salam
ถาม : ระยะ เวลาแค่ไหนที่ถือว่าเป็นการอิอฺติกาฟ?แล้วผมสามารถที่จะอิอฺติกาฟในช่วงเวลา ที่สั้นๆได้หรือไม่หรือจำเป็นจะต้องอิอฺติกาฟอยู่เป็นเวลาหลายๆวัน?
ตอบ : อัลฮัมดุลิลาฮฺ
อุลามาอ์มีทัศนะที่แตกต่างเกี่ยวกับช่วงเวลาที่สั้นที่สุดของการอิอฺติกาฟ.
โดยทัศนะส่วนใหญ่ของบรรดาอุลามาอ์เห็นพ้องกันว่าเวลาที่สั้นที่สุดในการอิอฺติกาฟนั้น
คือการเข้าไปพำนักอยู่ในมัสยิดชั่วครู่หนึ่ง (لحظة) ซึ่งเป็นทัศนะของ อิมาม อบู หะนีฟะฮฺ, อิมาม อัชชาฟิอี และอิมาม อะหมัด (ดู : อัลดุรรุลมุคตาร 1/445, อัลมัจญ์มูอฺ 6/489, อัลอินซอฟ 7/566)
ท่าน อิมามอัน-นะวาวี ได้กล่าวในหนังสือ อัลมัจญ์มูอฺ (6/514) “และในส่วนของเวลาที่สั้นที่สุดในการอิอฺติกาฟที่ถูกต้องนั้นคือตามทัศนะของ อุลามาอ์ส่วนใหญ่ ซึ่งมีเงื่อนไขคือต้องมีการพำนักอยู่ในมัสยิดและเป็นการอนุญาตให้พำนักเป็น เวลานานหรือเป็นเวลาสั้นๆ อาจจะเป็น 1 ชั่วโมงหรือจะเป็นช่วงเวลาหนึ่งก็ตาม”
โดยอ้างจากหลักฐานต่อไปนี้
1. อิอฺติกาฟในภาษาอาหรับหมายถึง การพำนัก ซึ่ง จะครอบคลุมเวลาทั้งช่วงเวลาสั้นๆหรือนานๆ เนื่องจากไม่มีหลักฐานอ้างอิงจากอัลกุรอานหรืออัลหะดีษที่กำหนดระยะเวลาของ การอิอฺติกาฟที่แน่นอนและชัดเจน.
อิบนุ หัซม์ กล่าวว่า “อิอฺติกาฟในภาษาอาหรับให้ความหมายว่า การพำนัก ดังนั้น ทุกๆ การพำนักอยู่ในมัสยิดโดยมีเนียตเพื่อใกล้ชิดต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ถือว่าเป็นการอิอฺติกาฟ ไม่ว่าจะเป็นเวลาที่สั้นๆหรือนานๆ เนื่องจากไม่มีหลักฐานใดๆจากอัลกุรอานและอัลหาดีษที่ระบุถึงระยะเวลาการอิ อฺติกาฟที่แน่นอน “
2. รายงาน จาก อิบนุอะบีชัยบะฮฺ จาก ยะอฺลา บินอุมัยยะฮฺ ได้กล่าวว่า “แท้จริงแล้วฉันได้พำนักอยู่ในมัสยิดเป็นเวลา 1 ชั่วโมง และฉันมิได้พำนักอยู่ในมัสยิดเพื่อการอื่นใดไม่นอกเสียจากเพื่อการ อิอฺติกาฟ”
ทัศนะที่สองของ อุลามะอ์ มองว่าระยะเวลาที่สั้นที่สุดในการอิอฺติกาฟ
คือ การพำนักในมัสยิดเป็นเวลา 1 วัน ซึ่งเป็นทัศนะหนึ่งของอิมาม อบู หานีฟะฮฺ และ อุละมาอ์ มัซฮับ มาลิกี ท่าน เชค บิน บาซ ได้กล่าวในหนังสือ มัจญ์มูอฺ ฟะตาวา “การอิอฺติกาฟ คือ การพำนักอยู่ในมัสยิดเพื่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวาตะอาลา ไม่ว่าจะด้วยเวลาเพียงสั้นๆหรือนานๆ เนื่องจากไม่มีหลักฐานระบุถึงเวลาที่แน่นอนเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าที่รู้มา ไม่ว่าจะเป็นเวลา 1 วัน หรือ 2 วัน หรือมากกว่านั้น อิอฺติกาฟเป็นอิบาดะฮหนึ่งที่ได้บัญญัติไว้ นอกเสียจากมุสลิมได้สร้างเงื่อนไขให้ตัวเอง (นะซัร/บนบาน) เช่นนี้แล้วการอิอฺติกาฟจะเป็นวาญิบสำหรับเขา และจะมีความเท่าเทียมกันระหว่างชายและหญิงในเรื่องบทบัญญัติของการอิอฺติกาฟ”
อ้างอิง
http://www.islamhouse.com/p/177534วัลลอฮุอะอฺลัม
วัสสลาม
