดดูคำตอบจากข้อที่ผ่านมา และฉันเห็นว่าไม่มีเหตุผลใดเลยที่คนๆหนึ่งจะปฏิเสธการวินิจฉัยของพวกเขา


Dr. Zakir Naik wrote:

5. All Four Imam said follow the Qur’an and Sunnah.

All the four great Imams said that if any of their Fatwas or teachings contradict Allah’s word, i.e. the Qur’an, or the sayings of the Prophet (pbuh) i.e. authentic Hadith, then that particulars Fatwa of theirs should be rejected, and the Sunnah of the Prophet should be followed.

To give you an example in this context – Imam shafi said that when a women touches a man who is in a state of wudhu, the wudhu of the man breaks. However, this ruling of Imam Shafi contradicts the authentic saying of the Prophet.

Narrated Aisha (RA) : The Prophet (may peace be upon him) kissed one of his wives and went out for saying prayer. He did not perform ablution. (Sunan Abu Dawood Vol. 1 Chapter No. 70 Hadith No. 179)

Thus this particular teaching of Imam Shafi contradicts the authentic saying of the Prophet. So I reject this specific ruling of Imam Shafi who himself said , “ If I say something, then compare it to the Book of Allah and the Sunnah of His messenger
and if it agrees to them, then accept it and that which goes against them, then reject it and throw my saying against the wall” – This is a saying of ash-Shafi’ee-rahimaullah. See Al-Majmoo’ of an-Nawawee (1/63).


Thus by rejecting this particular teaching of Imam Shafi which contradicts the authentic Hadith, I am practically a better follower of Imam Shafi than those who call themselves ‘Shafi’.


ดร ซากีน เขียนว่า
ทั้วสี่อิหมำบอกให้เราตาบกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะ
ทั้งสี่อิหมำกล่าวว่ามาตรแม้นกวินิฉัยของพวกเขาขัดแย้งกับอัลกุรอานและซุนนะ ท่านทั้งผองจงทิ้งการวินิจฉัยนั้นเสีย แล้วจงยึดกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะแทน
ตัวอย่าง  อิหมำชาฟิอีกล่าว่าหากสตรีเพศสัมผัสบุรุษเพศขระมีน้ำละหมาดจะทำให้เสียน้ำละหมาด นี้แหละคือการวินิจฉัยที่ขัดแย้งกับซุนนะ
ท่านหญิงอาอีชะ เล่าว่า เมื่อท่านนบีจุมพิศศรีภรรยาคนหนึ่ง ท่านนบีก็ออกไปละหมาด ท่านมิได้เอาน้ำละหมาดใหม่ (สุนัน อบูดาวุด เล่ม 1 บทที่ 70 หะดิษที่ 179)
นี้คือ คำสอนของท่านอิหมำชาฟีอีซึ่งขัดแย้งกับซุนนะนบี  ดังนั้นฉัน(ดร  ซากีร)จึงปฏิเสธคำสอนของอิหมำชาฟีอี ซึ่งท่านเองกล่าวว่า หากฉันกล่าวสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ท่านจงเทียบกับกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะ ถ้ามันสอดคล้องกัน เจ้าจงยึดมันไว้ หากมันขัดแย้งกับกีตาบุลลอฮฺและซุนนะ เจ้าจงปฏิเสธและทิ้งมันเสีย (อัลมัจมู ของนาวาวี 1/63)
ดังนั้นฉัน(ดร  ซากีร) ขอปฏิเสธคำสอนของอิหมำชาฟีอีในส่วนที่ขัดกับซุนนะ ฉันยืยยันว่าฉันเป็นคนหนึ่งที่ตามอิหมำชาฟีอีได้ดีกว่าบางคนที่อ้างตนว่าตามอิหมำชาฟีอี

The response to this is; This is the opinion of Ibn 'Umar and some other Sahabah. However, when the Sahabah disagree in a matter, their statements are not a proof unless proof is brought from the Sunnah of the Prophet Muhammad (s). As we stated before, Ibn 'Abbas and the reports from 'Aa'ishah contradict the opinion of Ibn 'Umar and those with their opinion. Thus, the opinion of Ibn Umar is not accepted unless supported with proof from the mouth of the beloved Messenger Muhammad (s). This topic itself is a lengthy topic in which one can not lightly accuse Imaam Shafi’ee (Rahimahullah) of going against a Hadeeth.

Furthermore, everyone learning Ahadeeth and extracting rulings from them in the light of Qur’aan is unreal and somewhat impossible. Not many if not all have the ability to do so. Therefore, to say one can follow a different ruling if they find a Hadeeth which contradicts it, is absurd for a common person.

