ผู้เขียน หัวข้อ: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด  (อ่าน 2696 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ Muzarr

  • เพื่อนใหม่ (O_0)
  • *
  • กระทู้: 12
  • Respect: +8
    • ดูรายละเอียด

อัสลามูอาลัยกุม

ผมมีปัญหาคาใจ ผมเป็นมุสลิมเข้าใหม่ อ่อนแอมาก  แวดล้อมไปด้วยเพื่อนกลุ่มเดิมๆที่เป็นพุทธ  จากคนที่เคยละหมาดก้ถูกดูดกลืนให้หลงลืมละหมาด ทิ้งละหมาด ถือศีลไม่ครบ แต่ด้วยกับความเมตตาของอัลลอฮ   อัลลอฮก้ให้มีพี่น้องมุสลิมมาเยี่ยมเยือน มาชวนไปละหมาด ชวนไปมัสยิด จากเดิมที่เคยทิ้งละหมาดก้กลับมาละหมาด 
ซิเกร  เตาบัต  อ่านยาซีน  ขอดุอาอ์ให้อัลลอฮอภัยโทษ

ผมขาดละหมาดฟัรดูนานหลายปี ผมจะแก้ไขอย่างไร  ต้องละหมาดสุนัตให้มากๆหรือ ละหมาดฟัรดูซ้ำอีกรอบในแต่ละวัน  เพื่อเป็นการชดเชยกับละหมาดฟัรดูที่ขาดไป

ผมถือศีลอดไม่ครบและผมก้ไม่เคยได้ถือศีลชดใช้ในปีนั้นๆ   ปีข้ามปี  ผมต้องทำอย่างไรคับ
(แต่รอมฏอนปีนี้ขาดแค่1วัน )  ปีก่อนๆ ผมจะชดใช้อย่างไร

ช่วยบอกแนวทางการแก้ไขด้วยนะคับ  ผมคงไม่เก่งเรื่องบริจาคทาน60 คน มีทางไหนช่วยได้บ้างไหมคับ
   รู้สึกบาปมากเลยคับ    เหมือนลูกแกะที่ฝูงชัยฏอนรุมแทะกิน   


ออฟไลน์ Beechern

  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 1228
  • เพศ: ชาย
  • What is the Perfect method to save our Akhirah?
  • Respect: +28
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: ส.ค. 07, 2013, 01:41 PM »
0
วะอะลัยกุมุสลาม วะเราะฮ์มะตุลลอฮ์ วะบะรอกาตุฮ์
มาชาอัลลอฮ์
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ส.ค. 07, 2013, 01:44 PM โดย Beechern »
hidayah seeker . . .

ออฟไลน์ Beechern

  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 1228
  • เพศ: ชาย
  • What is the Perfect method to save our Akhirah?
  • Respect: +28
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: ส.ค. 07, 2013, 01:42 PM »
0
รอผู้รู้มาตอบครับ แต่ส่วนตัว ผมคิดว่าพี่น้อง "มาชาอัลลอฮ์ สุดยอด เยี่ยมไปเลย" ครับ
hidayah seeker . . .

ออฟไลน์ Bangmud

  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 2821
  • Respect: +127
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: ส.ค. 07, 2013, 04:23 PM »
+1
 :salam:

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับท่านที่คิดได้ ในตอนที่ยังมีความสามารถ มิใช้ตอนวิญญาณถึงลูกกระเดือก
ท่านทำผิดด้วยการละทิ้งละหมาดและศีลอดที่เป็นฟัรฎุ
1. ขอให้ท่านกลับเนื้อกลับตัวเข้าหาอัลลอฮฺด้วยกฎเกณฑ์ 3 ประการ
1.1 ต้องละเลิกความผิดนั้นทันที
1.2 รู้สึกเสียใจในความผิดที่ได้กระทำไป ซึ่งท่านก็ได้แสดงออกแล้วว่าท่านเสียใจ
1.3 ต้องตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่กระทำอีก
เมื่อท่านกระทำตามนี้ครบก็เปรียบเสมือนท่านไม่มีความผิดใด ๆ ท่านเราะสูลศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมกล่าวว่า
(التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لَاذَنْبَلَهُ) ผู้ที่สำนึกจากความผิดบาป ประหนึ่งเขาไม่มีความผิดเลย
สำหรับละหมาดที่ขาดไปนั้น ให้ชดเชยด้วยการทำละหมาดสุนัตต่าง ๆ ให้มาก ๆ ละหมาดที่แนะนำได้แก่
1. ละหมาดควบคู่กับละหมาดฟัรฎุ (ละหมาดเราะวาติบ)
2. ละหมาดกลางคืน (ตะฮัจญุด)
3. ละหมาดฎุหา
ส่วนศีลอดที่ขาดไป ไม่สามารถจำจำนวนวันได้ ให้ถือศีลอดสุนัตให้มาก ๆ เช่น ถือศีลอดวันจันทร์และวันพฤหัสบดี หรือถือศีลอดเดือนละ 3 วัน ถือศีลอดในโอกาสพิเศษต่าง ๆ เช่น วันอะเราะฟะฮฺ วันอาชูรอ และหมั่นทำเศาะดะเกาะฮฺบ่อย ๆ เมื่อมีทรัพย์สินเหลือจากความจำเป็น
อย่าหมดหวังกับความเมตตาของอัลลอฮฺครับ อัลลอฮฺตรัสว่า

"จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ปวงบ่าวของข้าเอ๋ย บรรดาผู้ละเมิดต่อตัวของพวกเขาเอง (ด้วยการทำผิดบาป) พวกท่านอย่าได้หมดหวังต่อพระเมตตาของอัลลอฮฺ แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงอภัยความผิดทั้งหลายทั้งมวล แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ" อัซซุมัร สูเราะฮฺที่ 39 อายะฮฺที่ 53
โปรดรับทราบไว้ด้วยว่า อัลลอฮฺไม่ทรงบังคับใครเกินความสามารถ พยายามชดเชยด้วยการทำความดีให้มากที่สุดแล้วหวังในความเมตตาของอัลลอฮฺ
ขอเป็นกำลังใจครับ
วัสสลาม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ส.ค. 07, 2013, 04:38 PM โดย Bangmud »

ออฟไลน์ Muzarr

  • เพื่อนใหม่ (O_0)
  • *
  • กระทู้: 12
  • Respect: +8
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: ส.ค. 07, 2013, 11:00 PM »
+1
ขอบคุณมากคับ สำหรับคำแนะนำ

ไม่ใช่ดุนยาที่ดูดกลืนผม ไม่ใช่สิ่งแวดล้อมเดิมๆที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ เป็นเพราะผมอ่อนแอเอง 
เวลาที่ผมขาดละหมาด อาม้าลอ่อนแอ ผมก้หลงลืมแนวทางไปหมด
เมื่อตอนที่ผมละหมาด เหมือนผมจับเชือกที่ยึดมั่นกับอิสลามเดินไปตามแนวทางถนน
พอเริ่มละหมาดไม่ตรงเวลา ไม่ละหมาด เหมือนผมเริ่มคลายเชือกพาตัวเองไปเกี่ยวกับดุนยา ไปเกี่ยวติดกับหนามของดุนยา เริ่มห่างไกลจากต้นสายของเชือกมาขึ้น   เนื้อตัวถลอกปอกเปิกไปหมด  เหมือนคนสันหลังหวะ  จะพาตัวเองกลับไปก้หมดแรง
ก้ด้วยกับความเมตตาของอัลลอฮที่ให้พี่น้องมาเยี่ยมเยือน  หลบหน้าพี่น้องบ้าง เพราะรู้ว่าตัวเองผิด อาย   แต่ก้ด้วยกับความเมตตาของอัลลอฮ
ผมก้ไม่อยากกลับไปบูชารูปปั้นอื่นใด เพราะเมื่อคิดทีไร อัลลอฮนี่แหละคือพระเจ้าที่แท้จริงที่สุด   ผมก้เริ่มดึงเชือกกลับไปหาอัลลอฮอีกครั้ง
ยิ่งผมพยายามดึงเชือกกลับไปหาอัลอฮเท่าไร ก้เหมือนอัลลอฮช่วยดึงผมกลับไปเช่นกัน
คงมีมุอัลลัฟหลายคนที่เป็นแบบผม หรืออาจจะไม่เป็นแบบผม   แต่จะให้ผมกลับไปเป็นพุทธแบบเดิมนั้น ผมคงไม่ไปแล้ว
บอกตรงๆเลยว่า ผมอยากเข้าสวรรค์ของอัลลอฮ   ผมไม่อยากลงนรกญะฮันนัมเลย 
ผมอยากชวนเพื่อนที่เป็นพุทธมาเข้าอิสลาม   แต่ผมไม่มีความสามารถเลย   
ขอบคุณสำหรับแนวทางปฎิบัตินะคับ ขออัลลอฮทรงตอบแทนความดี

