بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و الصلاة والسلام على سيدنا محمد وعلي اله وصحبه أجمعين
ทรัพย์สินที่นำไปจำนำ ต้องเป็นทรัพย์สินที่ซื้อขายได้ ดังนั้น การเอาทรัพย์สินของคนอื่นไปจำนำ ย่อมใช้ไม่ได้ เพราะทรัพย์สินของคนอื่นนั้น ไม่สามารถนำมาซื้อขายได้
และการรับค่าเช่าจากผู้เอาบ้านมาจำนำ(จำนอง) ย่อมไม่ได้ เพราะบ้านที่ถูกจำนำนั้น ยังเป็นสิทธิ์ของผู้ที่จำนำ ดังนั้น การที่ผู้รับจำนำให้เช่าบ้านแก่ผู้จำนำเอง ซึ่งเหมือนกับว่าผู้จำนำได้เสียสิทธิ์บ้านของเขาไป ทั้งที่บ้านที่ถูกจำนำก็ยังเป็นของผู้จำนำ
ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า
لا يغلق الرهن ، الرهن من صاحبه الذى رهنه ، وله غنمه وعليه غرمه
"จะไม่มีการยึดหลักทรัพย์ที่จำนำ , หลักทรัพย์จะยังเป็นของผู้จำนำ เขาจะยังได้ส่วนที่เพิ่มขึ้นของมัน และเขาจะต้องรับผิดชอบความเสียหายของมัน" ดู หนังสือ อัลอุม ของอิมามอัชชาฟิอีย์ เล่ม 3 หน้า 147
ดังนั้น ผู้รับจำนำจะรับค่าเช่าบ้านที่เป็นสิทธิ์ของผู้จำนำไม่ได้ และค่าเช่านี้ถือว่าไม่เป็นดอกเบี้ย แต่เป็นการบริโภคทรัพย์สินของเพื่อนมนุษย์โดยมิชอบ
والله أعلى وأعلم
