He said that the Self of Allah contains hawadith (events, creations), that the Qur'an is muhdath (created) and Allah spoke it after it was not, that Allah speaks and stops speaking, and that wills happen in Him according to the creations. He transgressed to say that the world did not have a beginning.
ท่านอิบนุ ตัยมิยะฮิยังกล่าวว่าอาตมันของอัลลอฮฺนั้นของใหม่(เหตุการณ์หรือสิ่งถูกสร้าง) เช่น อัลกุรอานเป็นมัคโลคและพระองค์ทรงตรัสหลังจากที่มันไม่มีมาก่อน พระองค์ทรงตรัสและทรงหยุดการตรัส ความประสงค์ของพระองค์จะเกิดขึ้นหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับมัคโลค เขายังฝ่าฝืนที่จะกล่าวว่าโลกนี้ไม่มีจุดเริ่มต้น
He adhered to his saying that there is no beginning for the creations, thereby saying of the existence of hawadith [Al-Hawadith, the plural of al-hadith, is a creation, i.e., something the existence of which started at some point in time and it may be annihilated any time later. Al-Jannah (Paradise) and Jahannam (Hellfire), two creations of Allah, will never be annihilated because Allah has willed that for them.] without a beginning.
เขายึดมั่นในทรรศนะของเขาว่ามัคโลคไร้จุดเริ่มต้น เพราะการมีของสิ่งใหม่ๆ--อัลวาฮาดิษ เป็นคำพหูพจน์ของ อัลฮาดิษซึ่งหมายถึงสิ่งถูกสร้าง กล่าวคือบงสิ่งบางอย่างมีขึ้น ณ บางเวลา และอาจถูกทำลายในเวลาต่อมา) อัลญันนะฮฺ(แดนสุขาวดี)และญะฮันนัม(นรกอเวจี)เป็นมัคโลกของอัลออฮฺที่จะไม่ถูกทำลายเพราะอัลลอฮฺต้องการมัน--ไร้จุดเริ่มต้น
Hence, he confirmed that the eternal attribute (of Allah) is created and the created hadith is eternal. No one has ever said both sayings in any religion. He was not among the seventy-three groups into which the Muslim Ummah was divided. In spite of all of this being horrible kufr (blasphemy), it is little compared to what he innovated in the Furu’.
ฉะนั้นเขาฟันธงแถมด้วยคอนเฟิร์มถึงคุณลักษณะอันจีรังของอัลลอฮฺเป็นสิ่งใหม่ที่ถูกสร้างอย่างนิรันดร์กาล ไม่เคยมีผู้ใด(กล้าหาญชาญชัย-ผู้แปล)ในการเอ่ยวจีทั้ง ๒ นี้ในศาสนาใดๆมาก่อนเลย เขามิใช่บุคคลที่จะสังกัดอยู่ในกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งจาก ๗๓ กลุ่มของประชาชาติมุสลิม แม้ว่าทั้งหมดให้การปฏิเสธที่น่าสะพรึงกลัว(ดูหมิ่นดูแคลนหลักการศาสนา)แต่มันก็ไม่น่าสะพรึงกลัวเท่ากับสิ่งที่ท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺได้อุตริขึ้นมาในหลักการศาสนา
Hafiz Abu Sa’id al-’Ala'i, the Shaykh of Hafiz al-’Iraqi, mentioned many of these issues. This was reported by Muhaddith, Hafiz, and historian Shams-ud-Din Ibn Tulun in "Thakha'ir-ul-Qasr". Among what was reported about Ibn Taymiyyah, is his saying that Allah is the site of creations, that the world is eternal by kind and it always has been created with Allah, and some of which his saying of the jismiyyah, direction, and movement (of Allah). Ibn Taymiyyah wrote a juz' (section) that Allah's knowledge does not pertain to what does not end, like the enjoyment of the people of Jannah, and that Allah does not know everything about the finite, that our prophet Muhammad, ‘alayh-is-salam, has no jah (status) and whoever performs tawassul by him is wrong.
ท่านฮาฟิซ อบู สาอิด อัลอาลาอี -เป็นอาจารย์ของท่านฮาฟิซ อัลอีรอกี- กล่าวเกี่ยวกับเรื่องไว้หลายประเด็น ซึ่งได้รับการบันทึกโดยท่านชัมซุดดีน อิบนุ ตุลุนซึ่งเป็นนักหะดิษ นักฮาฟิซ และนักประวัติศาสตร์ ท่านกล่าวไว้ใน ตาคออิรุลกอซร์ ในนั้นมีบางตอนที่ท่านบันทึกเกี่ยวกับท่านอิบนุตัยมียะฮฺว่าท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺ มีทรรศนะว่าอัลลอฮฺทรงพำนักใกล้ๆกับมัคโลค โลกนี้มีอยู่อย่างถาวรและอัลลอฮฺจะสร้างสรรพสิ่งต่างๆอยู่ร่ำไป และเขายังกล่าวว่าอัลลอฮฺพาดพิงไปยังทิศทางและการเคลื่อนไหว ท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺได้เขียนพาดพิงถึงความรู้ของอัลลอฮฺอยู่หมวดหนึ่งว่า อัลลอฮฺทรงไม่รู้แจ้งแทงตลอดถถึงสิ่งที่จะอยู่อย่างถาวร เช่นความสุขของชาวสวรรค์ อัลลอฮฺรู้อย่างงูๆปลาๆ และท่านศาสดามูฮัมมัดไม่ได้มียศฐาบรรดาศักดิ์อันใดเลยและผู้ใดทำการตะวัซซุลต่อท่านรอซูลนั้นถือเป็นสิ่งฮาราม
He wrote many papers about that. He said exaggeratedly that starting a trip to visit our prophet is a sin which invalidates shortening the Salah in it. Before Ibn Taymiyyah, no Muslim had said what he said. He said that the torture of the people of Hell stops and does not last forever.
เขามีงานเขียนมากมายที่กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขากล่าวจนเลยเถิดว่าการเริ่มต้นการเดินทางไปยังสุสานของท่านรอซูลนั้นเป็นบาปที่ส่งผลให้การละหมาดย่อของผู้เดินทางใช้ไม่ได้ ไม่มีผู้ใดที่อยู่ในยุคก่อนท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺกล้าที่จะวจีเฉกเช่นวจีของท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺ เขายังกล่าวอีกว่าการลงโทษในนรกอเวจีมิใช่การลงโทษอย่างถาวรอยู่ร่ำไปแต่มันมีการยุติ
ติดตามชมตอนต่อไป