พรุ่งนี้ผมจะมาบอกว่าทำไมผมถึงเข้าอิสลาม 

 

ออฟไลน์ BasemDeen

  • เพื่อนสนิท (._.")
  • ***
  • กระทู้: 260
  • Respect: +9
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: ส.ค. 07, 2013, 11:24 PM »
0
ประทับใจครับ รอฟัง :ameen: :ameen:

ออฟไลน์ nada-yoru

  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 4010
  • เพศ: หญิง
  • แสงและเงา
  • Respect: +134
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: ส.ค. 13, 2013, 09:45 PM »
0
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ และก็ทำให้นึกย้อนถึงตัวเองในวันวานด้วย
เพราะถึงตัวเองจะเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่พี่น้องและเหล่่าบรรพบุรุษ
จะนับถือศาสนาอิสลาม และพ่อกับแม่ก็ค่อนข้างเคร่งครัดในหลักการ
แต่ด้วยความที่เป็นคนดื้อและหัวแข็งมาแต่เด็ก เลยทำให้ยอมรับอะไรง่ายๆ
หรือรับฟังอะไรง่ายๆไม่ค่อยเป็น หลายๆครั้งมักมีคำถามถามโน่นถามนี่ตลอด
พอไม่ได้รับเหตุผลที่ตนเองยอมรับได้ก็ไม่เชื่อไม่ฟัง...
ก็เลยเป็นลูกสาวที่โดนพ่อเฆี่ยนตีจนแข้งลาย...แต่ก็ไม่วายดื้อดึงค่ะ
ถ้าจะบอกว่าที่ได้ดีมาจนทุกวันนี้เพราะไม้เรียวเหล่านั้นก็ไม่ผิดแปลกนัก
ยังนึกเลยว่า ถ้าเมื่อก่อนพ่อไม่ตีให้หลาบจำจะยังดื้อไปอีกนานแค่ไหน
กับการไปเรียนศาสนา...แม้จะไม่สนใจเรียนศาสนาเพราะไม่รู้ว่า
จะเรียนไปเพื่ออะไร แต่เพราะด้วยความเป็นที่เด็กที่แพ้ไม่เป็น
ก็เลยต้องเอาชนะหนังสือที่อ่านแสนยากพวกนั้นไปให้ได้
เลยทำให้ท่องจำสิ่งดีๆในหนังสือนั้นมาตลอด จำมาแบบไม่ซาบซึ้งนัก
เพราะเหมือนโดนบังคับให้จำ...เลยจำและบันทึกสิ่งดีๆดังกล่าวไว้แค่ตรงที่สมอง
แต่ไม่ได้ประทับไปในหัวใจ...

ละหมาดก็โดนบังคับให้ละหมาด เวลาพ่อแม่เผลอก็ชิ่งหนีไม่ละหมาด
ที่ละหมาดก็เพราะว่าเกรงใจพ่อน่ะค่ะ...
ส่วนถือศีลอด แรกๆก็ถือศีลอดเพราะว่าโดนสั่งให้ถือ...
ก็ต้องถือไปเพราะเกรงใจพ่ออีกนั่นแหล่ะ ไม่ค่อยได้ซาบซึ้งกับมันเลย
แต่เมื่อทำไปๆ มันเหมือนรู้สึกว่าได้รับสิ่งดีๆจากการถือศึลอด
จึงเริ่มซาบซึ้งกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่กับละหมาดนั้น ยังไม่ซาบซึ้ง
ยังดื้อดึงเมื่อเวลาที่คนอื่นเผลอและไม่จับตามองมา...

ทุกวันนี้หันกลับไปมอง แล้วก็ตอบกับตัวเองได้เลยว่า
ละหมาดในวันวานนั้น ที่ทำไป ไม่ได้ผลบุญอะไรเลย
เพราะเราทำไปเนื่องจากเกรงใจพ่อ ไม่ได้เกิดจากหัวใจ
ที่ยำเกรงอัลลอฮฺอย่างแท้จริง...

