Matan 'Aqidah Ath-Thahawiyah (แปลไทย)

[Al Fatoni]

[6]

: الإيمان بالإسراء والمعراج

والمعراج حق ، وقد أسرى بالنبي صلى الله عليه وسلم . وعرج بشخصه في اليقظة إلى السماء . ثم إلى حيث شاء الله من العلا وأكرمه الله بما شاء . وأوحى إليه ما أوحى ﴿ مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴾ سورة النجم (53) : 11 . فصلى الله عليه وسلم في الآخرة والأولى .

          และ “อัลมิอ์รอจ” เป็นความสัจจริง และท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ได้ถูกให้ “อิสรออ์” (เดินทางจากมัสจิดิ้ลหะรอมไปยังมัสจิดิ้ลอักศอ) และท่านถูกให้ “มิอ์รอจ” ไปยังชั้นฟ้าด้วยตัวของท่านเองในสภาพที่มีสติ จากนั้น ก็ไปยังสถานที่ที่สูงที่สุดตามพระประสงค์แห่งอัลลอฮฺ และอัลลอฮฺทรงให้เกียรติท่านด้วยสิ่งที่ทรงประสงค์ และพระองค์ทรงวิวรณ์ (วะห์ยุ) แก่ท่านซึ่งสิ่งที่พระองค์ทรงวิวรณ์ไว้ว่า, “หัวใจ (ของมุหัมมัด) ไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่ได้เห็น” (สูเราะฮ์อันนัจมุ์ (53): 11) ดังนั้น ขอประสาทพรและศานติแห่งอัลลอฮฺจงแผ่คลุมเหนือท่าน ทั้งในปัจฉิมภพ (อาฅิเราะฮ์) และปฐมภพ (ดุนยา)

[Al Fatoni]

[7]

: الإيمان بالحوض والشفاعة والميثاق

والحوض الذي أكرمه الله تعالى به غياثا لأمته حق . والشفاعة التي ادخرها لهم حق كما روي في الأخبار . والميثاق الذي أخذه الله تعالى من آدم وذريته حق .

          และ “อัลเห้าฎุ์ (-ลเกาษัร)” ที่อัลลอฮฺทรงให้เกียรติแก่ท่านด้วยกับมัน ซึ่งเป็นน้ำดื่มสำหรับประชาชาติของท่านนั้นเป็นความสัจจริง และ “อัชชฟาอะฮ์” (การช่วยเหลือ) ที่ท่านเตรียมไว้สำหรับพวกเขานั้นเป็นความสัจจริง ดั่งเช่นที่ถูกรายงานในอัฅบาร (หะดีษ) และสัญญาที่อัลลอฮฺ ตอาลา ทรง (รับ) เอาจากอาดัมและเผ่าพันธุ์ของท่านนั้นเป็นความสัจจริง

[Al Fatoni]

[8]

: الإيمان بعلم الله

وقد علم الله تعالى فيما لم يزل عدد مَن يدخل الجنة وعدد مَن يدخل النار جملة واحدة ، فلا يزاد في ذلك العدد ولا ينقص منه وَكَذَلِكَ أَفْعَالُهُمْ فِيْمَا عَلِمَ مِنْهُمْ أَنْ يَفْعَلُوْهُ . وكل ميسر لما خلق له

          และอัลลอฮฺ ตอาลา ได้ทรงรู้แต่ก่อนกาลถึงจำนวนผู้ที่จะได้เข้าสวรรค์ และจำนวนผู้ที่จะได้เข้านรกทุกคน ดังนั้น จะไม่เพิ่มในจำนวนนั้นและจะไม่ลดลงจากมัน และเช่นนั้น การกระทำของพวกเขานั้น พระองค์ได้ทรงรู้แล้วจากสิ่งที่พวกเขาจะกระทำ และทุกคนนั้นจะถูกทำให้ง่ายสำหรับสิ่งที่ถูกสร้างไว้แก่เขา

[Al Fatoni]

[9]

: الأعمال بالخواتيم

والأعمال بالخواتيم . والسعيد من سعد بقضاء الله ، والشقي من شقي بقضاء الله .

          และการกระทำทั้งหลายนั้นจะขึ้นอยู่กับวาระสุดท้าย และผู้ผาสุกก็คือผู้ที่ผาสุกด้วยพระกำหนดแห่งอัลลอฮฺ และผู้ทุกข์ยากก็คือผู้ที่ทุกข์ยากด้วยพระกำหนดแห่งอัลลอฮฺ

[Al Fatoni]

[10.1]

: الإيمان بالقضاء والقدر

وأصل القدر سر الله تعالى في خلقه . لم يطلع على ذلك ملك مقرب ولا نبي مرسل . والتعمق والنظر في ذلك ذريعة الخذلان وَسُلَّمُ الحرمان ودرجة الطغيان . فالحذر كل الحذر من ذلك نظرا وفكرا ووسوسة . فإن الله تعالى طوى علم القدر عن أنامه . ونهاهم عن مرامه . كما قال الله تعالى في كتابه : ﴿ لاَ يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ ﴾ سورة الأنياء (21) : 23 .

