Nobody grows old by merely living a number of years, we grow old by deserting our ideals. 
.....นักเขียนชาวอเมริกัน.....
ไม่มีใครชราเพียงเพราะจำนวนปี พวกเราชราจากการละทิ้งอุดมคติของเรา...
เป็นส่วนหนึ่งของบทกวี ที่ชื่อว่า "ความเยาว์วัย" ของแซมมวล อัลแมน
โดยบทกวีแบบเต็มๆจะมีดังนี้ค่ะ
Youth is not a time of life; it is a state of mind;
it is not a matter of rosy cheeks, red lips and supple knees;
it is a matter of the will, a quality of the imagination,
a vigor of the emotions; it is the freshness of the deep
springs of life.
Youth means a temperamental predominance of courage
over timidity of the appetite, for adventure over
the love of ease. This often exists in a man of sixty
more than a boy of twenty.
Nobody grows old merely by a number of years.
We grow old by deserting our ideals.
Years may wrinkle the skin, but to give up enthusiasm wrinkles the soul. Worry, fear, self-distrust bows the heart
and turns the spirit back to dust.
Whether sixty or sixteen, there is in every human being's heart the lure of wonder, the unfailing child-like appetite
of what's next, and the joy of the game of living.
In the center of your heart and my heart there is a wireless station; so long as it receives messages of beauty, hope, cheer, courage and power from men and from the infinite,
so long are you young.
When the aerials are down, and your spirit is covered
with snows of cynicism and the ice of pessimism,
then you are grown old, even at twenty, but as long as
your aerials are up, to catch the waves of optimism,
there is hope you may die young at eighty.
แปลได้ว่า...
ความเยาว์วัยไม่ใช่ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต หากเป็นภาวะของจิตใจ
ไม่เกี่ยวข้องกับแก้มสีชมพู ริมฝีปากสีแดง และ เข่าที่แข็งแรง
หากเกี่ยวกับกำลังใจ คุณภาพของจินตนาการ พลังของอารมณ์
คือความสดของบ่อน้ำชีวิตอันลึกล้ำ
ความเยาว์วัยหมายถึงความแกร่งทั้งด้านกายใจอารมณ์ทำให้มีความกล้าเหนือความกลัวในการทำตามความปรารถนาผจญภัย
เหนือกว่าความรักสบาย
สิ่งเหล่านี้มักปรากฏในชายอายุหกสิบมากกว่าเด็กอายุยี่สิบ
ไม่มีใครชราเพียงเพราะจำนวนปี พวกเราชราจากการละทิ้งอุดมคติของเรา
เวลาที่ผ่านไปอาจทำให้ผิวหนังหย่อนยาน
แต่การยอมละทิ้งควากระตือรือร้นต่างหากที่ทำให้วิญญาณหี่ยวย่น
ความกังวล ความกลัว ความไม่เชื่อถือตนเอง
ดัดหัวใจให้ก้มงอและเปลี่ยนจิตวิญญาณกลับกลายเป็นผงธุลี
ไม่ว่าอายุหกสิบหรือสิบหก ในหัวใจของมนุษย์ทุกคน
เต็มไปด้วยแรงดึงดูดจากความพิศวง ความปรารถนาแบบเด็กๆ
ที่ไม่จบสิ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ความสุขของการใช้ชีวิต
ในกลางใจของคุณและผมมีสถานีวิทยุอยู่
ตราบใดที่สถานีนั้นยังได้รับสารของความงาม ความหวัง ความดีใจ
ความกล้าหาญ และพลังจากมนุษย์และจากความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น
ตราบนั้นคุณยังเยาว์วัย
เมื่อใดเสาอากาศวิทยุเสียหายและจิตวิญญาณของคุณ
ถูกปกคลุมด้วยหิมะของความเหยียดหยามและน้ำแข็งของอคติ
เมื่อนั้นคุณชราแล้วแม้อายุเพียงยี่สิบ
แต่ตราบใดที่เสาอากาศวิทยุของคุณยังตั้งอยู่เพื่อรับคลื่นพลังด้านดี
ตราบนั้นยังมีความหวังที่คุณอาจตายอย่างเยาว์วัยที่อายุแปดสิบ
ซึ่งเป็นหนึ่งในบทกวีที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับชาวญี่ปุ่นและผู้นำทางธุรกิจ
ในญี่ปุ่นตอนที่ญี่ปุ่นได้รับผลจากการพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่สอง
เป็นพลังให้พวกเขากล้าที่จะลุกขึ้นต่อสู้กับความยากลำบากในการสร้าง
ประเทศขึ้นมาใหม่อย่างมีความหวังอีกครั้ง...
หากใครอยากอ่านเกี่ยวกับบทกวีนี้แบบเต็มๆพร้อมกับรายละเอียดของมัน
หาอ่านได้ที่
ตรงที่มายังลิงก์ด้านล่างนี้เลยค่ะ
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=779141
