salam
กว่าจะรักแท้ (pure)
คุณเคยรู้สึกรักใครบางคน หรือเคยรู้สึกรักบางสิ่งบางอย่างหรือเปล่า
บางอย่างนี้อาจเป็นนามธรรม หรือบ้างก็เป็นรูปธรรม
คำถามคือ คุณเคยรู้สึกรักคนคนนั้นหรือสิ่งอย่างนั้นมั้ย?
และด้วยเหตุผลใดที่ทำให้คุณรักมัน?
ถูกต้องที่สุด ทุกคำตอบที่ถูกถาม คือใช่ ผม/ดิฉัน เคยรัก
หรือยังรักคนนั้นและสิ่งนั้น แต่เหตุผลล้วนแตกต่าง ...
รักเพราะคนรักให้,รักเพราะมันได้มาง่าย,รักเพราะเค้าไม่เคยขัดใจ,
รักเพราะเค้าเยินยอตลอด
ทุกคำตอบคือสิ่งที่มาจากความรู้สึกนึกคิดและใต้สำนึกของหัวใจ
โดยปกติเราส่วนใหญ่มักจะชอบหรือรักในสิ่งที่ตอบสนองกับนัฟซู
และค่อนข้างจะต่อต้านอะไรอะไรทีมันต้องฝืนใจทำ
หรือทำไปพร้อมๆกับน้ำตา
แต่คุณเชื่อมั้ยว่า ความรักนั้นเกิดขึ้นได้ ขณะที่คุณฝืนใจทำ
และความรักนั้นก็เกิดขึ้นได้ขณะที่น้ำในดวงตากำลังหลั่งริน
ในวัยเรียนอย่างเราคงต้องเทียบกับเรื่องเรียนล่ะนะ ..
คุณเคยคิดหรือเคยพูดประโยคนี้กับตัวเองหรือกับใครใครบ้างมั้ย
(บางคนอาจจะไม่นะ) เช่น
วิชานี้น่ะหรอ ไม่ชอบ ไม่รัก ไม่ถูกกัน ประมาณนี้
และ
วิชานั้นน่ะหรอ ชอบมาก รักที่สุด ถูกกัน
วิชาที่ชอบคือวิชาที่คุณไม่ต้องขวนขวายท่องแต่อย่างใดเลย
คือวิชาที่คุณได้เกรดมาอย่างง่ายๆ และคือวิชาที่อาจารย์ไม่ค่อยเข้าสอน
วิชาที่ไม่ชอบ คือวิชาที่ท่องเยอะอ่ะ สูตรมากมาย เกรดได้ยาก
อาจารย์จู้จี้ เจ๊าะแจ๊ะ งานมากเหลือ คงจะเห็นเราเป็นเครื่องจักรกลโรงงาน
มิได้ต้องการจะบอกว่าประโยคหลังที่กล่าวเป็นเรื่องดี
แต่ประเด็นนี้เราจะพูดถึง อะไรที่ทำให้เรารู้ว่าเรารักมันจริง
และเราแน่ใจได้อย่างไรว่าเรานั้นไม่ได้รักมัน
ทั้งที่จริงๆแล้วเรายังไม่รู้จักธรรมชาติมันดีพอ
ถ้าคำตอบของมัน คือ เพราะมันได้มาง่ายจึงรัก
ไม่รู้ว่ารักเพราะอะไร ทำไมถึงรัก และความรักนั้นเกิดมาได้อย่าง
เราคงต้องมาคิดกันใหม่....
เป็นความจริงเมื่อเราได้ให้ความรักกับสิ่งใด สิ่งนั้นย่อมมีค่าสำหรับเราเสมอ
ไม่มีแล้วรู้สึกขาด
ถ้าคุณเป็นคนที่ไม่ชอบวิชาฟิสิกส์ แต่คุณรู้เสมอว่าคุณต้องเรียน
และคุณต้องทำข้อสอบให้ได้ ดังนั้นคุณจึงตรากตรำ บากบั่น มานะ อดทน
ฝืนใจอ่านหนังสือดึกดื่น ฝืนใจทำแบบฝึกเป็นพันข้อ
ร้องไห้กับความยากลำบากในการงานหลายครั้งหลายคราว
แต่บอกกับตัวเองเสมอว่า ทุกสิ่งอย่างคุณทำเพื่ออัลลอฮ
อมานะห์ของผม/ดิฉัน คือ เรียน ผม/ดิฉันต้องทำให้ดีทีสุดเท่า
ที่จะสามารถเพราะคุณคือความหวังของประชาชาติอิสลาม
แม้คุณจะไม่เคยคิดชอบหรือรักมันเลย
และวันแล้ววันเล่าคุณอยู่กับมันคลุกคลีกับมัน
คุณได้สนิทสนมกับสิ่งที่คุณไม่เคยรัก แต่คุณอยู่กับมันเพราะหน้าที่
จนวันนึงทำให้คุณรู้สึกว่าถ้าวันไหนที่คุณหยุดซ้อมแบบฝึก
คุณจะรู้สึกเหมือนชีวิตขาดบางอย่างไป
ใช่..วันนี้หรือเปล่าที่คุณกำลังจะบอกตัวเองว่าคุณรักมันเข้าแล้ว!
