นบีมะอฺซูมแต่มีผิดพลาด ตามทัศนะของวะฮาบีที่พวกเขาภาคภูมิใจในตอนนี้

[Taqwacore]

 

โอ้นะบีเอ๋ยทำไมเจ้าจึงห้ามสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงอนุมัติแก่เจ้าเพื่อแสวงหาความพึงพอใจบรรดาภริยาของเจ้าเล่า ? และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตา

ซูเราะฮฺ อัตตะหฺรีม 66:1

[Taqwacore]

عن أنس قال : استشار رسول الله صلى الله عليه وسلم الناس في الأسارى يوم بدر فقال إن الله عز وجل قد أمكنكم منهم ، قال : فقام عمر بن الخطاب فقال : يا رسول الله اضرب أعناقهم قال فأعرض عنه النبي صلى الله عليه وسلم ، قال : ثم عاد رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فقال : يا أيها الناس إن الله قد أمكنكم منهم وإنما هم إخوانكم بالأمس ، قال : فقام عمر فقال : يا رسول الله اضرب أعناقهم ، فأعرض عنه النبي صلى الله عليه وسلم ، قال : ثم عاد النبي صلى الله عليه وسلم فقال للناس مثل ذلك ، فقام أبو بكر فقال : يا رسول الله إن ترى أن تعفو عنهم وتقبل منهم الفداء ، قال : فذهب عن وجه رسول الله صلى الله عليه وسلم ما كان فيه من الغم قال فعفا عنهم وقبل منهم الفداء ، قال : وأنزل الله عز وجل ( لولا كتاب من الله سبق لمسكم فيما أخذتم عذاب عظيم  ) [ سورة الأنفال /67 ] .  رواه أحمد ( 13143 )

“ไม่บังควรแก่นะบีคนใดที่เขาจะมีเชลยศึกไว้จนกว่าเขาจะได้ประหัตประหารอย่างมากมายเสียก่อนในแผ่นดินพวกเจ้าต้องกรสิ่งเล็กน้อยแห่งโลกนี้ แต่อัลลอฮฺทรงต้องการปรโลกและอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเดชานุภาพผู้ทรงปรีชาญาณ”

ซูเราะฮฺ อัล-อันฟาล 8:67

[Taqwacore]

1. เขา (มุฮัมมัด) ทำหน้าบึ้ง และผินหน้าไปทางอื่น

2. เพราะชายตาบอดมาหาเขา

3. และอะไรเล่าที่จะให้เจ้ารู้ หวังว่าเขาจะมาเพื่อซักฟอกจิตใจก็ได้

 4. หรือเพื่อรับคำตักเตือน เพื่อที่คำตักเตือนนั้นจะเป็นประโยชน์แก่เขา

5. ส่วนผู้ที่พอเพียงแล้ว

6. เจ้ากลับต้อนรับขับสู้

7. และไม่ใช่หน้าที่ของเจ้า การที่เขาไม่ซักฟอก

8. และส่วนผู้ที่มาหาเจ้าด้วยความพยายาม

9. และเขามีความกลัวเกรง

10. เจ้ากลับเมินเฉย

ซูเราะฮฺ อะบะซะ 80:6


 

[Taqwacore]

พระองค์อัลลอฮฺทรงปกป้องท่านนบีจากการผิดพลาด

ท่านนะบีย์มิได้มีสภาวะมะอฺซูมด้วยตัวท่านเอง แต่ด้วยการปกป้องจากอัลเลาะฮ์

ดังนั้นการที่ท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  อยู่ในสภาวะไร้บาปและไร้ความผิดนั้น  ด้วยการปกป้องจากอัลเลาะฮ์ตะอาลา

---------------.

