+++คำคน คำคม+++

[nada-yoru]

ใครจะชิงใครจะชังมันก็ช่างหัวเขา
แค่ตัวเรารู้เราช่างเขาปะไร

ใครจะชักใครจะแช่ง ใครจะแกล้ง ใครจะหยัน
ก็ให้ช่างหัวมัน ก็ให้ปล่อยเขาไป

ใครจะชม ใครจะเชิด ว่าประเสริฐเลิศหรู
ตัวเรารู้เราอยู่ ปล่อยให้เขาชมไป

ใครจะรัก ใครจะเกลียด ใครจะเสียด ใครจะสี
ก็เรารู้ตัวดี ปล่อยให้เขาทำไป

เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย เอาอะไรมากมายในความอนัตตา
โลภไปทำไม ช่วงชิงแข่งขัน สุดท้ายเหมือนกันต้องไปป่่าช้า
จะเอาอะไรแค่รักโลภโกรธหลง ไม่มีความมั่นคงบนกิเลสตัณหา

เกิด แก่ เจ็บ ตาย ใยจะไปยึดมั่น สรรพะสังขารณ์ล้วนอนิจจัง
ปล่อยวางมันเสีย ทุกโขทิณนา

ใครจะเมิน ใครจะมอง ใยจะต้องไหวหวั่น
ใครจะใส่ร้ายกัน ใยจะต้องสนใจ
ใครจะดี ใครจะเลว มันก็เรื่องของเขา
ใครจะนินทาเรา ใยจะต้องทุกข์ใจ

ใครจะล้อ ใครจะด่า ใยจะต้องว่าตอบ
ใครไม่สน ใครไม่ชอบ ใยจะต้องใส่ใจ
ใครจะคิดใส่ความ ใยจะต้องวุ่นจิต
หากตัวเราไม่ผิด จะไปคิดทำไม

เกิดเป็นมนุษย์ สิ้นสุดแค่ตาย ประดุจดังท่อนไม้ล้มทับโลกา
หมดลมเมื่อไหร่ หาประโยชน์ใดเล่า ล้วนต้องถูกเผาหามไปป่าช้า

ชีวิตยังมี สร้างความดีไว้เถิด ได้ไม่เสียชาติเกิด ได้ไม่ต้องอายหมา

ท่านว่าความตายคือสัจธรรมของเที่ยง ...
สิ้นสรรพสำเนียงเน่าเหม็นขึ้นมา...

จะเอาอะไร...จะเอาอะไรกันนักหนา...

(ที่มา> เพลง ปล่อย...)

[nada-yoru]

"อย่าพึ่งพาใครมากจนเกินไปบนโลกดุนยานี้
เพราะแม้ แต่ "เงาของท่าน" ยังทอดทิงท่านไป
ขณะที่ท่านอยู่ในความมืดมิด”

(ชัยคุล อิสลาม อิบนุ ตัยมิยยะฮฺ)

[nada-yoru]

ท่านอิบนุ อับบาส กล่าวไว้ว่า

"รากฐานของดุนยา (โลกนี้) คือความยากลำบาก"

การเคารพภักดีที่เยี่ยมที่สุด คือ รอคอยการมาถึงของความง่ายดายจากอัลลอฮฺ
เมื่อคุณอยู่ในช่วงที่ทุกข์ยาก...

[nada-yoru]

เมื่อพยายามที่จะเข้าใกล้อัลลอฮฺมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่...
จะทำให้เรารู้จักตัวเรา และรู้จักชัยตอนมากยิ่งขึ้นเท่านั้น...

เพราะหากเราไม่รู้จักตัวเรา ไม่รู้จักชัยตอน
ก็จะเป็นเรื่องยากที่จะได้รู้จักอัลลอฮฺหรือใกล้ชิดพระองค์ได้...

ก็เพราะชัยตอนมักจะนอนขวางเส้นทางที่เราจะเดินไปหาอัลลอฮฺอยู่เสมอ....
หากเราชนะตัวเราได้ ชนะชัยตอนได้ เราก็จะเข้าใกล้ถึงเส้นชัยเข้าไปทุกที

ทุกๆเป้าหมาย...ย่อมมีขวากหนามเสมอ...
ความเพียรพยายามและความอดทนต่อสู้กับอุปสรรค...
ย่อมเป็นใบเบิกทางให้เราพิชิตเป้าหมายได้...

[nada-yoru]

..."จะซื้อวัวทำไมในเมื่อมีนมให้กินฟรีอยู่แล้ว"...


เป็นสำนวนที่ฝรั่งเขาพูดกัน...ส่วนใหญ่เป็นฝ่ายชายที่พูด...
ความหมายก็คือ...การที่ฝ่ายหญิงยอมมีความสัมพันธ์กับฝ่ายชายโดยไม่มีการผูกมัดใดๆ
หรือไม่มีการแต่งงานด้วยความยินยอมพร้อมใจ...

และก็เป็นสำนวนที่ผู้เป็นแม่มักใช้อบรมลูกสาวให้รู้จักรักนวลสงวนตัว
ด้วยกับการให้ระลึกถึงประโยคนี้เช่นกัน...