 

         และรากเหง้าแห่งคำชี้ขาดนั้นเป็นความเร้นลับแห่งอัลลอฮฺ ตอาลา ต่อบรรดาสิ่งถูกสร้างแห่งพระองค์ ซึ่งไม่มีมลักผู้ใกล้ชิดและไม่มีนบีย์ผู้ถูกส่งมาท่านใดที่จะล่วงรู้ถึงสิ่งนั้นได้ และการเจาะลึกและวิเคราะห์ในสิ่งดังกล่าวย่อมเป็นหนทางที่น่าสังเวชยิ่ง เป็นบันไดที่ต้อง ห้าม และเป็นขั้นแห่งเหล่าผู้จองหองยิ่ง ดังนั้น จงพึงระวังจากสิ่งดังกล่าวเถิด ไม่ว่าจะเป็นการวิเคราะห์ ใคร่ครวญ และกระซิบกระซาบในจิตใจ (วัสวัส) เพราะแท้จริงอัลลอฮฺ ตอาลา ทรงปกปิดความรู้ในคำชี้ขาดจาก “อนาม” (ปวงสิ่งถูกสร้าง) แห่งพระองค์ และพระองค์ทรงห้ามพวกเขาจากการใคร่รู้ในสิ่งดังกล่าว ดั่งที่อัลลอฮฺ ตอาลา ตรัสในพระคัมภีร์แห่งพระองค์ว่า “พระองค์จะมิทรงถูกถามจากสิ่งที่ทรงกระทำ และพวกเขานั่นแหละที่จะต้องถูกถาม” (สูเราะฮ์อัลอัมบิยาอ์ (21): 23)

[Al Fatoni]

[10.2]

فمن سأل : لِم فعل ؟ فقد رد حكم الكتاب . ومن رد حكم الكتاب كان من الكافرين . فهذا جملة ما يحتاج إليه مَن هو منور قلبه من أولياء الله تعالى . وهي درجة الراسخين في العلم . لأن العلم علمان : علم في الخلق موجود ، وعلم في الخلق مفقود . فإنكار العلم الموجود كفر ، وادعاء العلم المفقود كفر . ولا يثبت الإيمان إلا بقبول العلم الموجود وترك طلب العلم المفقود .

          ดังนั้น ผู้ใดที่ถามว่า, “เหตุใดเล่า (อัลลอฮฺ) จึงทรงกระทำเช่นนั้น?” ดังนั้น เขาได้ปฏิเสธกฎเกณฑ์แห่งพระคัมภีร์ (อัลกุรฺอาน) แล้ว และผู้ใดที่ค้านกฎเกณฑ์แห่งพระคัมภีร์ เขาได้เป็นส่วนหนึ่งจากผู้ปฏิเสธแล้ว นี่คือจำนวนหนึ่งของผู้ที่หัวใจเขาเกิดรัศมีต้องการจากเอาลิยาอ์แห่งอัลลอฮฺ ตอาลา และมันคือระดับของเหล่าผู้ล้ำลึกในความรู้ เพราะความรู้นั้นมีสองประเภท คือความรู้ทางศาสนาที่อัลลอฮฺทรงสอนแก่มนุษย์ (อิลมุ์ อัลเมาจู้ด) และความรู้ที่บรรดาสิ่งถูกสร้างมิอาจล่วงรู้ได้ (อิลมุ์ อัลมัฟกู้ด) ดังนั้น การปฏิเสธอิลมุ้ลเมาจู้ดนั้นเป็นการปฏิเสธอย่างหนึ่ง และการอ้างตนว่ารู้อิลมุ้ลมัฟกู้ดนั้นเป็นการปฏิเสธอย่างหนึ่ง และไม่มีความมั่งคงทางศรัทธา เว้นแต่ต้องรับอิลมุ์อัลเมาญูดไว้ และละทิ้งการแสวงหาอิลมุ้ลมัฟกู้ดเสีย

[Al Fatoni]

[10.3]

ونؤمن باللوح والقلم وبجميع ما فيه قد رقم . فلو اجتمع الخلق كلهم على شيء كتبه الله تعالى فيه أنه كائن ، ليجعلوه غير كائن لم يقدروا عليه . ولو اجتمعوا كلهم على شيء لم يكتبه الله تعالى فيه ليجعلوه كائنا ،لم يقدروا عليه .

