หนังสือ "โอ้ลูกรัก" ของอิมามอัลฆอซาลี (ขอให้พี่น้องช่วยกันแปลครับ)

[al-azhary]

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

ก่อนอื่น  ผมขออนุญาตทำการเปลี่ยนเนื้อหาจากหนังสือของท่านอิมามอัลฆอซาลีข้างต้นในฉบับที่สมบูรณ์นะครับ  สิ่งที่บังนูรุลฯได้นำเสนอมาก่อนหน้านี้นั้น  เป็นฉบับย่อบางส่วนจากหนังสือของท่านอิมาม  ผมมีความคิดเห็นว่า  หนังสือเล่มนี้มีประโยชน์มาก  อีกทั้งเป็นหนังสือของปราชญ์อิสลามท่านหนึ่งของโลกอิสลาม  ผมจึงนำเสนอหนังสือฉบับสมบูรณ์ดีกว่า  เพื่อเราจะได้รับผลประโยชน์จากคำกระชับตักเตือนของท่านอิมามอัลฆอซา ร่อฮิมะฮัลลอฮ์  ได้อย่างทั่วถึง

การตั้งกระทู้นี้โดยให้พี่น้องร่วมด้วยช่วยกันแปลนั้น  ถือว่าเป็นแนวคิดที่ดีมาก ๆ  อย่างน้อยเราก็สามารถช่วยกันนำเสนอวิชาความรู้แก่พี่น้องผู้เข้ามาหาแสวงหาวิชาความรู้ในเวปไซท์แห่งนี้ครับ

เรียนมาเพื่อให้ทราบ

والسلام

[นูรุ้ลอิสลาม]

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

ก่อนอื่น  ผมขออนุญาตทำการเปลี่ยนเนื้อหาจากหนังสือของท่านอิมามอัลฆอซาลีข้างต้นในฉบับที่สมบูรณ์นะครับ 

والسلام

ได้เลยครับไม่เป็นปัญหาเลยแม้แต่น้อย  สามารถปรับปรุงได้ตามความเหมาะสมเลยครับ  แต่ข้อความที่เพิ่มมาข้างต้นที่บังแปลไปแล้วนั้น  น้องก็แปลเพิ่มให้หมดเลยล่ะกัน  ส่วนบังจะทำการแปลต่อไปจากคุณอัสวารเลยครับ 

[นูรุ้ลอิสลาม]

إن كنت من الطيور العلوية ، فحين تسمع طنين طبل {إرجعي إلى ربك} تطير صاعدا إلى أن تقعد في أعالي بروح الجنان ، كما قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: (اهتز عرش الرحمن لموت سعد بن معاذ)

والعياذ بالله إن كنت من الدواب كما قال تعالى {أولئك كالأنعام بل هم أضل} فلا تأمن انتقالك من زاوية الدار إلى هاوية النار.

وروي أن الحسن البصري رحمه الله تعالى أعطي شربة ماء بارد ، فلما اخذ القدح غشي عليه وسقط من يده ، فلما أفاق قيل له: مالك يا أبا سعيد؟ قال: ذكرت أمنية أهل النار حين يقولون لأهل الجنة:{أن أفيضوا علينا من الماء أو مما رزقكم الله

  "หากท่านเป็นบรรดานากที่บินสูง  ดังนั้นขณะท่านได้ยินเสียงก้องกังวาลดังว่า "เจ้าของกลับไปสู่ผู้อภิบาลของเจ้าเถิด"  ท่านก็จะบินสูงขึ้นไปจนได้นั่งอยู่บนชั้นสูงสุดด้วยความสุขในสรวงสวรรค์  เฉกเช่นที่ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์(ซ.ล.)กล่าวว่า บัลลังก์ของอัลเลาะฮ์นามอัรเราะห์มานได้สั่นไหวเพราะการตายของสะอัด บิน มุอาซฺ

  และขอความคุ้มครองต่ออัลเลาะฮ์ด้วยเถิด   หากท่านเป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาสัตว์  ดังที่พระองค์ทรงตรัสว่า "พวกเขาเหล่านั้นเหมือนกับปศุสัตว์ แต่ท่วาพวกเขากลับลุ่มหลงยิ่งกว่า"  ดังนั้นท่านจะไม่ปลอดภัยกับการย้าย(ตาย)จากมุมหนึ่งของโลกนี้ไปสู่หุบเหวนรก

