فصل : المُعرَبات قسمان:قسم يُعرَبُ بالحركات، وقسم يعرب بالحروف.
فالذي يُعرَبُ بالحركاتِ أربَعَةُ أنواع: الاسم المفرد،وجمع التكسير ، وجمع المؤنث السالم، والفعل المضارع الذي لم يتصل بآخره شيء.
وكلها تُرفَعُ بالضمة، وتُنصَبُ بالفتحة، وتُخفَضُ بالكسرة، وتُجزَمُ بالسكون،وخَرَجَ عن ذلك ثلاثةُ أشياء: جمع المؤنث السالم يُنصَبُ بالكسرة، والاسم الذي لا ينصَرِفُ يُخفَضُ بالفتحة، والفعل المضارع المُعتَلُّ الآخِر يُجزَمُ بحذف آخره.
والذي يُعرَبُ بالحروف أربعة أنواع : التثنية،وجمع المُذَكَّر السالم، والأسماء الخمسة، والأفعال الخمسة، وهي: يَفعلانِ، وتَفعلانِ، ويَفعلون، وتفعلون، وتفعلين.
فأما التثنيةُ فتُرفَعُ بالألف ، وتُنصَبُ وتُخفَضُ بالياء.
وأما جمع المذكر السالم فيُرفَعُ بالواو، ويُنصَبُ ويُخفَضُ بالياء.
وأما الأسماء الخمسة فتُرفَعُ بالواو، وتُنصَبُ بالألف، وتُخفَضُ بالياء.
وأما الأفعال الخمسة فتُرفَعُ بالنون وتُنصَبُ وتُجزَمُ بحذفها 
ครับ
فصل : المُعرَبات قسمان:قسم يُعرَبُ بالحركات، وقسم يعرب بالحروف ว่าด้วยเรื่องของ การกระจายคำเปลี่ยนแปลงสระท้ายของคำ แบ่งออกเป็น 2 ชนิด
1. การกระจายคำเปลี่ยนแปลงสระท้ายของคำ ด้วยกับ สระต่างๆ
2. การกระจายคำเปลี่ยนแปลงสระท้ายของคำ ด้วยกับ ตัวอักษร (حروف) ทุี่อยู่ท้ายคำ
فالذي يُعرَبُ بالحركاتِ أربَعَةُ أنواع: الاسم المفرد،وجمع التكسير ، وجمع المؤنث السالم، والفعل المضارع الذي لم يتصل بآخره شيء.บรรดาการกระจายคำเปลี่ยนแปลงสระท้ายของคำ ด้วยกับ สระต่างๆ มีอยู่ 4 ที่ด้วยกัน
1.
الاسم المفرد อิเซม มุฟร็อด คือ คำนามที่บ่งบอกถึง เอกพจน์ การมีอยู่1 หรือ 1 เดียว เช่น
هِندُ ฮินดุน1คน
2.
جمع التكسير ย่าเมาะห์ ตักเซร คือ คำนามที่บ่งบอกถึง พหูพจน์ การมีอยู่หลายคน ชิ้น อัน โดยการเปลี่ยนแปลงรูปจากการเป็น อิเซม มุฟร็อด เช่น
الهُنُودُ ฮินดุนหลายๆคน(สังเกตุ จะมี วาว มาอยู่ระหว่าง ฮา กับ ดัน และสระก็เปลี่ยนจากกัสเราะห์เป็นดอมมะห์ ก็คือ เปลี่ยนการรูป มุฟร็อด )
3.
جمع المؤنث السالم ย่าเมาะห์ มูอันนัส ซาเล็ม คือ คำนามที่บ่งบอกถึง พหูพจน์ การมีอยู่หลายคน ชิ้น อัน โดยการไม่เปลี่ยนแปลงรูปจากการเป็น
อิเซม มุฟร็อด โดยการเพิ่ม อลีฟ และ ตา ที่ท้ายคำ เช่น
الهنداتُ ฮินดุนหลายคน (สังเกตุ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากมุฟร็อด เพียงแต่เติม อักษร อลีฟและตา ที่ท้ายคำเท่านั้น)
4.
