การอดทนมีอยู่ 3 สภาพ คือ..
อดทนต่อการทำตามคำสั่งใช้..
อดทนต่อการที่จะไม่ทำตามคำสั่งห้าม..
และ..อดทนในการไม่ขุ่นเคืองต่อกำหนดกฏสภาวการณ์...
รากฐานของการทำบาป อยู่ในสามสิ่ง คือ
ความหยิ่งยโส : เพราะมันได้ทำให้อิบลิสเป็นอย่างที่มันเป็น
ความละโมบ : เพราะมันได้ทำให้นะบีอาดัม ออกจากสวรรค์
ความอิจฉา : เพราะมันได้ทำให้ลูกหลานอาดัม กล้าที่จะทำผิด
ดังนั้น..ใครที่ป้องกันตนเองจากความชั่วร้าย ของสามสิ่งนี้ ก็เท่ากับเขาได้รับการปกป้องจากความชั่ว...
การละหมาด มีทั้งสิ่งที่อยู่ภายนอก และสิ่งที่อยู่ภายใน
สิ่งที่อยู่ภายนอก หมายถึง ท่าทางที่มองเห็น และถ้อยคำที่ได้ยิน
สิ่งที่อยู่ภายใน หมายถึง ความนอบน้อม ความมีสมาธิ
และการบังคับหัวใจเพื่ออัลลอฮ์ เปรียบเสมือน วิญญาณ ของการละหมาด
ส่วนท่าทางในการละหมาด มีสถานะเหมือนกับเรือนร่าง
การละหมาดที่ปราศจากซึ่ง "วิญญาณ" จึงไม่ต่างกับเรือนร่างที่ไร้วิญญาณนั่นเอง..
การใช้เวลาอย่างไร้ค่า น่าหวาดกลัว เสียยิ่งกว่า ความตาย
เพราะการใช้เวลาอย่างไร้ค่า ทำให้ท่านพลัดพรากจาก อัลลอฮ์ และ วันอาคิเราะฮ์
แต่..ความตาย ทำให้ท่านพลัดพรากจากดุนยา และครอบครัวเท่านั้น..
ลูกรัก...อย่าได้แสวงหาความรู้ เพียงเพื่อการประชันกับเหล่าผู้รู้
หรือ เพื่อโอ้อวดในหมู่ผู้ไม่รู้ ... หรือ เพื่อให้สังคมมองเห็น
และจงอย่าละทิ้งการแสวงหาความรู้ เพียงเพราะคิดว่ารู้พอแล้ว หรือ ปราถนาที่จะไม่รู้(ไม่อยากรู้)
หากชัยฏอนยุยงให้เจ้าสงสัย
จงเอาชนะมันด้วยการเชื่อมั่นในอัลลอฮ์ และด้วยความถูกต้อง
หากชัยฏอนยุยงให้เจ้าเกียจคร้าน และเบื่อหน่าย
จงเอาชนะมันด้วยการรำลึกถึงหลุมฝังศพ และวันกิยามะฮ์
หากชัยฏอนยุยงเจ้า ให้ปราถนาในดุนยา
จงบอกมันว่า ดุนยามีวันต้องจากลา และย่อมถูกทอดทิ้ง..
สองสิ่งที่ควรระลึกถึง คือ ความผิด และ ความตาย
และ..สองสิ่งที่ควรลืม คือ ความดีที่เจ้าทำให้ผู้อื่น และความไม่ดีที่ผู้อื่นทำไว้กับเจ้า.
จงเอาชนะ ความโกรธ ด้วยความอดทน
จงเอาชนะ ความประมาท ด้วยความรอบครอบ
จงเอาชนะ อารมณ์ ด้วยความยำเกรง
จงเอาชนะ ความสงสัย ด้วยความเชื่อมั่น
จงเอาชนะ ความไร้สาระ ด้วยความจริง และ..
จงเอาชนะ ความชั่ว ด้วยความดี
ลูกรัก .... จงยึดมั่นการเชื่อฟังต่ออัลลอฮ์ เป็นดั่งการค้า
เจ้าจะได้รับกำไรมากมาย โดยไม่ต้องค้าขาย
เมื่อเจ้าอยู่ในการละหมาด จงรักษา"หัวใจ"ของเจ้า
เมื่อเจ้าอยู่ในที่ชุมนุม จงรักษา"ลิ้น"ของเจ้า
เมื่อเจ้าอยู่ในบ้านของผู้อื่น จงรักษา"สายตา"ของเจ้า
และ เมื่อเจ้าอยู่หน้าสำรับอาหาร จงรักษา"กระเพาะ"ของเจ้า
หนังสือ วะลีมะฮ์