  รายงานว่า แท้จริงท่านอัลหะซัน อัลบะซอรีย์  (ร่อฮิมะฮุลลอฮ์) ถูกให้นำเย็นมาดื่ม  ในขณะที่เขาได้หยิบภาชนะ  เขาจึงเป็นลมและภาชนะนั้นตกลงจากมือของเขา  ดังนั้นในขณะที่เขาได้ฟื้นขึ้น  ก็ได้ถูกถามแก่เขาว่า  อะไรเกิดขึ้นกับท่านกระนั้นหรือ โอ้ อาบา ซะอีด? เขากล่าวตอบว่า  ฉันได้นึกถึงความหวังลมๆแล้งๆของชาวนรก  ในขณะที่พวกเขากับชาวสวรรค์ว่า "พวกท่านจงรินน้ำให้แก่เราด้วยเถิดหรือจากสิ่งที่อัลเลาะฮ์ทรงประทานให้กับพวกท่าน"

[นูรุ้ลอิสลาม]

คุณอัสวารและพี่น้องคนอื่นๆแปลต่อเลยครับ  ตอนนี้เริ่มตาลายกับมะตันอัลอะญัรรูมียะฮ์อะน่ะ 

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

لو كان العلم المجرّد كافيا لك ، ولا تحتاج إلى عمل سواه ، لكان نداء الله تعالى: (هل من سائل؟ هل من مستغفر؟ هل من تائب؟)
وروي أن جماعة من الصحابة رضي الله عليهم أجمعين ذكروا عبد الله بن عمر عند رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: (نعم الرجل هو لو كان يصلي بالليل)

وقال عليه الصلاة والسلام لرجل من أصحابه: (يا فلان.. لا تكثر النوم بالليل فإن كثرة النوم بالليل تدع صاحبه فقيرا يوم القيامة)

    "โอ้ลูกเอ๋ย  หากเพียงแค่ความรู้เท่านั้น เพียงพอสำหรับท่าน  โดยท่านไม่ต้องการที่จะปฏิบัติมันนอกจากแค่รู้เท่านั้น  แน่นอนว่าการเรียกของอัลเลาะฮ์ ตะอาลา  ที่ว่า (ไม่มีผู้ที่วอนขอแล้วหรือ?  ไม่มีผู้ที่ขอภัยโทษอีกแล้วหรือ? ไม่มีผู้ทำการขอลุกโทษอีกแล้วหรือ?

    ได้รายงานว่า  แท้จริงซอฮาบะฮ์กลุ่มหนึ่ง (ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุม) ได้กล่าวถึงอับดุลเลาะฮ์ บุตร อุมัร  ณ ที่ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์(ซ.ล.) ดังนั้น ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์(ซ.ล.) จึงกล่าวว่า "เขาเป็นบุรุษที่ดียิ่ง หากว่าเขาทำการละหมาดในยามค่ำคืน" 

     และท่านร่อซูลุลเลาะฮ์(ซ.ล.) กล่าวแก่บุรุษคนหนึ่งจากซอฮาบะฮ์ของท่านว่า  "โอ้ ท่านเอ๋ย  ท่านอย่างนอนกลางคืนให้มาก เพราะการนอนกลางคืนมากๆนั้นจะทำให้ผู้นอนเป็นคนยากจนในวันกิยามะฮ์" (จนผลบุญอะมัล)

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

{ومن الليل فتهجّد به} أمر؛ {وبالأسحار هم يستغفرون} شكر؛ {والمستغفرين بالأسحار} ذكر.
قال عليه الصلاة والسلام: (ثلاثة أصوات يحبها الله تعالى: صوت الديك ، وصوت الذي يقرأ القرآن ، وصوت المستغفرين بالأسحار)
قال سفيان الثوري رحمه الله: (إن لله تعالى ريحا تهب بالأسحار تحمل الأذكار والاستغفار إلى الملك الجبار).
وقال أيضا: (إذا كان أول الليل ينادي مناد من تحت العرش: ألا ليقم العابدون ، فيقومون ويصلون ما شاء الله؛ ثم ينادي مناد في شطر الله: ألا ليقم القانتون ، فيقومون ويصلون إلى السحر؛ فإذا كان السحر ينادي مناد: ألا ليقم المستغفرون ، فيقومون ويستغفرون؛ فإذا طلع الفجر ينادي مناد: ألا ليقم الغافلون ، فيقومون من فروشهم كالموتى نشروا من قبورهم).

