แสดงกระทู้

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.


Messages - โต๊ะปาเกร์

หน้า: [1] 2 3
2
ขอขอบคุณอาจารย์มากๆที่มาให้ความรู้ ไว้หลังละหมาดจะขอดุอาให้แด่ท่าน

3
อยากเรียนปอเนาะมาเรียนได้เลยครับ ไม่ต้องมีพื้นฐาน ไม่ต้องใช้พื้นเพ ที่ปอเนาะเขามีพื้นที่ให้ ขอแค่มีความตั้งใจ ปอเนาะยินดีต้อนรับอยู่แล้วครับ

4
ผมว่าคนโพสต์น่าจะหมายถึงนักเรียนฮาฟิศกุรอ่านหรือนักฮาฟิศกุรอ่านมากกว่าน่ะ
หรือไม่ก็หมายถึงโรงเรียนฮาฟิซอัลกุรอ่าน เพราะว่าจะเอาไปวางผังเมือง รึเปล่า?

5
ภาพหลอนหรือแบบอย่าง

หนุ่มสาว...โอ้หนุ่มสาว        จะก้าวย่างไปทางใหน
ย่ำต้อยตามก้นใคร             คิดครวญใคร่ใครนำทาง
วันหวานวาเลนไทน์           มาจากใหนใครแบบอย่าง
หลอนใจให้ก้าวอย่าง          คิดดูบ้างย่างก้าวไป
สดสวยและอ่อนหวาน         มารโปรยหว่านหวังล่อใจ
ดอกไม้หวานอ่อนไหว         แทนดวงใจคนรักกัน
เกี่ยวก้อยกันก้าวไป            ฝันสดใสสวยเฉิดฉัน
แต่นี้สองชีวัน                  จะรักกันนิรันดร ฯ
ใฝ่ฝันและไขว่คว้า             ภาพลวงตามารมาหลอน
หัวใจเยาว์โอนอ่อน            ถูกเสี้ยมสอนให้เสื่อมทราม
อบอุ่นปรารถนา                ยามฝันหาใจไหวหวาม
เช้าเย็นเห็นทุกยาม           หนุ่ม-สาวงามเกี่ยวก้อยกัน
สังคมหลอมหลอกหลอน     วัยยังอ่อนก็เพ้อฝัน
จากน้อยจนนานวัน           ดวงตานั้นหม่นพร่ามัว
เรียงล้อมอยู่รายรอบ          ชวนให้ชอบแต่มัวชั่ว
ผิดทรามติดใจตัว             ความคิดชั่วกลั้วกลมกลืน
หนุ่มสาว...โอ้หนุ่มสาว       ก่อนก้าวย่างตื่นเถิดตื่น
หลงนานแล้ววันคืน          หยุดหยัดยืนก่อนก้าวเดิน
เปิดตาและสมอง             หยุดตรึกตรองอย่ามัวเพลิน
ทางใครไปหลงเดิน          จนหมางเมินสัจธรรม
แบบอย่างยาฮูดี              ทิ้งเสียทีอย่าถลำ
ฝรั่งสร้างเงื่อนงำ             อย่าหลงคลำไปตามมาร
ลืมตาและเปิดใจ             ใครนำไปอย่าตามพาล
แบบอย่างอันตระการ         คือสายธารศาสดา ฯ

จากหนังสือ...รวมบทกวีเพื่อความสำนึกอันดีงาม "ถ้าเป็นคนต้องกล้าฝ่าข้ามไป" โดย...มูฮัมมัด  ส่าเหล็ม                         


6
:salam:
วันนี้มีเรื่องดีดีมาเล่าสู่กันอ่าน....โต๊ะปาเกร์ภูมิใจเสนอ "เรื่องที่ไม่คาดคิด" (ให้เสียงภาษาใต้โดย...โต๊ะปาเกร์  hehe hehe)

