salam
อยู่มาจนแก่ปานนี้ก็ไม่เคยเห็นผีกับเขาสักครั้ง ทั้ง ๆที่เคยพบเหตุสยองมามากต่อมาก จึงไม่กลัวผี (แต่กลัวความมืด แฮ่ะ แฮ่ะ)
ครั้งหนึ่ง เคยฝันว่า ผีพยายามจะเข้ามาในบ้าน ตกใจตื่น พี่น้องพากันถามว่า เป็นอะไร ละเมออ่านอายะฮฺกุรซียฺ
ตั้งแต่ตั้งกระทู้นี้มา ยังไม่มีเรื่องเด็ด ๆ ที่ฟังแล้วขนหัวลุกเลย ถ้าใครมีเรื่องเด็ด ๆ จะเล่า
กรุณาเล่าตอนกลางวัน อย่าเล่ากลางคืน ขอย้ำ กลัวความมืด
ของข้าน้อยให้เล่ากี่ปีก็ไม่หมดค่ะแช...เห็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ...
เหมือนเป็นกรรมพันธุ์หรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ
แม่ก็มักเห็นค่ะแช(ส่วนพ่อนั้นพูดคล้ายแชเลยค่ะว่า ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็น)...
คือข้าน้อยเห็นแต่ไม่โดนอำนะคะ...
ส่วนพี่น้องคนที่ไม่เห็นโดนอำบ่อยค่ะ...
เวลาดูหนังผีเราก็อยากรู้ว่ามันจะน่ากลัวสักแค่ไหน เลยลองดูค่ะแช
ดูมันตอนมืดๆน่ันแหล่ะค่ะ...ปิดไฟดูด้วยค่ะแช...
บางครั้งหนังผีก็ทำให้เรากลัวจนเกินไป...มันมีเสียงมีอะไรประกอบ...
ดังนั้นบรรยากาศในการเล่าเรื่องผี ก็ต้องมืดๆค่ะแช...
ต้องมีท่าทางน้ำเสียงประกอบถึงจะขนลุกซู่...งิงิ...
เคยถึงขนาดว่า...จ้องตากันมาแล้วค่ะแช(ไม่ได้โม้...งิงิ)
พี่ชายถึงได้พูดว่าให้วาดตามันออกมาให้ดู...
(ตามันจะแข็ง ไร้แวว เหมือนจะไม่กะพริบตาด้วย...วัลลอฮุอะลัม)
เพราะปกติเมื่อก่อนจะเป็นคนสุดท้ายที่นอนหลังเพื่อน
เพราะกว่าจะทำการบ้านทำโน่นจัดนี่เสร็จก็เที่ยงคืนตลอด...
เลยต้องปิดไฟทุกดวงของบ้านให้หมดก่อนเข้านอน...
ช่วงนั้นห้องตัวเองไฟเสีย...เลยเปิดทิิ้งไว้ไม่ได้ค่ะแช...
ต้องปิดดวงอื่นๆให้หมดแล้วเดินคลำทางท่ามกลางความมืดเข้าห้องตัวเอง
เอาเองค่ะ...แต่เพราะบ้านเราเรารู้ทิศทางดี ไม่ต้องถึงขนาดคลำ...
สวิตช์รวมของบ้านอยู่ไกลจากห้องตัวเองใช้ได้เลยค่ะ...เหอๆ
เจอดีช่วงนั้นบ่อยออก...สงสัยคงเป็นญินมากกว่าค่ะที่อยู่ในบ้าน
เพราะว่่าเมื่อก่อนเนื้อที่ที่ตั้งของบ้านนั้นเป็นป่ารก บรรพบุรุษ
เป็นผู้บุกเบิกถากถาง แต่ว่าบังเอญว่าที่ตรงนั้นเป็นโคกสูงไม่มีหญ้าขึ้นแม้แต่เส้นเดียว
เห็นเขาว่าจะเป็นที่อยู่ของญิน จริงไม่จริงไม่แน่ใจค่ะแช...
