นกเดินทางตระการตา ตระการใจกับสรรพสิ่งรอบตัว
แนจะบินไป บินไปในนภา หากฉันล่องลอยจนสุดฟากฟ้า ฉันจะมองลงมายังพื้นดิน กว้างใหญ่เหลือเกินยิ่งมอง ยิ่งเพลิน ยิ่งศรัทธา
การเดินทางของนกเดินทางมีผู่อยู่เบื้องหลังเสมอ ท่านทั้งสองมิเคยละสายตาจนเมื่อถึงวันหนึ่งวันที่เราถึงฝั่งฝัน(อิลชาอัลลอฮ์)ท่านทั้งสองภูมิใจยิ่งท่านแอบปรบมือในใจท่านแอบคุยต่อเพื่อนของท่านต่อการเดินทางของเรา วันนั้นวันที่เรามีความสุขกับการเดินทางอันยาวไกลท่านอาจเหนื่อยกับการเดินทางเช่นกัน แต่การเดินทางของท่านนั้นเพื่อใครกัน มิใช่เพื่อเราหรือ?กลับมามองที่ตัวเรากันบ้าง วันนี้เราทำอะไรเพื่อท่านบ้างหรือยัง จะมากหรือน้อยไม่สำคัญสำคัญที่ว่าเราละสายตาจากท่านรึเปล่าเท่านั้นเอง
สำนึกในความยิ่งใหญ่ของท่านสยบยอมสยบยอมต่อ
อำนาจของพระองค์