         และพวกเราศรัทธาต่อ “อัลเลาหุ์” (กระดาน) และ “อัลเกาะลัม” (ปากกา) และทุกสิ่งที่ถูกบันทึกในมัน ดังนั้นแม้มวลมัฅลู้กจะมีเอกะมติต่อสิ่งที่อัลลอฮฺ ตอาลา กำหนดให้เกิด ขึ้นว่า มันจะไม่เกิดขึ้น พวกเขาก็มิอาจจะทำมันได้ และแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะมีเอกะมติต่อสิ่งที่อัลลอฮฺ ตอาลา กำหนดไม่ให้เกิดขึ้นว่ามันต้องเกิดขึ้น พวกเขาก็มิอาจจะทำมันได้เช่นกัน

[Al Fatoni]

[10.4]

جف القلم بما هوكائن إلى يوم القيامة ، وما أخطأ العبدلم يكن ليصيبه وما أصابه لم يكن ليخطئه . وعلى العبد أن يعلم أن الله قد سبق علمه في كل كائن من خلقه . فقدر ذلك تقديرا محكما مبرما . ليس فيه ناقض ، ولا معقب ، ولا مزيل ، ولا مغير ، ولا ناقص ولا زائد من خلقه في سماواته وأرضه . وذلك من عقد الإيمان وأصول المعرفة .

          ปากกาได้จดบันทึกทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นจนถึงวันแห่งการฟื้นคืนชีพ และสิ่งที่หลุดพ้นจากบ่าวคนหนึ่งมันก็ย่อมไม่ประสบแก่เขา และสิ่งที่ประสบกับเขาก็ย่อมมิอาจพลาดแก่เขาได้เลย และบ่าวคนหนึ่งนั้นจงรับรู้ไว้เถิดว่า อัลลอฮฺนั้นได้ทรงรอบรู้แต่ก่อนกาล (สะบะเกาะ) ในทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจากสิ่งถูกสร้างทั้งหลาย อัลลอฮฺทรงกำหนดสิ่งเหล่านั้นด้วยพระกำหนดที่ชัดแจ้ง เป็นมาตรฐาน ซึ่งในนั้นจะไม่มีการโมฆะ ไม่มีการผิดพลาด ไม่มีการลบล้าง ไม่มีการเปลี่ยนแปลง และไม่มีการลดลง และไม่มีการเพิ่มขึ้นจากสิ่งถูกสร้างแห่งพระองค์ทั้งในฟากฟ้าและแผ่นดินแห่งพระองค์ และนั่นแหละ คือหลักยึดมั่นแห่งความศรัทธาและรากเหง้าแห่งการรู้แจ้ง

[Al Fatoni]

[10.5]

والاعتراف بتوحيد الله تعالى وربوبيته كما قال تعالى في كتابه: ﴿ ...وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا ﴾ سورة الفرقان (25) : 2 . وقال تعالى: ﴿ ...وَكَانَ أَمْرُ اللهِ قَدَرًا مَقْدُورًا ﴾ سورة الأحزاب (33) : 38 .

          และการยอมรับต่อความเอกะแห่งอัลลอฮฺ ตอาลา และความเป็นพระผู้ทรงอภิบาลแห่งพระองค์นั้น ก็ดั่งเช่นที่ ทรงสูงส่งยิ่ง ตรัสในพระคัมภีร์แห่งพระองค์ว่า, “และพระองค์ได้ทรงสร้างปวงสรรพสิ่ง แล้วทรงกำหนดมันให้เป็นไปตามแบบแผน” (สูเราะฮ์อัลฟุรกอน (25): 2) และ ทรงสูงส่งยิ่ง ตรัสอีกว่า “และพระบัญชาแห่งอัลลอฮฺที่ทรงกำหนดไว้นั้น จะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน” (สูเราะฮ์อัลอะห์ซาบ (33): 38)

[Al Fatoni]

[10.6]

فويل لمن صار لله تعالى في القدر خصيما . وأحضر للنظر فيه قلبا سقيما . لقد التمس بوهمه في محض الغيب سرا كتيما . وعاد بما قال فيه أفاكا أثيما .

          จงหายนะเถิดสำหรับผู้ที่ค้านอัลลอฮฺ ตอาลา ในพระกำหนดว่าบิดพริ้วและนำหัวใจที่ป่วยการมาใคร่ครวญถึงมัน แน่แท้เขาได้ค้นหาโดยแคลงใจในการวิเคราะห์ถึงสิ่งเร้นลับที่เป็นความลับอันถูกปกปิดอย่างมิดชิด แล้วก็กลับไปด้วยคำกล่าวในฐานะผู้มีบาปกรรม

[บาชีร]

[18]

جف القلم بما هوكائن إلى يوم القيامة ، .