แต่อยากให้คนที่อ่านได้รับรู้เอาไว้อย่างนึงว่า...
เพราะความรู้สึกรักและเกรงใจพ่อแม่เป็นที่ตั้งนั่นแหล่ะค่ะ
ที่สอนให้เราได้เริ่มเรียนรู้ความรักที่อัลลอฮฺมอบให้กับเรา
และทำให้เรารู้สึกรักอัลลอฮฺ เกรงใจอัลลอฮฺ
สุดท้าย...ก็ทำให้ทุกวันนี้ เริ่มรู้สึกสัมผัสถึงความรู้สึกที่ว่า

"รักพ่อกับแม่เพื่ออัลลอฮฺ"

เพราะความรักและความเกรงใจต่อท่านทำให้เราไม่กล้า
ทำร้ายจิตใจท่าน และเหมือนอัลลอฮฺจะเมตตาคนประเภทนี้
พระองค์จึงประทานทางนำ ประทานแสงสว่างให้
สอนให้ข้าน้อยที่เคยทำเบากับเรื่องละหมาดและเรื่องอะม้าลอิบาดะฮฺต่างๆ
ได้หัดเข้าใจถึงคุณค่าของอะม้าลเหล่านั้นว่ามันมีค่าและมีความสำคัญอย่างไร

จากที่เคยโดนบังคับให้ละหมาด ก็อยากจะละหมาดเอง
แม้ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครคอยสั่ง เราก็พร้อมจะก้มลงซูญูดต่ออัลลอฮฺ
ด้วยใจที่ยอมสิโรราบแล้ว...

แม้หลายครั้งจะยังอ่อนแอ แต่ก็พยายามที่จะต่อสู้กับความอ่อนแอนั้นมาตลอด
และก็คงต้องสู้กับมันไปตลอดจนสิ้นลมหายใจ...

ข้าน้อยคนนึงที่ยอมรับกับตัวเองว่า...พ่อแม่ สังคม สิ่งแวดล้อม
หรือความเลวร้าย ทุกข์ภัยต่างๆที่รายล้อมตัวเรานั้น
มิใช่ตัวแปรสำคัญที่จะทำร้ายตัวเราเลย หากว่าเรานั้นเข้มแข็งพอ
เราจะดีหรือไม่ดี มันจึงไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวแปรภายนอก
แต่มันเกิดจากตัวแปรสำคัญภายในซึ้งใกล้ตัวเราที่สุด...
นั่นคือ...จิตใจของเรานั่นเองค่ะ...

สิ่งที่ท่านมูซาคิดและเป็นมานั้น ข้าน้อยก็เคยสัมผัสมา
แม้ว่าข้าน้อยจะเป็นมุสลิมมาแต่กำเนิด
แต่ขอให้ท่านเชื่อมั่นเถิดว่า...ศรัทธานั้นเกิดขึ้นได้เสมอ
ไม่ว่าจะกับใครหรือเมื่อใดก็ตาม....และมันก็เสื่อมได้เช่นกัน
หากเราไม่มั่นคงและไม่ยึดมั่นเอาไว้อย่างเหนียวแน่น...

มีคนเคยบอกกับข้าน้อยว่า...อย่ายึดมั่นถือมั่นกับสิ่งใด
จนเกินไป เพราะมันจะทำให้สิ่งที่ง่ายนั้นยาก
และเราจะยากที่จะหลุดพ้น...

สำหรับข้าน้อยยอมรับปรัชญานั้นครึ่งนึงค่ะ
เพราะหากเราไม่ยึดติดกับดุนยาหรือโลกนี้จนเกินไปนัก
เราก็จะหลุดพ้นจากความกระหายหิวอันไม่มีที่สิ้นสุด
ไปได้บ้าง คือ เราจะไม่ตามกระแสต่างๆจนเกินไป...


แต่ถ้าเราไม่ยึดมั่นกับอัลลอฮฺ ผู้สร้างเรามาแล้ว
สุดท้าย เราจะเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรเลย...แม้แต่ตัวตนก็ไม่มี


เมื่อใดที่เรายึดอัลลอฮฺเอาไว้เป็นที่มั่นแล้ว
ชีวิตเราจะมั่นคง...แม้อะไรๆในโลกนี้จะหาความมั่นคง
ไม่ได้เลยก็ตาม...แต่เมื่อเรายึดอัลลอฮฺไว้
อัลลอฮฺนั้นก็จะเพียงพอสำหรับเรา...
และเป็นที่มั่นสำหรับเราได้เสมอ...

