كان النبي صل الله عليه وسلم مما يكثران يقول لا صحابه هل رأى احدمنكم,البارحة رؤيا ؟فيقص عليه ماشاءالله ان يقص وانه قال لنادات
…...
เป็นเรื่องปกติที่กล่าวกันในหมู่บรรดาซอฮาบัตว่า รอซูล(ซ.ล)ได้กล่าวถามว่า “เมื่อคืนนี้มีใครฝันบ้าง จากนั้นเหล่าบรรดาซอฮาบัตก็เล่าความฝันของแต่ละคนอย่างสนุกสนาน แต่มาวันหนึ่งท่านรอซูล ได้กล่าวกับพวกเราว่า “เมื่อคืนที่ผ่านมามีบุรุษสองคนมาหาฉันในความฝัน ทั้งสองคนนั้นถูกส่งมายังฉัน
ชายสองคน :จงมากับฉันเถิด”
ดังนั้นฉันจึงตามพวกเขาไป และได้เจอกับคนหนึ่งกำลังนอน และใกล้ๆกันก็มีอีกคนนึงยืนอยู่ข้างๆ และในมือมีหินอยู่ก้อนใหญ่ ก้อนหนึ่ง และทุ่มหินก้อนนั้นใส่หัวคนที่กำลังนอนอยู่จนแหลกละเอียด และก้อนหินก็กลิ้งบนพื้นและเขาเก็บก้อนหินขึ้นมา จนกระทั่งรุ่งเช้าหัวที่แตกก็กลับคืนสภาพเดิม และคนที่ทุ่มหินก็กลับมาอีกในรุ่งเช้าและกระทำแบบเดิมเหมือนครั้งแรก
ท่านรอซูลก็กล่าวว่า “ ซุบฮานันลอฮ คนเหล่านั้นคือใคร?”
ชายทั้งสองกล่าวว่า “ไปเถอะ ไปเถอะ”
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปอีกสถานที่หนึ่ง คล้ายกับห้องครัวที่ทำโรตี(เตาเผาทำโรตี) และในสถานที่นั้นได้ยินเสียงร้องครวญคราง ท่านรอซูลก็กล่าวว่า “ฉันมองไปข้างใน และฉันได้เห็นกลุ่มคนทั้งหญิงและชายเปลือยกายกันอยู่ในนั้น อีกทั้งช่วงล่างของพวกเขามีไฟที่ร้อนแรงลามเลีย ทั้งหมดนั้นต่างกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด”
ท่านรอซูลได้กล่าว “ทั้งหมดนั้นเป็นใครกันหรือ”
ชายทั้งสอง ตอบว่า “ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ”
จากนั้นท่านรอซูลก็เดินต่อไป จนกระทั่งเจอลำคลอง และในลำคลองนั้นมีน้ำเป็นสีแดงคล้ายเลือด ในลำคลองนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังว่ายน้ำ และมีผู้ชายอีกคนนึงกำลังรวบรวมก้อนหินมากองอยู่บนฝั่ง คนที่กำลังว่ายน้ำว่ายไปว่ายมา จนกระทั่งใกล้ฝั่ง ผู้ชายที่รวบรวมก้อนหินก็เอาหินใส่ปากผู้ชายที่ว่ายน้ำ พอหินเข้าในปากเขาก็ว่ายออกไป หลังจากนั้นผู้ชายที่กำลังว่ายน้ำก็ว่ายกลับเข้าฝั่งอีก ผู้ชายที่ที่รวบรวมก้อนหินก็เอาหินใส่เข้าไปในปากอีก เหมือนกับครั้งแรก
ท่านรอซูลก็เอ่ยถาม “สองคนนั้นเป็นใครหรือ”
ชายทั้งสองที่พาท่านมาตอบว่า “ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ”
จากนั้นท่านรอซูลก็เดินจากไปจนกระทั่งเจอกับผู้ชายคนนึง ซึ่งมีรูปร่างหน้าตาอันน่าเกรงขาม ซึ่งท่านไม่เคยเห็นใครที่จะมีหน้าตาน่าเกรงขามเยี่ยงนี้มาก่อน และรอบๆกายเขานั้นเต็มไปด้วยเปลวเพลิงห้อมล้อมเขาอยู่ ท่านรอซูลก็ถามบุรุษสองคนที่พาท่านมาว่า
ท่านรอซูล “ผู้ชายนั้นเป็นใคร?”
ชายทั้งสองตอบว่า “ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ”
ท่านรอซูลและชายสองคนที่พาท่านมา ก็เดินต่อไปจนกระทั่งเจอสวนแห่งหนึ่ง ซึ่งในสวนนั้นเต็มไปด้วยดอกไม้สวยงามหลากหลายนานาพันธุ์ และในสวนนั้นมีผู้ชายคนนึงร่างกายกำยำสูงใหญ่ สูงจนกระทั่งท่านแหงนมองศรีษะของเขาไม่เห็น และรอบๆตัวเขา มีเด็กๆวิ่งหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน จำนวนเด็กๆเหล่านั้นท่านไม่สามารถที่จะนับได้
รอซูลเลยถามว่า “ผู้ชายคนนั้นใครหรือ?”
