"จงอย่าแต่งงานกับกาเฟร จนกว่าเขาจะเป็นผู้ศรัทธา"
ได้ฟังประโยคประมาณนี้มาตั้งแต่ยังเด็กๆเลยค่ะ...
พ่อพูดกับลูกๆแบบนี้ทุกคน...
และยังย้ำด้วยว่า หากลูกๆแต่งงานกับกาเฟรฺ
พ่อจะไม่ขออยู่บ้านหลังนี้อีกต่อไป...
ตอนเราได้ฟังถึงกับตกใจ ทำไมพ่อต้องประการขนาดนั้น
แต่พอโตมา จึงได้เข้าใจ...
เพราะเรารักพ่อ เราไม่อยากให้พ่อไปจากบ้านหลังนี้
เราเลยตั้งใจหนักแน่นว่าจะไม่แต่งงานกับกาเฟรฺ
และพ่อเคยบอกตอนโตมาแล้วว่า...
กาเฟรฺที่พ่อพูดหมายถึงคนต่างศาสนา
มิได้หมายรวมถึง ผู้ที่มาศรัทธาอิสลามในภายหลัง...
และศรัทธาในที่นี้คือ ศรัทธาด้วยใจจริง รักอัลลอฮฺ
รักนาบี และรักลูกพ่อ ไม่ใช่รักลูกพ่อถึงอยากเข้าอิสลาม
อันนี้ ใช้ไม่ได้...ต้องรักอัลลอฮฺ รักนาบีให้เป็นก่อน...
ถ้าทำไม่ได้ ก็แต่งงานด้วยไม่ได้...
พ่อบอกว่า คนเรารักกัน ไม่ใช่แค่วาจา
แต่ทุกๆอย่างต้องแสดงออกมาซึ่งความรัก
ไม่ใช่แสดงออกแค่คำว่ารักเท่านั้น...
ไม่ว่าจะรักอัลลอฮฺ หรือรักนาบี แค่วาจาอย่างเดียว
มันไม่เพียงพอ...
ถ้าเขาบอกว่ารักเรา เขาต้องทำให้เห็นว่ารักยังไง...
ที่สำคัญ เราต้องไม่ลืมว่า...
...หากเรารักใครเพื่ออัลลอฮฺ..และเขาก็รักเราเพื่ออัลลอฮฺ
ความรักนั้น...คือ...รักแท้...
เคยคิดมาตลอดว่า...
เราเคยไม่สนคนที่เขามีดีพร้อมทุกอย่าง
เพียงเพราะเขาไม่ได้ศรัทธาในอัลลอฮฺ
เราเคยปฏิเสธคนที่ดีพร้อมทุกอย่าง
เพียงเพราะเขาไม่ใช่มุสลิม...
แล้วกลับมาถามพ่อว่า...เราคิดผิดไหมที่ไม่เลือกเขา...
พ่อบอกว่า...ไม่ผิด...เพราะเราต้องเลือกคู่ชีวิต
ที่ศาสนาของเขาเป็นอันดับแรก...
หากเขาขาดคุณสมบัติข้อแรกไปแล้ว
ข้ออื่นๆก็ไร้ความหมาย...
ปล.แวะมาขุด...เห็นว่า...ให้ข้อคิด
เกี่ยวกับการเลือกคู่ชีวิต ที่ไม่ใช่เพียงแค่คู่รัก
ได้เยอะอีกกระทู้นึงค่ะ...
^^
วัสลามค่ะ