แต่ว่าเห็นบ่อยนิแช...เพียงแต่พ่อจะไม่สร้างทับที่ตรงนั้น แต่สร้างบ้านติดกัน...
ก่อนนอนก็จะล้างหน้าล้างอะไร อาบน้ำละหมาดบ้างอะไรบ้าง
บางทีลืมก็มีค่ะ...แต่ว่าชอบหวีผมก่อนนอนค่ะแช...
ไม่หวีไม่หลับ มันติดเป็นนิสัย แล้วชอบหวีที่ใกล้ๆกับห้องน้ำ
เพราะตรงนั้นจะมีกระจกบานไม่ใหญ่ไม่เล็กวางอยู่กลางบ้านค่ะ...
พ่อทำเอาไว้ให้สมาชิกในบ้านเช็คความสวยความหล่อก่อนออกจากบ้าน...
ของข้าน้อยนั้นขอสวยก่อนนอน...เหอๆ...
เลยหวีที่นั่นประจำ กระจกห้องเองมีไม่หวี ไม่รู้ทำไมค่ะแช...
ก็เลยมีอีกข้อนึงที่ในทีวีมักบอกว่า ผีไม่มีเงา...ข้าน้อยขอฟันธงเลยว่า
หากผีหมายถึงญินหรือสิ่งที่ข้าน้อยเห็นนั้น...มีเงาอย่างมิต้องสงสัย
เพราะเราจ้องตากันในกระจก...หวีผมไปมือสั่นไปค่ะแช
แถมยังไม่สามารถขยับร่างให้วิ่งเข้าห้องนอนได้อีกด้วย
(คือขาก็สั่นไม่มีแรงค่ะ...มิได้ถูกอำหรือที่ใครๆคิดว่าถูกสะกดจิตแต่อย่างใดเลย...งิงิ)
หันหลังไปก็เจอ มองในกระจกก็เจอ...แล้วจะบอกว่ามันไร้เงาได้ยังไงล่ะคะ...
แล้วยืนอยู่ตรงที่ละหมาดเสียด้วยค่ะแช...
กลับไปรอบล่าสุด ไปนั่งคุยกับพี่ชายเรื่องผีญี่ปุ่น
ก็นั่งคุยกันตรงที่ละหมาดนั่นแหล่ะค่ะ...พี่ชายคนนั้นเขาก็เห็น
อย่างที่ข้าน้อยเห็นนี่แหล่ะค่ะ...ตลอดการสนทนาเราพูดไปเรื่อยๆ
สีหน้าท่าทางพี่เราเปลี่ยนไป...เลยเอะใจ ขนก็ลุกพรึบโดยไม่มีสาเหตุ...
พี่ชายก็เลยชวนไปดูบอลที่หน้าบ้านแทน ก่อนจะกระซิบบอกว่า...
เมืื่อกี้พี่เขาเห็นมาน่ังอยู่ข้างๆข้าน้อย นั่งฟังเรื่องราวที่ข้าน้อยเล่าด้วย...
ตอนนั้นนึกว่าพี่อำ แต่พี่บอกว่าไม่ได้อำแน่นอน...
แปลกใจอยู่อย่างตรงที่เมื่อก่อนจะเห็นเป็นผู้ชาย(ที่เคยจ้องตากันน่ะค่ะ)...
แต่ที่พี่ชายเห็นในปัจจุบันเป็นเด็กผู้หญิง...
แอบคิดเล่นๆว่า ญินคงมีทายาท(มั้ง)คะ
เอาเวอร์ชั่นขำๆดีกว่าค่ะแช(แต่ตอนเจอ คนเจอขำไม่ออกนะคะ...)
...หาเรื่องเล่าให้ขนลุกต้องอาศัยเทคนิคและบรรยากาศค่ะ
ถึงจะขนลุกซู่และก็ขนลุก(เพื่อ)สู้...
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
