5
« เมื่อ: ม.ค. 26, 2011, 09:45 PM »
อัสลามมูอาลัยกุม สำหรับพี่น้องน่ะครับ ผมขอกล่าว ง่าย ๆ แต่อาจอธิบายยาวหน่อย ว่า
"นบี เป็น ผู้ที่ นุ่มนวล ทั้งอัคลาค ในส่วนของการแสดงออก คำพูด และฟิเกร ความเป็นห่วงอุมมะฮฺ"
ฉะนั้น สิ่งที่ผมต้องการจะกล่าว หรือ พิมพ์ก็แล้วแต่ ต่อไป รบกวนตะฟักโกร นิดนึงว่า
บางสิ่ง ในที่บางท่าน ได้พิมพ์ไป จะเป็นการแบ่ง กันมากเกินไปไหม ไม่อย่างนี้ แล้ว จะไม่ได้อย่างนี้ ไม่อย่างโน้นแล้วจะเสียหายอย่างนั้น
เรา ดะอฺวะฮฺ ญะมาอะฮฺ ตับลีฆ ต้องพึงระลึก อยู่เสมอว่า การพยายามในรูปแบบนี้ ที่เรามั่นใจ แน่นั่น อบูญะฮัล มิได้มั่นใจเฉกเช่นนั้น กระนั้น ก็ตาม ฮิดายะฮฺ อยู่ ณ อัลลอฮฺ มนุษย์ไม่มีความสามารถในการฮิดายะฮฺใครต่อใครหรือใครได้
แล้วก็ พี่น้องบุคคลที่เพิ่งลิมลาง ที่เพิ่งเตาะแตะกับงานดะอฺวะฮฺ ใจเย็น ๆ ใจร่ม ๆ บททดสอบยังจะมาหาอีกมากมายนัก จนกระทั่งวันหนึ่ง ถึงแม้ ณ วันนี้ อัลลอฮฺได้คัดเลือกให้พวกเราพยายามบนงานนี้แล้วก็ตาม สักวันหนึ่ง หากอัลลอฮฺไม่ทรงประสงค์ให้เราได้ทำงานนี้ เราจะพยายามหนักหนาสาหัสสากรรจ์เพียงใด ก็จะไม่มี จุด ยืน บนงานดะอฺวะฮฺ
วันนี้ เวลานี้ งานนี้ งานดะอฺวะฮฺ ญะมาอะฮฺ ตับลีฆ อาจจะยังเป็นรสหวานสำหรับหลายต่อหลายท่าน แต่สักวันหนึ่ง มันอาจจะเป็นรสขม ก็ได้ เมื่อ อัลลอฮฺทรงประสงค์ แล้ว ณ วันนั้น มุมมอง จะเปลี่ยนไป
ฉะนั้น กระนั้น ก็ตามที ผมขออธิบายเพิ่มเติมว่า การทำงานดะอฺวะฮฺ ญะมาอะฮฺ ตับลีฆ งานตอรีกุ้ลอีหม่านนี้ พึงระลึกว่า เรามิได้ยึดติดกับตัวบุคคล แต่เรา เดินตามตัรเตบ ที่ รูปแบบงานได้วางเอาไว้ เราทำตามการตัดสินของการมูเชาวะเราะฮฺ เรามิได้คิดเอง เออเอง ทำเอง แต่เราทำตามเท่านั้น
เบา ๆ หน่อย ก็ได้น่ะ สำหรับบางท่าน และก็ "เรื่องของศาสนา ให้หนักบนเรา เบาบนพี่น้อง" ถึงแม้จะเป็นแค่การเอี๊ยะลาน ก็ตามที หัวใจเป็นเรื่องบอบบางเปราะบางและอ่อนแอ
ไม่ว่าจะเป็นอูซูล หรือ อาดาบ
มาก น้อย ห้าม ห่าง ลองกลับไปทบทวนดูน่ะครับ
ส่วนอาดาบ ไม่ว่าจะเป็นกินหรือน้อย หรือขี้ หรือเยี่ยว
อาม้าลมัสยิดในวันนี้ เราได้มากน้อยเพียงใด
งานในมัรฮาละ เราล่ะ ไม่ว่าจะเป็นฆัสหนึ่ง ฆัสสอง ตะอฺลีมบ้าน ตะอฺลีมมัสยิด มูเชาวะเราะฮฺมัสยิด เชื่อมฮัลเกาะฮฺ เชื่อมมัรฮาละ
ทำงานศาสนา ให้ใจเย็น ๆ นบีพยายามที่ นครมักกะ แต่ อัลลอฮฺทรงให้ฮิดายะฮฺ ที่มาดีนะ และทั่วหน้าแผ่นดิน
วันนี้ มัรฮาละ เรามีคนยืนงาน ฆัสกี่คน ที่ เป็นอิสติกอมะฮฺ มีกี่คนที่ออก สามวัน เป็นอิสตีกอมะฮฺ ครบ เจ็ดสิบสอง ชั่วโมง มีกี่คนที่เดินเท้าตามตัดสิน มีกี่คนที่รักษา สี่ เดือนทุกปี มีกี่คนที่เสียสละ ร่างกาย เวลา ทรัพย์สิน ของเราเองอย่างเต็มที่ มีกี่คน ที่เอาเวลาที่เหลือ จากงานศาสนาไปทำดุนยา
ผมก็อ่านน่ะ แต่ไม่ค่อยต้องการแสดงความคิดเห็นสักเท่าไหร่
ไม่ต้องมีใครคิดน้อยใจหรือ เรียกสั้น ๆ ง่าย ๆ ว่า "ซ๊อต"
พยายามยืนหยัด ตะฮัจญุต ดุอาอฺให้กันและกันดีกว่า
บางมัรฮาละ งานไม่ขึ้น แต่มีคนยืนงานพยายามแม้คนเดียวแล้วเขาก็กระทำอย่างเป็นอิสติกอมะฮฺ หากเขาอิคลาสใจเพื่ออัลลอฮฺ ก็ อาจจะย่อมดีกว่า มัรฮาละ ที่มีคนเป็นสิบ แต่ไม่ค่อยมีใครรักษาอิสติกอมะฮฺ แม้ว่าเขาจะอิคลาสใจเพื่ออัลลอฮฺก็ตาม พระองค์ทรงรักความสม่ำเสมอ
ทั้งหมด หาก มีพี่น้องท่านใด รู้สึกไม่ดี ก็ต้องขอมาอัฟด้วย แล้วท่านจะได้พบคนต่ำต้อยในงานดะอฺวะฮฺ ญะมาอะฮฺ ตับลีฆ อย่างผม ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร ในอาคิเราะฮฺ อินชาอัลลอฮฺ
วัลลอฮูอาลัม
วัสลามมูอาลัยกุมวะเราะมะตุลลอฮฺ
แสดงกระทู้