"วันนี้แล้วสิน่ะ" กำหนดการประชุมอูลามาอ์ของชมรมอูลามาอ์ปัตตานี "ผ่านมาเกือบเดือนแล้วก็ยังหากล้องวิดีโอและกล้องไว้ถ่ายภาพการประชุมของเหล่าบรรดาอูลามาอ์ยังไม่ได้" หลังจากที่การประชุมครั้งก่อนผ่านไปเมื่อวันที่ 27 ธันวาคมที่ผ่านมา ซึ่งทางปอเนาะดาลอเป็นเจ้าภาพในการจัดการประชุม "เอาละถ้างั้นเราก็แค่อัดเสียงก็พอ ก็มีแค่เครื่องอัดเสียง MP3 เท่านั้นนี่นาทำไงได้ล่ะ" เสียงโต๊ะปาเกร์คิดในใจเสียงดังมาก
   แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเพื่อนโต๊ะปาเกร์ข้างห้องยื่นกล้องถ่ายรูปดิจิตอลให้พร้อมกับบอกว่า "อ่ะ บังมีคนฝากมาให้บังช่วยถ่ายรูปให้ด้วย" "อั้ลฮัมดุลิ้ลละห์ กำลังหาอยู่พอดีเลย" โต๊ะปาเกร์ยื่นมีอออกไปรับด้วยความปลื้มใจ ด้วยคิดว่าวันนี้จะได้ถ่ายรูปอูลามาอ์ทุกคนที่มาร่วมประชุม แต่ในระหว่างที่กำลังเตรียมตัวไปยังบาลายซึ่งใช้เป็นที่ประชุมนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น มีเพื่อนโต๊ะปาเกร์อีกคนเข้ามาแล้วพูดว่า "เฮ กาลู กาแว เนาะ มินเตาะตูลง วี แดมอ ตากัด วิดีโอ บูเละเดาะ กาแล อาดอ กล้องวิดีโอ" "ฮอ มอและ ล่า ซายอ โดะชาฆี กล้องวิดีโอ บอมอและ" โต๊ะปาเกร์ตอบรับด้วยความดีใจด้วยสำเนียงแปและปานกลางถึงมากที่สุด แล้วเพื่อนโต๊ะปาเกร์คนนั้นก็กลับไปเอากล้องวีดีโอและนัดไปเจอกันที่บาลาย
   เมื่อไปถึงบาลายและได้กล้องถ่ายและกล้องวีดีโอเรียบร้อยแล้ว "ท่ำพรื๋อดี๋ว่ะ อยั่งกลอง ซ้องตั๋ว แต่หว่า ค่นถายค่นเดี๋ยว เหอว่าไป่ค้อฉ่วยไค่ให้ถ้ายให้ที่ดีหว่ะ แต่หว่าห๊าม่ายไคฮ้านซักคน กะเบ่อค่นเอิ๋นก่ามาค้อฉ่วยเราโอย่นิ" โต๊ะปาเกร์คิดในใจ(ด้วยสำเนียงใต้แบบสงขลา)พร้อมกับเอากล้องมาศึกษาวิธีใช้งานของทั้งสองเครื่อง
   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นหลังจากที่ไปลองเซ็ตเครื่องเสียงแบบมั่วๆ เมื่อเหลือบไปเห็นขาตั้งไมค์โครโฟนที่เคยใช้เสียบไมค์เวลาอาซาน ซึ่งตอนนี้มันถูกเก็บไว้ข้างฝาหลังจากถูกถอดไมค์ไปใช้ในโต๊ะประชุม สมองมันแปลความหมายได้ไวเท่าการมองเห็น มันแปลความหมายออกมาว่า "เนี่ยพบแล้ว ตั๋วฉ่วยข้องเรา" โดยไม่รอช้า โต๊ะปาเกร์รีบเข้าไปคว้ามันเพื่อที่จะพาไปดัดแปลงเป็นขาตั้งกล้อง
   และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อการประชุมดำเนินไปได้ไม่นานนัก อยู่ๆไฟฟ้าก็ดับลงกระทันหัน ทำให้การประชุมไม่คืบหน้าเท่าใดนัก แต่ไม่นานนักไฟฟ้าก็กลับมาอีกครั้ง แต่ช่วงที่ไฟฟ้าดับนี้แหละที่เป็นโอกาสของเรา
   และแล้วสิ่งที่ต้องคิดก็เกิดขึ้น ว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อจะให้กล้องวิดีโอไปติดตั้งอยู่บนขาไมค์อันนี้ให้ได้ แล้วสารพัดวัสดุอุปกรณ์ที่พอหาได้บริเวณนั้นก็ถูกนำมากองรวมกันโดยความร่วมมือของผองเพื่อนโต๊ะปาเกร์เพื่อที่จะประยุกใช้ และแล้วก็สำเร็จ เมื่อกล้องวิดีโอถูกติดตั้งไว้บนขาตั้งไมค์ฯ ด้วยการยึดไว้ด้วยกระดาษลัง หนังยาง และเทปกาว อาจจะดูไม่หรูนักแต่ก็โอเคอ่าน่ะ (อิอิ) แล้วเจ้ากล้องก็ถูกนำไปใช้ภายใต้ความตะลึงงันของทุกสายตาที่ได้พบเห็น ต่างคนคงจะคิดว่า "คิดได้ไงเนี่ย"
   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อถ่ายวิดีโอไปได้สักพักก็เจอปัญหาแบตฯหมด "อารายกานเนี่ย" "แต่ไม่เป็นไร ถ่ายไปด้วยชาร์จแบตฯไปด้วยก้อได้" โต๊ะปาเกร์คิดในใจ พร้อมกับดำเนินการตามที่คิด จนสุดท้ายก็ได้ถ่ายภาพเหตุการณ์ไว้ตอดการประชุม
   (โปรดติดตามตอนต่อไปในวันพรุ่งนี้ คืนนี้ง่วงแว้วววว)

