ดาอียะห์ - - เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างไหมว่าทุกการงานที่ทำนั้นเพื่ออะไร?
หากคำตอบที่ได้คือเพื่อหวังความโปรดปรานจากอัลลอฮ์แล้วตอนนี้ยังรู้สึกอยู่อย่างนั้นอีกไหม
แต่ถ้าต้องการแค่ให้คนนี้มารักคนนั้นมาชอบ เธอก็จะได้แค่คนนี้มารักหรือไม่รัก คนนั้นมาชอบหรือไม่ชอบ
และเคยตั้งคำถามเกี่ยวกับเจตนาในการทำงานศาสนานั้นเพราะศรัทธาผู้ใด?
หากคำตอบของเธอคือศรัทธาต่อพระองค์แล้ว เธอก็จะหลุดพ้นจากคำว่า "หมดศรัทธา"
วันนี้การมาของพวกเธอยังที่แห่งนี้เหตุผลเพราะอะไร? ถ้าเพียงเพราะก๊ะชวน สงสารก๊ะ ศรัทธาในตัวก๊ะแล้วหล่ะก็
ก๊ะก็ขอให้มันสิ้นสุดเพียงเท่านี้ "เพราะฉันไม่ใช่...แบบอย่างของเธอ"
ตราบใดที่พวกเธอยังเลือกที่จะให้มนุษย์เดินดินธรรมดาเป็นแบบอย่างของเธอ ก๊ะเชื่อว่าพวกเธอก็จะหนีไม่พ้นจากความรู้สึก "หมดศรัทธา"
หากเธอรู้ว่าแบบอย่างที่แท้จริงของเธอคือผู้ใด เธอก็ควรที่จะพยายามทำในสิ่งเหล่านั้นให้ได้แม้เพียงน้อยอย่าง ก๊ะก็เชื่อว่ามันจะทำให้
เธอได้พบกับความรู้สึกว่า "อิ่มอกอิ่มใจ"
วันนี้ก๊ะมาเพื่อตักเตือนพวกเรา วันข้างหน้าก๊ะเองก็คาดหวังว่าพวกเราจะตักเตือนก๊ะ
เพราะในแต่ละวันของพวกเราคงหลีกหนีไม่พ้นจากความผิด
และเพราะ "พวกเราเองไม่ใช่..."
ในแต่วันของเราจึงควรมองหาผิดของตัวเองให้มากกว่าของผู้อื่นเพื่อทำการอิสติฆฟาร
และมองหาแต่สิ่งที่ดี ๆ จากผู้อื่นเพื่อเอาอย่าง
ก๊ะขอฝากพวกเราไว้เพียงเท่านี้
เพราะก๊ะอยากให้มันเป็นไปตามกำหนดการเดิมที่หัวข้อการบรรยายเรื่อง "รัศมีแห่งศรัทธา" ถูกบรรยายโดยอาจารย์อะห์หมัด
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาก็ขอเชิญอาจารย์อะห์หมัดมาบรรยาย ณ โอกาสนี้ด้วยคะ
สำหรับก๊ะก็ขอสิ้นสุดการบรรยายเพียงเท่านี้ วะบิลลาฮิตเตาฟิก วัลฮิดายะห์ วัสสลามุอะลัยกุมวะเราะห์มาตุลลอฮิวะบารอกาตุฮ์
แล้วอาจารย์อะห์หมัดที่นั่งอยู่ในห้องรับรองก็เดินออกมา สมาชิกทุกคนยังคงนั่งกันต่อในห้องประชุม (อัลฮัมดูลาลาฮ์ที่ไม่มีใครลุกออกจากห้องประชุม)