          ปากกาได้จดบันทึกทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นจนถึงวันแห่งการฟื้นคืนชีพ

หมึกปากกาได้แห้งแล้ว جف القلم

[Al Fatoni]

[18]

جف القلم بما هوكائن إلى يوم القيامة ، .

          ปากกาได้จดบันทึกทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นจนถึงวันแห่งการฟื้นคืนชีพ

หมึกปากกาได้แห้งแล้ว جف القلم

            ยังงัยครับ ช่วยขยายความ หรืออธิบายหน่อยได้ไหม

[Al Fatoni]

[11]

: الإيمان بالعرش والكرسي

والعرش والكرسي حق وهو مستغن عن العرش وما دونه محيط بكل شيء وفوقه وقد أعجز عن الإحاطة خلقه .

          และ “อัลอัรช์” (บัลลังก์) และ “อัลกุรสีย์” (เก้าอี้) นั้น เป็นความสัจจริง และพระองค์มิทรงต้องการจากอัลอัรช์และทุกสิ่งที่อยู่ใต้มัน ทรงล้อมทุกสิ่งและสิ่งที่อยู่บนมัน (ด้วยพระอำนาจและความรู้แห่งพระองค์) และทรงยังความอ่อนแอแก่สิ่งถูกสร้างทั้งหลายจากการทรงล้อมพวกมันไว้

[Al Fatoni]

[12]

: الإيمان بالملائكة والنبيين والكتب السماوية

ونقول إن الله اتخذ إبراهيم خليلا وكلم الله موسى تكليما إيمانا وتصديقا وتسليما . ونؤمن بالملائكة والنبيين . والكتب المنزلة على المرسلين ونشهد أنهم كانوا على الحق المبين . ونسمي أهل قبلتنا مسلمين مؤمنين . ما داموا بما جاء به النبي صلى الله عليه وسلم معترفين وله بكل ما قاله وأخبر مصدقين .

         และพวกเรากล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงรับเอานบีย์อิบรอฮีมเป็นที่รักยิ่ง และได้ตรัสกับนบีย์มูสาจริงๆ นั้นเป็นการศรัทธา การยืนยัน และการมอบหมาย และพวกเราศรัทธาต่อ มลาอิกะฮ์ ปวงนบีย์ ปวงพระคัมภีร์ที่ถูกประทานแก่บรรดาเราะสูล และพวกเราขอปฏิญาณว่า พวกท่านเหล่านั้นตั้งมั่นอยู่บนสัจธรรมที่ชัดแจ้งยิ่ง และพวกเราขอเรียกขาน “อะฮฺลุ กิบละฮ์” (ชาวชุมทิศ) ของพวกเราว่า “ปวงผู้สวามิภักดิ์” (อีกทั้ง) “มวลผู้ศรัทธา” ตราบใดที่พวกเขายังยอมรับในสิ่งที่ถูกนำมาโดยท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม และยังคงยืนยันทุกสิ่งที่ท่านกล่าวและเล่ามา

[Al Fatoni]

[13]

: حرمة الخوض في ذات الله والجدال في دين الله وقرآنه

ولا نخوض في الله ولا نماري في دين الله ولا نجادل في القرآن ونشهد أنه كلام رب العالمين . نزل به الروح الأمين فعلمه سيد المرسلين محمدا صلى الله عليه وسلم وهو كلام الله تعالى لا يساويه شيء من كلام المخلوقين ولا نقول بخلقه ولا نخالف جماعة المسلمين .

         และพวกเราห้ามก้าวข่ายในเรื่องของอัลลอฮฺและห้ามโต้แย้งกันในศาสนาแห่งอัลลอฮฺ และพวกเราห้ามโต้แย้งกันในเรื่องอัลกุรฺอาน (ว่าใช่พระคำตรัสแห่งอัลลอฮฺหรือไม่?) และพวกเราขอยืนยันว่า อัลกุรฺอานนั้นเป็นพระคำตรัสแห่งพระผู้อภิบาลแห่งสากลจักรวาล อัลกุรฺอานนั้นถูกประทานลงมาโดยอัรรูหุ้ลอะมีน แล้วก็ทำการสอนมันแก่นายแห่งปวงเราะสูล คือนบีย์มุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม และมัน (อัลกุรฺอาน) นั้นเป็นพระคำตรัสแห่งอัลลอฮฺ ตอาลา ที่หาได้เสมอเหมือนกับสิ่งใดๆ จากคำกล่าวของสิ่งถูกสร้างทั้งหลายไม่ และพวกเราหาได้มีทัศนะว่าอัลกุรฺอานเป็นสิ่งถูกสร้างไม่ และพวกเราก็ไม่ได้ค้านปวงมุสลิมส่วนใหญ่ด้วย