     

"โอ้ลูกรัก...(และจากยามค่ำคืนนั้น เจ้าจงละหมาดในยามค่ำคืนเถิด) เป็นคำสั่งใช้ (และในยามรุ่งสรางนั้นพวกเขาได้ทำการขออภัยโทษ) เป็นการกตัญญูรู้คุณ (และบรรดาผู้ที่ขออภัยโทษในยามรุ่งสราง) เป็นการซิกรุลลอฮ์ 

     ท่านร่อซูลุลลอฮ์(ซ.ล.) กล่าวว่า "สร้างเสียงที่อัลเลาะฮ์ทรงโปรด  เสียงไก่ขัน , เสียงคนอ่านอัลกุรอาน , เสียงบรรดาผู้กล่าวอิสติฆฟารในยามรุ่งสราง"

     ท่านซุฟยานอัษเษารีย์  (ร่อฮิมะฮุลลอฮ์) กล่าวว่า "แท้จริงสำหรับอัลเลาะฮ์ ตะอาลานั้น  จะมีลมในยามรุ่งสราง  แบกพัดบรรดาซิกรุลลอฮ์และการอิสติฆฟารไปยังอัลเลาะฮ์ผู้ทรงปกครองที่ยิ่งใหญ่" 

     และท่านซุฟยานกล่าวไว้เช่นกันว่า "เมื่อยามช่วงแรกของคืนนั้น  จะมี(มะลาอิกะฮ์)ป่าวประกาศ จากใต้อะรัช(บัลลังก์) ว่า  พึงทราบเถิด  บรรดาผู้ทำอิบาดะฮ์จงตื่นขึ้นเถิด  ดังนั้นพวกเขาก็ตื่นขึ้นทำการละหมาดตามที่อัลเลาะฮ์ทรงประสงค์  หลังจากนั้น  (มะลาอิกะฮ์)ผู้ป่าวประกาศในทางด้านของอัลเลาะฮ์ ว่า  พึงทราบเถิด  บรรดาผู้เคร่งครัดในอิบาดะฮ์โปรดจงตื่นขึ้นเถิด  ดังนั้นพวกเขาก็ตื่นขึ้นและทำการละหมาดจนถึงรุ่งสราง  และเมื่อถึงรุ่งสราง  ผู้ป่าวประกาศได้ประกาศว่า  พึงทราบเถิด  บรรดาผู้ขออภัยโทษจงตื่น แล้วพวกเขาก็ตื่นขึ้นมาและทำการขออภัยโทษ  และเมื่อแสงอรุณขึ้น  มีผู้ประกาศว่า  พึงทราบเถิด  บรรดาผู้หลงลืมจงตื่นขึ้น  แล้วพวกเขาก็ตื่นจากที่นอนเหมือนกับบรรดาคนตายที่ฟื้นคืนชีพจากกุบูรของพวกเขา"

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

روي في لعض وصايا لقمان الحكيم لابنه أنه قال: (يا بني.. لا يكوننّ الديك أكيس منك ، ينادي بالأسحار وأنت نائم).
ولقد أحسن من قال شعرا:
لقد هتفت في جنح الليل حمامة .... على فنن وهنا وإني لنائم
كذبت وبيت الله لو كنت عاشقا .... لما سبقتني بالبكاء الحمائم
وأزعم أني هائم ذو صبابة ..... لربي فلا أبكي وتبكي البهائم؟!

"โอ้ลูกรัก....ได้ถูกรายงานในส่วนหนึ่งจากคำสั่งเสียของลุกมาน อัลหะกีม ที่มีต่อบุตรของเขา  ซึ่งเขาได้กล่าวว่า "โอ้ลูกน้อย  อย่าทำให้ไก่ฉลาดไปกว่าเจ้า  ซึ่งมันได้ขันป่าวประกาศในยามรุ่งสราง โดยเจ้ากำลังนอนหลับ

มีผู้กล่าวบทกวีหนึ่งไว้อย่างงดงามจริงๆ

- แท้จริงนกเขาได้ขันในยามค่ำคืน   บนกิ่งไหม้  โดย ณ ที่นี้  ฉันกำลังนอนอยู่

- ฉันโกหก ขอสาบานต่อบัยตุลลอฮ์  หากฉันมีความรักคิดถึงจริงแล้ว  บรรดามิตรหสายจะไม่ร้องไห้ก่อนฉัน

- และฉันอ้างว่าฉันรักคิดถึง   ต่อผู้อภิบาลของฉัน  แล้วฉันไม่ร้องไห้แต่บรรดาสาราสัตว์ต่างร่ำร้อง!?"