พระองค์อัลลอฮฺทรงปกป้องท่านนบีจากการผิดพลาด  แต่กระนั้น อัลลอฮฺก็ให้ท่านบีผิดพลาด ... ตรรกของท่านอารีฟีน ช่างสุดยอดจริง ... แก้ไขด่่วนครับ

“จากท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  แท้จริงท่านได้กล่าวว่า  ช่างเลวเหลือเกินสำหรับบุคคลหนึ่งจากพวกท่าน  ที่กล่าวว่า  ฉันลืม อายะฮ์นั้น อายะฮ์นี้  แต่ทว่า  เขาถูกทำให้ลืม” รายงานโดยอะห์มัด, อันนะซาอีย์, และอัฏเฏาะบะรอนีย์

[As-Zaleek]

 

นายอามีน ลอนา อยากจะให้ลบกระทู้นี้ด้วยเหตุผลที่ฟังไม่ค่อยขึ้น...ทั้งที่กระทู้นี้ทำการปกป้องท่านนบีอยู่...แต่เวลา นายอามีน ลอนา ปกป้องมุฮัมมัด บิน อับดุลวะฮ์ฮาบ  โดยอ้างชื่อบัง al-azhary และข้อมูลจากเว็บนี้ไปวิจารณ์...ทั้งที่การปกป้องนบีสำคัญกว่าการปกป้องมุฮัมมัด บิน อับดุลวะฮ์ฮาบ...

และประเด็นสำคัญของกระทู้นี้คือ...วะฮาบีพยายามให้ตรรกะที่ว่า  "การลืมคือการผิดพลาด..."  ก็เลยทำให้วะฮาบีเสียมารยาทกับท่านนบีอย่างไม่จบสิ้น...

คุณ Get มาช่วยแก้ต่างและปกป้องนบีหน่อยครับ...คุณชอบใช้คำว่า "พวกเรา" ไม่ใช่หรือครับ...

[Taqwacore]

ตกลงการหลงลืมไม่ถือว่าผิดใช่ไหม  ... ถ้าเช่นนั้นท่านนบีจะต้องกลับไปละหมาดใหม่ทำไม ก็ในเมื่อทำ 2 รอกะอัตก็ถูกดีอยู่แล้วไม่ผิด

[al-azhary]

เพราะฉะนั้นหากเรายอมรับว่า "การหลงลืม" เป็นรูปแบบหนึ่งของการ "ผิดพลาด" มันก็ได้ข้อสรุปว่าอัลลอฮฺได้ทำให้ท่านนบี "ผิดพลาด" ในการละหมาด ทั้งนี้ก็เพื่อให้เราเรียนรู้ "ความผิดพลาด" ตรงนั้นเพื่อแก้ไขตัวเราเวลาทำละหมาดผิด มิใช่เรียนรู้ "การทำให้หลงลืม"

การใช้ตรรกะที่ว่า  การลืมคือความผิดพลาด  ดังนั้นเมื่ออัลเลาะฮ์ให้ท่านนะบีย์ลืมในละหมาด    แสดงว่าพระองค์ให้ท่านนะบีย์ผิดพลาดในเรื่องละหมาด    ถือว่าเป็นตรรกะที่ไม่ถูกต้องตามหลักศาสนา

เพราะท่านนะบีย์ได้กล่าวในฮะดีษบทหนึ่ง  ซึ่งรายงานจากท่านอิบนุอับบาส ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุมา  ความว่า

إِنَّ اللهَ تَجَاوَزَ لِيْ عَنْ أُمَّتِي الْخَطَأَ وَالنِّسْيَانَ وَمَا اسْتُكْرِهُوْا عَلَيْهِ

“แท้จริงอัลเลาะฮ์ทรงอภัย เพราะให้เกียรติฉัน  แก่ประชาชาติของฉัน  กับการผิดพลาด  ลืม  และสิ่งที่พวกเขาถูกบังคับ” รายงานโดยอิบนุมาญะฮ์ ฮะดีษเลขที่ 2043.