หลังการประชุมเสร็จสิ้นลง มีการจัดเลี้ยงแก่เหล่าบรรดาอูลามาอ์ เหตุการณ์ต่างๆก็ดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่ง เวลาที่เหล่าบรรดาผองเพื่อนโต๊ะปาเกร์ต่างรอคอยก็มาถึง เมื่อบรรดาอูลามาอ์กินเสร็จแล้วแยกย้ายกันกลับโดยต้องผ่านบรรดาโต๊ะปาเกร์ที่ต่างเรียงแถวกันเพื่อจับมือสลามเพื่อรับบารอกัต พอโต๊ะครูท่านสุดท้ายผ่านไป เหล่าบรรดาโต๊ะปาเกร์ต่างหันมองมาจ้องหน้ากัน และดูเหมือนต่างคนต่างเข้าใจความหมายของกันและกัน โดยไม่ต้องเอ่ยคำพูดใดๆ ทุกคนต่างมุ่งสู่วงอาหารที่บรรดาโต๊ะครูเหลือเอาไว้ แต่มิใช่เพื่อที่จะเก็บกวาดแต่อย่างใดไม่ แต่เพื่อจัดการสิ่งที่โต๊ะครูเหลือทิ้งไว้ให้โดยหวังบารอกัตของโต๊ะครูผู้มีความรู้ เหมือนโต๊ะครูท่านจะรู้ดีว่าหลังจากท่านทั้งหลายกลับกันหมดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับอาหารพวกนี้ สิ่งที่ท่านทั้งหลายเหลือไว้จึงมิใช่เพียงแค่ของเหลือ แต่ทว่าอาหารบางอย่างท่านยังมิได้แตะต้องด้วยซ้ำไป "แหมโต๊ะครูแต่ละท่านช่างรู้ใจโต๊ะปาเกร์เสียจริงเชียว ก็แหงละ ท่านเหล่านี้ก็เคยเป็นโต๊ะปาเกร์มาก่อนนี่นา" ภาพที่ท่านโต๊ะครูเห็นโต๊ะปาเกร์ยืนมองตาปริบๆในวันนี้คงจะทำให้ย้อนระลึกถึงความทรงจำในวันนั้นของท่านได้เป็นอย่างดี และเหตุการณ์ในวันนี้ก็จะเป็นความทรงจำให้เหล่าโต๊ะปาเกร์ได้ระลึกอีกครั้งเมื่อถึงวันนั้น อินชาอัลเลาะห์
   แล้วเวลาที่ทุกคนต่างรู้ดีว่าต้องเกิดขี้นก็มาถึง ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่มีวันเลิกรา เพียงไม่นานนักโต๊ะปาเกร์แต่ละคนต่างก็สมัครสมานสามัคคีกัน ช่วยกันจัดการสิ่งที่โต๊ะครูทิ้งไว้ให้กันอย่างเอร็ดอร่อย และขอดุอาอ์ให้ได้รับบารอกัตกันไปเต็ม เมื่อช่วยกันจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับ เตรียมตัวเรียนกีตาบกันต่อตามปกติ และรอคอยการกลับมาของเหล่าบรรดาโต๊ะครูอูลามาอ์อีกครั้งในอีกสองสัปดาห์........


