« ตอบกลับ #9 เมื่อ: ก.ค. 17, 2010, 02:19 AM »
0
สูเราะฮฺ กอฟ อายะฮฺที่ 27 - 32คำอ่าน27. กอละเกาะรีนุฮู ร็อบบะนา มา..อัฏฆ็อยตุฮู วะลากิน..กานะฟีเฎาะลาลิม..บะอีด
28. กอละลาตัคตะศิมูละดัยยะ วะก็อด ก็อดดัมตุอิลัยกุม..บิลวะอีด
29. มายุบัดดะลุลก็อวลุละดัยยะ วะมาอะนะบิซ็อลลามิลลิลอะบีด
30. เยามะยะกูลุ ลิญะฮัน..นะมะ ฮะลิมตะละอ์ติ วะตะกูลุ ฮัลมิม..มะซีด
31. วะอุซลิฟะติลญัน..นะตุ ลิลมุตตะกีนะ ฆ็อยเราะบะอีด
32. ฮาซามาตูอะดูนะ ลิกุลลิเอาวาบินหะฟีซคำแปล R1.27. His companion (Satan devil)] will say: "Our Lord! I did not push him to transgress, (in disbelief, oppression, and evil deeds) but he was himself in error far astray."
28. Allah will say: "Dispute not in front of Me, I had already, in advance, sent you the threat.
29. The sentence that comes from Me cannot be changed, and I am not unjust (to the least) to the slaves."
30. On the day when we will Say to Hell: "Are you filled?" it will say: "Are there any more (to come)?"
31. And Paradise will be brought near to the Muttaqun (pious - see V.2:2) not far off.
32. (It will be said): "This is what you were promised, - (it is) for those oft-returning (to Allah) in sincere repentance, and those who preserve their covenant with Allah (by obeying him in all what He has ordered, and worship none but Allah alone, i.e. follow Allah's religion, Islamic Monotheism).คำแปล R2.27. มารร้ายผู้เคียงคู่กับเขาได้กล่าวขึ้นบ้างว่า “โอ้องค์อภิบาลของเรา ความจริงข้าพเจ้ามิได้ทำให้เขาหลงผิดหรอก แต่ตัวเขาเองต่างหากที่ตกอยู่ในความหลงผิดอันห่างไกล
28. อัลเลาะฮฺทรงโองการว่า“พวกเจ้าอย่าทะเลาะกันต่อหน้าข้า เพราะว่าแท้จริงข้าได้ให้สัญญาล่วงหน้าไว้แก่พวกเจ้าแล้ว (ว่าจะลงโทษผู้กระทำผิดทุกคน)”
29. อันประกาศิตของข้านั้นย่อมไม่มีการเปลี่ยนแปลง และข้าเองก็มิใช่ผู้อธรรมต่อข้าทาส (ทั้งมวล)
30. (จงระลึกเถิดโอ้มุฮำหมัดถึง) วันซึ่งเราตรัส (แก่นรก)ว่า “เจ้าเต็มแล้วหรือ?” และมันตอบว่า “ยังจะมีเพิ่มอีกหรือ?” (คำตอบเช่นนี้แสดงว่า ยังไม่เต็ม มีที่ว่างบรรจุได้อีก)
31. แล้วสวรรค์ได้ถูกนำมาเสนอต่อมวลผู้ยำเกรงอัลเลาะฮฺโดยใกล้ชิด มิได้ห่างไกลเลย
32. (พร้อมกับมีผู้ประกาศว่า) “นี้เป็นสิ่งที่ท่านทั้งหลายถูกสัญญาไว้ สำหรับผู้กลับคืน (สู่อัลเลาะฮฺ) อีกทั้งพิทักษ์ (ไว้ซึ่งบทบัญญัติของพระองค์) ทุก ๆ คนคำแปล R3.27. ผู้ติดตามเขากล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา ข้าพระองค์มิได้ทำให้เขาหลงผิดแต่ประการใด แต่เขาเองต่างหากที่หลงผิดไปไกลมาก่อนแล้ว”
28. พระองค์จึงได้กล่าวว่า “อย่ามาถกเถียงกันต่อหน้าฉันเลย ฉันได้เตือนสูเจ้ามาแล้ว”
29. การตัดสินของฉันไม่อาจที่จะเปลี่ยนแปลงได้ และฉันก็จะไม่อธรรมต่อปวงบ่าวของฉัน”
30. วันที่เราจะถามนรกว่า “เจ้าเต็มแล้วหรือยัง ?” มันจะกล่าวว่า “ยัง มีมากกว่านี้อีกไหม?”
