เคยได้คุยกับป้าคนญี่ปุ่น ท่านถามว่าที่ไทยร้อนมั้ย อุณหภูมิเท่าไหร่
พอข้าน้อยบอกไปว่า ร้อนกว่าฤดูร้อนของญี่ปุ่นค่ะ...
อุณภูมิช่วงฤดูร้อนที่ไทยจะมากกว่า 30 องศา
ท่านตกใจบอกว่าท่านคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ หากร้อนขนาดนั้น
แต่ข้าน้อยบอกว่่า เกียวโตก็ร้อน ความร้อนมันไม่เหมือนกับที่ไทยก็จริง
แต่ก็ร้อนมากพอที่ข้าน้อยคนจากเขตร้อนตอบได้ว่า ร้อนพอๆกับที่ไทย
แม้ตัวเลขของอุณหภูมิจะต่างกัน
เพราะว่าที่เกียวโต เวลาร้อนทีจะร้อนชนิดที่ไม่มีลมพัดโบกใบไม้ไหว
แดดจ้า ต้องพึ่งพาแอร์และพัดลม หรือไม่ก็อาบน้ำเย็นวันละหลายๆรอบ
ไม่ต่างจากที่ไทยเลยค่ะ...บางทียังรู้สึกว่า ที่เกียวโต ร้อนแบบทรมานเสียด้วยซ้ำ
ยิ่งตอนหนาวก็หนาวเหน็บ บาดเนื้อ บาดกระดูกจนเรียกได้อีกเช่นกันว่า
หนาวเจ็บ หนาวแบบทรมาน นอนไม่หลับพอๆกับตอนร้อนเลยค่ะ
หรือจะเรียกได้อีกนัยว่า ไร้ความสุขเนื่องจากอากาศทำเหตุ
เวลาร้อนบางคนจะหงุดหงิดงุ่นง่าน อารมณ์ร้ายผลาญใจ
พอถึงเวลาหนาว บางรายก็จะเย็นชาบาดจิต
เหมือนถูกส่งมาจากนรกก็ไม่ปานค่ะพี่น้อง
แต่ป้าที่คุยด้วยบอกว่า หนาวนั้นดับง่ายกว่า เพราะว่าเวลาหนาว
ก็หาเสื้อผ้าหนาๆมาสวมใส่ก็คลายหนาวได้
แต่ว่าเวลาร้อนจะให้ถอด จะทำได้อย่างไร
แต่ไม่ว่าจะร้อนสุดๆหรือหนาวสุดๆ
"น้ำ"สามารถช่วยได้อย่างน่าทึ่ง...
และเวลาอุณหภูมิในร่างกายผันแปร แปรปรวน รู้สึกเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว
คล้ายๆจะจับไข้ไม่สบาย "น้ำ"ก็สามารถช่วยคลายได้อีกเช่นกัน
เคยมีช่วงหนึ่ง อากาศหนาวสุดๆ แต่รู้สึกร้อนเนื้อร้อนตัวหัวแทบระเบิด
ลุกไม่ไหว ตอนต้องคลานเหมือนเด็กยังเดินไม่ได้ ไปคว้าก้อนน้ำแข็ง
ในตู้เย็นทั้งๆที่อุณหภูมิของอากาศภายนอกติดลบ มือข้าน้อยยังจับก้อนน้ำแข็ง
ได้สบาย เพราะว่ารู้สึกร้อนจากข้างใน ตอนนั้นไม่รู้ว่าควรใช้น้ำอะไรดับ
ความร้อนจากพิษไข้ เลยต้องใช้น้ำแข็งราดและเช็ดทั้งตัว
หายค่ะ กลับมานอนหลับได้สบายขึ้นหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
อัลฮัมดุลิลลาฮฺ...
พอได้อ่านบทความข้างต้นที่นำมาลงก็ทำให้รู้สึกว่า ใช่เลย...
มันถูกส่งมาจากนรก นรกที่เราไม่อยากเจอไม่อยากพบประสบ
และพอได้อ่่านและรู้ว่านั่่นแค่เสี้ยวนึงที่นรกพ่นหายใจออกมา
ก็ใจหายว่า...ของจริง จะเป็นอย่างไร...เพราะแค่ที่เคยประสบมาก็ว่าสุดๆแล้ว
หลังๆมาก็พยายามรักษาสุขภาพเพราะไม่อยากเจอกับเหตุการณ์
อย่างครั้งนั้นอีก จำไม่เคยลืมค่ะ (เพราะตอนนั้น ไม่มีคนไหน ช่วยข้าน้อย
ได้เลยสักคน เพราะว่าอยู่คนเดียว) หากเราต้องตกนรกโดยปราศจาก
คนช่วยเหลือ และอัลลอฮฺไม่เมตตา ข้าน้อยก็ไม่อยากจะคิดเลย...
วัสลามค่ะ