الفعل المضارع الذي لم يتصل بآخره شيء. กริยาปัจจุบันอนาคต เมื่อไม่มีการเพิ่มเติมใดๆที่ท้ายของ กริยาปัจจุบันอนาคต คือ คำกริยาที่บ่งบอกถึงปัจจุบันอนาคตซึ่งจะเพิ่ม
อักษร ا ن ي ت ที่หน้ากริยาอดีตโดยที่ข้างท้ายของกริยานั้นไม่มีสิ่งใดๆติดอยู่กับกริยาปัจจุบันอนาคต เช่น
ينصر ยันชุรุ เขากำลังช่วยเหลือ
(สังเกตุ ไม่มีสิ่งใดต่อท้ายที่
ينصر กริยาปัจจุบันอนาคต แล้ว
ينصرون ينصران ยันชุรูน และ ยันชุรอน สังเกตุในท้ายกริยาเหล่านี้มี อักษรมาเพิ่ม ไม่ว่าจะเป็น วาว และ นูน หรือ อลีฟ และนูน ตรงนี้ไม่เรียก การกระจายคำด้วยสระ แต่เป็นการกระจายคำด้วย
حروف ฮูรุฟ)ْ
وكلها تُرفَعُ بالضمة، وتُنصَبُ بالفتحة، وتُخفَضُ بالكسرة، وتُجزَمُ بالسكون،وخَرَجَ عن ذلك ثلاثةُ أشياء: جمع المؤنث السالم يُنصَبُ بالكسرة، والاسم الذي لا ينصَرِفُ يُخفَضُ بالفتحة، والفعل المضارع المُعتَلُّ الآخِر يُجزَمُ بحذف آخره. ทั้งหมดนั้น(คำนาม อิสมุน และ คำกริยา ฟาอาล่า) จะถูก รอเฟาะห์
تُرفَعُ (ด้วยกับการที่สระท้ายมีดอมมะห์) ด้วยกับสระดอมมะห์ที่ปรากฎชัด
رفَعُและ ถูก นาซับ
تُنصَبُ(ด้วยกับการที่สระท้ายมีสระฟัตฮะห์หรือฟัตตะห์) ด้วยกับสระฟัตตะห์ที่ปรากฎชัด
نصَبُและ ถูก คอฟัดหรือย๊าร
تُخفَضُ (ด้วยกับการที่สระท้ายมีสระกัสเราะหื) ด้วยกับสระกัสเราะห์ที่ปรากฎชัด
خفَضُ และ ถูก ยาซัม
تُجزَمُ (ด้วยกับการทีสระท้ายมีซูกูน) ด้วยกับสระ ซูกูน ปรากฎชัด
جزَمُ และจากที่กล่าวนั้น จะมีข้อแตกต่างหรือยกเว้น อยู่ 3 ประการด้วยกัน
1. เมื่อ เป็น พหูพจน์เพศหญิง
(جمع المؤنث السالم )จะนาซับ
نصَبُ (สระท้ายมีสระฟัตฮะห์หรือฟัตตะห์) ด้วยกับ กัสเราะห์
كسرة แทน
2. เมื่อ บรรดา คำนาม
الاسم ต่างๆที่ห้ามจากการใส่ตันวีนหรือ สระซ้อน
จะ คอฟัดหรือย๊าร
خفَضُ (สระท้ายมีสระกัสเราะหื)ด้วยกับ ฟัตตะห์
فتحة แทน
3.และเมื่อ ท้ายของกริยา ปัจจุบันอนาคต เป็น มัวะตัล(มีอักษร อลีฟ วาว และยา อยู่เป็นอักษรสุดท้าย)
จะ ยาซัม
جزَمُ (สระท้ายมีซูกูน)ด้วยกับการตัด อักษรดังกล่าว(อลีฟ วาว และยา อักษรสุดท้าย)ออกจาก กริยา ปัจจุบันอนาคตแทน
และทั้งหมดนี้เป็น การกระจายคำ يُعرَبُ ด้วยกับสระ حركاتที่ปรากฎชัด
