อัสลามุอะลัยกุมครับ
ผมขอยกเนื้อหาจากหนังสือเล่มนี้มากล่าวนะครับ
การอ่านอัลกุรอานและดุอาลงบนน้ำนั้น ก็ถือเป็นอีกแนวทางหนึ่งจากการรักษาโดยผ่านพลังแห่งวิญญาณ และถือเป็นแนวทางที่สำคัญในการรักษาผู้ป่วยที่ถูกญินหรือไสยศาสตร์ โดยมี “น้ำ” เป็นสื่อกลางในการรักษา เพื่อเป็นความง่ายดายที่จะทำให้การเยียวยาด้วยอัลกุรอานไหลผ่านลงสู่ร่างกายโดยทั่วได้อย่างรวดเร็ว
ได้มีรายงานมาว่า “แท้จริงท่านศาสดามูฮัมหมัด (ศ็อลฯ) ได้เข้าไปหาท่านซาบิต บุตร กีซ ในขณะที่เขาป่วย แล้วท่านศาสดาก็ได้กล่าวขึ้นว่า
اِكْشِفْ الْبَأْسَ رَبَّ النَّاسِ عَنْ ثَابِثٍ بْنِ قِيْسٍ بْنِ شَمَّاسٍ
(โอ้พระผู้เป็นเจ้าแห่งมวลมนุษย์ ขอพระองค์ทรงให้ภัยพิบัติพ้นไปจาก ซาบิต บุตร กีซ บุตร ซัมมาส ด้วยเถิด)
หลังจากนั้น ท่านศาสดาก็ได้ไปเอาดินจากแหล่งน้ำบัฏฮาน แล้วได้นำมาใส่ไว้ในแก้ว หลังจากนั้นก็ได้พ่นน้ำลงไปบนนั้น และได้นำมาเทลงบนตัวเขา” (บันทึกโดย อบูดาวูด)
การทำน้ำดุอานั้น เป็นการแสดงถึงความศรัทธาต่ออัลลอฮ์อย่างยิ่ง โดยไม่ต่างอะไรกับการผลิตเวชภัณฑ์ ยา หรือเครื่องอุปโภคบริโภคอื่นๆ ที่ต้องใช้ความเชื่อมั่นในตัววัตถุดิบว่าจะสามารถนำมารักษาโรคและเสริมพละกำลังได้ และแน่นอนการยึดมั่นและเชื่อว่า สมุนไพร ตัวยา หรือวัตถุดิบหนึ่งจะทำให้หายจากโรคภัยต่างๆ ได้นั้น ถือเป็นภัยร้ายอย่างหนึ่งต่อหลักความเชื่อมั่นศรัทธาต่ออัลลอฮ์เป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากบุคคลที่คิดเช่นนั้น ได้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์ภายในจิตใจ (ชิริกคอฟีย์) ของเขาไปเสียแล้ว ตรงกันข้าม การทำน้ำดุอานั้น ถือเป็นการตั้งมั่นและศรัทธาอย่างแน่วแน่ต่ออัลลอฮ์ว่า พระองค์จะทรงให้เขาได้หายจากโรคภัยและพ้นจากภัยบาลาต่างๆ ด้วยการอ่านพระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน ซิเกร ซอลาวาตน่าบี พร้อมกับขอดุอา โดยผ่านสื่อหนึ่ง นั่นก็คือ “น้ำ”
ฉะนั้นการใช้สื่อต่างๆ ในการรักษา ก็ไม่แตกต่างอะไรกับการใช้น้ำ หากผู้รักษามีความเชื่อมั่นในการรักษาว่า “ไม่มีการรักษาได้ที่จะให้หายไปได้ นอกจากการรักษาจากอัลลอฮ์ผู้ทรงเป็นเจ้าชีวิตของทุกชีวิต” และแน่นอนผู้ใดที่ไม่เชื่อมั่นว่าอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรักษาได้ ผู้นั้นได้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์แล้ว
(เนื้อหาจากหนังสือ ไสยศาสตร์กับการรักษาด้วยอัลกุรอาน หน้า 106)