เห็นมั้ยว่า กว่าคุณจะรักมันจริง ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เห็นปุ๊บรักปั๊บ
แต่กว่าจะรักก็แทบจะขาดใจ แล้วคุณก็จะรู้ว่าสิ่งที่รักมีค่าจริงๆ
คุณแลกมาด้วยกับความอดทน คุณแลกมาด้วยกับความตั้งใจอย่างสุดสุด
มีเหตุผลดีดีที่รักมัน มิใช่อยากรักก็ว่ารักกันง่ายๆ
และนี่ก็คงเป็นตัวอย่างหนึ่งที่คุณสามารถนำไปคิดสำหรับเรื่องอื่นๆได้เช่นกัน
การที่เราจะรักสิ่งใดอย่างแท้จริงนั้นเป็นสัจธรรมที่ว่าเรารักอย่างมีเหตุผล
(ที่อยู่ในแนวทาง) และเรารักอย่างมีเป้าหมาย
ดังนั้นความรักของบรรดาผู้ศรัทธา จึงไม่ได้เกิดจากความใคร่และอารมณ์ใฝ่ต่ำ
เพราะเหตุที่จะรักมันก็เริ่มด้วยกับความอ่อนแอ
แล้วประการสำคัญที่เราควรนึกเสมอว่า ความพ่ายแพ้ต่อนัฟซูของตัวเอง
คือชัยชนะของชัยฎอน ศัตรูที่ไม่ได้ต้องการฆ่าเราให้ตาย
แต่มันคือศัตรูที่จะพาชีวิตหลังความตายของเราสู่ไฟนรก
นี่คือความปรารถนาอันสูงสุดของมัน
ความรักในวัยรุ่นไม่ใช่ขี้เป็ดที่ลอยน้ำเหมือนคำสุภาษิตที่กล่าวกัน
เพราะมันไม่ลอยมาและลอยไปหรอก มันสำคัญกว่านั้น
เป็นไปไม่ได้หรือ?ที่มันจะหยุดและสร้างเชื้อโรคในปริมาณที่ทวีคูณ
และเป็นไปไม่ได้หรือ?ที่มันจะเจอยาปฏิชีวนะและหยุดการแพร่เชื้อ
ทุกคนมีรัก แต่รักนั้นนำไปสู่สิ่งใด
หนทางรอดที่ปลอดภัย หรือหนทางใหม่ที่แสนอันตราย
กว่าหัวใจของเราจะรักในคำสั่งใช้ของพระองค์อัลลอฮ(ซ.บ.)ก็เช่นกัน
เราต้องอดทนและพยายามต่อสู้กับความต้องพื้นฐานของหัวใจให้ได้
เราต้องตรากตรำ มานะ และบากบั่น
เพราะเรารู้ดีว่า การได้รักในสิ่งที่พระองค์ทรงพอใจ ผลตอบแทนคืออะไร
และการเป็นที่รัก ณ ที่พระองค์ผลตอบแทนคืออะไร
เราลองมาดูสถานการณ์นี้
เชอร์รี่: มันยาก ชั้นไม่ไหว มันเยอะมากมาย(คือมองว่ายุ่งไปหมด)
ชั้นไม่ใช่เครื่องจักรกล ชั้นมีหัวใจเหมือนกันนะ จะอะไรกับชั้นนักหนา
ชั้นรู้ว่าชั้นทำอะไร หยุดนำเสนอประโยคของคนแก่ๆให้ชั้นฟังได้แล้ว
หยุดบอกว่าห่วงใยชั้น หยุดบอกว่ารักชั้นเพราะเธอไม่เคยตามใจชั้นเลย
เธอออกไปจากชีวิตชั้นเถอะนะขอร้อง อยู่กับเธอแล้วเครียด
อยู่กับเธอแล้วเหมือนคนแก่ใกล้ตาย ชั้นยังไม่แก่ ชีวิตยังต้องสนุกมากมาย
เชิญเธออยู่ในกะลาต่อไปแล้วกัน หัวใจของมันยังทำใจให้รัก
ในสิ่งที่เธอบอกมาไม่ได้ ชั้นรักชีวิตของชั้นชั้นก็ต้องให้ความสุขกับชีวิต
แต่รักชีวิตด้วยความทุกข์และอดทนเป็นบ้า มานะสุดสุด