Bearing in mind, does a common person have enough knowledge to know that there is no other stronger Hadeeth that this ruling? Does the layman have enough knowledge to understand why Imam Shafi’ee uses that Hadeeth as Hujjah and Imam Abu Hanifah uses this?
วิภาษ
ในการโต้คำกล่าวนี้ คือ จากกรณีนี้เป็นทรรศนะของท่านอุมัรและซอฮาบะบาท่านมีทรรศนะว่าเสียน้ำละหมาด แต่ก็ยังมีซอฮาบะบางท่านว่าไม่เสียน้ำละหมาด  จะเห็นได้ว่าในกลุ้มซอฮาบะเองก็ยังมีทรรศนะที่ขัดแย้งกันในเรื่องเดียวกัน  คำกล่าวของพวกเขาจะยังไม่สามารถนำมาเป้นหลักฐานได้ตราบใดที่ไม่มีการยืนยันจากซุนนะ  ดั่งที่เราได้กล่าวในตอนต้น  ท่านอบนุ อับบาส รายางนจากท่านหญิงอาอีชะซึ่งขัดแย้งกับทรรศนะของท่านอุมัรและผู้ที่ยึดตามท่านอุมัร  ดังนั้นทรรศนะของท่านอุมัรจะไม่ถูกยอมรับตราบใดที่ไม่มีหลักฐานยืนยัยจากพระโอษฐ์ของท่านนบี นี้เป็นประเด็นที่กำกวมในตัวของมันเองซึ่งคนๆหนึ่งจะกล่าวหาว่าท่านอิหมำชาฟีอีมีทรรศนะที่ขัดกับหะดิษหาได้ไม่

แท้จริงแล้วผู้ที่อ้างว่าตนเองรู้หลักการวิชาหะดิษและศาสตร์แห่งอัลกุรอานด้วยตัวเขาเองนั้นถือว่าเขามุสาและค่อนข้างเป็นไปไม่ได้เลย  ไม่มีใครที่จะสามารถทำเช่นนั้นได้ ฉะนั้นการอ้างให้ตามข้อวินิจฉัยที่ต่างกันแม้นเขาพบเจอหะดิษที่ขัดกันแล้วไซร้ มันคงเป็นสิ่งที่ไร้เหตุผลสิ้นดีสำหรับคนสามัญ

[anti-bid'ah]

Dr. Zakir Naik wrote:


Similarly in practice, I claim to be a better follower of Imam Abu Hanifa than those who call themselves ‘Hanafi’. I claim to be a better follower of Imam Hanbal than those who call themselves ‘Hanbali’. I claim to be a better follower of Imam Malik than those who call themselves ‘Maliki”. If being a ‘Ahle-Hadith’ means following Qur’an and authentic Hadith then I claim to be a better follower of the Qur’an and authentic Hadith than those who call themselves ‘ Ahle-Hadith’. All these are mere labels (Hanafi, Shafi, Hanbali, Maliki, Ahle-Hadith) that are not endorsed by the Qur’an or the Sahih Ahadith.

The only label or title given by the Qur’an and the Sahih Ahadith is MUSLIM.

ดร ซากีร เขียนว่า
ในทำนองเดียวกันนี้ในทางปฏิบัติ ฉันเป็นคนหนึ่งที่ตามมัซฮับอานาฟี มากว่าบางคนที่อ้างตนว่าตามมัซฮับฮานาฟี และฉันนั้นเ)นผู้ที่ตามมัซฮํบฮัมบัลมากกว่าบางคนที่อ้างตนว่าตามมัซฮับฮัมบัล และเช่นกันฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ตามมัซฮับมาลิกีมากกว่าผู้ที่อ้างตนว่าตามมัซฮับมาลิกี และใดที่อ้างตนว่าตนเป็นนักอลีหะดิษซึ่งตามอัลกุรอานและหะดิษ  ฉันขอบอกเลยว่าฉันเป็นคนหนึ่งที่ยึดมัซฮับนี้มากกว่าผู้ที่อ้างว่าตนตามมัซฮับนี้บางคยด้วยซ้ำ  ทั้งหลายทั้งปวงนี้ไม่มีการรองรับจากหลักการอิสลาม  อัลกุรอานและหะดิษซอฮิฮฺบอกว่าเราคือมุสลิม(ไม่ใช้ชื่อตามมัซฮับต่างๆ-ผู้แปล)
Very easy to fall for this last statement, yet the solution and answer is even easier. A Muslim is a person who believes in one Allah and believes in Muhammad (s) as the final Messenger. A Hanafi, Shafi’ee, Hanbali, Maliki does not come contradictory to MUSLIM. As the meaning of Hanafi is not the opposite of what makes a person MUSLIM. Being a Hanafi does not take the Shahaadah away from a MUSLIM. In fact, the following (Number 6) helps.

วิภาษ
ง่ายๆเลย เพราะในการแก้ปัญหาและการตอบเป็นสิ่งที่ง่ายกว่า มุสลิมคือคือผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺและนบีคนสุดท้าย ดังนั้นท่านอิหมำอานาฟี ชาฟีอี ฮัมบาลี มาลิกีมิได้นำความขัดแย้งมาสู่มุสลิม เพราะนัยยะของท่านอิหมำฮานาฟีมิได้ส่งเสริมให้กระทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับการเป็นมุสลิม เพราะการสังกัดมัซฮับฮานาฟีมิได้บ่งบอกว่าการปฏิญารตนเป็นมุสลิมของเขาโมฆะธรรมก็หาไม่(หมายความว่าเขาเป็นอีกศาสนิกหนึ่งแต่อย่างใด-ผู้แปล) โปรดดูรายละเอียดในข้อต่อไป

Dr. Zakir Naik wrote:


