بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و الصلاة والسلام على سيدنا محمد وعلي اله وصحبه أجمعين
การเข้าเฝือกมีอยู่ 2 กรณี
1. หากเข้าเฝือกในส่วนอวัยวะที่ไม่ต้องอาบน้ำละหมาด ก็ให้อาบน้ำละหมาดปกติ ส่วนกรณีการอาบน้ำวายิบ ก็ให้ทำการอาบน้ำทั่วร่างกายจากอวัยวะที่ปกติ ส่วนอวัยวะที่ป่วยเข้าเฝือก ก็ให้เช็ดเฝือกด้วยน้ำและทำการตะยัมมุมเพื่อทดแทนส่วนอวัยวะที่ไม่ถูกน้ำนั้น
มีหะดิษรายงาน ว่า
عَنْ جَابِرٍ، قَالَ خَرَجْنَا فِي سَفَرٍ فَأَصَابَ رَجُلاً مِنَّا حَجَرٌ فَشَجَّهُ فِي رَأْسِهِ ثُمَّ احْتَلَمَ فَسَأَلَ أَصْحَابَهُ فَقَالَ هَلْ تَجِدُونَ لِي رُخْصَةً فِي التَّيَمُّمِ فَقَالُوا مَا نَجِدُ لَكَ رُخْصَةً وَأَنْتَ تَقْدِرُ عَلَى الْمَاءِ فَاغْتَسَلَ فَمَاتَ فَلَمَّا قَدِمْنَا عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أُخْبِرَ بِذَلِكَ فَقَالَ " قَتَلُوهُ قَتَلَهُمُ اللَّهُ أَلاَّ سَأَلُوا إِذْ لَمْ يَعْلَمُوا فَإِنَّمَا شِفَاءُ الْعِيِّ السُّؤَالُ إِنَّمَا كَانَ يَكْفِيهِ أَنْ يَتَيَمَّمَ وَيَعْصِرَ " . أَوْ " يَعْصِبَ " . شَكَّ مُوسَى " عَلَى جُرْحِهِ خِرْقَةً ثُمَّ يَمْسَحَ عَلَيْهَا وَيَغْسِلَ سَائِرَ جَسَدِهِ
"รายงานจากญาบิร (ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุ) ได้กล่าวว่า "พวกเราได้ออกเดินทางไปในคราวหนึ่ง ได้มีก้อนหินมาโดนชายคนหนึ่งในหมู่พวกเรา จนทำให้เขาเป็นแผลที่ศีรษะ ต่อมาเขาฝัน (ร่วมเพศจนหลั่งอสุจิ) , เขาจึงถามเพื่อน ๆ ของเขาว่า "พวกท่านพบว่ามีข้อผ่อนผันสำหรับฉันบ้างไหมในการตะยัมมุม?" พวกเขาตอบว่า "เราไม่พบข้อผ่อนผันสำหรับท่าน เพราะท่านสามารถใช้น้ำได้ , เขาจึงอาบน้ำ และต่อมาเขาก็เสียชีวิต เมื่อพวกเราได้เข้าไปหาท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้มีผู้เล่าเรื่องราวดังกล่าวแก่ท่าน , ท่านได้กล่าวว่า "พวกนั้นฆ่าเขาเสียแล้ว ขออัลเลาะฮ์จงสังหารพวกเขาเถิด ทำไมพวกเขาไม่ถาม เมื่อไม่รู้ ? ความจริงยารักษาความโง่ก็คือการถาม, ที่จริงเพียงพอแก่เขาแล้วที่เขาจะตะยัมมุม และใช้ผ้าพันแผลของเขาไว้ แล้วเช็ดบนผ้าพันแผลนั้น , และอาบน้ำให้ทั่วร่างทั้งหมด" รายงานโดย อบูดาวูด หะดิษที่ 336
2. หากเข้าเฝือกในส่วนอวัยวะที่ต้องอาบน้ำละหมาด ดังนั้น หากเขาต้องการอาบน้ำละหมาด ก็ให้เขาล้างส่วนอวัยวะที่ปกติ ส่วนอวัยวะที่ป่วยมีผ้าพันแผลหรือเข้าเฝือก ก็ให้เขาทำการเช็ดผ้าพันแผลหรือเฝือกนั้นให้ทั่ว แล้วทำการตะยัมมุมแทนส่วนอวัยวะที่เข้าเฝือกดังกล่าว และส่วนกรณีการอาบน้ำวายิบ ก็ให้เขาอาบน้ำส่วนอวัยวะที่ดี และก็ให้เช็ดเฝือกด้วยน้ำและหลังจากนั้นให้ทำตะยัมมุมเพื่อแทนจากส่วนอวัยวะที่ไม่ถูกน้ำ
การกอฏอละหมาดเกี่ยวกับผู้ที่มีผ้าพันแผลหรือเข้าเฝือก ดังนี้
1. หากผ้าพันแผลหรือการเข้าเฝือกในสภาพที่ผู้ป่วยมีน้ำละหมาดและไม่มีฮะดัษใหญ่โดยไม่สามารถถอดผ้าพันแผลหรือเฝือกออกได้ ก็ไม่ต้องกอฏอละหมาด และหากว่าทำการเข้าเฝือกในช่วงที่เขาไม่มีน้ำละหมาดหรือมีหะดิษใหญ่ จำเป็นต้องกอฏอละหมาดเมื่อหายจากการป่วย
2. หากผ้าพันแผลหรือการเข้าเฝือกปิดบนอวัยวะที่ต้องทำตะยัมมุม คือใบหน้าและสองมือจนถึงสองข้อศอก เขาจำเป็นต้องกอฏอละหมาด เพราะการพันแผลหรือเข้าเฝือกบนอวัยวะตะยัมมุมนั้น ทำให้การตะยัมมุมบกพร่องลงไป
3. หากบาดแผลที่เข้าเฝือก มีนะยิสอยู่ด้วย เช่น มีเลือดหลงเหลือที่แผลอยู่มากและไม่สามารถผ่อนปรนให้ได้ เขาก็จำเป็นต้องกอฏอละหมาด เพราะการมีเลือดตกค้างอยู่มาก ทำให้เสียกับตะยัมมุม
4. หากเข้าเฝือกยาวเกินเข้าไปในส่วนอวัยวะที่ดี มากกว่าขนาดที่พอยึดอยู่ได้ ก็ให้เขากอฏอละหมาด เพราะการเข้าเฝือกถือว่าอยู่ในกรณีจำเป็นเฉพาะอวัยวะที่ป่วยเท่านั้น ดังนั้น ความจำเป็นย่อมถูกกำหนดตามขนาดของมัน
ดูเพิ่มเติม หนังสือ อัซซิรอญุลวะฮาจญ์ ของท่าน อัลฆ๊อมรอวีย์ หน้า 30 และหลังจากนั้น , หนังสือมุฆนีย์ อัลมั๊วะตาจญ์ ของท่าน ค่อฏีบ อัชชัรบีนีย์ เล่ม 1 หน้า 106 - 108 , หนังสือก๊อลยูบีย์ วะ อุมัยเราะฮ์ เล่ม 1 หน้า 97 และหลังจากนั้น , หนังสือ ตั๊วะฟะตุลมั๊วะตาจญ์ ของท่านอิบนุหะญัร อัลฮัยตะมีย์ เล่ม 1 หน้า 381 และหลังจากนั้น และหนังสือ อัลฟิกห์ อัลมันฮะญีย์ เล่ม 1 หน้า 60 - 61 แปลโดยท่านอาจารย์ อรุณ บุญชม
والله أعلى وأعلم
