
เราสามารถนึกถึงอัลลอฮ(ซ.บ) ได้ทุกเวลาที่ต้องการทั้งนี้ทั้งนั้นตัวแปรสำคัญมันขึ้นอยู่กับตัวของเรา พูดได้ง่ายคือจังหวะชีวิตของมนุษย์ หรือบ่าวของพระองค์แต่ละคน หรือห้วงเวลาที่บ่าวคนนั้นยังยึดมั่นต่ออีหม่าน อีหม่านลดต่ำ อัตโนมัตทำให้จิตใจห่างเหิญต่อพระเจ้า ท่านลองถามตัวตนของท่านเองสิว่าวันนี้หรือเมื่อวาน ท่านได้ทำการละหมาดวันละกี่เวลา และปัจจัยอันใด ที่ทำให้ท่านขาดละหมาด
- ละหมาดคือตัวชี้วัดอันสำคัญของตัวเราเอง บรรดาอามาลที่ประเสริฐยิ่งเป็นอันดับแรกคือการละหมาด ละหมาดก็คือเสาหลัก ละหมาดก็คือการลำลึกต่ออัลลอฮ(ซ.บ) ท่านทำละหมาดนั่นก็หมายความว่าท่านได้ระลึกถึงพระเจ้า ละหมาดอาจจะใช้เวลาเพียงสั้น ไม่กี่นาทีแต่ลองนับดูสิว่า ในเวลา24 ชม ท่านได้ใช้ประโยชน์ไปกี่นาที
-ดุอาอ์ต่างๆ ที่ท่านรอซุล(ซ.ล) ได้ปฏิบัติ หมายความว่าในบรรดาดุอาอ์ต่างๆ มันสอดคล้องกับการดำเนินชีวิตของเราและมันมีฮิกมะที่สำคัญอยู่ในตัวอยแล้ว เช่น ดุอาอ์ตื่นนอน ดุอาอ์ส่องกระจก ดุอาอ์กินข้าว ดุอาอ์ก่อนนอน ดุอาอ์ก่อนเข้าห้องน้ำ ดุอาอ์ก่อนที่จะร่วมประเวณี และสารพัดดุอาอ์ เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้เราระลึกถึงอัลลอฮ ทั้งสิ้น บางครั้งเราอาจคิดว่ามันเกินความสามารถของเราที่จำเป็นต้องท่องบรรดาดุอาอ์เหล่านัน แต่ศาสนาไม่ได้หมายความว่าจะเพิ่มความหนักอึ้งให้แก่ผู้ปฏิบัติ ท่านลองย้อนสักนิดว่าถึงแม้ท่านไม่สามารถท่องจำ แค่บิสมิลลาฮ และอาอูซูบิ้ลาฮ สามารถที่จะทดแทนกันได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขึ้นอยู่กับผู้ปฏิบัติ ที่สำคัญถ้าเรากล่าวไปแล้วนั่นคือโอกาสที่เรารำลึกพระองค์