อัสสลามอะลัยกุม
ขออนุญาตพูดถึง เนื้อหาในหัวกระทู้สักนิดค่ะ
จะพูดไปโลกเราเดี๋ยวนี้มีพยัญชนะเกิดขึ้นตั้งมากมาย
ทั้งไทย จีน อาหรับ ญี่ปุ่น ฯลฯ
แล้วแต่ความสนใจ ถนัด ชอบ ฯลฯ
จึงอยากเชิญชวนให้พี่น้องลองหยิบพยัญชนะมาสักตัว
เมื่อเห็นพยัญชนะตัวนั้นแล้วพี่น้องนึกถึงอะไร
ประโยคสีแดง
การเกิดขึ้นของ"อักษร" หรือ "สัญลักษณ์ที่ใช้แทนเสียงนั้น"
มีประวัติความเป็นมายาวนานมาก และ ภาษาพูด จะเกิดขึ้นก่อนภาษาเขียน
มนุษย์รู้จักประดิษฐ์ตัวอักษรขึ้นใช้
และรวบรวมเป็นหลักไวยากรณ์ในแต่ละภาษาและแต่ละตระกูลภาษาในเวลาต่อมา
(ซึ่งทั้งหมดเป็นความเมตตาและการอนุมัติจากพระองค์)
ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้น เดี๋ยวนี้ หรือเมื่อเร็ว ๆ นี้
สิ่งที่เกิดขึ้นเดี๋ยวนี้ และเร็ว ๆ นี้ คือ การตายของภาษา
(การตายของภาษาก็คือ การที่ไม่มีมนุษย์ใช้ภาษานั้นหลงเหลืออยู่)
ประโยคสีน้ำเงิน
มนุษย์สามารถเรียนรู้ภาษาต่าง ๆ ได้ด้วยวิธีการรับรู้จากความเคยชิน
เช่น การอยู่ร่วมกับคนที่ใช้ภาษานั้น ตั้งแต่เกิด หรืออยู่ด้วยเป็นเวลานาน ๆ จนสามารถใช้ภาษานั้นได้คล่องแคล่ว
และการเรียนรู้โดยรับจากความรู้เดิม
เช่น ไปเรียนภาษาเพิ่มเติม ซึ่งตรงนี้จึงจะสามารถใช้คำว่า แล้วแต่ความสนใจ ถนัด ชอบ ฯลฯ ได้
ที่พิมพ์มานี้ ไม่ใช่ว่าต้องการจะวิจารณ์อะไรให้มากมาย
แต่การตั้งกระทู้ ควรให้ความระมัดระวังสักนิด การสื่อสารผิด ควาหมมายอาจจะผิด
ซึ่งในเนื้อหากระทู้นี้ อ่านแล้วค่อนข้างสับสน และขัดใจ(ในประโยคสีแดงและน้ำเงิน) ใจความและจุดประสงค์ทั้งหมดของกระทู้นี้ คือประโยคสีเขียวเท่านั้นเองแต่ บทนำ (สีแดงและน้ำเงิน) นั้นอาจทำให้สับสนได้
ติเพื่อก่อค่ะ
วัสสลาม