6. All the Groups have sub divisions


I personally have no objection if someone calls himself Hanafi, Shafi, Hanbali, Maliki or Ahle Hadith. People give different labels to themselves to identify which set of teachings they prefer to follow and to disassociate themselves from those people who follow wrong practices. From history we come to know that all the labels given to different groups, at a later stage the people from that group themselves did not follow their teachings and made new sub-groups. Therefore in all the groups you find a sub-division.
But as far as giving a label to identify what a person practices in Islam is concerned, there can not be better label than what Allah (swt) has given i.e. a Muslim.
ดร ซากีร  เขียนว่า
ทุกๆกลุ่มยังแตกย่อยอีก
โดยส่วนตัวแล้วฉันไม่ปฏิเสธผู้ที่อ้างตนว่าตาม อิหมำ ฮานาฟี ชาฟีอี ฮัมบาลี มาลีกี อลีหะดิษ  ผู้คนสังกัดในมัซฮับที่แตกต่างกันไปเพื่อบ่งชี้ถึงคำสอนที่ตนยึดถือและไม่คบค้าสมาคมกับผู้คนที่ตามแนวทางที่ผิด หากเราศึกษาประวัติศาสตร์ เราจะทราบว่าแต่ละกลุ่มหรือมัซฮับมีความแตกต่างกัน ในยุคต่อมา ผู้ที่สังกัดในกลุ่มเดียวกันเริ่มที่จะไม่ปฏิบัติตามคำสอนในกลุ่มที่ตนสังกัดจนเป็นมูลเหตุเกิดแขนงต่างๆ เพราะฉะนั้นในแต่ละกลุ่มจะมีกลุ่มที่แตกแขนงอีกมากมาย
ตราบใดที่เขายังพระพฤติ ปฏิบัติตนตามมัซฮับ มันจะยังมีชื่ออื่นที่ดีกว่าชิ่ที่อัลลอฮฺทรงประทานอีกหรือนั้นคือคำว่า มุสลิม

We have never labelled ourselves as an entirety ‘Hanafi’ or ‘Shafi’ee’. But to use it to deny Taqleed is using false logic and inaccurate claims. Every title or label has its position. If a person says, “I am a MAN”, does this change the fact that he is a Human? The Qur’aan and Hadeeth says we are ‘son of Adam’, does this mean we can’t say we are son of our blood father? When one can claim that this logic is out of context, then how can saying, ‘I am a Hanafi’ hence not MUSLIM as the Qur’aan labels us be true logic?
วิภาษ
เรามิได้บอกว่าเราสังกัดมัซฮับฮานาฟี โดยสิ้นเชิง (หมายถึงสังกัดมัซฮับโดยแยกตัวเป็นเอกเทศจากกีตาบบุลลอฮิและซุนนะ-ผู้แปล) หรือ ชาฟีอีแต่การปฏิเสธมัซฮับถือป็นเหตุผลที่ไร้สาระและคิดไม่รอบคอบ  ทุกๆมัซฮับมีจุดยืนเป็นของตัวเอง เช่น หากเขากล่าวว่าฉันป็นผู้ชาย  มันสามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาเป็นคนกระนั้นรึ  อัลกุรอานและหะดิษกล่าวว่า เราเป็นลูกหลานนบีอดัม แสดงว่าเราจะกล่าวว่า เราเป็นลูกของพ่อที่ร่วมสายโลหิตไม่ได้รึ
แม้นเขากล่าวว่าเรื่องดังกล่าวไม่เกี่ยวข้องกัน  ฉะไหนเลยถึงกล้าพูดกล่าวว่า  การที่คนๆหนึ่งกล่าวว่า  ฉันสังกัดในมัซฮับฮานาฟี แสดงว่าเขามิใช่มุสลิมกระนั้นหรือ ดั่งที่อัลกุรอานบอกเรานั้นเป็นตรรกกะธรรม

Dr. Zakir Naik wrote:

7. Our Prophet was a Muslim

“Who was our beloved Prophet (pbuh)? Was he a Hanafi or a Shafi, or a Hanbali or a Maliki ?” No! He was a Muslim, like all the other Prophets and Messengers of Allah before him.
ดร  ซากีร  เขียนว่า
นบีเราเป็นมุสลิม
นบีสังกัดมัซฮับฮานาฟี ชาฟีอี  ฮัมบาลี หรือมาลิกี ใช่หรือไม่
เปล่าเลยท่าบนบีเป็นมุสลิมแฉกเช่นบรรดานบีก่อนหน้าท่าน

This is enough to show the desperateness of trying to deny Taqleed. Was Imam Abu Hanifah , Imam Shafi’ee, Imam Ahmad or Imam Malik before our Prophet (s)? A Muslim is a person of Islam. Unless Hanafi, Shafi’ee, Hanbali or Maliki is a religion, one can not use the above to clarify anything which is trying to be proven. The entire context is off track.

