ห้องเรียนซุนนะห์

[KHAD]

การเป็นครูมันยากจิงๆ แต่เป็นความยากที่น่าภูมิใจมากๆ
ยิ่งสอนเด็กน้อย(ประถม)เนียะทั้งเหนื่อย ทั้งฮา

[กูปีเยาะฮฺสะอื้น]

การเป็นครูมันยากจิงๆ แต่เป็นความยากที่น่าภูมิใจมากๆ


[/quot
ชอบ
ต้องเป็นครูถึงจะรู้จริงๆ

[คนเดินดิน]

       มุมหนึ่งของบ้าน  คุณครูกำลังนึกถึงนักเรียนตาใสคนนึง

เด็กคนนี้มีพฤติกรรมบางอย่างที่มักจะทำให้การเรียนการสอนต้องสะดุดเป็นระยะ ๆ

เขานั่งนิ่งๆได้ไม่นานและมักจะแกล้งเพื่อนคนโน้นทีคนนี้ที

เพื่อนของคุณครูบอกว่าเด็กตาใสคนนี้เขาอยู่บ้านกับพี่เท่านั้น

พ่อกับแม่นาน ๆ จะกลับมาอยู่ด้วยเพราะต้องไปตัดยางที่สวนซึ่งอยู่ไกลจากบ้านมาก

       และแล้วเจ้าตาใสคนนี้ก็ก่อเรื่องจนได้

ผู้ปกครองของเจ้าตาใสบ่นกับคุณครูว่า

" เหนื่อยเหลือเกิน  ไม่รู้จะสอนมันยังไงแล้ว  เกเรไม่เลิกจริง ๆ

ดุก็แล้ว  ตีก็แล้ว  ก็ยังไม่หลาบไม่จำ"

คุณครู - - แล้วกลับมาจากตัดยางหลายวันแล้วเหรอคะ

ผู้ปกครอง - - เปล่าหรอก  เพิ่งมาถึงเนี่ยแหละมีคนโทรไปบอกว่ามันก่อเรื่องอีกแล้ว  เป็นเสียอย่างนี้

                แล้วโตขึ้นฉันจะหวังพึ่งมันได้ไหมเนี่ย?

คุณครู - - นั่นหน่ะสิคะ  น่าแปลกนะคะที่ผู้ปกครองหลายคนก็รู้ว่าลูกคือมรดกที่ล้ำค่าที่สุด

             ถ้าเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาก็ต้องหวังพึ่งลูกให้พาไปหาหมอไม่ใช่สวนยาง
           ถ้าชราก็หวังให้ลูกเลี้ยงดูไม่ใช่สวนยาง
          หรือถ้าตายไปก็หวังให้ลูกเป็นคนแบกมายัตไม่ใช่สวนยาง
        แต่เวลาที่หมดไปส่วนใหญ่ก็หมดไปกับสวนยางไม่ใช่ลูก
       คุณผู้ปกครองว่าไหมคะ?
       


ด้วยรักหากท่านยังไม่รู้ช่วยตรองดูอีกสักนิดว่าลูกใช่มรดกที่ล้ำค่าของท่านและควรค่าพอกับการที่จะทุ่มเทเวลาให้จริงหรือ?

[hiddenmin]

เปรียบเทียบให้เห็นภาพได้ดีจัง

[บาชีร]

ชอบครับ

[rceeya]

หากใครที่ยังไม่รูว่าแท้ที่จริงแล้วนั้นเราอยู่ในโลกนี้เพื่ออะไร เพื่อใคร ควรคิดตั้งแต่วินาทีนี้ไปดีเสียกว่าสายเกินไป

[คนเดินดิน]

 

       มีโอกาสได้ร่วมโครงการ ชปสต.รุ่น 8  ที่เชียงใหม่ทำให้ได้รู้ว่า

มีเพื่อนต่างศาสนิกคนหนึ่งเขาได้ทราบจากเพื่อนโรงเรียนเดียวกันของเดินดินว่า

โรงเรียนที่เราสอนอยู่นั้นโดนเผา  เพื่อนต่างศาสนิกคนนี้บอกว่าในตอนแรกนั้นเขาคิดว่า

พวกเรากันเองนี่แหละเผา  จะเอาอาคารเรียนใหม่...มาชาอัลลอฮ์  ได้ฟังถึงกับสะอึก

จึงจำเป็นต้องขออนุญาตเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ (พี่น้องอย่าเพิ่งหน่ายนะคะ)

[คนเดินดิน]

หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน

คุณครูทุกคนมาโรงเรียนกันตามปกติ  แต่บนใบหน้านั้นเปื้อนคราบน้ำตา

เดินดินเองก็ไปโรงเรียนตามปกติ  ทันทีที่เห็นซากอาคารน้ำตาก็เอ่อขึ้นมาเองโดยไม่รู้ตัว

วันนี้ผู้คนเยอะผิดปกติ  เพราะชาวบ้านแวะมาเยี่ยมเยียนโรงเรียน

เลยปลีกตัวออกไปอีกมุมที่ไกลผู้คน

แต่เหลือบไปเห็นหนูน้อยคนนึงเป็นนักเรียนชั้น ป.2 (ลูกเราเอง) นั่งร้องไห้

[คนเดินดิน]

