ผมเคยตั้งคำถามกับตัวผมเองมาตลอดว่า "การสรรเสริญทั้งมวลเป็นของอัลเลาะฮ์" คืออะไร ?
และผมก็เคยสงสัยกับความหมายและวัตถุประสงค์ของคำดังกล่าว ในขณะที่รู้ว่าควรจะต้องกล่าวคำๆนี้
แต่ผมรู้ทีหลังว่า ความรู้สึกในขณะที่กล่าวคำๆนี้ คือความรู้สึกของบ่าวผู้ไร้ความสามารถ แต่ได้รับความสามารถดังกล่าวจากพระองค์
ผมจึงกล่าว อัลฮัมดุลิลลาฮ์ เมื่อได้รับอะไรจากพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ อัลฮัมดุลิลลาฮ์
ผมเคยให้ความหมายกับตัวผมว่า อัลฮัมดุลิลลาฮ์ คือ "
การสรรเสริญทั้งมวลเป็นของอัลเลาะฮ์ และเราขอสรรเสริญพระองค์"
แต่มันยาวไปหน่อย
ในขณะที่ผมยังอยู่ในภวังค์ดังกล่าว ผมได้พบกับผู้ร่วมสงสัยท่านนึง ท่านเป็นนักวิทยาศาสตร์ มี degree ดอกเตอร์ ซึ่งไม่เชื่ออะไรง่ายๆ
แต่ "อัลฮัมดุลิลลาฮ์" ผมคิดว่าท่านได้รับทางนำเบื้องต้นที่สำคัญที่สุดแล้ว เมื่อไม่นานมานี้เอง
ท่านเคยสงสัยเหมือนกันกับที่ผมสงสัย
ในที่สุด ท่านได้ให้ความหมาย ที่สั้นกว่าที่ผมให้ไว้ นั่นคือ "
เราขอสรรเสริญอัลเลาะฮ์ เหนือการสรรเสริญทั้งมวล"
ผมชอบความหมายนี้ครับ พี่น้องคิดว่ายังไงบ้างครับ