แอปเปิ้ล : แล้วเธอคิดว่ามันง่ายนักหรอ กว่าชั้นจะได้รักมัน
---เชอร์รี่เงียบ แบบคิด และกล่าว-----
เชอร์รี่: มันคงไม่ง่าย และเพราะอะไรเธอถึงยอม(เสียงเบา หน้าเศร้านิดนิด)
แอปเปิ้ล: สิ่งที่ชั้นยอมไม่ใช่วัตถุ แต่ที่ชั้นยอมคือศรัทธาที่สูงส่ง
ชั้นเป็นหนึ่งจากผู้ที่กล่าวว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ
ชั้นยอมจำนนต่อพระองค์ เธอคิดว่าการกล่าวไม่มีพระเจ้าอื่นใด
นอกจากอัลลอฮเช่นนี้มันพอแล้วสำหรับสวรรค์ของพระองค์กระนั้นหรือ?
เราจะกล่าวในสภาพที่หัวใจไม่ยินยอมจำนน หัวใจไม่รัก
เธอไม่รักที่จะอยู่ในที่ที่สุขสบาย แล้วเธอคิดว่าเจ้าของที่ที่สุขสบาย
จะต้องการให้เธออยู่กระนั้นหรือ?
เชอร์รี่(คิดในใจ) : อืมใช่เนอะ ปากเราก็กล่าวไม่รักสถานที่ที่เป็นไฟร้อนแรง
แต่หัวใจชั้นใฝ่หามันตลอด (เริ่มคิด)
แอปเปิ้ล : กว่าชั้นจะรักพระองค์ กว่าชั้นจะรักอิสลามที่แท้จริง
ก็เกือบสายไปเหมือนกัน ค่ำคืนหนึ่งขณะที่ทุกสิ่งมีชีวิตต่างหลับใหล
ในบรรยากาศแห่งความเงียบสงัด กลิ่นดินที่เพิ่งถูกน้ำฝนกรุ่นทั่วบรรยากาศ
ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่มีอะไร
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะอ่านหนังสือในห้องของชั้นก็ดังขึ้น
ชั้นตกใจมากเพราะเสียงเรียกเข้าเป็นเสียงอื่นที่ชั้นไม่ได้ตั้งไว้
ประหลาดมาก ชั้นจึงลุกขึ้นและเดินไปหยิบตามแสงที่ปรากฏตอนฟ้าผ่านอกบ้าน
แต่ไม่คาดฝันชั้นล้มลงก่อนที่จะไปหยิบมัน และชั้นรู้ได้ว่าชั้นไม่สามารถลุกขึ้นได้
ขาทั้งสองไม่มีแรง และยิ่งชั้นตะโกนร้องเรียกใครเท่าไร
ก็ดูเหมือนไม่มีใครได้ยิน ชั้นเพิ่งได้สติว่า ชั้นไม่มีเสียงแล้ว
และช่วงนั้นก็เริ่มปวดกลางอกด้านซ้ายตำแหน่งเดียวกับหัวใจ
ความปวดเริ่มทวีคูณ ชั้นไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วขณะนั้น
ภาพพจน์ในอดีตปรากฏเต็มจอสมอง เป็นวิดิโอความไร้สาระทั้งสิ้น
ไม่คาดฝันชั้นเห็นภาพชั้นกำลังจะนิกะฮกับชายผู้หนึ่ง
ที่รูปร่างหน้าตาแสนอัปลักษณ์ พร้อมกับรอยยิ้มอย่างอาฆาต
ชั้นกลัวมาก ชั้นสับสนมาก เพราะมุสลิมีนที่ชั้นคบอยู่ตอนนั้น
เค้าหล่อลากดินมาก แต่สันดานไม่ต้องพูดถึง
ขณะเดียวกันชั้นคิดว่าไม่กี่วินาทีชั้นคงตายแน่ๆ
แต่ใจลึกๆชั้นยังไม่อยากตาย ชั้นเรียนรู้มาแล้วว่ามุสลิมเรา
ตายไปก็ต้องเจอชีวิตหลังความตายจะสุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับการงาน
ความเครียดที่แท้จริงเกิดกับชั้น
โอ้อัลลอฮหนูยังไม่พร้อม หนูดื้อกับพระองค์มามาก
โอ้อัลลอฮหากการมีชีวิตของหนูเป็นการดีสำหรับตัวหนูเอง
โปรดให้ลมหายใจกับหนูด้วยเถิด
ความตายคงไม่ทุกข์แต่หลังความตายหนูคงต้องทุกข์แน่ๆ
หนูถึงวัยที่การจดบันทึกต้องเปิดออก ณ วันนั้นแล้ว
คงจะมีแต่ความเลวร้ายที่เจตนา หนูรู้แต่หนูฝ่าฝืน
โอ้อัลลอฮฺ หนูผิดไปแล้ว โปรดช่วยหนูให้พ้นจากความทรมานในวันนั้นด้วยเถิด
แต่ยิ่งนานเข้าชั้นเริ่มหายใจไม่ออก ชั้นอึดอัดมากอารมณ์นั้น
ไม่มีเสียงอะไรทั้งนั้น เหมือนคนเป็นใบ้ หูหนวกและตาบอด
ชั้นไม่พบทางใดๆเลย
ในวินาที่นั้นเอง เสียงสะอื้น การร่ำไห้ที่ไม่เคยแสดงให้ใครเห็น
ความเหลือกลานของชีวิตที่กำลังหนีความตาย
ในสภาพที่ไม่สามารถที่แม้กระทั่งจะเปิดเปลือกตาได้
พระองค์ทรงให้โอกาสมาตลอด สำหรับที่จะแก้ตัวจากความผิด
ให้ชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี ริสกีกว้างขวาง ร่างกายแข็งแรง สติปัญญาสมบูรณ์
แต่ชั้นใช้ไปในทางชัยฎอนทั้งหมด
ช่างเนรคุณแท้ ทั้งที่สิ่งเหล่านั้นพระองค์ทรงเมตตาให้
แต่ชั้นกลับไม่เคยเห็นค่าของมัน ลมหายใจที่สูดเข้าออกชั้นไม่เคยขอบคุณ
ทั้งที่มันคือความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับชีวิตเราๆ
และวันนี้คงหมดเวลาแล้วสำหรับลมหายใจที่ชั้นจะใช้มัน
ชั้นเสียใจมากมากเกินจะบรรยาย
แต่ขณะเดียวกันชั้นหวังอย่างจริงจังว่าอัลลอฮจะทรงเมตตา
ตี๊ด..ๆ..ๆ เสียงผู้คนวุ่นวาย โลหะชนโลหะ คนเดินพลุกพลั่น
ชั้นลืมตาเห็นหมอและพยาบาลเต็มไปหมด เครื่องช่วยหายใจ
สายอะไรต่อมิอะไรเต็มตัวไปหมด
น้ำตาของชั้นหลั่งไหลอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกที่เรียกว่า รักที่แท้จริง
รักที่มีต่อพระองค์ เป็นความรักที่บริสุทธ์ใจ เป็นความรักแห่งความหวังที่ยิ่งใหญ่
ชั้นสัมผัสได้ถึงการช่วยเหลือ และการมีอยู่ของพระองค์...
แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัยผู้ทรงเมตตาเสมออัลบะเกาะเราะห :182
..แล้ววันนี้เชอร์รี่จะให้ชั้น กลับไปทำตัวเหมือนเมื่อวาน
วันวานที่แสนหอมหวาน แต่ถูกตอบแทนด้วยความข่มขื่น
แห่งไฟอันร้อนแรงที่ไม่มีวันจบสิ้นงั้นหรือ?
และจะให้ชั้นทิ้งเธอไปหรอ? และชั้นก็ไปตามทางที่ชั้นปรารถนา
เธอคิดว่าการทำเช่นนั้นชั้นจะได้เข้าสวรรค์งั้นหรอ?
