บิสมิลลาฮ์ฮิรรอมานิรรอฮีม
เคยได้ยินใน อัลกุรอานว่า สำหรับ ผู้ได้ยินเสียงคำว่าอัลลอฮ์ หรือว่า อ่านคำว่าอัลลฮ์
แล้วทำให้เกิดน้ำตา หรืออ่าน อัลกุรอาน แล้วทำให้มีน้ำตา .....
ผู้นั้นได้ถูกรับรองเป็นชาว สวรรค์
Pmadee ....
ดังนั้น...ย่อมดีกว่าการฟังเพลงแล้วร้องไห้...
บางครั้งการได้รับฟังสัจธรรม ก็ก่อให้เกิดน้ำตา
และน้ำตาดังกล่าว หาได้เกิดขึ้นมาเพราะความอ่อนแอของจิตใจ
แต่เพราะมันกำลังร้องไห้เพราะความอ่อนน้อม
เพราะรู้ว่าตัวเรานั้นแท้จริงแล้วอ่อนแอ
ไร้ที่พักพิงใดๆ หากอัลลอฮฺไม่ให้ที่พักพิง...
จิตใจที่มุ่งสู่อัลลอฮฺนั้นจึงอ่อนโยน...ไม่แข็งกระด้างเย็นชา...
เพราะมันกำลังได้รับการบำบัดรักษาจากผู้สร้าง...
บางครั้งเราจึงพบว่า...หลังจากที่ร้องไห้...หัวใจเราเบาลง...
ราวกับอะไรหรือความขุ่นมัวบางอย่างได้หายไป
ปล.หากเราได้ฟังเพลงแล้วร้องไห้
แล้วชื่นชมผู้ที่แต่งเพลงนั้นๆว่าแต่งเพลงเก่ง...
แล้วอัลกุรอ่านที่อัลลอฮฺเป็นผู้ประพันธ์ขึ้นมา
จะไม่ทำให้น้ำตาของมนุษย์ผู้ที่ได้รับฟังหรือได้อ่าน
ต้องหลั่งน้ำตาออกมาได้อย่างไร...
แล้วเราจะไม่ชื่นชมสรรเสริญกับผลงานของพระองค์
ที่มอบให้กับเราเป็นของขวัญเป็นหนทางนำได้อย่างไร...
...อัลฮัมดุลิลลาฮฺ...
วัสลามค่ะ...