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

خلاصة العلم: أن تعلم أن الطاعة والعبادة ما هي؟
اعلم أن الطاعة والعبادة متابعة الشارع في الأوامر والنواهي بالقول والفعل ، يعني: كل ما تقول وتفعل ، وتترك قوله وفعله يكون بإقتداء الشرع ، كما لو صمت في يوم العيد وأيام التشريق تكون عاصيا ، أو صليت في ثوب مغصوب ـ وإن كانت صورة عبادة ـ تأثم.

โอ้ลูกรัก

บทสรุปของความรู้คือ ท่านทราบว่าการฏออัตและทำการอิบาดะฮ์คืออะไร?
ท่านจงรู้เถิดว่า แท้จริงการฏออัตและการทำอิดบาะฮ์นั้น คือการตามผู้บัญญัติศาสนา ในบรรดาสิ่งบัญญัติใช้และบัญญัติห้าม ด้วยการกล่าวและกระทำ  หมายความว่า ทุกสิ่งที่ท่านได้กล่าวและกระทำ และทิ้งคำกล่าวและการกระทำ ที่อยู่ในการตามหลักการของศาสนา  เฉกเช่น  หากท่านได้ถือศีลอดในวันอีกและบรรดาวันตัชรีก  ท่านย่อมเป็นผู้ฝ่าฝืน  และหากท่านละหมาดสวมเสื้อที่โมขยมา  หากแม้นว่าอยู่ในรูปแบบอิบาดะฮ์ก็ตาม  ท่านย่อมกระทำบาป

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

ينبغي لك أن يكون قولك وفعلك موافقا للشرع؛ إذ العلم والعمل بلا اقتداء الشرع ضلالة ، وينبغي لك ألا تغترّ بشطح الصوفية
وطاماتهم ؛ لأن سلوك هذا الطريق يكون بالمجاهدة وقطع شهوة النفس وقتل هواها بسيف الرياضة ، لا بالطامات والترهات
واعلم أن اللسان المطلق والقلب المطبق المملوء بالغفلة والشهوة علامة الشقاوة ، حتى لا تقتل النفس بصدق المجاهدة لن يحيى قلبك بأنوار المعرفة.
واعلم أن بعض مسائلك التي سألتني عنها لا يستقيم جوابها بالكتابة والقول ، إن تبلغ تلك الحالة تعرف ما هي! وإلا فعلمها من المستحيلات؛ لأنها ذوقية ، وكل ما يكون ذوقيا ، لا يستقيم وصفه بالقول ، كحلاوة الحلو ومرارة المر ، لا تعرف إلا بالذوق ، كما حكي أن عنّينا
كتب إلى صاحب له: أن عرّفني لذة المجامعة كيف تكون؟.
فكتب له في جوابه: يا فلان.. إني كنت حسبتك عنّينا فقط ، الآن عرفت أنك عنّين وأحمق؛ لأن هذه اللذة ذوقية ، إن تصل إليها ، وإلا لا يستقيم وصفها بالقول والكتابة

โอ้ลูกรัก

เจ้าสมควรให้คำพูดและการกระทำของเจ้าสอดคล้องกับหลักศาสนา  เนื่องจากความรู้และการปฏิบัติโดยไม่ตามหลักการของศาสนานั้นเป็นความลุ่มหลง  และเจ้าสมควรอย่าเข้าผิดกับความเผลอพลาดของกลุ่มซูฟีย์และความเสียหายของพวกเขา และการดำเนินตามหนทางนี้คือ ต้องด้วยกับการมุญาฮะดะฮ์(ต่อสู้) ยับยั้งอารมณ์ใฝ่ต่ำด้วยอาวุธแห่งการฝึกฝน  ไม่ใช่ด้วยความเสียหายและความผิดพลาดต่างๆ

เจ้าจงรู้เถิดว่า  ลิ้นที่พูดและหัวใจที่ทับถมเต็มไปด้วยความหลงลืม(อัลเลาะฮ์)และอารมณ์ใฝ่ต่ำนั้น  เป็นเครื่องของความทุกข์ระทม  จนกระทั่งอารมณ์ใฝ่ต่ำของสยบด้วยการต่อสู้(มะญาฮะดะฮ์)อย่างแท้จริง  ซึ่งหัวใจที่ทับถมด้วยการหลงลืมนั้นจะไม่ทำให้เขาหัวใจของท่านมีชีวิตด้วยรัศมีแห่งมะริฟะฮ์(การรู้จักในพระเจ้าอย่างแท้จริง)

