และสิ่งเหล่านั้นคือมรดกทางวิชาการที่ล้ำค่า ซึ่งอัลลอฮฺ (ซ.บ.) ทรงประทานให้แก่บรรดาอุละมาอฺเหล่านั้นที่เป็นธรรมทายาทของท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม) และกลายเป็นความประเสริฐของประชาชาตินี้ที่บรรดาอุละมาอฺของประชาชาติคือผู้ที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา ลองคิดสักนิด หากว่าเราไม่ถ่ายทอดมรดกทางวิชาการเหล่านั้น ไม่นานข้อมูลทางวิชาการเหล่านี้ก็จะสูญหายไปในที่สุดด้วยเหตุผลที่เราอ้างว่า ไม่จำเป็นต้องอาศัยพวกเขาอีกแล้ว
สำหรับผมแล้ว ความเป็นครูสอนศาสนาเป็นชีวิตและวิถีของผม ครูย่อมไม่หวงวิชา ครูต้องทำหน้าที่อธิบายแก่ศิษย์โดยไม่ปิดบังความรู้ และมรดกทางวิชาการของอุละมาอฺในอดีตนับแต่ยุคสะลัฟศอลิหฺก็คือความรู้ที่ทรงคุณค่าที่เราจะมองข้ามไปโดยคิดว่า “ไร้ค่า ไร้ราคา” มิได้โดยเด็ดขาด เพราะนั่นก็เท่ากับเรากำลังกระทำตนเยี่ยงคนไม่รู้คุณคน และเรากำลังดูถูกครูผู้ให้ความรู้แก่เราโดยไม่รู้ตัว
และอะมานะฮฺทางวิชาการที่เป็นจรรยาบรรณของครูก็คือ การถ่ายทอดความรู้อย่างตรงไปตรงมา
ไม่แอบอ้างในความรู้ของผู้อื่นและอ้างความรู้นั้นว่าเป็นของตน ที่ร้ายกาจยิ่งกว่าก็คือคนที่เรียนรู้มาจากผู้อื่น แอบอ้างคำตอบที่ตนเข้าใจตัวบทตามความรู้ที่ได้รับมาแล้ว ก็ไม่อ้างว่ารู้มาจากใคร กลับอ้างความรู้เป็นของตน
และที่ร้ายกาจยิ่งกว่านั้นอีกก็คือ คนที่เข้าใจเอาเองและตอบตามความคิดของตนแล้วสรุปว่านั่นคือ กิตาบุลลอฮฺและสุนนะฮฺ คนเช่นนี้แหล่ะที่ตนเองหลงแล้วยังได้ชักนำให้คนอื่นหลงตามไปด้วย และขอต่ออัลลอฮฺ (ซ.บ.) อย่าให้ผมเป็นส่วนหนึ่งจากคนประเภทนี้
สำหรับผมแล้วผมเป็นครูมากกว่าความเป็นนักพูดนักบรรยาย แม้ผมจะได้รับความโปรดปรานในเรื่องทักษะการพูดจากพระองค์อัลลลอฮฺ (ซ.บ.) ผมก็ใช้การพูดในการทำหน้าที่ครูมากกว่าความเป็นนักพูดหรือนักตอบปัญหา สิ่งที่ผมตอบจะเป็นข้อเขียนและลายลักษณ์อักษรมากกว่าการพูดตอบสดซึ่งมีหลักฐานประจักษ์ว่าการตอบสดของผมน้อยกว่าคำตอบที่เป็นข้อเขียนหลายเท่านัก นี่คือตัวผมที่คุณสงสัย
ผมดีใจที่คุณมีทัศนคติที่ดีต่อผม และจะดีใจมากขึ้นไปอีกถ้าหากความรู้สึกของคุณที่มีต่อผม ต่อวิถีและวิธีคิดของผมดังที่กล่าวมาทั้งหมด จะเป็นความรู้สึกที่ดีและชัดเจนมากขึ้นไปอีก ผมหวังเช่นนั้น
สุดท้ายผมก็ขอรับการมะอัฟของคุณเป็นครั้งที่สาม
ผมคุ้นเคยกับปากลัดดีครับ
http://www.alisuasaming.com/index.php/webbord/32--/2096#2137