นับว่าเป็นสำนวนเสียดสีที่ซ่อนนัยยะไว้อย่างแสบสันทีเดียว...^^

[nada-yoru]

ตะวันอาจลับฟ้า…แต่ไม่มีตกดิน
ความดีอาจถูกมองข้าม…แต่ไม่เคยด้อยค่า
ตะวันรออรุณเบิกฟ้า…ความดีรอเวลาถูกค้นพบ

"นิรนาม"

[nada-yoru]

ดอกเอ๋ย ดอกราตรี
ไม่มีสีสวยสดงดงามหรู
จึงมิใคร่มีใครใฝ่ใจดู
หรืออยากรู้ว่าแฝงอยู่แห่งใด

ครั้นค่ำคืน...ชื่นชมอารมณ์ฉ่ำ
กลิ่นเจ้าพร่ำเตือน...จึงนึกถึงได้
โอ้ราตรี นี่หนา...น่าเห็นใจ
กลิ่นกล่อมให้ นอนชื่นทุกคืน เอย

ความเอ๋ย ความดี
มิใคร่มีใครรู้สึก สำนึกถึง
แม้ทำไว้เท่าใด คนไม่พึง...
ปรารถนา จะคำนึงให้ป่วยการ

หากถึงคราวคับแค้น แสนทุกข์เข็ญ
จึงจะกลับแลเห็นเป็นแก่นสาร
เหมือนราตรีที่กลิ่นประทินนาน
จะรู้รสหอมหวาน...ต่อค่ำเอย...

"ดอกราตรี"

[nada-yoru]

"แม่ของท่าน...มอบหัวใจให้แก่ท่านเมื่อตอนที่ท่านยังเล็ก
แต่ไฉน...ท่านกลับมอบหัวใจให้แก่นางเมื่อโตขึ้น???..."

และ


"ลูกจะไม่มีวันได้พบกับหัวใจที่อ่อนโยนกับลูกมากกว่าแม่อีกแล้ว..."

[nada-yoru]

ไม่สำคัญว่าเราจะเป็นใครหรือเคยเป็นใครมาก่อน...

...สำคัญว่าวันนี้เราจะดำเนินชีวิตอย่างไร...
และเราจะไปต่อยังไง...

[nada-yoru]

บางคน...

...เก็บสิ่งที่รักเอาไว้ลึกสุดใจไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้...
เพียงเพื่อต้องการจะปกป้องสิ่งนั้นและเพื่อไม่ยอมให้ใครได้แตะต้องสิ่งที่รัก...

[BasemDeen]

u cannot expect to be both grand and comfortable.....James Barry

[nada-yoru]

ถ้าคนเราสามารถกำราบกิเลสในจิตใจตัวเองลงได้
ปัญหาที่เกิดขึ้นมากมายทุกวันนี้ก็คงลดน้อยถอยลงได้มาก
แต่เดี๋ยวนี้มีแต่คนคิดถึงตัวกูของกูทั้งนั้น ยึดตัวเองเป็นหลัก
ทำได้ทุกอย่างเพื่อความสุขของตัวเอง หรือไม่ก็ความสุขของคนที่ตัวเองรัก
ลืมคิดไปว่า คนอื่นนั้นก็เป็นอีกคนที่ต้องการความสุขเช่นกัน
คนอื่นก็เป็นพ่อแม่ หรือเป็นลูกของใครคนหนึ่งเช่นกัน...

"กิ่งฉัตร"

[เสี่ยวเอ้อ]

ان هذا المال خضر حلو فمن اخذه بسخاوة نفس بورك له فيه ومن اخذه باشراف نفس لم يبارك له فيه وكان كالذى يأكل ولايشبع

“ อันทรัพย์สินนั้น เขียวขจีหวานฉ่ำ ใครมีไว้และมีใจโอบอ้อมอารีแก่ผู้อื่น จะทำให้ทรัพย์ และผู้เป็นเจ้าของ มีบารอกัต แต่ถ้าผู้ใดมีทรัพย์ไว้ เพื่อทำตัวเด่นเหนือกว่าคนอื่น ทรัพย์นั้นและเจ้าของ ก็จะไม่มีบารอกัต เหมือนคนที่กินไม่รู้จักอิ่ม ”    

[nada-yoru]

ان هذا المال خضر حلو فمن اخذه بسخاوة نفس بورك له فيه ومن اخذه باشراف نفس لم يبارك له فيه وكان كالذى يأكل ولايشبع

“ อันทรัพย์สินนั้น เขียวขจีหวานฉ่ำ ใครมีไว้และมีใจโอบอ้อมอารีแก่ผู้อื่น จะทำให้ทรัพย์ และผู้เป็นเจ้าของ มีบารอกัต แต่ถ้าผู้ใดมีทรัพย์ไว้ เพื่อทำตัวเด่นเหนือกว่าคนอื่น ทรัพย์นั้นและเจ้าของ ก็จะไม่มีบารอกัต เหมือนคนที่กินไม่รู้จักอิ่ม ”    

กดไลค์ค่ะ...^^

เพราะ...บางคนพอเพียงแค่อิ่ม
แต่บางคนแค่อิ่มไม่เพียงพอ...

[เสี่ยวเอ้อ]

!!!...........لم اخشى مطلقا في يوم من الايام من رجل متعلم ..انما اتجنب هؤلاء الحمقى الذين يعتبرون انفسهم علماء بعد قراءتهم بعض الكتب

" ฉันหาได้กลัวต่อผู้รู้แต่ประการใดไม่ แต่ทว่าสิ่งที่ฉันกลัวนั้นก็คือ บรรดาผู้โง่เขลา เบาปัญญา ที่อ้างตนว่าเป็นผู้รู้ โดยที่ตัวเองนั้นอ่านตำราเพียงไม่กี่เล่ม "

ซุลต่อน อับดุลฮามิด ที่ 2