อัสลามุอลัยกุมครับ ตามความคิดส่วนตัว การถามในข้อสงสัยในด้านศาสนาเป็นสิ่งที่น่าส่งเสริมอย่างยิ่ง และ ก็เป็นส่วนหนึ่งของอีหม่าม (ถ้าเกิดการถาม ก็ย่อมเป็นการยืนยันถึงการอยากรู้และนำไปปฎิบัติ ให้ถูกต้อง) แต่ ปัญหาในด้านศาสนานั้นครอบคลุมการใช้ชีวิตทั้งหมดของการมีชีวิตของมนุษย์ทุกๆคน แต่ละคนจะมีปัญหาไม่เหมือนกัน แล้วแต่วิถีการใช้ชีวิตของแต่ละคน บางปัญหาที่อยากรู้ก็เป็นสิ่งที่เปิดเผยได้เช่น ฮูก่มการละหมาด การถึอศีลอดและอื่นๆอีกมาก และบางปัญหาที่อยากรู้ก็เป็นสิ่งลับ(เฉพาะบุคคล) เช่น เมื่อคนหนึ่งได้รับตอรีกัตมา ก็ต้องถามเฉพาะผู้รู้ในแนวทางเฉพาะ ซึ่งผู้รู้ทั่วไปอาจให้ความกระจ่างได้ไม่หมด
และ ปัญหาที่ถามอยู่ในกระทู้ ส่วนตัว คิดว่าสมควรเป็น ปัญหาที่ควรถามเจาะจงเฉพาะบุคคล(หลังไมค์)มากกว่าที่จะเปิดเผย หรือ ในสถานที่ ที่มีการเรียนการสอน ในปอเนาะหรือ ในห้องเรียนศาสนา ผมเห็นว่า เป็นปัญหาที่ ผู้ถามน่าจะอยู่ในสมาธิที่มั่นคง หรือ กำลังจะแต่งงาน หรือ มีครอบครัวแล้ว หรือ ผู้ที่อยู่ในการเรียนการสอน(มีสมาธิในการเรียน)
จริงอยู่ ที่ว่า เมื่อถามในที่สาธารณะนั้น ผู้คนมากมายได้ประโยชน์ แต่ผู้คนไม่น้อยก็เลยเถิดไปก็มี(ในจินตนาการ) หรือเกิดคำถามเพิ่มเติมในจินตนาการอีกมาก และพร้อมที่จะถามในสิ่งแปลกๆ เพิ่มเติมมาอีก
เป็นความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น อาจจะผิดก็ได้ ก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญานนะครับ และผมคงไม่สามารถจะแนะนำหรือติเตียนได้ แค่คิดว่าไม่เหมาะสมที่จะถามในที่สาธารณะเท่านั้นครับ วัสลามครับ
