รายงานจากท่าน อัลหะซัน บิน อะลี ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุ ท่านกล่าวว่า ข้าพเจ้าได้ถาม ฮินด์ บิน อบี ฮาละฮ์ ซึ่งเป็นน้าชายของข้าพเจ้า โดยที่เขาเป็นผู้ที่รู้ถึงบุคคิกของท่านร่อซูลลุเลาะฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เป็นที่สุด และข้าพเจ้าปรารถนาที่จะให้เขาทำการพรรณาคุณลักษณะของท่านนบีสักบางคุณลักษณะ เพื่อข้าพเจ้าจะยึดมาเป็นต้นแบบ น้าชายเขากล่าวว่า
"ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ซ๊อลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม มีรูปร่างใหญ่ภูมิฐาน ใบหน้าของท่านประกายส่อง ประหนึ่งประกายแสงของดวงเดือนในคืนจันทร์เพ็ญ มีสัดส่วนสูงกว่าระดับปานกลาง เตี้ยกว่าคนที่สูงโย่ง ศีรษะท่านใหญ่ เส้นผมของท่านนุ่มสลวย ถ้าผมของท่านได้รับการแสก ก็เหมือนจะแยกออกจากกัน และถ้าไม่ทำเช่นนั้น เส้นผมของท่านก็จะไม่ยาวเกินติ่งหูของท่าน เมื่อท่านปล่อยมันไว้เฉย ๆ (ไม่ได้รวบผูก) สีผิวของท่านผ่องใส หน้าผากกว้าง คิ้งทั้งสองข้างบางจรดปลายตา โดยไม่งอกเป็นเขา ระหว่างคิ้วทั้งสองมีเหงื่อผุดออกมาในยามท่านโกรธ, จมูกโด่ง ซึ่งมีรัศมีอันท่วมท้น จนผู้ที่ไม่สนใจมักจะคิดว่า ท่านเป็นจมูกยาว เคราของท่านหนา แก้มของท่านเรียบ ปากของท่านกว้าง ฟันของท่านขาว ฟันห่าง (เป็นระเบียบไม่ซ้อนกัน) ขนอกของท่านละเอียด ก้านคอของท่านประหนึ่งภาพหินอ่อนอันงดงามในแผ่นเงินอันบริสุทธิ์ , รูปร่างปานกลาง , ท้วมกระทัดรัด , ท้องกับอกเท่ากัน(พุ่งไม่ยื่น) , อกกว้าง , ส่วนระหว่างไหล่ทั้งสองข้างห่างจากกัน ปลายกระดูกโต ส่วนเปลือย (ที่ไม่สวมผ้า) ผ่องขาว ระหว่างแผงอกของท่านจนถึงสะดือมีเส้นขนขึ้นเป็นแนวเหมือนเส้นทางตรง เต้านมทั้งสองและท้องของท่านเปลือยเปล่า (ไม่มีสิ่งอื่นปะปน) จากสิ่งอันนอกเหนือจากนั้น ข้อศอกทั้งสองข้างและไหล่ทั้งสองข้างมีขนขึ้น และอกสูงเด่น ส่วนตรงข้อมือยาว ฝ่ามือกว้าง กระดูกของท่านตรง (ไม่มีส่วนใดงอคด) ฝ่ามือและเท้าทั้งสองข้างแน่นหนา ปลายนิ้วเรียวยาว อุ้งเท้าทั้งสองข้างเว้า (ไม่แนบกับพื้น) เท้าทั้งสองข้างตรง น้ำไหลผ่านจากเท้าทั้งสองได้ เมื่อท่านเคลื่อนย้าย ก็จะเคลื่อนทั้งตัว ท่านเดินก้มไปข้างหน้า ท่านเดินอย่างแผ่วเบา ท่านเดินเร็ว เมื่อท่านเดิน ก็ดูประหนึ่งท่านลงมาจากที่สูง เมื่อท่านเหลียว ก็เหลียวทั้งตัว สายตาของท่านทอดต่ำ ท่านมองพื้นดินนานกว่ามองพื้นฟ้า การมองส่วนใหญ่ของท่าน เป็นการมองแบบพินิจพิเคราะห์ ท่านจะเดินต้อนบรรดาสหลายของท่าน (โดยอยู่ข้างหลังพวกเขาเป็นคนสุดท้าย) ท่านจะรีบให้สลามกับผู้ที่พบกับท่าน"
อธิบายเพิ่มเติม
