ใส่เลกกิ้ง เหมือนใส่เป็นกางเกงซับใน แล้วใส่เดรสยาวทับอีกที ทำให้การแต่งตัวดูมิดชิดขึ้นกว่าเดิม แบบนี้สนับสนุนค่ะ 
สนับสนุนอีกคนค่ะ เคยประสบเหตุการณ์ที่ทำให้เห็นความสำคัญ (อย่างมาก) ของการใส่กางเกงซับในสำหรับมุสลิมะห์ เคยเห็นน้องมุสลิมะห์คนหนึ่งจักรยานล้ม กระโปรงขาดเป็นทางยาวเหนือหัวเข่าขึ้นไป... บางทีกระโปรงเกี่ยวลวดหนามบ้างอะไรบ้าง อุบัติเหตุเล็กๆ น้อยที่เราไม่คาดคิดอาจทำให้เอาเราะห์ของเราเปิดเผยได้โดยไม่เจตนา ถึงเราจะไม่บาป แต่ก็อับอายไปนาน ฉะนั้นสมควรป้องกันไว้ก่อนเป็นดีที่สุด
ฝากข้อคิดเล็กๆ น้อยเกี่ยวกับเรื่อง เสื้อผ้าอาภรณ์ค่ะ (ทั้งมุสลิมและมุสลิมะห์)
ประการแรก เสื้อผ้าอาภรณ์นั้น เป็นหนึ่งในเนียะมัตอันคณานับมิได้ที่อัลเลาะฮ์ได้ทรงประทานลงมาให้แก่บ่าวของพระองค์ พระองค์ทรงตรัสว่า
“โอ้ลูกหลานอาดัมเอ๋ย แท้จริงเราได้ให้ลงมาแก่พวกเจ้าแล้วซึ่งอาภรณ์ที่ปกปิดสิ่งอันน่าละอายของพวกเจ้า และอาภรณ์ที่ให้ความสวยงาม และอาภรณ์แห่งความยำเกรง นั่นคือสิ่งที่ดียิ่ง นั่นแหละคือส่วนหนึ่งจากบรรดาสัญญาณต่างๆ ของอัลเลาะฮ์ เพื่อว่าพวกเขาจะได้รำลึก” (ซูเราะห์อัลอะอฺรอฟ อายะห์ 26)
ดังนั้น ในฐานะบ่าวของอัลเลาะฮ์ ควรจะสำนึกชุโกรในเนียะมัตดังกล่าว ด้วยการใช้ประโยชน์จากมันไปในหนทางที่พระองค์พึงพอพระทัย
ประการที่สองคือ นอกจากเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เราใช้สวมใส่ร่างกายแล้ว ในอายะห์ดังกล่าวยังเน้นย้ำถึง "อาภรณ์แห่งความยำเกรง" ซึ่งก็คือ “การมีความเกรงกลัวต่ออัลเลาะอ์ การอีหม่านต่อพระองค์ หรือความประพฤติที่ดีงาม” (อิบนุอะญีบะห์, บะห์รุลมะดีด) ดังกล่าวนี้คือ อาภรณ์ที่เราสมควรสวมใส่ให้แก่หัวใจของเราเป็นอันดับแรก เพราะอาภรณ์ที่เราใช้สวมใส่ในดุนยานั้น มันย่อมสลายไปกับดุนยา แต่อาภรณ์แห่งเความยำเกรงนั้น มันจะมีผลส่งไปถึงอาคิเราะห์ของเราด้วย
และเมื่อไหร่ที่หัวใจของเราถูกสวมใส่ด้วยอาภรณ์แห่งความยำเกรงแล้ว ทุกส่วนของร่างกายก็จะตอบรับไปในทิศทางเดียวกับหัวใจโดยอัตโนมัติ ไม่ว่าจะเป็น ความคิด พฤติกรรม และความรู้สึก