salam
Dhul Qarnayn (may Allah raise his Rank)
Dhul Qarnayn, may Allah raise his rank, was a great Yemeni king as well as a pious man (waliyy). Allah gave him many extra-ordinary matters, and his story was mentioned in the Qur’an.
His name was as-Sa^b bin al-Hareth according to some scholars. Others said his name was as-Sa^b bin Dhi Mara’ed. He was the most famous among the Yemeni kings called the Tababi^ah of that era.
One of his grandsons recited a poem about him saying;
My grandfather Dhul Qarnayn was an undefeated Muslim king.
He traveled from East to West ganing a reign over all the lands
as was granted to him by Allah, the generous Lord.
Muslim scholars mentioned that Dhul Qarnayn’s minister was Prophet al-Khader who led his army. Dhul Qarnayn also met with Prophets Ibrahim and Isma^il, peace be upon them, when he traveled on foot from Yemen to honorable Makkah to perform Hajj. When Prophet Ibrahim learned of his arrival he greeted him, made du^a for him, and gave him general advice and guidance. While in Hijaz (1) Dhul Qarnayn circumambulated the Ka^bah and slaughtered animals in the company of both Prophets Ibrahim and Isma^il. He was offered a horse to ride but out of respect Dhul Qarnayn said, "I will not mount a horse in the land of Prophet Ibrahim." Prophet Ibrahim then gave him the good news that Allah had ordered the wind to carry him wherever he wished.
Dhul Qarnayn was granted many remarkable matters, among them was a long life and victory. Allah also gave him the knowledge of different landmarks and features of the earth. As a result, he conquered many cities and ruled lands ranging from the east to the west. Dhul Qarnayn mastered different languages, he could communicate with the people he ruled in their native language. Dhul Qarnayn was kind and compassionate and wise as he ruled. The inhabitants of the land he entered embraced Islam and were safe and prosperous; while those that refused were dishonored and shamed.
Illumination and darkness were also under Dhul Qarnayn’s command, by the will of Allah. If he traveled at night the path ahead of him would illuminate while the path behind him would remain dark. Sometimes darkness would be used as a weapon against enemies who attempted to fight him. Darkness would engulf them from all sides until they retreated. The darkness was used another time when one day he decided to travel west to the land where the sun sets.He found a nation living there. They were murderers and unjust people who spread misguidance. He gave them a choice between extreme punishment in this world and more punishment in the hereafter, or believing in God, performing good deeds and reaping the reward in the garden of Eden. Dhul Qarnayn stayed with them for a period of time spreading guidance and goodness.
After being near the place closer to where the sun sets, Dhul Qarnyan aspired to visit the place closer to where the sun rises. Making his way there, he reached a vast empty plain with no construction, mountains, or trees. There he found strange people. When the sun rose they would escape its intense heat by hiding in burrows they had dug, or diving underwater. They would emerge again after the sun had set.
At one time an army of soldiers came to this land and set up camp near these people. Concered for their visitors, residents advised them not to stay on lamd in time for the sun to rise." Stubbornly, the army replied, "We will not leave before the sun rises." As they observed the area around them they saw many skeleton bones. When they asked about the bones, the resident tribe told them, "These are the skeleton bones of another army who died when the sun rose over them sometime ago." Hearing this news and seeing the evidence, the army quickly fled.
Dhul Qarnayn witnessed this strange matter and continued on his way conquering reigning over every land he entered, supported by the victory that Allah granted him. Eventually, he reached a valley between two giant mountains. In this valley lived another strange tribe whose language was barely identifiable. Their neighbors were a wicked, malicious, a deviant group of people, Gog and Magog.
When the tribe in the valley realized that Dhul Qarnayn was a strong king with might and vigor they sought his help. He had years of experience, a vast kingdom, and numerous aides, so they asked him to build a barrier to separate them from their evil neighbors. Dhul Qarnayn agreed to their request. They offered to pay him for this service, but Dhul Qarnayn refused saying, “What Allah has bestowed upon me and given me is better than what you offer. I only ask that you help me with the labor and machinery needed to build this partition.”
As per his request, they brought him large iron slabs; each one weighing a qintar. He placed these iron blocks between the two mountains, one on top of the other. He started at the bottom and worked his way up to the peak. He then surrounded the iron sheets with charcoal and wood and started a fire. He gave orders to keep the flames strong and blow on it to intensify its temperature. The fire caused the iron blocks to melt. Then he poured melted copper mixed with lead on top of the iron; this made a solid, smooth barrier that extended from the valley to the top of the mountains. It reached a height of 250 dhira^ (equivalent to 125 meter). This barrier was difficult to climb because it was smooth and had no protrusions. It had no holes and was very difficult to break through.