ในขณะที่ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เสียชีวิต ท่านอัลหะซันยังเด็กอยู่ จึงไม่ได้สังเกตุและพิเคราะห์ถึงคุณลักษณะของท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิซซัลลัม ดังนั้น ท่านอัลหะซัน จึงถามน้าชายของท่าน คือ ฮินด์ บิน อบูฮาละฮ์ ซึ่งเป็นบุตรชายของพระนางคอดิญะฮ์ ที่เกิดมาจากสามีคนแรกที่ชื่อฮาละฮ์ ท่านฮินด์ จึงเป็นพี่ของท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ และได้รับการเลี้ยงดูจากท่านนบี ท่านอัลหะซันมีจุดมุ่งหมายที่จะถามท่านฮินด์ เพื่อที่จะทราบถึงคุณลักษณะของท่านนบีและนำมาเป็นแบบอย่าง ทั่งที่ท่านอัลหะซันเป็นผู้ที่คล้ายคลึงกับท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมมากที่สุด
ใบหน้าของท่านประกายส่อง ประหนึ่งประกายแสงของดวงเดือนในคืนจันทร์เพ็ญ กล่าวคือ ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยวะซัลลัม มีใบหน้าที่มีรัศมีประดุจจันทร์เพ็ญ
อัลเลาะฮ์ทรงตรัสว่า
قَدْ جَاءكُم مِّنَ اللّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُّبِينٌ
"แท้จริงรัศมี(ท่านนบีมุฮัมมัด) และคำภีร์อันชัดแจ้งจากอัลเลาะฮ์ได้มาสู่พวกท่านแล้ว"
พระองค์ทรงตรัสเช่นกันว่า
وَدَاعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجاً مُّنِيراً
"(ท่านนบีมุฮัมมัดถูกส่งมา)เพื่อเป็นผู้เชิญชวนสู่อัลเลาะฮ์ และเพื่อเป็นดวงประทีปที่ทำให้มีรัศมี"
ดังนั้น ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม คือรัศมี และทำให้มีรัศมี และย่อมไม่มีสิ่งใดที่จะมาห้ามให้ทำท่านกล่าวว่าท่าน ซัยยิดินา มุฮัมมัด ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม คือ รัศมี ตราบใดที่อัลเลาะฮ์ทรงพรรณายืนยันคุณลักษณะและเรียกท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ว่า "รัศมี" เพราะฉะนั้น จึงไม่แปลกที่ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ทรงมีใบหน้าที่มีรัศมีประดุจดวงจันทร์เพ็ญ
เมื่อท่านนบีไม่ได้มองสิ่งใด สายตาของท่านจะทอดต่ำ ท่านมองพื้นดินนานกว่ามองพื้นฟ้า ดังกล่าวนี้ ย่อมเป็นความนอบน้อมถ่อมตนเป็นที่สุด และอีกทั้งมีความละอายต่ออัลเลาะฮ์ ตะอาลา มีความเกรงกลัวต่อพระองค์เป็นอย่างมาก การมองส่วนใหญ่ของท่าน เป็นการมองแบบพินิจพิเคราะห์ ท่านจะเดินต้อนบรรดาสหลายของท่าน หมายถึง ท่านจะให้บรรดาซอฮาบะฮ์เดินนำหน้าและท่านจะเดินอยู่ข้างหลังพวกเขาอันเนื่องจากความนอบน้อมถ่อมตน และดังกล่าวนี้ ย่อมบ่งถึงว่า ท่านนบีประดุจดังผู้ที่เลี้ยงปศุสัตว์ที่กำลังให้การดูแลและต้อนพวกเขา และบ่งชี้ถึง ให้ความเอาใจใส่ต่อผู้ที่อ่อนแอ โดยท่านนบีทำการเดินข้างหลังเพื่อเอาใจใส่แก่คนอ่อนแอและช่วยเหลือคนยากจน โดยที่ "บรรดาซอฮาบะฮ์ของท่านร่อซูลุลเลาะฮ์นั้น จะเดินนำหน้าท่านนบี และพวกเขาได้ปล่อยให้เบื้องหลังของท่านนบีสำหรับบรรดามะลาอิกะฮ์" รายงาน โดยท่านอิมามอะหฺมัด จากท่านญาบิร
ท่านนบีจะรีบให้สลามแก่ผู้ที่พบปะกันท่านก่อนเสมอ ซึ่งดังกล่าวเป็นบุคลิกของผู้ที่มีความนอบน้อมถ่อมตน หรือ สิ่งดังกล่าวนั้น จะทำให้ผู้ที่มาพบปะได้รับผลบุญมากกว่า อันเนื่องจากการตอบรับสลามเป็นนั้นเป็นฟัรดูจำเป็น ย่อมได้รับผลบุญมากกว่าสุนัตในการให้สลาม วัลลอฮุอะลัม