จากฮะดีษบทนี้  บ่งชี้ว่า  การผิดพลาดกับการลืมมีความแตกต่างกัน  เช่น  นาย ก. ลืมจ่ายซะกาตเมื่อครบรอบปี  และนาย ข. จ่ายซะกาตให้กับคนหนึ่งที่คิดว่าเป็นคนยากจนแต่ปรากฏภายหลังว่าเป็นคนร่ำรวย  ดังนั้น กรณีของนาย ก. ถือว่าลืม  ส่วนกรณีนาย ข. นั้น  ถือว่าผิดพลาด

ดังนั้นถ้าหากมีคนหนึ่งมาพูดว่า “นาย ก. ลืมจ่ายซะกาต  จึงถือว่านาย ก. ทำสิ่งที่ผิดพลาด”  หรือบอกว่า “นาย ข. ผิดพลาดในการจ่ายซะกาต  ถือว่าเป็นการลืม”  แน่นอนว่าคนที่มาพูดอย่างนี้ไม่เข้าใจหลักภาษาอาหรับและไม่สามารถแยกแยะได้ว่า  ลืมกับผิดพลาดนั้น  มีรูปแบบต่างกันอย่างไร?

เพราะฉะนั้นเราจึงยอมรับไม่ได้ว่า  “การลืมในละหมาดของท่านนะบีย์” เป็นรูปแบบของ “ความผิดพลาดของท่านนะบีย์”  แต่อัลเลาะฮ์ได้ทำให้ท่านนะบีย์  “ลืม” ในละหมาดเพื่อให้เราเรียนรู้ “ฮุกุ่มการลืมในละหมาด” ว่าจะทำอย่างไร  ไม่ใช่เรียนรู้ “ความผิดพลาด” เพราะถ้าท่านนะบีย์ละหมาดผิด  ก็จำเป็นต้องกลับไปละหมาดอัสริใหม่  แต่อัลเลาะฮ์ให้ท่านนะบีย์ลืม  ท่านจึงกลับไปละหมาดอัสริต่อร็อกอะฮ์ที่สามและสี่  หลังจากนั้นก็สุยูดซะฮ์วี

ท้ายที่สุดมันก็จะได้ข้อสรุปที่ว่า อัลลอฮฺได้ทำให้นบีผิดพลาดในการละหมาดเช่นการหลงเราะกะอัต ก็เท่ากับว่านบีได้ผิดพลาดเพราะการอนุมัติของอัลลอฮฺ

แต่ที่ถูกต้องตามนัยยะของอัลฮะดีษต้องพูดว่า “ท้ายที่สุดมันก็จะได้ข้อสรุปที่ว่า  อัลเลาะฮ์ได้ทำให้นะบีย์ลืมในการละหมาด เช่น ละหมาดอัสริสองร็อกอะฮ์  ก็เท่ากับว่านะบีย์ได้ถูกทำให้ลืมด้วยการอนุมัติของอัลเลาะฮ์”

ดังนั้นถ้าหากจะบอกว่า นะบีย์ลืม  ก็คือลืม อย่าไปแถม ความผิดพลาดให้กับท่านนะบีย์!

[rayes]

 
อ.al-azhary อธิบายแยกประเด็นเป็นข้อๆได้ชัดเจนมาก ผมอยากให้ท่านTaqwacore ไปโต้แย้งในสิ่งที่อ.al-azhary ยกมาก่อนนะครับ หากท่านก็อปแปะอย่างเดียวโดยไม่รับผิดชอบในสิ่งที่ท่านเอามาอ้างอิง ผมถือว่าท่าน กำลังปรักปรำท่านนาบี(ซล)อยู่นะครับ

[Taqwacore]

*นาย ก. ละหมาด แต่ลืมอ่า่นฟาติฮะฮฺ ถามว่าการละหมาดของนาย ก. ถูกหรือผิด

* การหลงลืมของท่านนบี ถามว่าถ้าไม่จัดว่าอยู่ในรูปแบบหนึ่งของการกระทำที่ผิดพลาด แล้วท่านนบีจะต้องกลับไปละหมาดใหม่ทำไม

*ท่านนบีกลับไปละหมาดใหม่เพื่อแก้การหลงลืม หรืแก้ความผิดพลาด

* การกลับไปละหมาดใหม่ของท่านนบีนั้น ถือว่าเป็นการแก้ความผิดพลาด หรือ แก้การหลงลืม

* นาย ข. ได้จ่ายซะกาตไปแล้ว แต่จ่ายผิดคน  ท่านนบีก็ได้ละหมาดไปแล้ว แต่ผิดรอกะอัต นาย ข. ผิดพลาด ท่านนบีก็ผิดพลาดเช่นกัน 

---------------.