When Dhul Qaryan completed building the barrier he said, “Allah facilitated this for us, by His mercy. When the Day of Judgment is near, this wall will be destroyed.” Thus, Dhul Qarnayn imprisoned Gog and Magog behind this barrier. Prophet Muhammad informed us that the people of Gog and Magog live long and do not die until they give birth to 1000 or more children. They will eventually breakthrough the iron partition and emerge with a huge population.
Everyday since that time, the people of Gog and Magog try to break through the barrier but fail. One day in the near future, closer to the approach of the Day of Judgement and after a long strenuous day of trying to break through, they say, “Tomorrow we will continue.” However, they come back the next day only to find the small hole that they opened was resealed. They do this everyday, until one day they say, “Tomorrow we will continue by the will of Allah." When they come back the next day they will find the hole from the previous day still open and from there they will continue digging through the barrier until they emerge. Their appearance will be one of the major signs that indicate the nearing of the Day of Judgement. May Allah protect us from its terrors and awes.
Dhul Qarnyan lived for hundreds of years, helping those in need, teaching and ruling according to Islam and ruling fairly. He lived his life preparing for the hereafter and died armed with good deeds and piety.
(1) Hijaz: a blessed area that includes Makkah, Madinah, and Jeddah.
ซุลกอรนัยนฺ อภิมหาซุปเปอร์กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่
ซุลกอรนัยนฺ กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่และเคร่งในศาสนาแห่งเยเมน อัลลอฮฺทรงประทานสิ่งพิเศษพิสดารแก่เขาผู้นี้นานัปการ และประวัติศาสตร์ของเขายังถูกจารึกไว้ในอัลกุรอาน
นักวิชาการบางท่านกล่าวว่าเขามีนามว่า อัสสะอฺบ บิน อัลฮาริษหรือบ้างก็ว่า อัสสะอฺบ บิน ซิมารอเอด กษัตริ์ผู้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรคนนึงในเยเมนถูกขนานนามว่า ตาบาบีอะฮฺ ในยุคนั้น
หลานของเขาได้กล่าวบทกวีเกี่ยวกับเขาว่า
ซุลกอรนัยนฺเป็นปู่ของฉัน ผู้ไม่เคยปราชัย
เขาร่อนเร่เดินทางจากบูรพาทิศสุ่ประจิมทิศเพื่อพิชิตแผ่นดินทุกย่อมหญ้า
ทุกอย่างสำเร็จนั้นเพราะอัลลอฮฺเจ้า ทรงประทานพระเมตตา