วิภาษ
นี่เป็นท่าไม้ตายอันสุดท้ายที่ผ็ค้านการสังกัดมัซฮับงัดออกมาใช้  ขอถามหน่อยเถอะว่า อิหมำอบูฮานีฟา อิหมำชาฟีอี อิหมำอะหมัด และอิหมำชาฟีมีมาก่อนนบีเรากระนั้นหรือ?
มุสลิมคือผู้ที่นับถือศาสนาอิสลาม  มาตรแม้นอิหมำฮานาฟี  ชาฟีอี  ฮัมบาลี มาลิกี ก่อตั้งศาสนาขึ้นมาเองแล้วไซร้   คงไม่มีอะไรมาเป็นบันทัดฐานในการตรวจสอบหรือพิสูจน์กลักการศาสนาเป็นมั่นคง
บริบทดังกล่าวคงสับสนน่าดู


Dr. Zakir Naik wrote:

It is mentioned in chapter 3 verse 52 of Al-Qur’an that Jesus (pbuh) was a Muslim.
Further , in chapter 3 verse 67, Al-Qur’an says that Ibrahim (pbuh) was not a Jew or a Christian but was a Muslim.

 ดร  ซากีร  เขียนว่า
พระเยซูเป็นชาวมุสลิม (3:52)
นบีอิบรอฮีมไม่ใช่ชาวยิวหรือชาวคริสเตียนแต่เป็นชาวมุสลิม(3:67)

To clarify my above point, I use this quote of Doctor Zakir Naik. Here he has put a MUSLIM in oppose to Christian or Jew. Christianity and Judaism are religions, so this can be used to prove Jesus was a Muslim. Hanafi or Shafi’ee etc is not a religion, it is mere ignorance to use this out of such context.


InshaAllah I will not have to use any more Qur’aan, Hadeeth, Logic or doctor Zakirs own statements to answer the following as InshaAllah one will be able to understand his lack of awareness by reading his following proofs.
วิภาษ
ในการชี้แจงประเด็นนี้ ฉันขออ้างจาก  ดร  ซากีร ซึ่งท่าน ดร เอง ใช้คำว่า มุสลิม  ซึ่งตรงกันข้ามกับคำว่า ชาวคริสเตียนหรือชาวยิวโดยสิ้นเชิง  เราจะสังเกตเห็นได้ว่าคำดังกล่าวมิได้หมายความถึงศาสนาตริสหรือศาสนายิวแต่ประการใด  นี่จึงเป็นหลักฐานพิสูจน์ว่า พระเยซูเป็นชาวมุสลิม ดังนั้น มัซฮับฮานาฟีหรือชาฟีอี หรือฮัมบาลี หรือมาลิกีมิใช่ชื่อของศาสนาเช่นกัน ซึ่งการอ้างในลักาณะอย่างนี้บ่งบอกว่าผู้นั้นไม่มีความรู้ในเรื่องดังกล่าว
อิงชาอัลลอฮฺ ฉันคงไม่อ้างหลักฐานจากอัลกุรอ่านและหะดิษ เพราะคำกล่าวของท่าน  ดร  ซากีร   นั้นแหละจะเป็นคำตอบ ซึ่งผู้อ่านจะเข้าใจถึงความไม่รู้จากหลักฐานที่ ดร ซากีร อ้าง ดังนี้

Dr. Zakir Naik wrote:


8. Qur’an says call yourselves Muslims


There is no Qur’anic verse or any authentic Hadith that says you should call yourselves Hanafi, Shafi, Hanbali, Maliki or Ahle Hadith.

If anyone poses a Muslim the question who are you, he should say “I am a Muslim, not a Hanafi or a Shafi or a Ahle-Hadith”.

In Surah Fussilat chapter 41 verse 33 Allah (swt) says: “Who is better in speech than one who calls (men) to Allah, works righteousness, and says, ‘I am of those Who bow in Islam (Muslim)?’ “[Al-Qur’an 41:33]
)
The Qur’an instructs, “Say: I am of those who bow in Islam”. In other words, say, “I am a Muslim”.

The Prophet (pbuh) dictated letters to non-Muslim kings and rulers inviting them to accept Islam. In these letters he mentioned the verse of the Qur’an from Surah Al Imran chapter 3 verse 64:
Say ye: “Bear witness that we (at least) are Muslims (submitting to Allah’s Will).”[Al-Qur’an 3:64]
9. Lip Service Muslims

Allah knew that even in the Muslim Ummah there will be many people who claim to be Muslims (i.e. claim to submit their will to Allah) but practically will not follow Allah’s commands.

Allah refers to such people in the Qur’an as lip service Believers (Al Qur’an 5:41). Thus we can conclude that those who claim to be Muslims but do not follow Qur’an and Sunnah are Lip-Service Muslims. Those who follow the Qur’an and authentic Hadith should not change their label, and stick to the best label given by Allah (swt) i.e. Muslim and which the Prophet also called himself.
ดร ซากีร  เขียนว่า
อัลกุรอานบอกให้เราเรียกตัวเองว่ามุสลิม
ไม่มีโองการใดหรือหะดิษที่น่าเชื่อถือบทใดว่า คุณควรเรียกตัวเองว่า ฮานาฟี ชาฟีอี  ฮัมบาลี มาลิกี หรืออลีหะดิษ
หากคนหนึ่งถาวว่า คุณเป็นใคร
เขาควรตอบว่า  ฉันเป็นมุสลิม ไม่ใช่ตอบว่าฉันสังกัดฮานาฟี ชาฟีอี อลีหะดิษ
และผู้ใดเล่าจะมีคำพูดที่ดีเลิศยิ่งไปกว่าผู้เชิญชวนไปสู่อัลลอฮฺ และเขาปฏิบัติงานที่ดี และกล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นคนหนึ่งในบรรดาผู้นอบน้อม(มุสลิม) (41:3)