เล่าโดย...โต๊ะปาเกร์...ณ ริมคลองยะหริ่ง ริมตลิ่งแห่งปอเนาะดาลอ
ขึ้น 15 ค่ำ เดือนยี่(ซอฟัร) ฮ.ศ.1432

7
 :salam:
วันนี้มีเรื่องดีดีมาเล่าสู่กันอ่าน....โต๊ะปาเกร์ภูมิใจเสนอ "เรื่องที่ไม่คาดคิด" (ให้เสียงภาษาใต้โดย...โต๊ะปาเกร์  hehe hehe)

"วันนี้แล้วสิน่ะ" กำหนดการประชุมอูลามาอ์ของชมรมอูลามาอ์ปัตตานี "ผ่านมาเกือบเดือนแล้วก็ยังหากล้องวิดีโอและกล้องไว้ถ่ายภาพการประชุมของเหล่าบรรดาอูลามาอ์ยังไม่ได้" หลังจากที่การประชุมครั้งก่อนผ่านไปเมื่อวันที่ 27 ธันวาคมที่ผ่านมา ซึ่งทางปอเนาะดาลอเป็นเจ้าภาพในการจัดการประชุม "เอาละถ้างั้นเราก็แค่อัดเสียงก็พอ ก็มีแค่เครื่องอัดเสียง MP3 เท่านั้นนี่นาทำไงได้ล่ะ" เสียงโต๊ะปาเกร์คิดในใจเสียงดังมาก
   แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเพื่อนโต๊ะปาเกร์ข้างห้องยื่นกล้องถ่ายรูปดิจิตอลให้พร้อมกับบอกว่า "อ่ะ บังมีคนฝากมาให้บังช่วยถ่ายรูปให้ด้วย" "อั้ลฮัมดุลิ้ลละห์ กำลังหาอยู่พอดีเลย" โต๊ะปาเกร์ยื่นมีอออกไปรับด้วยความปลื้มใจ ด้วยคิดว่าวันนี้จะได้ถ่ายรูปอูลามาอ์ทุกคนที่มาร่วมประชุม แต่ในระหว่างที่กำลังเตรียมตัวไปยังบาลายซึ่งใช้เป็นที่ประชุมนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น มีเพื่อนโต๊ะปาเกร์อีกคนเข้ามาแล้วพูดว่า "เฮ กาลู กาแว เนาะ มินเตาะตูลง วี แดมอ ตากัด วิดีโอ บูเละเดาะ กาแล อาดอ กล้องวิดีโอ" "ฮอ มอและ ล่า ซายอ โดะชาฆี กล้องวิดีโอ บอมอและ" โต๊ะปาเกร์ตอบรับด้วยความดีใจด้วยสำเนียงแปและปานกลางถึงมากที่สุด แล้วเพื่อนโต๊ะปาเกร์คนนั้นก็กลับไปเอากล้องวีดีโอและนัดไปเจอกันที่บาลาย
   เมื่อไปถึงบาลายและได้กล้องถ่ายและกล้องวีดีโอเรียบร้อยแล้ว "ท่ำพรื๋อดี๋ว่ะ อยั่งกลอง ซ้องตั๋ว แต่หว่า ค่นถายค่นเดี๋ยว เหอว่าไป่ค้อฉ่วยไค่ให้ถ้ายให้ที่ดีหว่ะ แต่หว่าห๊าม่ายไคฮ้านซักคน กะเบ่อค่นเอิ๋นก่ามาค้อฉ่วยเราโอย่นิ" โต๊ะปาเกร์คิดในใจ(ด้วยสำเนียงใต้แบบสงขลา)พร้อมกับเอากล้องมาศึกษาวิธีใช้งานของทั้งสองเครื่อง