และเจ้าจงรู้ไว้เถิดว่า แท้จริงประเด็นปัญหาต่าง ๆ ของที่ได้ถามฉันนั้น  จะไม่สามารถตอบได้อย่างเที่ยงตรงด้วยการเขียนและการพูด  ซึ่งหากเจ้าได้เข้าถึงสภาพดังกล่าว  เจ้าก็จะรู้ว่ามันคืออะไร!  หากไม่เป็นเช่นนั้น  การรับรู้มันก็คงเป็นไปไม่ได้  เพราะว่ามันเป็นการลิ้มรส  และทุกสิ่งที่มีการลิ้มรสนั้น   การพรรณาถึงมันนั้นจะไม่สามารถยืนยันได้อย่างถูกต้องด้วยคำพูด  เช่นความหวานของขนมหวานและความขมของสิ่งที่ขม  ซึ่งเจ้าจะไม่รู้หรอกนอกจากการลิ้มรส  ดังเช่นถูกเล่าว่า  มีคนหนึ่งที่หมดสมถภาพทางเพศได้เขียนจดหมายไปยังเพื่อนของเขาว่า  ท่านจงทำให้ฉันรู้ถึงความอร่อยของการร่วมเพศเถิดว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ดังนั้นเพื่อนของเขาก็เขียนตอบไปว่า โอ้ ท่านเอ๋ย  ฉันคิดว่าคุณหมดสมถภาพทางเพศเพียงเท่านั้น  แต่ในบัดนี้ฉันรู้ว่าท่าน เป็นคนที่หมดสมถภาพทางเพศและยังโง่เขลาเสียอีก  เพราะความอร่อยนี้ต้องลิ้มรสหากท่านสามารถบรรลุไปถึงได้  หากไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว  ท่านก็ไม่สามารถพรรณามันได้อย่างถูกต้องด้วยคำพูดและการเขียน

[นูรุ้ลอิสลาม]

أيهـا الولــد:

بعض مسائلك من هذا القبيل ، وأما البعض الذي يستقيم له الجواب فقد ذكرناه في "إحياء العلوم" وغيره ، ونذكر ههنا نبذا منه ونشير إليه فنقول: قد وجب على السالك أربعة أمور:
أول الأمر: اعتقاد صحيح لا يكون فيه بدعة.
والثاني: توبة نصوح لا يرجع بعده إلى الذلة.
والثالث: استرضاء الخصوم حتى لا يبقى لأحد عليك حق.
والرابع: تحصيل علم الشريعة قدر ما تؤدي به أوامر الله تعالى.
ثم من العلوم الآخرة ما يكون به النجاة.
حكي أن الشبلي رحمه الله خدم أربعمائة أستاذ ، وقال قرأت أربعة آلاف حديث ، ثم اخترت منها حديثا واحدا ، وعملت به ، وخليت ما سواه؛ لأني تأملته فوجدت خلاصي ونجاتي فيه ، وكان علم الأولين ، والآخرين كله مندرجا فيه فاكتفيت به ، وذلك أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال لبعض أصحابه: (اعمل لدنياك بقدر مقامك فيها ، واعمل لآخرتك بقدر بقائك فيها ، واعمل لله بقدر حاجتك إليه ، واعمل للنار بقدر صبرك عليها)

โอ้ลูกรัก

บางประเด็นคำถามของเจ้านั้น  เกี่ยวกับการนี้  ดังนั้นสำหรับบางส่วนที่สามารถตอบได้อย่างถูกต้องนั้น  เราได้กล่าวมันไปแล้วใน "หนังสือ เอี๊ยะห์ยาอุลอุลูม" และหนังสือเล่มอื่นๆ  และเราจะนำมากล่าว ณ ที่นี้พอสังเขป

เราขอกล่าวว่า  สี่ประการที่จำเป็นต่อผู้ต้องการเดินทางไปสู่อัลเลาะฮ์

หนึ่ง : มีหลักยึดมั่นที่ถูกต้อง  โดยไม่มีบิดอะฮ์อยู่เลย
สอง : เตาบะฮ์อย่างจริงใจ  โดยไม่หวนกลับไปสู่ความต่ำต้อยหลังจากนั้นแล้ว
สาม : ขออภัยต่อบรรดาคู่กรณีจนกระทั่งไม่เหลือสิทธิของคนใดค้างคาต่อท่าน
สี่ : ขนขวายความรู้ของหลักชารีอะฮ์ ตามขนาดที่เจ้าจะนำมาปฏิบัติตามคำสั่งใช้อัลลอฮ์ ตะอาลา  หลังจากนั้นก็ขนขวายวิชาการต่างๆของอาคิเราะฮ์ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้รอดปลอดภัย