อ. อารีฟีน บอกว่า อัลลอฮฺทักท้วงท่านนบี  ตกลงที่อัลลอฮทักทัวงท่านนบีนั้น เป็นเพราะท่านนบีหลงลืมหรือเพราะท่านนบีทำถูก

[Taqwacore]

ขอลงฮะดีษต้นนี้อีกครั้ง   อ. อารีฟีน มั่วแต่ยึดในสิ่งที่คลุมเคลือ แต่สิ่งที่ชัดๆกลับมองข้ามไป


ฏ็อลหะ ฮฺเล่าว่าฉันและท่านรสูลุลลอฮฺได้เดินผ่านชาวสวนกลุ่มหนึ่งที่กำลังอยู่บน ยอดต้นอิทผาลัม แล้วท่านก็ถามขึ้นว่า “พวกเขาเหล่านั้นกำลังทำอะไรอยู่หรือ?”. พวกเขาจึงตอบว่า “กำลังทำการผสมเกษรของดอกอินทผาลัมโดยการนำเอาเกษรตัวผู้ไปผสมกับเกษรตัว เมีย ดังนั้นท่านรสูลจึงกล่าวว่า “ฉันไม่คิดว่าการกระทำดังกล่าวจะเกิดประโยชน์แต่อย่างใด”. ดังนั้นพวกเขาจึงไปบอกแก่ชาวสวนเหล่านั้น พวกเขาจึงหยุดทำการผสมเกษร แต่แล้วพวกเขากลับพบว่าอินทผาลัมไม่ออกผลดีในปีนั้น ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า “ถ้าหากว่าการกระทำดังกล่าวยังประโยชน์แก่พวกเขาก็ให้พวกเขาทำเสีย เพราะแท้จริงฉันเพียงแค่คาดคะเนเท่านั้น”. (มุสลิม หมายเลข 6079,6080).

หากผมเห็นด้วยกับ อ. อารีฟีน ว่าหลงลืมและผิดพลาดคือคนละอย่างกัน แต่นั่นไม่ได้หักล้่างเลยว่าท่่านนบีจะไม่ผิดพลาด  เพราะฮะดีษข้างต้น 

ตกลงฮะดีษข้างต้น เป็นการหลงลืมหรือเปล่า

 และขอถามอีกว่า จากฮะดีษข้างต้น ที่จะอ้างว่าเพื่อให้เราเรียนรู้ฮุกมฺนั้น จะเรียนรู้เพื่ออะไร แก้ไขความหลงลืม หรือผิดพลาด

[al-azhary]

 

คุณ Taqwacore กรุณาเป็นผู้ฟังที่ดี  อย่าโพสต์ข้อความซ้ำไปซ้ำมา  เพราะสิ่งที่คุณได้นำเสนอหลักฐานที่คุณยืนยันว่านะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ผิดพลาดนั้น  ผมได้เห็นเรียบร้อยแล้ว  และผมจะทยอยชี้แจงไปเรื่อย ๆ ในวันต่อ ๆ ไป  อย่ามารบเร้าโพสต์ซ้ำเพื่อให้ผมรีบตอบตามที่คุณต้องการ  แต่ผมจะตอบตามที่ช่วงเวลาว่าและเวลาที่ผมต้องการ

ดังนั้นกรุณาโพสหักล้างข้อความของกระผมให้ตรงประเด็น  เท่านั้นก็พอ  หวังว่าเป็นคนคงเข้าใจง่ายน่ะ
 

[บาชีร]

เหตุการณ์เรื่องละหมาดอัสริสองร็อกอะฮ์  ไม่ควรมาแสดงความเสียมารยาทต่อท่านนะบีย์ด้วยการกล่าวหาว่าท่านผิดพลาด! เพื่อแสดงความชอบธรรมในการตอบโต้แนวทางอื่น

