สมมติบังเอญไปเจอน้องสาวตัวเองกำลังนั่งจู๋จี๋กับแฟน อย่างที่จะทำคืออะไร ถ้าเป็นผมนะ เข้าไปตบมัน
แล้วถ้าตอนนั้นพี่อยู่กับอิลฮามคืออยู่ในเหตุการณ์ด้วย เราจะยอมให้พี่
เข้าไปตบน้องเราด้วยหรือว่า เราจะให้พี่ช่วยลากน้องสาวเราเข้าบ้าน
แล้วเอาทั้งสองไปสอบสวนในที่ลับตาคนเพื่อให้ได้ความว่าเป็นมาอย่างไร
หรือจะสอบสวน ต่อว่าน้องสาวต่อหน้าประชาชี เรายินดีให้พี่ต่อว่า
น้องสาวเราต่อประชาชีหรือไม่ แน่นอนคนที่ทำซีนาเขาน่ะเจ็บและอายแน่น่อน
แต่ญาติพี่น้องของเขาล่ะ ต้องพลอยอับอายไปด้วยหรือ...
แล้วอีกอย่าง เราอย่าลืมว่าเรามีคุณสมบัติ มีอำนาจมีความรู้ ที่จะสามารถจัดการ
ตามกฎหมายอิสลามได้สักแค่ไหนด้วย...
แต่ตอนนี้ และเวลานี้นะ...มันคงไม่ใช่ให้เรามาตัดสินพิพากษาความผิดของ
คนในคลิปเลย เพราะเรื่องมันก็ผ่านเลยมาแล้ว
เราแค่มาคิดกันว่า มันควรหรือไม่ที่จะเอาภาพเหล่านั้นเผยแพร่ต่อๆกันไปเร่ือยๆ
ไม่จบสิ้น และหากเผยแพร่ไป ตัวเราที่เป็นคนเผยแพร่ได้อะไรจากมันบ้าง
สมใจ สะใจ หรือหวังดีต่อคนที่เราให้เขาดู บริสุทธิ์ใจ ไม่มีฟิตนะฮฺ
ผลดีน่ะไม่ว่ากัน แต่เราอย่าลืมผลเสียที่ตามมาด้วย...
แม้ผลดีเป็นร้อยข้อ แต่ผลเสียแค่หนึ่งข้อ เราก็ไม่ควรทิ้งมัน...
หากว่าผลเสียที่ว่า เป็นผลเสียในระยะยาว
กฎหมาย ก็คือ กฎหมาย ไม่ใช่กฎหมู่ที่ใครจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ
เราเป็นมุฟตี เราเป็นผู้พิพากษาหรือ
สรุปเอาเองนะคะว่า...อย่านำมันมาเผยแพร่เลย ใครที่ดูแล้วก็ลบมันไปเถอะค่ะ
อย่านำไปเผยแพร่ต่อเลย คนผิดยังหวังการให้อภัย ป่านนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่าคนในคลิปเขาเป็นอย่างไร เขาอาจเตาบัตกลับตัวเป็นคนดีแล้วก็ได้
และคิดว่าแค่เราเอาเรื่องของเขามาคุยกันมันก็...
แล้วเราพี่น้องกัน ก็ควรเห็นใจซึ่งกันและกันมิใช่หรือคะ
คนผิดก็ปล่อยให้กฎหมายเล่นงานเขา ส่วนเรามีความสามารถแค่ไหน
อยู่ในสถานะเช่นไร เราน่าจะรู้ดีเป็นที่สุด
หน้าที่ตักเตือน กับหน้าที่ตัดสินลงโทษ อันไหนมันเป็นหน้าที่ของเรา...
ปล.พี่ศรัทธาว่า กฎหมายอิสลาม ไม่ป่าเถือน
หากเราเห็นการกระทำใดแล้วรู้สึกว่ามันป่าเถือน ก็ลองกลับไปหาอัลกุรอ่าน
และซุนนะฮฺ แบบอย่างท่านนบีกันนะคะ...ศึกษามันให้ถ่วนถี่ค่ะ
นี่ก็คือหนึ่งในหน้าที่เราเช่นกัน...
ด้วยไมตรีจิต...
วัสลามค่ะ