ได้เล่าว่า  ท่านอัชชิบลีย์ (ร่อฮิมะฮุลลอฮ์) ได้เคยรับใช้บรรดาอาจารย์ 400 ท่านด้วยกัน และเขากล่าวว่า  ท่านได้อ่านถึง 4000 หะดิษ  หลังจากนั้น  ฉันได้เลือกมันมาเพียงแค่หะดิษเดียว และฉันก็นำมาปฏิบัติโดยฉันละทิ้งหะดิษอื่นจากนั้น  เพราะพินิจพิจารณามันแล้ว  ฉันก็พบว่า  ความรอดพ้นปลอดภัยของฉันนั้นอยู่ในหะดิษเดียวนี้  ซึ่งมันเป็นวิชาของบรรพชนยุคแรกและยุคสุดท้าย  ซึ่งวิชาการเหล่านั้นล้วนอยู่ภายใต้หะดิษนี้  และหะดิษดังกล่าวคือ ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ (ซ.ล.) ได้กล่าวกับซอฮาบะฮ์ของท่านบางส่วนว่า "ท่านจงปฏิบัติสำหรับดุนยาของท่านตามขนาดระยะเวลาที่ท่านอาศัยอยู่  และท่านจงปฏิบัติสำหรับโลกหน้าตามขนาดระยะเวลาที่ท่านจะคงอยู่อย่างนิรันดร์  และท่านจงปฏิบัติเพื่ออัลเลาะฮ์ตามขนาดที่ท่านต้องการพึงพาต่อพระองค์ และท่านจงปฏิบัติสำหรับไฟนรกตามขนาดที่ท่านจะอดทนต่อมันได้

[al-azhary]

- ฉันโกหก ขอสาบานต่อบัยตุลลอฮ์  หากฉันมีความรักคิดถึงจริงแล้ว  บรรดามิตรหสายจะไม่ร้องไห้ก่อนฉัน

แสดงว่าหากเราคิดถึงมิตรสหายจริง ๆ นั้น  เมื่อเราพบกับพวกเขา  เราก็ต้องห้องไห้ก่อน  ร้องไห้เพราะความดีใจที่ได้เจอ

[al-azhary]

ฉัน

- และฉันอ้างว่าฉันรักคิดถึง   ต่อผู้อภิบาลของฉัน  แล้วฉันไม่ร้องไห้แต่บรรดาสาราสัตว์ต่างร่ำร้อง!?"

 :'( :'(

[al-azhary]

أيهـا الولــد:

إذا علمت هذا الحديث لا حاجة إلى العلم الكثير.
وتأمل في حكاية أخرى ، وهي: أن حاتم الأصمّ كان من أصحاب شقيق البلخي رحمة الله تعالى عليهما ، فسأله يوما قال: صاحبتني منذ ثلاثين سنة ما حصّلت؟
قال: حصّلت ثماني فوائد من العلم ، وهي تكفيني منه لأني أرجو خلاصي ونجاتي فيها.
فقال شفيق: ما هي؟
قال حاتم:

الفائدة الأولى: إني نظرت إلى الخلق فرأيت لكل منهم محبوبا ومعشوقا يحبه ويعشقه ، وبعض ذلك المحبوب يصاحبه إلى مرض الموت وبعضه يصاحبه إلى شفير القبر ، ثم يرجع كله ، ويتركه فريدا وحيدا ، ولا يدخل معه في قبره منهم أحد.
فتفكرت وقلت: أفضل محبوب المرء ما يدخل معه في قبره ، ويؤنسه فيه ، فما وجدته غير الأعمال الصالحة ، فأخذتها محبوبة لي؛ لتكون لي سراجا في قبري ، وتؤنسني فيه ، ولا تتركني فريدا.

