มีอัลกุรอานและซุนนะฮ์ใดบ้างที่แยกและบอกว่า มือคือคุณลักษณะหรือรูปธรรม ความเมตตาคือคุณลัษณะหรือรูปแบบทางนามธรรม และการได้ยิน การเห็น คือวิธีการ และมีสะลัฟท่านใดเข้าใจอย่างคุณนี้ ช่วยอ้างอิงเชิงวิชาการหน่อยจ่ะ
ผมไม่ทราบนะว่ามีหรือไม่? แต่เท่าที่ทราบ ไม่มีปราชญ์ยุคสลัฟยอมรับกับการให้คำจำกัดความในศัพท์เชิงรูปธรรม เช่น เท้า หรือ มือ ให้เป็นนามธรรมเช่นเดียวกัน ที่ผมทำมันก็เป็นเพียงนำคุณลักษณะต่างๆเหล่านี้มาจัดประเภท เท่าที่ความรู้ ความสามารถจะเอื้ออำนวย ไม่ได้ให้คำจำกัดความใหม่ หรือตีความเอาเอง เช่นเดียวกับการนำหลักการต่างๆของอิสลามมาจัดหมวดหมู่ใหม่เป็นวิชาฟิกฮ์ นำภาษามาเป็นวิชานาฮู ซะรอฟ อะไรทำนองนี้ ซึ่งได้บอกแล้วว่า หากไม่มีผลต่อหลักอากีดะฮ์ที่เปลี่ยนแปลงไป ก็ไม่น่าจะมีผลเสียอะไร การแบ่งนามออกกว้างๆเป็นรูปธรรม กับนามธรรม และเรียก กิริยา ว่าวิธีการ ผิดหรือไม่? อย่างไร?
หรือว่าหากคุณพบว่ามันผิดหลักการอิสลามที่ผมแบ่งแยกคุณลักษณะโดยใช้เกณฑ์ดังกล่าว ตามแนวทางของสลัฟ ก็โปรดชี้แนะด้วย (วิชาการนะ)