ชายทั้งสองตอบว่า “ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ”
ท่านรอซูลก็เดิน ต่อไป จนเจอกับสถานที่สุดท้าย และได้เจอกับต้นไม้ต้นนึง ต้นไม้ต้นนี้ใหญ่โตและสวยงามมาก ซึ่งท่านไม่เคยพบเห็นต้นไม้ต้นไหนที่สวยงามมากไปกว่าต้นนี้อีกแล้ว
ชายทั้งสองกล่าวว่า “จงขึ้นไป” ฉันและสองที่มาด้วยกันก็ขึ้นไป จนกระทั่ง เจอกับหมู่บ้านแห่งหนึ่ง หมู่บ้านแห่งนี้ทั้งหมดสร้างด้วยอัญมณี ทองคำและเงิน ช่างสวยสดงดงามเป็นอย่างมาก แล้วท่านรอซูลเดินเข้าไปใกล้ประตูนั้น ประตูก็เปิดออก พวกเราทั้งสามก็เข้าไปข้างใน จนเจอกับผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พวกเขานั้นบางคนมีหน้าตาหล่อเหลา และบางคนนั้นมีหน้าตาอัปลักษ์ ความอัปลักษ์นั้นยากที่จะบรรยาย
ผู้ชายสองคนที่พาท่านมา กล่าวแก่พวกเขาเหล่านั้นว่า “พวกท่านจงลงไปที่แม่น้ำนั่นเถอะ”
ทันใดนั้นก็ปรากฏแม่น้ำขึ้นมาสายนึง สายน้ำนั้นใสสะอาดและกว้างใหญ่ และพวกเขาเหล่านั้นต่างลงกันไปอาบน้ำ ชำระร่างกาย จนกระทั่งสิ่งที่อัปลักษ์ติดตัวพวกเขาอยู่แปรเปลี่ยน เหลือแต่ความหล่อเหลา
ชายทั้งสองกล่าว่า “นี่คือ สวรรค์“อัดน” และที่นั่นคือที่อยู่ของท่าน
ท่านรอซูลก็แหงนมองไปยังข้างบน ทันใดนั้นท่านได้เห็นราชวัง สว่างสดใสเหมือนเมฆหมอก”
ชายทั้งสอง กล่าวว่า“นี่แหละคือที่อยู่ของท่าน”
ท่านรอซูลเลยกล่าวว่า “หวังว่าอัลลอฮทรงตอบแทนพวกท่านทั้งสอง”
หลังจากนั้นเขาทั้งสองก็พารอซูลบินขึ้นไปที่ราชวังนั้น
ชายทั้งสองกล่าวว่า “ตอนนี้ท่านยังเข้าไปไม่ได้ ท่านต้องรอจนกว่า เวลาหนึ่งจะมา และท่านก็จะได้เข้าไปข้างในย่างแน่นอน”
ท่านรอซูลกล่าวว่า “คืนนี้ฉันมาที่นี่ คืนนี้ฉันได้เจอกับเหตุการณ์ที่แปลกๆ และในเหตุการณ์นั้นๆมีความหมายใด?
เขาทั้งสองตอบว่า “ฉันจะอธิบายแก่ท่านทั้งหมด”
ผู้ชายคนแรกที่ท่านเห็น ที่หัวเขาแตกเพราะถูกทุ่มด้วยก้อนหินนั้น คือบุคคลที่เคยเล่าเรียนอัลกุรอ่าน แต่เขาไม่รักษาสิ่งที่อยู่ในอัลกุรอ่าน และเขาเข้านอนโดยไม่ทำการละหมาดฟัรดู ส่วนคนที่ฉีกปาก ฉีกจมูกจนเหวอะหวะ นั่นก็คือคนที่ ตื่นเช้าและออกจากบ้านพร้อมทั้งปล่อยข่าวต่างๆที่โกหกมดเท็จ ไปจนทั่วทุกหนแห่ง
ส่วนกลุ่มคนชายหญิงที่เปลือยกายและถูกเผาช่วงล่างที่ท่านเห็นในสถานที่นั้น คือพวกทำซีนา ส่วนคนที่กำลังว่ายน้ำในคลองสีเลือดและกินก้อนหินนั้น คือ คนที่ชอบกินริบา และคนที่มีรูปร่างหน้าตาอัปลักษ์พร้อมเปลวเพลิงรอบตัวเขานั้นคือ มาลาอิกัตที่ทำหน้าที่รักษานรกยาฮันนัม ผู้ชายที่มีรูปร่างสูงใหญ่ที่ท่านเห็นในสวนดอกไม้นั่นคือนบี อิบรอฮีม และเด็กที่วิ่งเล่นรอบๆกายเขานั้นคือ เด็กที่เกิดมาแต่เสียชีวิตอย่างฟิตเราะฮ(ตายก่อนที่จะถึงเกณฑ์บัลลิก) เหล่าบรรดาซอฮาบัตก็เอ่ยถามท่านรอซูล “โอ้รอซูล เด็กๆที่เกิดมาไม่ว่าพ่อแม่เขาเป็นมุชริกด้วยเหรอ? ท่านรอซู,กล่าวตอบว่า “ใช่ รวมทั้งพวกเขาเหล่านั้นที่เป็นลูกของชาวมุชริก” และสำหรับกลุ่มคนที่พวกส่วนมีหน้าตาหล่อเหลาและอีกบางส่วนหน้าตาอัปลักษ์นั้น พวกเขาเหล่านั้นคือคนที่ทำอามาลที่ดีและอาม้าลที่ชั่วปนกัน แต่พวกเขาได้รับความเมตตาจากอัลลอฮ ซ.บ (ฮาดิษจากท่านบุคอรี)