เรื่องราวดังกล่าวมีอยู่ว่า  ท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้ละหมาดอัสริ  แล้วท่านให้สะลามในร็อกอะฮ์ที่สอง

แล้วซุลยะดัยน์กล่าวว่า

أَنَسِيتَ أَمْ قَصُرَتْ فَقَالَ لَمْ أَنْسَ وَلَمْ تُقْصَرْ قَالَ بَلَى قَدْ نَسِيتَ فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ سَلَّمَ ثُمَّ كَبَّرَ فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ

“ท่านลืมหรือว่าละหมาดมีการย่อ  ท่านนะบีย์กล่าวว่า  “ฉันไม่เคยลืม” และ “ละหมาดไม่ได้ถูกย่อ”
วัลลอฮุอะลัม

จากหะดีษนี้ท่านนบีซอลฯบอกเองว่าท่านไม่ได้ลืม ดังนั้นการที่ทำละหมาดเพียงสองรอกะอัตเพื่อเป็นบทบัญญัตให้กับประชาชาตินี้

เพื่อเป็นการสอน

แล้วท่านกล้าดีเช่นไรที่มากล่าวหานบีว่า ท่านผิดพลาด

ปากบอกว่ารักนบี แต่อะไรที่เกียวกับนบี ผิดทั้งนั้น พ่อแม่นบีก็ลงนรก ซอลาวาตเสียงดังก็บิดอะ ตะวัซซุลต่อนบีก็ชิริก

นบีละหมาดไม่ครบ(เพื่อเป็นการสอน) นบีผิดพลาด

นี่หรือคนที่รักนบี

[rayes]

คุณอย่าสร้างภาพครับ เพราะฮะด๊าที่ผมยกนั้น เป็นคำตอบอยู่แล้ว

ผมไม่ได้สร้างภาพครับ แต่ถ้าบอกว่า รักนบี ไม่ไปเมาลิด นั้นไม่แน่

ก็คุณเล่น ก็อปมาโยนทั้งดุ้น เพื่ออ้างอิงหาความชอบธรรมให้ตัวเอง และ หาความผิดของท่านนบี(ซล) โดยไม่อธิบายข้อบงชี้ หรือเจตนารมณ์ของฮะดิษเลยแบบนี้ คนเอาวามแบบผมจะเข้าใจใด้ยังไงครับ  หากหลายท่านเข้าใจผิดไป กลายเป็นการโกหกใส่นบี(ซล) ในวันสอบสวน ท่านจะมีบริการหลังการขายหรือเปล่าละครับ
ท่านเป็นคน ยืนยัน เองว่าท่านนบี(ซล)มีความผิดพลาด ท่านก็ต้องยกหลักฐานมา พร้อมอธิบาย ข้อบงชี้ของฮะดิษหรือความเข้าใจของท่านไปด้วยไปด้วยซิครับ พี่น้องหลายท่านจะได้แย้งถูก ว่าท่านเข้าใจฮาดิษที่ท่านยกมาแบบไหน  ไม่ใช่ก็อปมาแปะทั้งดุ้น แล้วโยนให้อีกฝ่ายนึงอธิบาย ชัดนะครับ

เชิญ เสวนาตามหลักวิชาการต่อเลยครับ จะติดตามอ่านเรื่อยๆนะครับ

[As-Zaleek]

 

อ. อารีฟีน บอกว่า อัลลอฮฺทักท้วงท่านนบี  ตกลงที่อัลลอฮทักทัวงท่านนบีนั้น เป็นเพราะท่านนบีหลงลืมหรือเพราะท่านนบีทำถูก

บังเขาตอบไปตั้งนานแล้ว...เกี่ยวกับการทักท้วงในเรื่องของอิบนุ อุมมิมุกตูม...แต่คุณไม่ยอมอ่าน...

