เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ทั้งสองคนเป็นแฟนทั้งสองกำลังเรียนอยู่แล้วเรียนที่เดียวกัน พ่อแม่ฝ่ายชายทราบว่าทั้งสองเป็นแฟนกัน ท่านคิดว่าอาจเกิดการซิน่าได้ จึงให้ทั้งสองนิกะกันก่อนเพื่อป้องกันการซิน่าที่จะเกิดตามมา แต่ฝ่ายหญิงไม่ต้องการให้ที่บ้านทราบเพราะต้องการเรียนให้จบก่อน แต่ก้อต้องการทำให้ถูกต้อง พอเรียนจบฝ่ายชายไปขอตามประเพณีแล้วต้องการจะนิกะใหม่ได้หรือไม่ (ที่ต้องการปกปิดพ่อแม่ทางฝ่ายหญิงว่านิกะแล้วเพราะฝ่ายหญิงไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจและมีเหตุผลที่ไม่สามารถพูดออกมาได้)
การที่พ่อแม่ฝ่ายชายให้แต่งก่อนเพราะกลัวว่าทั้ง 2 คนจะทำซีนากันนั้นถือว่าเป็นสิ่งดี เพราะการไปไหนมาไหน 2 คน นั้นแน่นอนซัยฏอนมันจะคอยยุให้ทั้ง2คนนั้นทำในสิ่งที่ผิดต่อหลักการของศาสนาแน่นอน ดังนั้นการแต่งงานที่กลัวจากการเกิดซีนานั้นถือเป็นวาญิบ
(แต่การแต่งงานครั้งแรกนั้นต้องแต่งในระยะทางที่ไกลกว่า 2 มัรฮาละห์ คือ 83 กิโลขึ้นไปจึงจะใช้ได้ในมัสฮับซาฟีอีเพราะวาลีฝ่ายหญิงไม่ได้อนุญาติให้ทำการแต่ง ส่วนฮานาฟีถือว่าไม่เป็นไรในการแต่งงานที่ปราศจากวาลีถึงแม้ระยะทางจะใกล้ก็ตาม)
ข้อต่อมา เมื่อเราแต่งเป็นที่เรียบร้อยแล้วใช้ชีวิตได้ 4-5 ปี เรียนจบพอดีเลยอยากแต่งงานใหม่นั้นแปลว่าในช่วงที่อยู่ด้วยกันนั้นมีการป้องกันการตั้งครรณ์เป็นอย่างดีเพราะไม่มีการท้องตลอด 4-5ปีที่ผ่านมา จีงอยากแต่งครั้งที่ 2 โดยให้พ่อแม่ได้รับทราบถือว่าแต่งได้ครับและก็เป็นการดีด้วยซ้ำไปที่เราทำให้พ่อแม่เรานั้นสบายใจมีความสุขในการแต่งงานครั้งนี้
(ขอเตือนพี่ๆน้องที่เคารพว่า ให้รอเวลาที่เมาะสมด้วยกันทั้ง 2 ฝ่ายก่อนแล้วเราจะได้มีความสุขได้อย่างเต็มที่ทั้งพ่อแม่เราและพ่อแม่แฟนเราด้วย สุดท้ายขอให้ท่านทั้ง2มีความสุขในการแต่งงานครั้งนี้) วัสลาม...