โอ้ลูกเอ๋ย  เมื่อเจ้ารู้หะดิษนี้แล้ว  ก็ไม่จำเป็นต้องพึงพาความรู้มากอันมาย

และเจ้าจงพิจารณาถึงเรื่องเล่าหนึ่ง  คือท่านฮาดิตม อัลอะซ๊อม  ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของชะฟีก อัลบัลคีย์ เราะฮ์มะตุลลอฮิอะลัยฮิมา   ในวันหนึ่ง ท่านชะฟีกได้ถามฮาติมอัลอะซ๊อมว่า  ท่านได้ติดตามฉันมาตั้งแต่ 30 ปีแล้ว  ท่านได้รับอะไรบ้าง?  ท่านฮาติมกล่าวว่า  ฉันได้รับประโยชน์จากความรู้ 8 ประการ  ซึ่งเพียงพอสำหรับฉัน เพราะว่ามันเหล่านี้  ฉันหวังที่จะรอดพ้นและปลอดภัย

ท่านชะฟีกกล่าวว่า  มันคืออะไรหรือ?

ท่านอัลฮาติมกล่าวว่า

ประโยชน์ที่หนึ่ง  ฉันมองไปยังมัคโลค  ฉันเห็นว่าทุก ๆ คนล้วนมีคนที่เขารักและคิดถึง  คนรักบางคนกำลังป่วยใกล้ตายและบางคนกำลังใกล้ลงสู่หลุมกุโบร  หลังจากนั้นพวกเขากลับไปกันหมด และปล่อยทิ้งเขาไว้อยู่คนเดียว  ดังนั้นฉันจึงคิดพิเคราะห์และกล่าวว่า   สิ่งรักของบุคคลหนึ่งที่ดีที่สุด  คือสิ่งที่เข้าไปอยู่พร้อมกับเขาและเป็นเพื่อนสนิทของเขาในกุบูร  ฉะนั้น  ฉันจึงไม่พบอันใดนอกจากบรรดาอะมัลที่ดีงาม   ที่ฉันจะนำมันมาเป็นสิ่งที่รักยิ่งสำหรับฉัน เพื่อจะนำมาเเป็นตะเกียงและมิตรสหายสำหรับฉันในกุบูรโดยไม่ทิ้งให้ฉันอยู่เดียวดาย 

[al-azhary]

  الفائدة الثانية: أني رأيت الخلق يقتدون أهواءهم ، ويبادرون إلى مرادات أنفسهم ، فتأملت قوله تعالى:{وأما من خاف مقام ربه ونهى النفس عن الهوى ، فإن الجنة هي المأوى}. وتيقنت أن القرآن حق صادق فبادرت إلى خلاف نفسي وتشمّرت بمجاهدتها ، وما متعتها بهواها ، حتى ارتاضت بطاعة الله تعالى وانقادت.

الفائدة الثالثة: أني رأيت كل واحد من الناس يسعى في جميع حطام الدنيا ، ثم يمسكه قابضا يده عليه فتأملت في قوله تعلى:{ما عندكم ينفد وما عند الله باق} فبذلت محصولي من الدنيا لوجه الله تعالى ففرّقته بين المساكين ليكون ذخرا لي عند الله تعالى.

ประโยชน์ที่สอง  ฉันเห็นบรรดามัคโลคชอบตามอารมณ์ของพวกเขาเอง  และพวกเขาจะรีบตามความต้องการของอารมณ์  ดังนั้นฉันจึงพิจารณาคำตรัสของอัลเลาะฮ์ตาอาลาที่ว่า "ผู้ใดที่กลัวตำแหน่ง(ความยิ่งใหญ่)ของผู้อภิบาลของเขาและเขาหักห้ามอารมณ์ให้พ้นจากกิเลสได้  แน่นอนที่สุดสวรรค์ย่อมเป็นที่พำนัก(สำหรับเขา)" อันนาซิอาต 40 - 41 และฉันจึงมั่นใจว่าอัลกุรอานคือสัจจะธรรมที่แท้จริง  ดังนั้นฉันจึงรีบกระทำการขัดแย้งกับอารมณ์ใฝ่ต่ำของตนและเตรียมพร้อมทำการต่อสู้กับมันและต่อสู้กับสิ่งที่ฉันมีความสุขด้วยกับกิเลสของมัน  จนกระทั่งมันได้ยินยอมและน้อมตามการภักดีต่ออัลเลาะฮ์ตาอาลา