อัลกุรอานบอกว่า ฉันเป็นคนหนึ่งในบรรดาผู้นอบน้อม(มุสลิม) 
นบีเคยสั่งให้เขียนจดหมายถึง บรรดาผู้ครองนครที่มิใช่มุสลิมและเชิญชวนพวกเขาสู่อิสลม ในจดหมายมีข้อความจากอัลกุรอาน(3:64)
จงกล่าวเถิดว่า พวกท่านจงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงพวกเราเป็นผู้น้อมตาม(มุสลิม)  (3:64)

อัลลอฮฺทรงรู้ในหมู่มุสลิมต่างก็อ้างว่าตนเป็นมุสลิม(กล่าวคือนอบน้อมตนเองสู่อัลลอฮฺ)แต่ในเชิงปฏิบัติพวกเขาเหล่านั้นมิได้ตามพรบัญชาของพระองค์
อัลลอฮฺพาดพิงไปยังผู้ศรัทธาที่กล่าวแค่ลมปากในอัลกุรอาน(5:41) ดังนั้นเราสรุปได้ว่าผ็ที่อ้างตนว่าเป็นมุสลิมแต่ไม่ตามกีตาบบุลลอฮฮิและซุนนะเขาเป็นแค่มุสลิมเพียงลมปาก  ผ็ที่ตามกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะนั้ต้องมั่นคงในนามว่ามุสลิมอย่างไม่แปรเปลี่ยนดังที่อัลลอฮฺตรัสและนบียังเรียกตนเองในนามมุสลิม

This verse is being used once again against the Muqallideen. This time, the Muqallideen are said to not be following the Qur’aan & Sunnah.

Imagine giving a person the Qur’aan, the Ahadeeth and then saying, live your life according to these rulings. Will that person be able to understand what the Qur’aan means by Quroo’ in the verse where Allah says, “And those women who are divorced should wait for three Quroo’”?

And what type of (Mukhaabarah) will he know or understand in the Hadeeth where Nabi (s) said, “Whoever does not stop the practice of Mukhaabarah should hear the proclamation of war (against him).”? (Mukhaabarah is a certain type of farming. There were several forms of Mukhaabarah practiced) The Hadeeth is fairly general, how would a lay person distinguish between the permitted ones and the forbidden one?


Then there’s one Hadeeth which says, “Whoever has an Imaam, then the Imaam’s recitation is his recitation.” On the other hand, another Hadeeth says, “There is no Salaah for he who does not recite the Faatihah.” How would a common person which Qur’aan

and Hadeeth be able to choose which Hadeeth to follow, or what is the middle route, or does it refer to something else, or was the Hadeeth for a particular event only? Obviously one is will have to turn to a learned jurist who has mastered himself in these issues and whom Allah (swt) has blessed unrecognizable wisdom. So when the person asks this jurist/imam, is he now following the Imaam or Qur’aan and Sunnah?



Obviously he is following the Qur’aan and Sunnah as passed on by these scholars as they compiled rulings. And it is common sense that if a person tries to follow all the Madhaahib then he will lead to following the rulings which suit him best.
   


My question is, who is following a more reliable and sound meaning of the Qur’aan and Sunnah and who is taking literal and incomplete perceptions of the Qur’aan and Sunnah. The obvious answer would be the one who chooses to follow a Madhhab is safer from making his own meaning of Deen whereas following a Madhhab is actually following a sound understanding of Qur’aan and Hadeeth.
วิภาษ
ดร ซากีร ใช้โองการนี้ในการคัดค้านมุคอลลิด ในครั้งนี้ เขากล่าวหาว่ามุคอลลิดไม่ตามกีตาบบุลลอฮิและซุนนะ
ลองมโนภาพดูหากมีคนๆหนึ่งอ้างโองการหนึ่ง ท่านคิว่าเขาจะเข้าไหม ว่าคำว่า กูรูนั้นอัลกุรอานหมายถึงอะไรจาก
อัลลอฮฺ ตรัสว่า  ภรรยาที่ถูกอย่านั้นต้องรอ สาม กูรู

และหะดิษที่ว่า  ผู้ใดละหมาดโดยเป็นมะมูมการ อ่านกุรอานของอิหมำคือการอ่านของเขา(มะมูม)
ขณะที่อีกหะดิษหนึ่งกล่าวว่า  ใครมิได้อ่านซูเราะหฺฟาติหะฮิแสดงว่าเขายังไม่ละหมาด

คนสามัญธรรมดาจะใช้ปัญญาเลือกและเข้าใจอัลกุรอานและหะดิษอย่างไร และจะเลือกหะดิษไหน หรือมันมิได้พาดพิงไปยังสิ่งอื่นหรือ  หรือหะดิษนี้ใช้ในกรณีไหนอย่างไรหรือเปล่า จะเห็นได้ชัดเจนว่าต้องอาศัยผู้ที่ชำนาญซึ่งอัลลอฮฺประทานวิทยปัญญาเขาในการวิเคราะห์ประเด็นนั้นๆ  เมื่อเขาถามอิหมำหรือผู้รู้แล้ว  เขายังถือว่าตามอิหมำหรือกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะ

แน่นอนทีเดียว เขาตามกีตาบบุลลฮฺและซุนนะโดยผ่านนักวิชาการในการรวบรวมหลักการต่างๆ  และมาตรแม้นเขาตามทุกมัซฮับแล้วไซร้ เขาย่อมตามในหลักการที่เขาต้องการเป็นแน่แท้

ฉันขอถามว่า  ใครกันที่ยึดความหมายอัลกุรอานและหะดิษที่ถูกต้องและน่าเชื่อถือ  และใครกันที่ยึดตามความหมายแท้ของคำและความเข้าใจที่กระท่อนกระแท่นในอัลกุรอานและหะดิษ
แน่นอนเขาต้องยึดมัซฮับซึ่งปลอดภัยกว่าการคาดความหมายในเรื่อศาสนาด้วยตัวเขาเอง ในทางตรงกันข้ามการตามมัซฮับเป็นการตามความเข้าใจที่ถูกต้องของอัลกุรอานและซุนนะ

[anti-bid'ah]

Dr. Zakir Naik wrote:


10. The Prophet had said that there would be 73 sects.


Some may argue by quoting the Hadith of our beloved Prophet, from Sunan Abu Dawood Hadith No. 4579. In this Hadith the Prophet (pbuh) is reported to have said, “My community will split up into seventy-three sects.”
                                             
This hadith reports that the prophet predicted the emergence of seventy-three sects. He did not say that Muslims should be active in dividing themselves into sects. The Glorious Qur’an commands us not to create sects. Those who follow the teachings of the Qur’an and Sahih Hadith, and do not create sects are the people who are on the true path.

According to Tirmidhi Hadith No. 171, the prophet (pbuh) is reported to have said, “My Ummah will be fragmented into seventy three sects, and all of them will be in Hell fire except one sect.” The companions asked Allah’s messenger which group that would be. Where upon he replied, “It is the one to which I and my companions belong”.

ดร ซากีร  เขียนว่า
นบีกล่าวว่าประชาชาติของท่านแตกออก 73 กลุ่ม
บางคนอาจโต้ดดยการอ้างหะดิษนยีจากสุนันอบูดาวุด หะดิษที่ 4579 ซึ่งนบีกล่าว่า ประชาชาติของฉันแตกออก  73 กลุ่ม
หะดิษดังกล่าวรายงานว่านบีแจ้งว่าประชาชาติเกิดแบ่งเป็น 73   พวก ท่านนบีมิได้กล่าวให้มุสลิมช่วยกันแบ่งและแตกเป็นกลุ่มกลุ่มๆ  อัลลอฮฺบัญชาให้มุสลิมแบ่งเป็นนิกายก็หาไม่ ผู้ที่อยู่บนเส้นทางแห่งสัจธรรมคือผู้ที่ตามกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะโดยมิได้แบ่งป็นกลุ่มๆ
จากหะดิษติรมีซี หมายเลข 171 นบีกล่าวว่า ประชาชาติของฉันจะแตกออกเป็น 73 กลุ่ม ทั้งหมดจะไปสู่อเวจี เว้นแต่กลุ่มเดียวเท่านนั้น บรรดาซอฮาบะถามว่า กลุ่มที่เข้าสวรรค์เป็นกลุ่มไหนกันครับ นบีกล่าวว่าตอบว่าคือกลุ่มที่ฉันและซอฮาบะยึดถือ                                          

The answer of Nabi (s) is so strong and true in its wisdom. He did not say, “It is the one who follows Qur’aan & Sunnah.” He said, “It is the one to which I and my companions belong.” Note, the Sahaabah are mentioned. The Sahaabah passed on the true Islam to the Tabi’een. When the Tabi’een followed the Islam of the Sahaabah, they are included in that sect. Now will you say that the Tabi’een aren’t because they followed the Sahaabah and not the Qur’aan and Sunnah? The Tabi’een turned to certain Sahaabah and similarly the Tab’ Tabi’een turned to certain Tabi’een for certain issues. Why did they not look directly into Qur’aan and Hadeeth?


A Madhhab is a compilation of rulings, an understanding of Fiqh related issues. The Islaam we follow is the Islaam of the Sahaabah. Do we have a better understanding of Hadeeth and Qur’aan than these great scholars? If one does, they can feel free to be a Mujtahid and have their own Fiqh. As for those who follow a Madhhab, they are following the Islaam of the Sahaabah.