สำหรับกรณีที่อัลเลาะฮ์ทรงทักท้วงท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมนั้น  มิใช่ทักท้วงจากความผิดพลาดไปสู่การกระทำสิ่งที่ถูกต้อง  แต่พระองค์ทรงทักท้วงสิ่งที่นะบีย์ได้กระทำสิ่งที่ดีอยู่แล้วไปสู่การกระทำสิ่งที่ดียิ่งกว่า  เนื่องจากท่านนะบีย์ได้กระทำสิ่งที่ไม่ขัดคำสั่งของอัลเลาะฮ์อย่างเด็ดขาดแต่ท่านกระทำตามหลักฐานและคำสอนที่อัลเลาะฮ์ทรงบัญญัติไว้

ใครช่วยจัดการ Taqwacore หน่อยน่ะ...เพราะเขาไม่อ่านสิ่งที่ทางเราได้ชี้แจงไปเลย แม้กระทั่งเรื่องราวในซูเราะฮ์ อะบะซะ...ซึ่งแสดงว่าเขาไม่ต้องการสัจธรรมในเรื่องนี้...

ส่วนหลักฐานต่างๆ ที่วะฮาบีอ้างอิงมาสรรหาเพื่อจับข้อผิดพลาดของท่านนบี(ซ.ล.)นั้น...คุณ Taqwacore  รอให้ผู้รู้ของเว็บนี้ทยอยตอบก่อนดีกว่าไหม...

[As-Zaleek]

*นาย ก. ละหมาด แต่ลืมอ่า่นฟาติฮะฮฺ ถามว่าการละหมาดของนาย ก. ถูกหรือผิด

ถ้าจะถามให้ถูก ต้องถามอย่างนี้ *นาย ก. ละหมาด แต่ไม่อ่านฟาติฮะฮฺ ถามว่าการละหมาดของนาย ก. ถูกหรือผิด* แน่นอนว่า ละหมาดผิดและใช้ไม่ได้และเขาต้องกลับไปละหมาดใหม่...แต่ถ้านาย ก. ลืมอ่านฟาติฮะฮฺ......เมื่อสะลามแล้วนึกได้ก็ให้กลับไปละหมาดใหม่อีกหนึ่งร่อกะอะฮ์แล้วสุยูดสะฮ์วี...แน่นอนละหมาดยังใช้ได้เพราะอัลลอฮ์ไม่เอาผิดสำหรับผู้ที่ลืม..

* การหลงลืมของท่านนบี ถามว่าถ้าไม่จัดว่าอยู่ในรูปแบบหนึ่งของการกระทำที่ผิดพลาด แล้วท่านนบีจะต้องกลับไปละหมาดใหม่ทำไม

*ท่านนบีกลับไปละหมาดใหม่เพื่อแก้การหลงลืม หรืแก้ความผิดพลาด

* การกลับไปละหมาดใหม่ของท่านนบีนั้น ถือว่าเป็นการแก้ความผิดพลาด หรือ แก้การหลงลืม

* นาย ข. ได้จ่ายซะกาตไปแล้ว แต่จ่ายผิดคน  ท่านนบีก็ได้ละหมาดไปแล้ว แต่ผิดรอกะอัต นาย ข. ผิดพลาด ท่านนบีก็ผิดพลาดเช่นกัน 

ท่านนบี(ซ.ล.) ไม่ได้กลับไปเริ่มละหมาดใหม่...แต่ท่านกลับไปละหมาดต่ออีกสองร็อกอะฮ์...

เพราะฉะนั้นเราจึงยอมรับไม่ได้ว่า  “การลืมในละหมาดของท่านนะบีย์” เป็นรูปแบบของ “ความผิดพลาดของท่านนะบีย์”  แต่อัลเลาะฮ์ได้ทำให้ท่านนะบีย์  “ลืม” ในละหมาดเพื่อให้เราเรียนรู้ “ฮุกุ่มการลืมในละหมาด” ว่าจะทำอย่างไร  ไม่ใช่เรียนรู้ “ความผิดพลาด” เพราะถ้าท่านนะบีย์ละหมาดผิด  ก็จำเป็นต้องกลับไปละหมาดอัสริใหม่  แต่อัลเลาะฮ์ให้ท่านนะบีย์ลืม  ท่านจึงกลับไปละหมาดอัสริต่อร็อกอะฮ์ที่สามและสี่  หลังจากนั้นก็สุยูดซะฮ์วี