   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นหลังจากที่ไปลองเซ็ตเครื่องเสียงแบบมั่วๆ เมื่อเหลือบไปเห็นขาตั้งไมค์โครโฟนที่เคยใช้เสียบไมค์เวลาอาซาน ซึ่งตอนนี้มันถูกเก็บไว้ข้างฝาหลังจากถูกถอดไมค์ไปใช้ในโต๊ะประชุม สมองมันแปลความหมายได้ไวเท่าการมองเห็น มันแปลความหมายออกมาว่า "เนี่ยพบแล้ว ตั๋วฉ่วยข้องเรา" โดยไม่รอช้า โต๊ะปาเกร์รีบเข้าไปคว้ามันเพื่อที่จะพาไปดัดแปลงเป็นขาตั้งกล้อง
   และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อการประชุมดำเนินไปได้ไม่นานนัก อยู่ไปฟ้าก็ดับลงกระทันหัน ทำให้การประชุมไม่คืบหน้าเท่าใดนัก แต่ไม่นานนักไฟฟ้าก็กลับมาอีกครั้ง แต่ช่วงที่ไฟฟ้าดับนี้แหละที่เป็นโอกาสของเรา
   และแล้วสิ่งที่ต้องคิดก็เกิดขึ้น ว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อจะให้กล้องวิดีโอไปติดตั้งอยู่บนขาไมค์อันนี้ให้ได้ แล้วสารพัดวัสดุอุปกรณ์ที่พอหาได้บริเวณนั้นก็ถูกนำมากองรวมกันโดยความร่วมมือของผองเพื่อนโต๊ะปาเกร์เพื่อที่จะประยุกใช้ และแล้วก็สำเร็จ เมื่อกล้องวิดีโอถูกติดตั้งไว้บนขาตั้งไมค์ฯ ด้วยการยึดไว้ด้วยกระดาษลัง หนังยาง และเทปกาว อาจจะดูไม่หรูนักแต่ก็โอเคอ่าน่ะ (อิอิ) แล้วเจ้ากล้องก็ถูกนำไปใช้ภายใต้ความตะลึงงันของทุกสายตาที่ได้พบเห็น ต่างคนคงจะคิดว่า "คิดได้ไงเนี่ย"
   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อถ่ายวิดีโอไปได้สักพักก็เจอปัญหาแบตฯหมด "อารายกานเนี่ย" "แต่ไม่เป็นไร ถ่ายไปด้วยชาร์จแบตฯไปด้วยก้อได้" โต๊ะปาเกร์คิดในใจ พร้อมกับดำเนินการตามที่คิด จนสุดท้ายก็ได้ถ่ายภาพเหตุการณ์ไว้ตอดการประชุม
   (โปรดติดตามตอนต่อไปในวันพรุ่งนี้ คืนนี้ง่วงแว้วววว)