วิภาษ
คำตอบของนบีเป็นคำตอบที่มีฮกมะหฺและวิทยปัญญายิ่ง  ท่านนบีมิได้กล่าวว่า คือกลุ่มที่ตามกีตาบบุลลอฮฺและรอซูล แต่ท่านนบีกล่าวว่า คือกลุ่มที่ ฉันและซอฮาบะของฉันยึดถือ
พึงสังเกตว่า นบีได้เอ๋ยซอฮาบะ ซึ่งสัจธรรมของอิสลามที่ซอฮาบะถ่ายทอดมายังตาบีอีน(ซึ่งเป็นลูกศิษย์ลูกหาของซอฮาบะ)ตามอิสลามของซอฮาบะซึ่งลักษณะอย่างนี้ก็เนกลุ่มแล้ว  ใครอาจหาญกล้าที่จะกล่าวว่าตาบีอีนตามซอฮายะมิได้ตามกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะ  ตาบีอีนอ้างไปยังซอฮาบะและในทำนองเดียวกัน ตาบีออิดตาบีอีนอ้างไปยังตาบีอีนในประเด็นศาสนาต่างๆ  ทำไมหนอพวกเขาไม่อ้างกีตาบุลลอฮฺและซุนนะโดยตรงล่ะ น่าสังเกตไหม
มัซฮับคือการรวมคำวินิจฉัย ความเข้าใจประเด็นที่เกี่ยวข้องกับนิติศาสตร์อิสลาม  อิสลามที่เราตามคืออิสลามที่ซอฮาบะตาม  เราสามารถที่จะเข้าใจกีตาบบุลลอ
ฮฺและซุนนะได้ดียิ่งกว่านักวิชาการกระนั้นหรือ  มาตรใครมีความสามารถแล้วไซร้ คงเป็นมุจตาฮิดและมีกลักนิติศาสตร์เป็นของตนเอง  ส่วนผู้ที่ตามมัซฮับคือผู้ที่ตามอิสลามของซอฮาบะ

Dr. Zakir Naik wrote:

The Glorious Qur’an mentions in several verses, “Obey Allah and obey His Messenger”. A true Muslim should only follow the Glorious Qur’an and the Sahih Hadith. He can agree with the views of any scholar as long as they conform to the teachings of the Qur’an and Sahih Hadith. If such views go against the Word of Allah, or the Sunnah of His Prophet, then they carry no weight, regardless of how learned the scholar might be. A true Muslim will not follow any ruling or teaching of any great scholar of Islam if that particular ruling or teaching contradicts the Qur’an and Saheeh Hadith.


Thus, the only school of thought that a Muslim should follow, is that of Prophet Muhammad (pbuh). The only Madhab that a Muslim should follow, is the Madhab of Prophet Muhammad (pbuh). And Allah knows the Best.


ดร  ซากีร  เขียนว่า
มีหลายโองการด้วยกันที่อัลลอฮฺกำชับให้เราตามกีตาบบุลลฮฺและรอซูล  มุสลิมที่แท้จริงต้องตามอัลกุรอานและหะดิษซอฮิเท่านั้น  เขาสามารถยึดถือทรรศนะของนักวิชาการได้ตราบใดที่ทรรศนะนั้นไม่ขัดแย้งกับกีตาบบุลลอฮฺและซุนนะ หากทรรศนะที่เขายึดถือขัดแย้งกับอัลกุรอานอและหะดิษ ทรรสนะดังกล่าวนั้นไร้ค่าไม่มีน้ำหนัก โดยไม่คำนึงว่านักวิชาการนั้นจะมีความสามารถแค่ไหน มุสลิมที่แท้จริงต้องไม่ตามคำวินิจฉัยของนักวิชาการถ้ามันไปขัดกับออัลกุรอานและหะดิษซอฮิ
ฉะนั้นมัซฮับที่มุสลิมต้องตามคือมัซฮับของรอซูลซึ่งเป็นมัซฮับเดียวที่มุสลิมต้องยึดถือ  อัลลอฮฺทรงรู้ยิ่ง

By saying the only school of thought you should follow is Prophet Muhammad, you have clearly showed that you do not understand the meaning of “school of thought.” A school of thought is a doctrine, The point of view held by a particular group (dictionary) a set of ideas or opinions which a group of people share about a matter (Cambridge).


The Islaam of Nabi (s) was not a ‘point of view.’ It was the true Islaam in its state. When the narrations varied after the Sahaabah, that is when the need for school of thoughts emerged. That is when a strong opinion was required. A common person can not conclude the Deen with his own understandings.

วิภาษ
การกล่าวว่ามัซฮับที่ต้องยึดถือคือมัวฮับของรอซูลลุลลอฮฺ นั้นแสดงให้เห็นประจักษ์ว่า  ดร  ซากีร  มิได้เข้าใจคำว่า มัซฮับ
จากพจนานุกรมแคมบริดจ์ให้ความหมายคำว่ามัซฮับว่า  มัซฮับคือ หลักธรรมคำสอนทางศาสนาซึ่งเป็นจุดยืนที่กลุ่มๆหนึ่งยึดถือ หรือ ทรรศนะหนึ่งที่กลุ่มหนึ่งได้ระดมความคิดในเรื่องนั้นๆ

ศาสนสอิสลามของท่านนบีมิใช่จุดยืนทางความคิดแต่อย่างใด แต่มันคืออิสลามท่เที่ยงแท้ในตัวของมัน  เมื่อมีสายรายงานที่หลากหลายปรากฏในยุคหลังจากซอฮาบะ นั้นแหละเป็นมูลเหตุแห่งการเกิดมัซฮับ  เมื่อทรรศนะที่แข็งแรงได้รับการยอมรับ ซึ่งคนสสามัญธรรมดาอาจที่จะสรุปตัดสินตามความเข้าใจของตนก็หาได้ไม่

[anti-bid'ah]

 salam
หากมีส่วนใดที่แปลผิด ขอความกรุณาตำหนิติเตียน เพื่อปรับปรุงด้วยก้าบ
จักขอบคุณยิ่ง

[Asadullah]

 salam...