ประโยชน์ที่สาม  ฉันเห็นว่ามนุษย์ทุก ๆ คนนั้นพยายามขนขวายสิ่งไร้แก่นสารของโลกนี้  หลังจากนั้นเขาก็ทำการยึดกำมันกับมือของเขา  ดังนั้นฉันจึงพิจารณาคำตรัสของอัลเลาะฮ์ตาอาลาความว่า "สิ่งที่อยู่ ณ ที่พวกเจ้านั้น  มันต้องหมดสูญ  แต่สิ่งที่อยู่ ณ อัลเลาะฮ์  เป็นสิ่งจีรัง" อันนะห์ลิ 96  ฉะนั้นฉันจึงทุ่มเทกับสิ่งที่ฉันได้รับมาจากโลกนี้เพื่อหนทางของอัลเลาะฮ์  ฉันจึงทำการแจกจ่ายมันให้กับบรรดาคนอนาถา  เพื่อเป็นเสบียงสะสมไว้ ณ ที่อัลเลาะฮ์ตาอาลา

[al-azhary]

الفائدة الرابعة: أني رأيت بعض الخلق يظن أن شرفه وعزه في كثرة الأقوام والعشائر فأعتز بهم.
وزعم آخرون أنه في ثروة الأموال وكثرة الأولاد ، فافتخروا بها.
وحسب بعضهم أن العز والشرف في غصب أموال الناس وظلمهم وسفك دمائهم.
واعتقدت طائفة أنه في إتلاف المال وإسرافه ، وتبذيره ، فتأملت في قوله تعالى:{إنّ أكرمكم عند الله أتقاكم} ، فاخترت التقوى ، واعتقدت أن القرآن حق صادق ، وظنهم وحسبانهم كلها باطل زائل.

الفائدة الخامسة: إني رأيت الناس يذم بعضهم بعضا ، ويغتاب بعضهم بعضا ، فوجدت أصل ذلك من الحسد في المال والجاه والعلم ، فتأملت في قوله تعالى:{نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحياة الدنيا} فعلمت أن القسمة كانت من الله تعالى في الأزل ، فما حسدت أحدا ورضيت بقسمة الله تعالى.

ประโยชน์ที่สี่   ฉันเห็นผู้คนบางส่วนคิดว่าเกียรติยศของเขาอยู่ที่กลุ่มชนและพวกพ้องมาก  เขาจึงถือว่ามีเกียรติด้วยกับพวกเขา  และคนอื่น ๆ อีกอ้างว่า  เกียรติของเขานั้นคือมีทรัพย์สินมั่งคั่งและลูกหลานมากมาย  ดังนั้นพวกเขาจึงภาคภูมิใจด้วยกับมัน  และพวกเขาบางส่วนคิดว่า  เกียรติยศนั้นอยู่ในการที่พวกเขาได้ขโมยทรัพย์สินผู้อื่น  พวกเขามีการอธรรมและทำการนองเลือด  และชนกลุ่มหนึ่งเชื่อว่าเกียรติยศอยู่ที่การทำลายและสุรุ่ยสุร่ายกับทรัพย์สิน  ดังนั้น  ฉันจึงพิจารณาคำตรัสของอัลเลาะฮ์ตาอาลา  ที่ว่า "แท้จริงผู้มีเกียรติที่สุดในหมู่พวกเจ้า ณ อัลเลาะฮ์ คือผู้มีความยำเกรงที่สุดในหมู่พวกเจ้า" อัลหุญุรอต 13 ฉะนั้น  ฉันจึงเลือกความยำเกรง  และฉันเชื่อว่าอัลกุรอานคือสัจธรรมความจริงและการคาดการณ์และความคิดของพวกเขาทั้งหมดนั้น  ล้วนโมฆะไม่จีรัง

ประโยชน์ที่ห้า  ฉันเห็นว่าผู้คนทำให้ทำการตำหนิซึ่งกันและกันและทำการนินทางซึ่งกันและกัน  ฉันจึงพบว่าต้นตอสิ่งดังกล่าวมาจากความอิจฉาริษยาในทรัพย์สิน , เกียรติยศ , และความรู้  ดังนั้น  ฉันจึงพิจารณาความตรัสของอัลเลาะฮ์ตาอาลาที่ว่า "ความจริงเราต่างหากที่จะทำการแบ่งสรรระหว่างพวกเขา  ซึ่งปัจจัยความเป็นอยู่ในชีวิตทางโลกนี้" อัซซุครุฟ 32  ฉันจึงรู้ว่าการจัดสรรนั้นมีอยู่ ณ ที่อัลเลาะฮ์ตาอาลาตั้งแต่บรรพกาลแล้ว  ดังนั้นฉันจึงไม่อิจฉาริษยาผู้ใดและฉันพอใจด้วยกับการจัดสรรของอัลเลาะฮ์ตาอาลา