2. สูเราะฮฺที่ 92 อัลลัยล์
คำอธิบายประกอบสูเราะฮฺ อัลลัยลฺ ( اليل - กลางคืน - R4.)
เป็นสูเราะฮฺมักกียะฮฺ มี 21 อายะฮฺ
สูเราะฮฺ อัลลัยลฺ เป็นสูเราะฮฺมักกียะฮฺ ได้กล่าวถึงการขวนขวายและการกระทำของมนุษย์ กล่าวถึงการต่อสู้ดิ้นรนและการแข่งขันในชีวิตนี้ แล้วบั้นปลายของเขาก็ไปสู่ความสุขหรือความทุกข์
สูเราะฮฺได้เริ่มด้วยการสาบานด้วย เวลากลางคืนเมื่อมันปกคลุมสิ่งที่ถูกสร้างทั้งหมดด้วยความมืดของมัน ด้วยเวลากลางวันเมื่อมันฉายแสงออกทำความสว่างให้แก่โลกทั้งมวล และผู้สร้างอันยิ่งใหญ่ ซึ่งทรงบังเกิดมนุษย์มาเป็นเพศชายและเพศหญิง ทรงสาบานว่า การงานของมนุษย์นั้นย่อมแตกต่างกันและแนวทางของพวกเขาก็แตกต่างกัน “ขอสาบานด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันปกคลุม และด้วยเวลากลางวันเมื่อมันประกายแสง และด้วยผู้ที่ทรงบังเกิดเพศชายและเพศหญิงแท้จริงการงานของพวกเจ้านั้นย่อม แตกต่างกันอย่างแน่นอน”
สูเราะฮฺได้เปิดเผยแนวทางแห่งความสุข และแนวทางแห่งความทุกข์ได้ขีดเส้นเพื่อเป็นขอบเขตสำหรับผู้แสวงหาความรอดพ้น และได้ชี้แจงลักษณะของบรรดาผู้ทรงคุณธรรม และบรรดาผู้กระทำความชั่ว ชาวสวรรค์และชาวนรก “ส่วนผู้ที่บริจาคและยำเกรง (อัลลอฮฺ)” ฯลฯ
สูเราะฮฺได้เตือนผู้ที่ลุ่มหลงใน ทรัพย์สมบัติของพวกเขาด้วยการเก็บรวบรวมมัน โดยกล่าวว่ามันจะไม่อำนวยประโยชน์แก่พวกเขาเลยในวันกิยามะฮฺ และได้ตักเตือนพวกเขาถึงเคล็ดลับของอัลลอฮฺในการชี้แจงแก่ปวงบ่าวของพระองค์ แนวทางแห่งความดีและแนวทางแห่งความชั่ว “และทรัพย์สมบัติของพวกเขาจะไม่อำนวยประโยชน์แก่เขาได้ เมื่อเขาตกไปในเหวนรก..จนถึง..และแท้จริงปรโลกและโลกนี้เป็นของเรา”
สูเราะฮฺได้เตือนชาวมักกะฮฺถึงการลงโทษของอัลลอฮฺและการแก้แค้นของพระองค์แก่ผู้ที่ปฏิเสธสัญญาณต่างๆ และร่อซูลของพระองค์และได้เตือนพวกเขาถึงไฟนรกอันร้อนแรงมันลุกโชนเพราะความ ร้อนของมัน “ดังนั้นข้าขอเตือนพวกเจ้าถึงไฟที่ลุกโชน”
สูเราะฮฺได้จบลงด้วยการกล่าวถึง ตัวอย่างของมุอฺมินที่ดี ซึ่งบริจาคทรัพย์สมบัติของเขาไปในทางดีเพื่อขัดเกลาตัวของเขาและปกป้องตัว เขาให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺ และได้ยกตัวอย่าง อะบูบักร อัศศิด ดีก ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุ เมื่อเขาซื้อบิลาล และปล่อยให้เป็นไทในทางของอัลลอฮฺ “ส่วนผู้ที่ยำเกรงนั้นจะปลีกตัวให้ห่างไกลจากมัน ซึ่งเขาบริจาคทรัพย์สินของเขาเพื่อขัดเกลาตนเอง และที่เขานั้นไม่มีบุญคุณแก่ผู้ใดที่บุญคุณนั้นจะถูกตอบแทน นอกจากว่าเพื่อแสวงหาความโปรดปรานจากพระเจ้าของเขาผู้ทรงสูงส่งยิ่งเท่านั้น และเขาก็จะพึงพอใจ”