วาฮาบีบางคนน่าถีบส่งไปอยู่เขมรกับไอทักษินจริงๆ.................

ปล.ขออภัยที่นอกเรื่อง...แค่อยากเขียน................

wassalam...

[subson]

โอ้อัลลอฮ หากการมีชีวิตของฉันดีต่อฉัน ดีต่อศาสนา ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติให้ข้าพระองคืได้มีชีวิตต่อไปด้วยเถอด

แต่หากว่าไม่ แล้ว ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติความตายให้ข้าพระองค์ด้วยเถอด 


ผู้ที่ประเสริฐ คือ ผู้ที่ชีวิตของเขายืน แล้วการงานของเขาดี 

ผู้ที่ขาดทุน  คือผู้ที่อายุของเขายาว แต่การงานยิ่งเลว 

[Asadullah]

โอ้อัลลอฮ หากการมีชีวิตของฉันดีต่อฉัน ดีต่อศาสนา ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติให้ข้าพระองคืได้มีชีวิตต่อไปด้วยเถอด

แต่หากว่าไม่ แล้ว ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติความตายให้ข้าพระองค์ด้วยเถอด 


ผู้ที่ประเสริฐ คือ ผู้ที่ชีวิตของเขายืน แล้วการงานของเขาดี 

ผู้ที่ขาดทุน  คือผู้ที่อายุของเขายาว แต่การงานยิ่งเลว 

อามีนนนนนนนนน...........

[ILHAM]

แต่ก่อนเคยเป็นซาฟีอี แต่ตอนนี้เป็นวัฮฮาบีหรือยัง

[rayes]

โอ้อัลลอฮ หากการมีชีวิตของฉันดีต่อฉัน ดีต่อศาสนา ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติให้ข้าพระองคืได้มีชีวิตต่อไปด้วยเถอด

แต่หากว่าไม่ แล้ว ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติความตายให้ข้าพระองค์ด้วยเถอด 


ผู้ที่ประเสริฐ คือ ผู้ที่ชีวิตของเขายืน แล้วการงานของเขาดี 

ผู้ที่ขาดทุน  คือผู้ที่อายุของเขายาว แต่การงานยิ่งเลว 

อามีน 

[anti-bid'ah]

โอ้อัลลอฮ หากการมีชีวิตของฉันดีต่อฉัน ดีต่อศาสนา ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติให้ข้าพระองคืได้มีชีวิตต่อไปด้วยเถอด

แต่หากว่าไม่ แล้ว ขอให้พระองค์ทรงอนุมัติความตายให้ข้าพระองค์ด้วยเถอด 


ผู้ที่ประเสริฐ คือ ผู้ที่ชีวิตของเขายืน แล้วการงานของเขาดี 

ผู้ที่ขาดทุน  คือผู้ที่อายุของเขายาว แต่การงานยิ่งเลว 

หวังว่าจะไม่ด่าทอ และไม่เสียดสีกันนะครับ


อามีน 

[mustura^@^]

7. Our Prophet was a Muslim

“Who was our beloved Prophet (pbuh)? Was he a Hanafi or a Shafi, or a Hanbali or a Maliki ?” No! He was a Muslim, like all the other Prophets and Messengers of Allah before him.
ดร  ซากีร  เขียนว่า
นบีเราเป็นมุสลิม
นบีสังกัดมัซฮับฮานาฟี ชาฟีอี  ฮัมบาลี หรือมาลิกี ใช่หรือไม่
เปล่าเลยท่าบนบีเป็นมุสลิมแฉกเช่นบรรดานบีก่อนหน้าท่าน

^
^
^
เป็นบริบทที่แสนจะโง่เง่า ไร้ความคิดสิ้นดี

[mustura^@^]

 salam

คุณแอนตี้บิดอะห์นำเสนอแค่นี้เหรอ น่าจะนำเสนอเพิ่มอีกน่ะ แบบว่าอ่านแล้วยังไม่จุใจ 

[Axiom]

เห็นด้วยกะคนข้างบนผมอย่างแรง

[anti-bid'ah]

salam

คุณแอนตี้บิดอะห์นำเสนอแค่นี้เหรอ น่าจะนำเสนอเพิ่มอีกน่ะ แบบว่าอ่านแล้วยังไม่จุใจ 

salam

มีอีกหลายเรื่องคับที่ ผู้ตอบ ได้วิภาษ น่าอ่านมาก  มีการวิภาษโดยอธิบายได้สอดค้องกับสติปัญญาซึ่งนำโดยหลักฐาน เช่น การละหมาดตะรอวิ เมาลิด เป็นต้น
ส่วนตัว  ผมอ่านแล้วทึ่งมาก แต่จะสื่ออกมายากมากคับ