แสดงกระทู้
1
ห้องสมุดนักศึกษาอะฮ์ลิสซุนนะฮ์วัลญะมาอะฮ์ / Re: หนังสือ : การตักลีดตามบทบัญญัติศาสนาเกี่ยวกับนิติศาสตร์อิสลามและความสำคัญ
« เมื่อ: มี.ค. 05, 2010, 03:51 PM »salam
ในหนังสือเล่มนี้ ได้ยกไว้หลายตัวอย่างเกี่ยวกับ เรื่องที่นักฮะดิษนั้นมิใช่จะชำนาญในวิชาฟิกห์กันทุกคน นักฮะดิษบางท่านจำฮะดิษแต่ไม่เข้าใจฮะดิษอย่างแจ่มชัด ตัวอย่างเช่น
ท่านอัลลามะฮ์ อิบนุ อัลเญาซีย์ ได้กล่าวไว้ในหนังสือ ตัลบีส อิบลีส ความว่า ได้ถูกรายงานจากท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ความว่า
أَنَّهُ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَسلَّمَ نَهَي أَنْ يَسْقِيَ الرَّجُلُ مَاءَهُ زَرْعَ غَيْرِهِ
"แท้จริง ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้ห้ามให้ผู้ชายคนหนึ่งทำการรดน้ำของเขากับสิ่งเพาะปลูกของคนอื่น"
เป้าหมายของฮะดิษนั้น คือห้ามผู้ชายคนหนึ่งไปร่วมหลับนอนกับทาสหญิงที่ตั้งครรภ์จากนายคนอื่นแล้ว
อัสสลามุอะลัยกุมน้องบ่าวอาจารย์ อัลอัซฮารีย์
หะดิษข้างต้น เป็นการจำกัดเฉพาะในกรณี ห้ามผู้ชายไม่ให้หลับนอนกับทาสหญิงที่ตั้งครรภ์จากนายคนอื่นเท่านั้นหรือครับ
หะดิษนี้เกี่ยวกับกรณีเชลยในการทำสงครามหุนัยน์ มิใช่หรือครับ และหะดิษนี้ไม่น่าจะจำกัดอยู่แค่ทาสหรือเชลยที่ทั้งครรภ์ นะครับ
น่าจะมีความหมายครอบคลุมถึงหญิงที่ตั้งครรภ์ทั่วไปและหญิงที่ตั้งครรภ์เนื่องจากการผิดประเวณีนี(ซีนา)ด้วยนะครับ
ท่านอิบนุกอ็ยยิม(ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน) กล่าวว่า
ونهى النبي صلى الله عليه وسلم أن توطأ المسبية الحامل حتى تضع، مع أن حملها مملوك له، فالحامل من الزنا أولى ألاّ توطأ حتى تضع
และท่านนบี ศอลฯ ได้ห้ามไม่ให้ร่วมหลับนอนกับเชลยหญิงที่ตั้งครรภ์ จนกว่านางจะคลอด โดยที่บุตรในครรภ์ของนางนั้น เป็นเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา(หมายถึงเป็นทาสของเขา) ดังนั้น หญิงที่ตั้งครรภ์จากการซีนา(ผิดประเวณี )ย่อมสมควรกว่าที่เขาจะไม่ร่วมหลับนอนกับนางจนกว่านางจะคลอด - หาชียะฮอิบนุกอ็ยยิม เล่ม 6 หน้า 119
ประนี้เป็นประเด็นที่นักวิชาการมีความเห็นที่แตกต่างกัน แต่บังว่า สมควรหรือที่จะเปิดหนทางให้สะดวกสำหรับคนที่ทำผิดประเวณีซึ่งนับวันจะมีมากขึ้น โดยส่วนตัวประเด็นนี้เห็นด้วยกับอิหม่ามอะหมัดและท่านอื่นๆที่ต้องมีอิดดะฮสำหรับหญิงที่ทำซีนา
ท่านอิหม่ามนะวาวีย์ (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)กล่าวว่า
اذا زنت المرأة لم يجب عليها العدة ،سواء كانت حائلا أو حاملا ، فان كانت حائلا جاز للزانى ولغيره عقد نكاح عليها وان حملت من الزنا فيكره نكاحها قبل وضع الحمل،وهو أحد الروايتين عن أبى حنيفة رضى الله عنه وذهب ربيعة ومالك والثورى وأحمد واسحاق رضى الله عنهم الى أن الزانية يلزمها العدة كالموطوءة بشبهة فان كانت حائلا اعتدت ثلاثة أقراء،وان كانت حاملا اعتدت بوضع الحمل ولا يصح نكاحها قبل وضع الحمل
เมื่อผู้หญิง ได้ทำผิดประเวณี ก็ไม่จำเป็นที่นางจะต้องมีอิดดะฮ ไม่ว่านางจะไม่ตั้งครรภ์หรือตังครรภ์(จากการซินานั้น)ก็ตาม แล้วถ้านางไม่ได้ตั้งครรภ์(จากการซีนา) ก็อนุญาตแก่ชายชู้และอื่นจากชายชู้ ทำพิธีนิกะห์กับนางได้ และถ้านางตั้งครรภ์ เนื่องจากการซินานั้น ก็เป็นการน่าเกลียด(มักรูฮ) ทำพิธีนิกะห์กับนาง ก่อนการคลอดบุตร และมันคือ รายงานหนึ่งจากสองรายงานจากอบีหะนีฟะฮ (ร.ฎ) และ เราะบีอะฮ, อิหม่ามมาลิก ,อัษเษารีย์, อิหม่ามอะหมัด และอิสหาก(ขออัลลอฮประทานความโปรดปรานแก่พวกเขา) มีทัศนะว่า หญิงที่ผิดประเวณีนั้น จำเป็นจะต้องมีอิดดะฮ เช่น เดียวกับหญิงที่ถูกร่วมเพศ ด้วยสาเหตุของความเคลือบแคลง(ชุบฮาต) แล้วถ้าปรากฏว่านางไม่ได้ตั้งครรภ์(จากการซีนา) ก็ให้นางมีอิดดะฮ สามครั้งการมีประจำเดือน และถ้าปรากฏว่านางตั้งครรภ์ (จากการซีนา)ก็ให้นางมีอิดดะฮ โดยการคลอดบุตร ก่อน และการทำพิธีนิกะห์นางก่อนการคลอดบุตรนั้นใช้ไม่ได้ ดูมัจญมัวะ ชัรหุลมุหัซซับ เล่ม 17 หน้า 348
....
;วัสสลาม