والذي يُعرَبُ بالحروف أربعة أنواع : التثنية،وجمع المُذَكَّر السالم، والأسماء الخمسة، والأفعال الخمسة، وهي: يَفعلانِ، وتَفعلانِ، ويَفعلون، وتفعلون، وتفعلين. และนี้ ก็เป็นบรรดา
يُعرَبُ การกระจายคำด้วยกับ ฮูรุฟ
حروف ซึ่งมีอยู่4 ที่ด้วยกัน
1. คำที่บ่งบอกถึงการมีอยู่ 2 คน ชิ้น อัน
التثنية เช่น
الزَّيدانِ ซัยดุน2คน
2. พหูพจน์เพศชาย
جمع المُذَكَّر السالم เช่น
الزَّيدون ซัยดุนหลายคน
3. คำนามทั้ง 5
الأسماء الخمسة เช่น
أخوكَ พี่ชายของท่าน
4. กริยาทั้ง 5
الأفعال الخمسة เช่น เขาทั้ง2กำลังทำงาน
يَفعلانِ، เขา(หญิง)ทั้ง2กำลังทำงาน
وتَفعلانِ، เขาทั้งหลายกำลังทำงาน
ويَفعلون، ท่านทังหลายกำลังทำงาน
وتفعلون، เขา(หญิง)ทั้งหลายกำลังทำงาน
وتفعلين فأما التثنيةُ فتُرفَعُ بالألف ، وتُنصَبُ وتُخفَضُ بالياء.ดังนั้น เมื่อ คำที่บ่งบอกถึง2 สิ่ง จะถูก รอเฟาะห์ (การที่สระท้ายเป็นดอมมะห์) ด้วยกับอักษร อลีฟ แทน สระดอมมะห์
และ จะถูก นาซับ(การที่สระท้ายเป็นฟัตตะห์) ด้วย กับ อักษร ยา แทน สระฟัตตะห์
وأما جمع المذكر السالم فيُرفَعُ بالواو، ويُنصَبُ ويُخفَضُ بالياء.
ดังนั้น เมื่อ คำที่เป็นพหูพจน์ จะถูก รอเฟาะห์ (การที่สระท้ายเป็นดอมมะห์) ด้วยกับอักษร วาว แทน สระดอมมะห์
และ จะถูก นาซับ(การที่สระท้ายเป็นฟัตตะห์) ด้วย กับ อักษร ยา แทน สระฟัตตะห์
وأما الأسماء الخمسة فتُرفَعُ بالواو، وتُنصَبُ بالألف، وتُخفَضُ بالياء.
ดังนั้น เมื่อ คำนามทั้ง5 จะถูก รอเฟาะห์ (การที่สระท้ายเป็นดอมมะห์) ด้วยกับอักษร วาว แทน สระดอมมะห์
และ จะถูก นาซับ(การที่สระท้ายเป็นฟัตตะห์) ด้วย กับ อักษร อลีฟ แทน สระฟัตตะห์
และ จะถูก คอฟัดหรือ ย๊าร (การที่สระท้ายเป็นกัสเราะห์) ด้วยกับ อักษร ยา แทน สระกัสเราะห์
وأما الأفعال الخمسة فتُرفَعُ بالنون وتُنصَبُ وتُجزَمُ بحذفهاดังนั้น เมื่อ คำกริยาทั้ง5 จะถูก รอเฟาะห์ (การที่สระท้ายเป็นดอมมะห์) ด้วยกับอักษร นูน แทน สระดอมมะห์
และ จะถูก นาซับ(การที่สระท้ายเป็นฟัตตะห์) ด้วย กับ ตัดอักษร นูน แทน สระฟัตตะห์
จะถูก ยาซัม (การที่สระท้ายเป็นซูกูน) ด้วย กับ ตัดอักษร นูน แทน สระซูกูน
วัสลามครับ