8
 :salam:

บาบอไม่อยู่ โต๊ะปาเกร์ร่าเริง party: yippy:  hehe hehe

9

 :salam:
ชายย่อมครอบครองทุกสิ่ง หญิงครองชายทุกอย่าง   myGreat: (ลอกมาจากหนังสือ หน่ะ hehe)

10
 :salam:
อ่านกระทู้แล้วจี๊ดเลยขอรับท่าน
สถาบันการศีกษาปอเนาะส่วนใหญ่ที่มีการเปิดสอนนั้น โต๊ะครูแต่ละคนได้รับใบอนุญาติจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตามระเบียบถูกต้องตามกฏหมาย
ซึ่งระบบปอเนาะจัดอยู่ในระบบการศึกษา ตามมาตรา 15(2)(รึปล่าวไม่ทราบ ไม่ชำนาญเรื่องกฏหมายขอรับ)
ฟังดูเหมือนท่าน ปกก จะไม่รู้จักระบบปอเนาะเลยแม้แต่น้อย
ขอขอบคุณท่าน alot-of เป็นอย่างยิ่งที่ช่วยกรุณาให้ข้อมูลเกี่ยวกับกฏหมายที่เกี่ยวข้องกับระบบการศึกษาปอเนาะ จักถือเป็นพระคุณ เป็นความรู้และวิทยาทานอย่างยิ่งหากท่านจักให้ความกรุณาเสียสละเวลานำเสนอข้อมูลต่อไปเรื่ยๆ ให้เราชาวปอเนาะได้ศึกษาเพื่อเป็นเครื่องมือช่วยอธิบายให้กับบุคคลผู้ซึ่งไม่รู้จักการศึกษาตามระบบปอเนาะอย่างแท้จริง เพื่อให้พวกเขาได้เข้าใจ
มีบุคคลต่างๆมากมายที่ไม่เข้าใจระบบการศึกษาแบบปอเนาะ และพยายามทุกวิถีทางที่จะล้มล้างระบบนี้ให้ได้ แม้แต่มุสลิมด้วยกันเอง
แต่ในเมื่อปอเนาะคือแหล่งบ่มเพาะคุณธรรม จริยธรรมตามแนวทางศาสนาอิสลามให้แก่ประชาชาติอิสลาม ซึ่งสังคมปอเนาะเป็นสังคมที่ยังมีความบริสุทธิ์จากอบายมุขต่างๆมากที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับสังคมอื่นๆในปัจจุบัน(ความคิดเห็นส่วนตัว)ดังนั้นเราจะทำทุกอย่าง ทุกวิถีทาง เพื่อธำรงไว้ซึ่งการศึกษาในรูปแบบปอเนาะแม้นจักต้องแลกด้วยเลือด เนื้อ หรือชีวิตและลมหายใจก็ตามที (แรงไปรึปล่าวเนี่ย)
หากเป็นไปได้อยากเชิญท่าน ปกก คนดังกล่าว มาใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปอเนาะสักแค่สองวันก็อาจจะเกินพอที่ท่านจะได้ทำความเข้าใจและลบอคติในจิตใจที่มีต่อระบบการศึกษาปอเนาะหรือบรรดาโต๊ะครู

วะบิ้ลลาฮิตเตาฟีก วั้ลฮิดายะ วัสสลามุอาลัยกุม วาเราะมาตุ้ลลอฮ วะบารอกาตูฮ

11
ประวัติดังกล่าวข้างต้นมีกล่าวไว้ในกีตาบ อะกีดะตุ้ลนาญีน กำลังเรียนอยู่พอดีสอนโดยโต๊ะครูบาบออับดุลการีม ปอเนาะดาลอ

12

บ้านไม่ช่ายโย๋ด๋านโหลดเล๊า แถหว่าเคยเรียแถ้วนั้น
ถ่องเหรียงฮั้นไม่โร้จัก โร้จักแถ่โหล๊ะเหรียงหรอก  ;D


เรียนเถ่นั่ยอ่ะ ปอเนาะนาโบเหอะ เหอะว่า ต.ม. เถ่นั่ยอ่ะ
 มาจากแหม่ขรี ถ่องเหรียง ด๋านโหลด ค่วนหล่อน นาโบ แล้วก่า โหร๊ะเหรียง  hehe โถกมายอ่า

13
 :salam:
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน คิดถึ้ง คิดถึง

ผมทันเด็กพัทลุง บังหมัด อ้วน อยู่หนองธง สาว่า หรือ อะไรแล้วจำไม่ได้ ที่นามสกุล กะละหมัด ทำกระเป๋าหนังตอนอยู่ดาลอ เมื่อหกปีผ่าน

บังหมัดอ้วน บ๋าวรู้จัก เป็นศิษย์พี่ แต่บ๋าวเข้ามาไม่ทันบังเขาอาเหล่มสำเร็จวิทยายุทธขั้นสูง ออกไปท่องยุทธภพเสียก่อน บ้านบังเค้าอยู่เหมืองตะกั่วใกล้หนองธง

โม้กันควันคุ้งเหม็ดแล้ว  hihi:

(นามสกุลกะละหมัด อยู่แถวด่านโลดหม้าย  ::)  )

โหร่จักด๋านโหลดกั๋นหล่าว ฮ้อนไป๋ด๋านโหลดเหอ เฮอะหว่าบานโย๋แถวฮัน แหล่วโหร่จักถ่องเหรียงมายอ่า

14
ต่ามนันเล็บ
ต่อไปเลยบัง ให้หมดไปเลย

15
ได้ๆ ตอเช้าค่อยจัดห้าย เอาแบบขยายความเหมือนกีตาบนาฮูซอร้อฟเลย มีเอี๊ยะหรอบและตัสรีฟให้ด้วย
คืนนี้ขอหนีก่อน บาบอมาแล้ว เดี๋ยวโดนบาบอ fouet: อิอิ

หน้า: [1] 2 3