เท่าที่ฟังเพื่อนผมที่ชอบศึกษาเรื่องชีอะฮ์ บวกกับที่เคยอ่านเจอเองมาบ้างในแหล่งข้อมูลต่างๆ โดยเฉพาะหนังสือทางอกีดะฮ์ของพวกชีอะฮ์นั้น พวกนี้มักจะอ้างหลักฐานของทางสุนนีย์เพื่ออ้าง หรือยืนยันความชอบธรรมของอกีดะฮ์พวกเขา โดยเฉพาะเรื่องอิมามะฮ์ หรือภาวะความเป็นผู้นำของบรรดาผู้นำทั้งสิบสองจากตำราของทางสุนนีย์เอง และตำราที่ถูกอ้างบ่อยที่สุดก็คือ หนังสือ "ตารีฅอัฏเฏาะบะรีย์" นั่นเอง
ในนี้จะประมวลหะดีษต่างๆ ไว้มากมาย และแทบจะมีหะดีษทุกประเภทในนี้ ไม่เว้นแม้แต่เมาฎู้อฺ ซึ่งจุดนี้เองที่พวกชีอะฮ์ชอบเอามาอ้าง เพื่อตบตา หรืออำพรางชาวสุนนีย์ว่า อย่างน้อยหลักความเชื่อของพวกเขาก็ยังมีกล่าวในตำราของทางสุนนีย์เอง
ดังนั้น มันจึงเป็นความเสี่ยงอย่างมากสำหรับชาวสุนนีย์ที่ไม่ประสีประสากับเรื่องพวกนี้ ซึ่งก็มีไม่น้อยที่หลงเชื่อไปกับคำโกหกหมกเม็ดของพวกชีอะฮ์นี้ - วัลอิยาฑุบิลลาฮิมินฑาลิก, วัลลอฮุอะอ์ลัม