เพราะพระองค์เท่านั้น...ที่มีอยู่จริง...


ปล.พ่อข้าน้อยบอกมาว่า...การเชิญชวนผู้อื่นให้หันมา
สนใจอิสลามและได้เข้าใจอิสลามนั้น...ให้เริ่มจากตัวเราค่ะ
แค่เราทำความดี ปฏิบัติตามหลักการอิสลามได้เป็นอย่างดี
ตามกำลังความสามารถของเรา...ภาพที่ออกมานั้น
มันคือภาพแห่งอัลอิสลามค่ะ อิสลามจะสวยงามหรือไม่
ก็ขึ้นอยู่กับเราว่าจะปฏิบัติออกมาให้สวยงามได้แค่ไหน
เพราะเราคือมุสลิม คือผู้ที่ได้ชื่อว่าปฏิบัติตามหลักการอิสลาม...
เราจึงเป็นบุคคลสำคัญ และทุกๆก้าว ทุกๆลมหายใจของเรา
จึงเป็นสิ่งสำคัญต่อการเชิญชวนผู้อื่นให้หันมาสนใจอิสลามค่ะ
เราอาจไม่ต้องทำอะไรให้ยุ่งยากเลยด้วยซ้ำไป
แค่เราพยายามเป็นมุสลิมที่ดีจนเต็มกำลังความสามารถ
ในทุกๆช่วงจังหวะของชีวิต...เก็บความไม่ดีเอาไว้ให้มิดชิด
และพยายามขจัดมันออกไปให้ได้...

ภาพที่ออกมาก็จะสวยงามตามแบบฉบับอิสลาม
ให้ผู้อื่นได้มองไปตลอดเส้นทางที่เราก้าวเดินแล้วค่ะ...

...อินชาอัลลอฮฺ...

และการจะทำตามอิสลามได้นั้น ก็เริ่มต้นด้วย"การอ่าน"ค่ะ
การอ่านนำมาซึ่งความรู้ ความรู้ทำให้เราปฏิบัติได้ถูกต้อง
มากขึ้น และเมื่อสงสัย...เราก็จะถามจากผู้รู้
และก็กลับมาอ่าน มาอ่านมาศึกษาและก็ถาม
ถามและอ่านไปอย่างนี้จนสิ้นลมหายใจ...
ข้าน้อยเชื่อว่า...ลมหายใจนี้ต่อให้หมดไปหรือมียาวนานแค่ไหน
ความรู้ที่มีอยู่ ณ ที่อัลลอฮฺนั้นเราก็ไม่อาจเรียนรู้ได้หมด
แต่เรารู้แค่ว่า...เราพยายามเรียนรู้จนเต็มกำลัง
ตามที่อัลลอฮฺได้มอบเวลามาให้เราแล้ว...และเราก็ได้
ปฏิบัติไปตามความรู้นั้น...

และความรู้ที่ยังประโยชน์แก่เราอย่างแท้จริงนั้น
คือ ความรู้ที่ทำให้เรายำเกรงอัลลอฮฺ
ทำให้เราได้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ...

จะรอฟังท่านมูซามาเล่าเรื่องราวให้ฟังนะคะ



"และข้ามิได้สร้างญิน และมนุษย์เพื่ออื่นใด เว้นแต่เพื่อเคารพภักดีต่อข้า"

(ซูเราะฮฺ อัซซาริยาต อายะอฺที่ 56)

ออฟไลน์ nada-yoru

  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 4010
  • เพศ: หญิง
  • แสงและเงา
  • Respect: +134
    • ดูรายละเอียด
Re: ผมละทิ้งละหมาดและละเลยการถือศีลอด
« ตอบกลับ #7 เมื่อ: ส.ค. 13, 2013, 10:12 PM »
0
ลองดูคลิปนี้ดูนะคะ...ซาบซึ้งมากค่ะ


แถมให้ ครับ อิอิ

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=T24VQ1bN6jI" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=T24VQ1bN6jI</a>
"และข้ามิได้สร้างญิน และมนุษย์เพื่ออื่นใด เว้นแต่เพื่อเคารพภักดีต่อข้า"

(ซูเราะฮฺ อัซซาริยาต อายะอฺที่ 56)

 

GoogleTagged