31. และสวรรค์จะถูกนำมาใกล้ผู้ยำเกรง ซึ่งไม่ไกลเลย
32. (จะมีคำกล่าวว่า) “นี่คือสิ่งที่ได้ถูกสัญญาไว้แก่ทุกคนที่หันกลับ(ยังอัลลอฮฺ)อย่างต่อเนื่อง และที่เฝ้าระวังคำแปล R4.27. (ชัยฏอน) สหายของเขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของเรา ข้าพระองค์มิได้ทำให้เขาหลงผิดดอกแต่ทว่าเขาได้อยู่ในการหลงผิดมาก่อนแล้ว
28. พระองค์ตรัสว่า พวกเจ้าอย่ามาโต้เถียงต่อหน้าข้าเลย และแน่นอนข้าได้เตือนพวกเจ้าก่อนหน้านี้แล้ว
29. พระดำรัสของข้า จะไม่ถูกเปลี่ยนแปลง ณ บัดนี้ และข้าก็มิได้เป็นผู้ยุติธรรมต่อปวงบ่าวของข้าเลย
30. วันซึ่งเราจะกล่าวแก่นรกกญะฮันนัมว่า เจ้าเต็มแล้วหรือ? และมันจะกล่าวว่า ยังมีเพิ่มอีกไหม?
31. และสวนสวรรค์ก็ถูกนำให้มาใกล้แก่บรรดาผู้ยำเกรงมันมิได้อยู่ไกลเลย
32. นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าได้ถูกสัญญาไว้สำหรับทุกคนที่สำนึกผิด (หันหน้าเข้าหาอัลลอฮ.) ผู้รักษาบัญญัติ (ของอัลลอฮ.)คำแปล R5.๒๗. มารร้าย ผู้เป็นเพื่อนเคียงของเขาได้กล่าวว่า โอ้องค์อภิบาลของเรา ข้าพเจ้ามิได้ทำให้เขาหลงผิดแต่ประการใด ๆ แต่ตัวเขาอยู่ในความหลงผิดอันห่างไกลเอง เมื่อข้าพเจ้าเพียงแต่ชักชวนเขามาทำผิด เขาก็มาตามคำชวนอย่างง่ายดาย และฝ่ายมนุษย์ที่ถูกประกาศิตให้รับโทษนั้นก็วัดทอดมารร้ายว่า ความจริงเจ้านั้นแหละที่ทำให้ข้าหลงผิด
๒๘. อัลเลาะห์ พระองค์ทรงตรัสว่าพวกเจ้าอย่าได้โต้เถียงกันต่อหน้าข้า ไม่มีประโยชน์อันใดอีกแล้ว ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริง ข้าได้ให้สัญญาแก่พวกเจ้าไว้เป็นการล่วงหน้าไว้แล้วว่าจะลงโทษเช่นที่พวกเจ้ากำลังประสบขณะนี้ แต่พวกเจ้าไม่รับฟังและไม่ศรัทธาเอง
๒๙. อันประกาศิตของข้านั้นย่อมไม่ถูกเปลี่ยนแปลงไปเป็นอื่น เมื่อสั่งการให้ลงโทษก็ต้องลงโทษ และข้ามิใช่ผู้อธรรมแก่บ่าว แต่ประการใด ๆ ทั้งสิ้น ที่ลงโทษก็เป็นการสาสมแล้ว และอัตราการลงโทษก็เหมาะสมกับความผิดที่เขาได้กระทำไว้ไม่เกินเลย
๓๐. โอ้มุฮำมัด เจ้าจงระลึกถึงวันที่เราดำรัสแก่นรกว่า เจ้าเต็มแล้วหรือ บรรดาผู้ต้องโทษที่ถูกบรรจุลงมานั้นและมันทูลตอบว่า ยังจะมีเพิ่มมาอีกหรือข้าพเจ้าบรรจุพวกเนรคุณไว้จนเต็มแล้วไม่สามารถจะรับเกินไปจากนี้ได้อีกแล้ว
๓๑. และสวรรค์ได้ถูกนำมาอยู่ใกล้สำหรับบรรดาผู้ยำเกรงทั้งหลาย มิได้ห่างไกลเลย พวกเขาสามารถมองเห็นมันอย่างชัดเจนที่สุด
๓๒. จากนั้นมีผู้ประกาศแก่พวกเขาว่า นี้คือสิ่งที่ท่านทั้งหลายถูกสัญญาไว้ แต่ครั้งที่พวกเจ้ายังมีชิตอยู่ในสากลโลก สำหรับผู้มีจิตกลับคืนสู่อัลเลาะห์ อีกทั้งพิทักษ์ไว้ซึ่งบทบัญญัติของพระองค์โดยไม่ละเลย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ก.ค. 18, 2010, 01:40 AM โดย Bangmud »