
ความเข้าใจของน้องฟิรเดาส์มีความถูกต้องแล้ว
ในหนังสือวิทยโวหาร ฮิกัมอิบนุอะฏออิลลาฮ์ เล่ม 2 หน้า 21-22
"ท่านอย่าขอจากอัลเลาะฮ์ ให้ท่านออกจากสภาวะหนึ่งเพื่อพระองค์จะทรงใช้ให้ท่านทำในสิ่งที่อยู่ในสภาวะอื่น ดังนั้นหากพระองค์ทรงประสงค์ แน่นอนพระองค์ก็จะใช้ท่านโดยไม่ทำให้ท่านออก (จากสภาวะนั้น)"
แล้วอธิบายในตอนหนึ่งว่า "ดังนั้นเมื่ออัลเลาะฮ์ประสงค์ให้ท่านอยู่ในสภาวะใดสภาวะหนึ่ง ศาสนา ท่านก็อย่าคิดว่ามันเป็นความต่ำต้อยและต้องการออกไปจากสภาวะหนึ่งไปสู่อีกสภาวะหนึ่ง เช่น ท่านอยู่ในสภาวะที่ป่วย ท่านก็อย่าขอต่อพระองค์ให้ออกไปจากสภาวะแห่งความมีสุขภาพดี เพราะหากพระองค์ทรงประสงค์ให้ท่านหายป่วย ท่านก็จะหายป่วยด้วยความประสงค์ของพระองค์เอง"
แล้วในเชิงอรรถ กำกับอธิบายว่า
"สำหรับบ่าวผู้มีมารยาทต่ออัลเลาะฮ์ เขาจะพอใจในสภาวะที่พระองค์ได้ทรงประทานให้"
คำถามคือ
คนเรานั้นเมื่อป่วยไข้ แล้วขอดุอาต่ออัลลอฮ์ให้ออกจากสภาวะการหายป่วย จะไม่ได้กระนั้นหรือ ทั้งที่มีตัวบทอัลกุรอานฮะดีษมากมายที่ใช้ให้เราขอดุอา!! และคำอธิบายฮิกัมนี้ สรุปว่า คนป่วยแล้วไม่ขอดุอาดีกว่าคนป่วยที่ขอดุอาใช่ไหม!! ทั้งที่การขอดุอาเป็นสมองของอิบาดะฮ์!
ท่านอะฏออฺ บิน ร่อบาห์ กล่าวว่า
قَالَ لِي ابْنُ عَبَّاسٍ أَلَا أُرِيكَ امْرَأَةً مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ قُلْتُ بَلَى قَالَ هَذِهِ الْمَرْأَةُ السَّوْدَاءُ أَتَتْ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ إِنِّي أُصْرَعُ وَإِنِّي أَتَكَشَّفُ فَادْعُ اللَّهَ لِي قَالَ إِنْ شِئْتِ صَبَرْتِ وَلَكِ الْجَنَّةُ وَإِنْ شِئْتِ دَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ يُعَافِيَكِ فَقَالَتْ أَصْبِرُ فَقَالَتْ إِنِّي أَتَكَشَّفُ فَادْعُ اللَّهَ لِي أَنْ لَا أَتَكَشَّفَ فَدَعَا لَهَا
ท่าน อิบนุอับบาส ได้กล่าวแก่ฉันว่า เอาไหมล่ะ ฉันจะให้ท่านเห็นสตรีคนหนึ่งที่เป็นชาวสวรรค์ ฉันกล่าว มิได้(ท่านจงให้ฉันเห็นเถิด) ท่านอิบนุอับบาสกล่าวว่า นี้คือหญิงผิวดำ ได้เคยไปหาท่านนะบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วนางก็กล่าวว่า ฉันชอบเป็นลมบ้าหมูและร่างกาย(ที่เป็นเอาเราะฮ์)บางส่วนของฉันเปิดเผย ดังนั้นท่านจงขอดุอาต่ออัลเลาะฮ์ให้แก่ฉันด้วยเถิด(ว่าอย่าให้ฉันต้องเป็นลม บ้าหมูและบางส่วนของร่างกายฉันเปิดเผยเลย)
ท่านนะบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า ถ้าหากเธอต้องการ(ที่จะอดทนโรคดังกล่าวพร้อมกับความในความเมตตาของอัลเลาะ ฮ์) เธอก็อดทนเถิด และสวรรค์ก็เป็นของเธอ และถ้าหากเธอต้องการ(จะให้ฉันขอดุอาให้เธอหายป่วยจากโรคดังกล่าว) ฉันก็จะขอดุอาต่ออัลเลาะฮ์ให้พระองค์ทรงทำให้เธอหาย ดังนั้นนางจึงกล่าวว่า ฉันขออดทน(ต่อโรคดังกล่าว) แล้วนางก็กล่าวอีกว่า (แต่) ร่างกายของฉันบางส่วนต้องเปิดเผย ดังนั้นท่านโปรดของดุอาต่ออัลเลาะฮ์ให้แก่ฉันว่า อย่าให้ร่างกายของบางส่วนของฉันเปิดด้วยเถิด แล้วท่านนะบีก็ขอดุอาให้แก่เธอ(เฉพาะกรณีที่ไม่ให้เอาเราะฮ์ของเธอเปิดเผย ขณะเป็นลมบ้าหมู)" รายงานโดยอัลบุคอรีย์และมุสลิม
ฮะดีษซอฮิห์บทนี้ คือหลักฐานที่มายืนยันหลักการของฮิกัมดังกล่าว กล่าวคือมีหญิงคนหนึ่งที่อัลเลาะฮ์ให้นางอยู่ในสภาวะป่วยเป็นลมบ้าหมู และนางต้องการที่จะออกจากสภาวะป่วยนั้น โดยไปขอให้ท่านนะบีช่วยดุอาให้นางหายป่วย แต่ท่านนะบีไม่ขอดุอาให้แก่นาง แต่กลับใช้ให้นางอยู่ในสภาวะความเจ็บป่วยที่นางเป็นอยู่ โดยใช้ให้นางมีความอดทนต่อสิ่งที่อัลเลาะฮ์ทรงทดสอบ เพื่อเป็นมารยาทที่ดีเลิศของบ่าวและยอมจำนนต่อพระองค์อย่างหมดใจ
วัลลอฮุอะลัม