คุงคู -- ตีเยาะปะปอนิฮ์ (ร้องไห้ทำไมคะ)

นักเรียนตาใส-- กอเลาะห์กีตอคือนอบากาเดาะห์เคอรู(โรงเรียนของเราโดนเผาแล้วครู)

คุงคู -- ยอ

นักเรียนตาใส-- ยอบากากอเลาะห์กีตอบะปอเคอรู...(พวกเขาเผาโรงเรียนของเราทำไมคะครู)(ร้องไห้จนตัวสั่นต้องกอดปลอบ)

คุงคู-- ครูเดาะตาฮูญูเฆาะ (ครูก็ไม่รู้เหมือนกัน)

[คนเดินดิน]

นักเรียนตาใส-- ปะห์เคอรูตาโกะเดาะ (แล้วครูกลัวไหมคะ)

คุงคู-- ตาโกะญูเฆาะ ตาปีครูตะวักกัลเดาะห์(กลัวเหมือนกันแต่ครูตะวักกัลแล้ว)

นักเรียนตาใส -- ปะห์เคอรูเนาะงาญาซีนีละฆี (แล้วครูจะสอนที่นี่อีกไหมคะ)

คุงคู-- งาญา (สอนสิจ๊ะ)

นักเรียนตาใส -- เคอรูยาแงตีงาเฟาะกีตอนะห์ (ครูอย่าทิ้งพวกเราไปนะคะ)

    ไม่ไหวแล้วววววว กอดคอกันร้องไห้ทั้งครูทั้งนักเรียนไม่อายผู้อายคนกันแล้ว

[คนเดินดิน]

จากเรื่องที่เล่านะคะไม่อยากให้เหมารวม

ไม่มีใครอยากเผาบ้านเผาเมือง ที่พักที่พิง  ที่ทำกินของตัวเอง

ไม่มีใครอยากให้ความวุ่นวายมันเกิดขึ้น

ไม่มีใครอยากใช้ชีวิตอยู๋บนความหวาดระแวง

ไม่มีใครมีความสุขที่เห็นข่าวการตายรายวัน

      ช่วยกันดุอาอ์ให้ด้วยนะคะพี่น้อง

เพราะแท้จริงมุสลิมนั้นรักสันติ

[Salmann]

อ่านแล้วเศร้าจัง ครับ อยากให้อิสลามเราเจอกับเรืองที่ดีดีมากกว่าเหตุการณ์ที่แย่ๆ สงสาร เด็กๆตาดำๆที่ไม่รุเรื่องรุราว อะไร      

[Rusnii717]

^^
...อัสสลามุอะลัยกุมค่ะ...

[nada-yoru]

ชีวิตเด็กในยุคนี้ถูกฝากไว้กับโรงเรียนและครู...
พ่อแม่มักไม่มีเวลาสั่งสอนและให้ความรักความอบอุ่น
เพราะมีงานการต้องทำมาหากิน...บางคนทำกันสองคนแล้วก็ยังไม่พอเลี้ยงชีพ

โลกเปลี่ยนไปแล้ว...เพราะอะไรไม่รู้...
รู้เพียงว่า...เมื่อสามสิบปีก่อนมันไม่เป็นแบบนี้...ไม่ใช่เลย...
มันเสื่อมลงมาก ผู้คนตกยากไร้ที่พึ่งพิงก็มากขึ้น

เด็กๆขาดความรักความอบอุ่น เป็นเด็กมีปัญหาทั่วบ้านทั่วเมือง
ติดยามากกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าตัว ทำไมไม่มีใครตื่นตัวในเรื่องนี้บ้าง
ก็ไม่รู้ ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเขาหลับหูหลับตาบริหารบ้านเมืองกันหรืออย่างไร

แล้วพ่อแม่เล่า...หลับหูหลับตาก้มหน้าทำมาหากินจนลืมว่า
ปากท้องของลูกกลืนกินหรือเสพสิ่งใดที่ฮารอมไปหรือเปล่า...

ยังคิดเลยว่า...ถ้าน้ำท่วมโลกอีกสักครั้ง...เรือนาบึนุฮฺจะบรรทุก
ผู้ศรัทธาได้กี่คน...แล้วเราจะได้ขึ้นไปไหม...?

[Rusnii717]

^^
...السلام عليكم ورحمة الله وبركاته...

เป็นความปวดร้าวส่วนตัว

...ก็เข้าใจนะคะว่าภาษาไทยเป็นภาษาหลักของชาติไทย...
.....แต่ยุติธรรมแล้วหรือคะที่ตีตรามาตรฐานเด็กด้วยเพียงเพราะอ่านไทยไม่ออก เขียนไทยไม่ได้.....
.......ในขณะที่เด็กเหล่านั้นคิดเลขเป็น เรียนรู้วิชาแขนงอื่นๆได้ดี วิเคราะห์เป็น เพราะครูช่วย sub melayu ให้.......

ในทางกลับกันก็เคี่ยวเข็ญเอากับครู "สอนยังไง"
พาให้หวนคิด "นั่นสิ!!!  นี่เราสอนกันยังไง?"