นักวิชาการมุสลิมหลายท่านกล่าวว่าท่านซุลกอรนัยนฺมีท่านศาสดาคอเดรทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม ท่านซุลกอรนัยนฺได้พบเจอท่านนบีอิบรอฮีมและท่านนบีอิสมาอีล เมื่อคราวที่ท่านซุลกอรนัยนฺเดินทางไปประกอบพิธีฮัจญ์ เมื่อท่านนบีทราบข่าวการมาของท่านซุลกอรนัยนฺท่านนบีอิบรอฮีมทักทาย ขอพร และเทศนาธรรม ขณะที่อยู่ที่หิจาซ(พื้นที่มักกะฮฺ มดีนะฮฺ และเจดดา) ท่านซุลกอรนัยนฺทำการตอวาฟกะบะฮฺ และทำการเชือดพลีสัตว์ พร้อมกับท่านนบีอิบรอฮีมและนบีอิสมาอีล มีคนมอบม้าเพื่อให้ท่านซุลกอรนัยนฺขี่ แต่ด้วยความสำรวมในอินทรีย์สาร ท่านซัลกอรนัยนฺกล่าวว่า “จะให้ฉันขึ้นบนหลังม้าในแผ่นดินของท่านนบีอิบรอฮีมกระนั้นหรือ มันไม่บังควรเลย” นบีอิบรอฮีมจึงงแจ้งข่าวดีแก่ท่านซุลกอรนัยนฺว่าอัลลอฮฺเจ้าจะบัญชาใช้ให้ลมพัดพาท่านไปที่ใดที่ท่านต้องการ
ท่านซุลกอรนัยนฺได้รับสิ่งพิสดารหลายประการด้วยกัน ประการนึงก็คือ ท่านมีชีวิตที่ยาวนานพอสมควรและเป็นผู้ชนะ อัลลอฮฺเจ้ายังประทานความรู้ในเรื่องแผ่นดินที่ความหลายบนหน้าพิภพแห่งนี้แก่ท่าน เป็นผลให้ท่านสามารถพิชิตและปกครองเมืองต่างๆตั้งแต่บูรพาทิศจนถึงประจิมทิศ ท่านยังเป็นผู้มีความช่ำชอง สันทัดกรณี
ด้านภาษาต่างๆ เมืองใดที่ท่านพิชิตและปกครองท่านสามารถที่จะสื่อสารกับพสกนิกรตามภาษานั้นๆได้อย่างสามารถ ขณะที่ท่านปกครองอยู่ ท่านเป็นกษัตริย์ที่เปี่ยมล้นด้วยพระเมตตาธรรม และทรงปรีชายิ่งนัก เมืองใดที่ท่านพิชิต พสกนิกรของท่านเข้ารับอิสลามกับเป็นแถว พสกนิกรอยู่ร่มเย็นเป็นสุขยิ่ง และมีความเจริญ แต่กลุ่มผู้คัดค้านท่านจะตกในที่นั่งลำบาก อัปยศ ไร้ซึ่งเกียรติ
แสงประทีปและความมืดมนตกอยู่ภายใต้คำบัญชาแห่งซุลกอรนัยนฺ(ด้วยพระประสงค์แห่งอัลลอฮฺเจ้า) หากท่านเดินทางในยามค่ำคืนเส้นทางข้างหน้าจะสว่างในขณะที่เส้นทางที่ผ่านมาจะมืด บางครั้งความมือคืออาวุธที่ช่วยท่านให้ปลอดภัยจากผู้ปองร้าย เพราะความมืดจะปกคลุมเหนือพวกเขาจนพวกเขาต้องล่าถอย วันนึงท่านตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าสู่ประจิมทิศที่ตะวันตกดิน ท่านพบว่ามีชนกลุ่มนึงอยู่ที่นั้น พวกเขาเป็นผู้ก่ออาชญากรรม อยุติธรรม ผู้นำแห่งความหลง ท่านได้ยื่นข้อเสนอแก่พวกเขาว่า จะยอมที่จะถูกลงโทษในโลกนี้ก่อนแล้วรับโทษมหันต์อีกทีในโลกหน้า หรือจะศรัทธาต่ออัลลอฮฺเจ้า จงกระทำดี เก็บเกี่ยวผลบุญ ท่านได้อบรมสั่งสอนสัจธรรมให้พวกเขาเป็นช่วงเวลาระยะนึง
หลังจากนั้นท่านเดินทางมุ่งสู่บูรพาทิศทางตะวันโผล่ เมื่อท่านมาถึงที่ราบอันกว้างใหญ่ ไร้ซึ่งสิ่งปลูกสร้าง หุบเขา ต้นไม้ แต่เขาพบกลุ่มชนประหลาด เพราะกลุ่มชนนี้คราใดที่ตะวันโผล่ พวกเขาจากความร้อนสู่รูโพรงที่เขาขุดบ้าง หรือไม่ก็ดำลงไปในน้ำ พวกเขาจะขึ้นเหยียบแผ่นดินอีกทีก้อตอนที่ตะวันตกแล้ว
ครั้งนึงมีกองทัพทหารมายังดินแดนแห่งนี้และตั้งค่ายทหารใกล้กับกลุ่มชนนี้ พวกเขาแนะนำให้กองทหารนั้นถอยทัพไปดีกว่าก่อนตะวันโผล่ ด้วยความดันทุรังของกองทัพในการตอบว่า “เราจะไม่ออกไปจากที่นี้เป็นอันขาด” เมื่อทางกองทัพสังเกตเห็นโครงกระดูกวางเคลื่อนกลาด ทางกองทัพถามเกี่ยวกับโคร่งกระดูกนั้น กลุ่มชนนั้นตอบว่า “นี้เป็นโครงกระดูกของกองทัพที่ตาย เมื่อตะวันโผล่เหนือพวกเขา” เมื่อกองทัพได้ฟังดังว่า ทางกองทัพหนีหางจุงตูดเลย