สวรรค์นั้นทุกคนมีสิทธิ แต่พวกเรานอนหลับทับสิทธินั้น
เชอร์รี่ : อาจเป็นเพราะชั้นไม่เคยพบวินาทีแห่งความตาย
แต่หากถึงคราชั้นจริง ก็ไม่มีใครตอบได้ว่าชั้นจะมีโอกาสเหมือนเธอหรือเปล่า
..................อัลลอฮุ อักบัร ลาอิลาฮะอิ้ลลั้ลลอฮ
ชั้นจะยอมเปลี่ยนแปลงเพื่อพระองค์ เพียงพอแล้วสำหรับบาป
ชั้นใฝ่หาความรักแต่หาได้พบรักที่แท้จริงไม่
ชั้นใฝ่หาความสุขแต่กลับไม่รู้ความสุขที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร
ชั้นรู้แต่เพียงว่าที่ผ่านมาชั้นเพียงแค่หลอกตัวเอง.....
รักที่ได้มาพร้อมความสุขสบาย และที่ไม่เคยคิดว่าวันนึงต้องตายจากมันไป
รักที่กลัวความยากลำบาก รักที่กลัวความเหินห่าง
รักที่ระแวงการลาจาก รักที่ให้และหวังจะรับจากคนที่รับ
รักที่เพราะนัฟซูรัก แน่ใจหรือว่านั่นคือรักจริง?
เมื่อกว่าจะรักต้องแลกมาด้วยความอดทนอย่างสุดสุด
น้ำตาแห่งความมุมานะ รอยยิ้มท่ามกลางพายุกระหน่ำ
อดทนบากบั่นตามแนวทางอิสลามศาสนาของพระองค์อัลลอฮ
มั่นคงคำสั่งใช้ และยืนหยัดละเว้นจากคำสั่งห้าม
นี่แหละถึงจะเรียกว่า รักจริง
ทุกๆความรักจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เป็นรักที่รายละเอียดสูงส่ง
เป็นที่ความอกหักถูกสลายอย่างอินทรีย์สาร
เพราะใจหนึ่งใจเดียวนี้มอบไว้แด่พระผู้เป็นที่รักยิ่ง
เมื่อพระผู้เป็นที่รักยิ่งทรงเมตตาดูแลใจดวงน้อยๆนี้แล้ว
แล้วเราจะหวั่นกลัวอะไรอีกต่อไป
หัวใจที่แสนอ่อนโยนก็จะถูกรักษาไว้โดยพระผู้ทรงอ่อนโยนยิ่ง
เพียงพอแล้วสำหรับการมอบหมายแค่พระองค์
อืม..เคยอ่านผ่านบ้างมั้ยเอ่ย......
และเมื่อบ่าวของข้าถามเจ้าถึงข้าแล้วก็ (จงตอบเถิดว่า)
แท้จริงนั้นอยู่ใกล้ ข้าจะตอบรับคำวิงวอนของผู้ที่วิงวอน เมื่อเขาวิงวอนต่อข้า
ดังนั้น พวกเขาจงตอบรับข้าเถิด และศรัทธาต่อข้า
เพื่อว่าพวกเขาจะได้อยู่ในทางที่ถูกต้อง
อัลบะเกาะเราะห อายะห์ 186และ
"มูฮัมหมัดจงประกาศว่า โอ้ปวงบ่าวของข้า
บรรดาผู้ซึ่งสะสมบาปให้แก่ตัวของพวกเขาเอง
พวกเจ้าอย่าได้หมดหวังในความเมตตาของอัลลอฮ์
(ซูเราะห์อัซซุมัร อายะห์ที่ 53)และ
อบีฮุรอยเราะห์ รายงานว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า พระองค์อัลลอฮ์ ผู้ทรงสูงส่ง ได้กล่าว (กับบรรดามะลาอิกะห์) ว่า
เมื่อบ่าวของข้าตั้งใจกระทำผิดพวกเจ้าก็อย่าเพิ่งบันทึกมัน
แต่ถ้าเขาลงมือกระทำ พวกเจ้าก็จงบันทึกมันเท่ากับความผิดเดียว
และเมื่อเขาตั้งใจทำความดีอย่างหนึ่ง แม้ว่ายังไม่ได้ลงมือกระทำก็ตาม
พวกเจ้าก็จงบันทึกมันเป็นหนึ่งความดี แต่ถ้าเขาลงมือกระทำความดีนั้น
พวกเจ้าก็จงบันทึกมันเท่ากับสิบความดี โดยมุสลิม/หมวดที่1/บทที่61/ฮะดีษเลขที่ 0233
ขอขอบคุณที่มาของบทความจาก...บ้านมุสลิมะห์
วัสลามุอะลัยกุมวะเราะมาตุลลอฮฺวะบารอกาตุ
^___________________________________^