ท่านซุลกอรนัยนฺเป็นพยานได้เป็นอย่างดีในเรื่องดังกล่าว ท่านยังดำเนินการพิชิตดินแดนต่างๆต่อไป อัลลอฮฺเจ้าทำให้ท่านสำเร็จในการพิชิต ในที่สุดท่านมาถึงยังหุบเขาซึ่งอยู่ระหว่างภูเขา ๒ ลูก ที่หุบเขาดังกล่าวมีเผ่าประหลาดอยู่เผ่านึง ภาษาที่เผ่านี้ใช้มีความเป็นอัตลักษณ์ แต่เพื่อนบ้านของเผ่านี้เป็นกลุ่มพวกพ่อมดแม่มด พวกผู้ร้าย และกลุ่มหลงทาง(ยูจ และมะยูจ)
เมื่อเผ่าดังกล่าวทราบว่าผู้ที่มาเยือนมิใช่ใครอื่นแต่เขาคือท่านซุลกอรนัยนฺ กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ และเรืองอำนาจ เผ่านั้นจึงขอความช่วยเหลือจากท่าน ท่านผ่านประสบการณ์ต่างอย่างโชกโชนในการครองอาณาจักรอันยิ่งใหญ่และให้ความช่วยเหลือได้เป็นอย่างดี เผ่านั้นจึงขอความช่วยเหลือจากท่านในการสร้างกำแพงกั้นเพื่อนบ้านอันพาล ท่านซุลกอรนัยนฺตกลงที่จะช่วยเหลือ ทางเผ่าจัดจะจ่ายค่าสร้างกำแพง แต่ท่านปฏิเสธ โดยกล่าวว่า “การประทานของอัลลอฮฺนั้นยิ่งใหญ่กว่ากานให้ของพวกเจ้ายิ่งนัก พวกเจ้าช่วยตระเตรียมในเรื่องแรงงานและเครื่องไม้เครื่องมือก็พอ”
ทางเผ่านำเหล็กแผ่นหนา แต่ละแผ่นหนัก ๑๐๐ กิโลกรัม ท่านวางแผ่นเหล็กนี้ซ้อนกันในการกั้นระหว่างเขา ๒ ลูกโดยเริ่มจากด้านล่างขึ้นสู่ด้านบน แล้วท่านหลอมแผ่นเหล็กด้วยไฟอุณหภูมิสูง กระทั่งบล๊อกเหล็กละลายแล้วท่านก็ราดทองแดงผสมตะกั่วบนแผ่นเหล็ก ทำให้กำแพงเหล็กนั้นแข็งแรง เรียบ ความสูงของกำแพงนั้น ๑๒๕ เมตร กำแพงนี้ยากที่จะปีนขึ้นไปเพราะมันเรียบ ไม่มีรอยขรุขระ และไม่มีรอยแตกร้าว
เมื่อท่านสร้างกำแพงเสร็จ ทานกล่าวว่า “ อัลลอฮฺทำให้งานนี้ง่ายแก่เรา เพราะประเมตตาแห่งพระองค์ เมื่อวันกียามะฮฺใกล้เข้ามา กำแพงนี้ก็จะถูกทำลาย” ท่านังยูจและมะยูจไว้หลังกำแพงดังกล่าว ท่านรอซูลบอกแก่เราว่ายูจและมะยูจมีอายุยืนยาว ไม่ตายจนกว่ามันจะมีลูกหลาน ๑๐๐๐ หรือมากกว่า ๑๐๐๐ คนและในที่สุดพวกเขาก็พังทลายกำแพงดังกล่าวและลูกหลานมันกระจัดกระจ่ายมากมาย
ทุกๆวัน ยูจและมะยูจพยายามที่จะพังทลายกำแพงแต่ล้มเหลว วันนึงในอนาคตะวันที่กียามะฮฺใกล้เข้ามาและหลังจากที่มันพยายามอย่างแรงกล้าในการพังกำแพง มันกล่าวว่า “เรามาขุดต่อพรุ่งนี้เถอะน่ะ” วันถัดมามันกลับมาขุดแต่หารูไม่เจอ มันทำกันอย่างนี้ทุกวันจนวันนึงมันกล่าวว่า “เรามาทำต่อพรุ่งนี้เถอะน่ะ หากอัลลอฮฺเจ้าประสงค์” วันถัดมามันกลับมาเจอรูที่ขุดเมื่อวานเปิดอยู่ และมันพยายามขุดจนกำแพงพังทลาย การปรากฏตัวของมันเป็นสัญลักษณ์นึงแห่งวันกียามะฮฺ ขออัลลอฮเจ้าคุ้มครองเราจากความน่าสะพรึงกลัวในวันนั้นด้วยเทอญ
ท่านซุลกอรนัยนฺมีชีวิตหลายร้อยปีในการช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก อบรมสั่งสอนและปกครองแผ่นโดยธรรมตามครรลองอิสลาม ท่านมีชีวิตเพื่อตักตวงเสบียงความดีและเคร่งศาสนาสู่โลกหน้า
ที่ไปที่มา:
http://www.2mfm.org/content/view/448/147/แปลภาษาไทยโดย : แอนตี้ บิดอะฮ์ เอาว์ ยูสุฟ บิน สุลัยมาน อัลมันญูวีย์ อัลกะรอบีย์ (28 สิงหาคม 2553 เวลา 13.38 น.)
